ภายใต้การรอคอยของจั่วหาน ในที่สุดวันที่ 1 มกราคมก็มาถึง

ณ จัตุรัสใจกลางศูนย์การค้าจินหลิง ในเวลานี้สถานที่แห่งนี้ดูมีชีวิตชีวามาก และในตำแหน่งตรงกลางสุดของจัตุรัสก็มีการสร้างเวทียกสูงขึ้น

บนเวทียกสูงมีของรางวัลต่างๆมากมาย!

ทั้งโทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ ตู้เย็น เครื่องปรับอากาศ ฯลฯ ของรางวัลทุกประเภทถูกกองรวมกันไว้ที่ๆเดียว

"ในที่สุดการจับสลากก็จะเริ่มขึ้นแล้ว!"

"ของรางวัลมูลค่าสามล้านหยวน ตอนนี้ฉันมีตั๋วลอตเตอรี่อยู่ทั้งหมดยี่สิบใบ อาจจะมีสักสองสามใบที่จับได้ของรางวัล"

"ฉันมีตั๋วลอตเตอรี่แค่ห้าใบเอง แต่ก็พอได้ลุ้นอยู่เหมือนกัน"

ผู้คนที่อยู่ด้านหน้าจัตุรัสต่างก็พูดคุยกันด้วยความตื่นเต้น

ร้านขายเสื้อผ้าร้านอื่นหรือร้านค้าอื่นๆก็จัดกิจกรรมในช่วงวันคริสต์มาสถึงวันปีใหม่เช่นกัน แต่พวกเขาไม่ได้ใจป้ำเท่ากับหานลู่เลย!

ด้วยของรางวัลมากมาย เกือบทำให้ผู้คนที่มีอคติต่อหานลู่หายไปอย่างสิ้นเชิง และตอนนี้พวกเขาก็หวังเพียงว่าตนเองจะสามารถจับสลากได้ของรางวัลบางอย่าง

ที่สำคัญหานลู่ยังบอกด้วยว่าตั๋วลอตเตอรี่ในมือของพวกเขาสามารถเก็บไว้ได้ตลอดไป ซึ่งในอนาคตกิจกรรมที่คล้ายกันนี้อาจจะมีขึ้นอีก และตั๋วลอตเตอรี่ของพวกเขาก็ยังมีโอกาสถูกรางวัลอีกด้วย

ในขณะนี้จั่วหานกำลังมองไปทางจัตุรัสที่พลุกพล่าน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

"บอสจั่วครับ ครั้งนี้แผนการตลาดของเราประสบความสำเร็จอย่างมาก ในโต่วอินก็กำลังเป็นกระแสอย่างร้อนแรง และยอดขายของเราในสัปดาห์นี้ก็พุ่งสูงถึงสองล้านกว่าหยวนเลย! ขณะนี้เราออกตั๋วลอตเตอรี่มา 12,000 กว่าใบแล้วครับ"

นอกจากจั่วหานที่อยู่ที่นี่แล้ว ข้างๆเขายังมีชายวัยกลางคนที่ชื่อหลินหู่ยืนอยู่ เขากล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้น

ยอดขายของพวกเขาถือว่าสูงมาก ถ้าหักต้นทุนต่างๆ ค่าจ้างพนักงาน และค่าใช้จ่ายๆอื่นออก กำไรอย่างน้อยก็ยังเหลือมากกว่าหนึ่งล้านหยวน!

แม้ว่ามันจะเทียบไม่ได้กับของรางวัลมูลค่า 3 ล้านหยวนนั้น แต่จุดประสงค์หลักในครั้งนี้ก็คือทำให้หานลู่กำจัดผลกระทบด้านลบทิ้ง และฟื้นคืนมาใหม่อย่างมีชีวิตชีวา เมื่อเทียบกันแล้วผลประโยชน์ระยะยาวมีค่ามากกว่าเงินหนึ่งล้านหยวนแน่นอน

นี่คือจุดประสงค์หลักของจั่วหาน

และตราบใดที่ผลประโยชน์ระยะยาวยังคงอยู่ ผู้คนที่ถือตั๋วลอตเตอรี่ทั้ง 12,000 กว่าใบนี้ จะต้องกลายเป็นลูกค้าที่ภักดีต่อหานลู่อย่างแน่นอน

"เอาล่ะ ใกล้จะได้เวลาแล้ว เราเริ่มกันเลย" จั่วหานสั่ง

ชายวัยกลางคนที่ชื่อหลินหู่พยักหน้า จากนั้นเขาก็รีบลงไปเตรียมการอย่างรวดเร็ว

ที่มุมหนึ่งของจัตุรัส ฉินหยุนยืนอยู่ที่นี่อย่างเงียบๆ

"เริ่มแล้วงั้นเหรอ?" ในดวงตาของเขามีประกายความคาดหวังบางอย่างวิบวับอยู่

ตอนนี้เขามีตั๋วลอตเตอรี่อยู่ทั้งหมด 287 ใบ

"ไม่รู้ว่าฉันจะถอนขนแกะจากหานลู่ได้มากแค่ไหน?"

เขามีโชคด้านความมั่งคั่งอยู่ และครั้งนี้เขาก็ยอมเสียเงินซื้อของมากถึง 50,000 หยวน ถ้าหากเขาไม่ได้เงินคืนกลับมาถึงสิบเท่า เขาก็คงประเมิณความสามารถของค่ายกลรวบรวมโชคลาภสูงไป

เดิมทีวันนี้ฉินหยุนวางแผนที่จะไปเมืองหรงหยาง ซึ่งมีร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน 3 สาขาที่กำลังจะเปิดขึ้น แต่เพื่อถอนขนแกะเขาจึงยังอยู่ที่นี่ และจะไปที่นั่นหลังจากงานกิจกรรมของหานลู่สิ้นสุดลง

"เฮ้ เฮ้ เฮ้"

ในขณะนี้เอง พิธีกรที่อยู่ใจกลางจัตุรัสก็เริ่มเอ่ยทักทายขึ้น

หลังจากจูนเสียงของเขาแล้ว พิธีกรก็ยิ้มและกล่าวว่า "ยินดีต้อนรับทุกคนสู่งานจับสลากที่จัดขึ้นโดยหานลู่ของเรา หานลู่ของเราได้เตรียมของรางวัลมูลค่าสามล้านหยวนไว้ให้ทุกคนแล้ว กิจกรรมการจับสลากในครั้งนี้ยุติธรรมและโปร่งใสมาก ซึ่งกระบวนการทั้งหมดจะถูกถ่ายทอดสดให้ทุกคนได้ชมกัน ผู้ที่จะเป็นคนสุ่มหมายเลขรางวัลจะถูกเลือกมาจากผู้ชมที่อยู่ที่นี่ ดังนั้นจะไม่มีการฉ้อโกงเกิดขึ้นเด็ดขาด"

"เอาล่ะ ทุกคนคงจะไม่อยากฟังเสียงของฉันแล้ว งั้นฉันขอประกาศว่ากิจกรรมการจับสลากครั้งนี้ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!"

"ใครอยากขึ้นมาสุ่มหมายเลขบ้าง"

ทันใดนั้น หลายคนในฝูงชนก็แย่งกันก้าวไปข้างหน้า

"งั้นขอเชิญสุภาพบุรุษท่านนี้ก็แล้วกัน"

พิธีกรสุ่มชี้ไปที่ชายวัยกลางคนที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน

ชายคนนั้นก้าวไปข้างหน้าและมาถึงเวทียกสูง

"ตอนนี้เรากำลังเริ่มจับสลากหาผู้โชคดีที่จะได้รับโทรศัพท์มือถือ Xiaomi ทั้งหมดสิบเครื่อง ท่านสุภาพบุรุษ โปรดหยิบสลากขึ้นมาสิบใบจากภายในกล่องนี้!"

ที่จัตุรัสตรงกลางมีกล่องขนาดใหญ่ยาวใบหนึ่งวางอยู่ ซึ่งข้างในเต็มไปด้วยสลากมากกว่า 10,000 ใบ จำนวนเท่ากับตั๋วลอตเตอรี่ที่หานลู่ทำขึ้นมาในครั้งนี้

ชายคนนั้นสุ่มหยิบสลากออกมาทั้งหมดสิบใบ

จากนั้นพิธีกรก็รับสลากทั้งหมดไป

"กล้องซูมเข้ามาหน่อย ทุกคนดูที่จอใหญ่ได้เลย ทายสิว่าหมายเลขที่จับออกมาจะมีเลขอะไรบ้าง"

นอกจากอุปกรณ์ทั้งหมดที่อยู่ตรงนี้แล้ว อีกด้านหนึ่งก็มีหน้าจอที่กำลังฉายภาพใบสลากในมือของพิธีกรอยู่ จากนั้นสลากก็ถูกเปิดออกและหมายเลขที่อยู่บนนั้นก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

ในเวลาเดียวกันหมายเลขบนสลากก็แสดงบนหน้าจอขนาดใหญ่ด้วย โดยมีโทรศัพท์ Xiaomi วางอยู่ด้านหลัง

ในไม่ช้าสลากทั้งสิบใบก็ถูกเปิดออก และหมายเลขทั้งหมดก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอขนาดใหญ่พร้อมๆกัน

"ใครที่มีตั๋วลอตเตอรี่หมายเลขตรงกับสลากทั้งสิบใบนี้ โปรดขึ้นมารับรางวัลของคุณได้เลย" พิธีกรกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ในเวลานี้ก็มีบางคนเบียดเสียดกันอยู่ด้านหน้าเวทียกสูง และเมื่อได้ยินดังนั้นพวกเขาจึงรีบรุดไปข้างหน้าทันที มีทั้งหมด 8 คนซึ่งทุกคนต่างก็ควักตั๋วลอตเตอรี่ออกมาโชว์แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือ Xiaomi ไปไว้ในมืออย่างรวดเร็ว

"ดูเหมือนว่าจะมีผู้โชคดีอีกสองคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่"

พิธีกรกล่าวด้วยรอยยิ้มหลังจากชำเลืองมองไปยังฝูงชนในจัตุรัส

หน้าจอที่ฉายภาพอยู่นั้นมีขนาดใหญ่มาก ถ้าหากผู้โชคดีอยู่ที่นี่ ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ขึ้นมารับรางวัลบนเวที

"แต่ไม่ต้องกังวลไป หมายเลขเหล่านี้ไม่ได้จะอยู่บนจอใหญ่แค่ครู่เดียว คุณสามารถมารับรางวัลของคุณได้ตลอดเวลา แม้ว่ากิจกรรมการจับสลากจะจบลง แต่คุณก็ยังไปที่ร้านเสื้อผ้าหานลู่เพื่อติดต่อขอรับรางวัลได้ รางวัลที่ได้ก็จะมีหมายเลขสลากที่ตรงกันกำกับไว้"

"เอาล่ะ เรามาเริ่มที่รางวัลต่อไปกันเลย ของรางวัลครั้งนี้คือ..."

เสียงของพิธีกรยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และฉินหยุนก็มองไปที่ตั๋วลอตเตอรี่ที่อยู่ในมือของเขา

"ฉันได้รับโทรศัพท์ Xiaomi สองเครื่องเลย"

ฉินหยุนหยิบตั๋วลอตเตอรี่สองใบที่ตรงกับรางวัลโทรศัพท์ Xiaomi ออกมาแยกไว้

ไม่ใช่ว่าผู้โชคดีทั้งสองคนนั้นไม่ได้มา แต่ฉินหยุนคือผู้โชคดีที่ได้ทั้งสองรางวัลเลย เขาไม่ได้รีบเร่งที่จะไปรับของรางวัลทันที แต่รออย่างผ่อนคลายอยู่ที่เดิม

หลังจากการประกาศหมายเลขสลากและของรางวัลรอบที่สอง ฉินหยุนก็เอาตั๋วลอตเตอรี่ออกมาอีกครั้ง และแยกพวกมันวางไว้ข้างๆ

...

"บอสจั่วครับ ตอนนี้ความกระตือรือร้นของทุกคนพุ่งสูงขึ้นมากเลยครับ" ข้างๆจั่วหาน ชายวัยกลางคนที่ชื่อหลินหู่กล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

"หลังจากการจัดกิจกรรมครั้งนี้ของเราจบลง คาดว่าความนิยมของเราน่าจะเพิ่มขึ้นอีกขั้นทันที จากนั้นเราจะเตรียมจัดกิจกรรมปีใหม่และรวมกิจกรรมอื่นๆเข้าด้วยกัน ผมเชื่อว่าความนิยมจะคงอยู่จนถึงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิเป็นอย่างต่ำ"

ในช่วงวันปีใหม่จะมีเทศกาลต่างๆตามมาอย่างต่อเนื่อง และเป็นไปไม่ได้ที่หานลู่จะไม่ทำอะไรเพื่อรักษาความนิยมไว้เลย

"ค่อยๆวางแผนไป ไม่ต้องรีบร้อน"

ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของจั่วหาน เขามองดูวิดีโอบนโทรศัพท์ของเขา ซึ่งมันเป็นการถ่ายทอดสดบนโต่วอิน

เนื้อหาของการถ่ายทอดสดก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นในจัตุรัสตอนนี้

"ว้าว มีของรางวัลเพียบเลย"

"สมกับที่หานลู่เป็นแบรนด์ใหญ่ พวกเขาใจป้ำจริงๆ"

"ฉันไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าของหานลู่ ฉันจะสามารถเข้าร่วมการจับสลากของพวกเขาได้ไหม?"

"ฉันมาแล้วววว"

"ฮ่าๆ ฉันได้รับของรางวัลด้วยล่ะ"

"เฮ้อออออ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้วสำหรับฉันที่จะซื้อเสื้อผ้าของพวกเขา อดจับสลากกับพวกเขาเลย"

"มันยังไม่สายเกินไป ในอนาคตตั๋วลอตเตอรี่สามารถเก็บไว้ลุ้นของรางวัลได้อีก"

เมื่อมองไปที่ช่องความคิดเห็น รอยยิ้มของจั่วหานก็ยิ่งกว้างขึ้น

…

เมื่อเวลาผ่านไป หมายเลขสลากต่างๆก็ยังปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แต่เรื่องแปลกๆก็ค่อยๆเกิดขึ้นเช่นกัน ยิ่งกิจกรรมการจับสลากดำเนินไปถึงช่วงหลังๆ จำนวนของผู้ที่ไม่ได้มารับรางวัลก็เพิ่มมากขึ้น

"ดูเหมือนว่าเพราะวันนี้เป็นช่วงเทศกาล หลายๆคนจึงใช้เวลาอยู่กับครอบครัว เลยไม่ได้แวะมาที่นี่กัน" พิธีกรกล่าวด้วยรอยยิ้มฝืนๆ

ในเวลานี้เขาก็รู้สึกประหม่าเช่นกันเพราะหมายเลขสลากหลายหมายเลขปรากฏขึ้นติดต่อกัน แต่ไม่มีใครสักคนมาที่เวทีเพื่อขอรับรางวัลเลย

เมื่อเทียบกับทั้งจัตุรัสที่มีผู้คนพลุกพล่าน เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องน่าอายเล็กน้อย

"เกิดอะไรขึ้น?"

ในขณะนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของจั่วหานเริ่มจางหายไปนิดหน่อย เขาขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อยพลางกล่าวว่า  "ผู้โชคดีอยู่ที่ไหน?"

(จบตอน)