ตอนที่ 119

คำสาปลอยเข้าปกคลุมหูจื่อจ้ง

หูจื่อจ้งเพียงรู้สึกว่า พละกำลัง ความเร็ว ความอึด และค่าสถานะอื่นๆของพลันลดลงไปจำนวนมาก

พละกำลังที่จู่ก็ตกฮวยลงทำให้ร่างกายของเธอไม่อาจรักษาสมดุลเอาไว้

แข้งขาของเธออ่อนยวบก่อนจะหน้าทิ่มพื้นอย่างหมดสภาพ

การเคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไปทำให้ร่างของเธอไถลไปกับพื้นทราย

หูจื่อจ้งหน้าแปรเปลี่ยน เธอพยายามควบคุมร่างกายให้ลุกขึ้นยืน

หลังจากได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ เธอก็หน้าเปลี่ยนสี

"อะไรกัน? คำสาป?!"

และยังเป็นคำสาปที่ลดค่าสถานะทั้งหมดลงด้วย!

เกิดความเย็นเยียบขึ้นในใจของเธอ และก่อนที่เธอจะทันได้ทำอะไร ศรน้ำแข็งแห่งความมืดดอกหนึ่งก็พุ่งตรงเข้ามา

เธอเตรียมจะหลบหลีก หากทว่าร่างกายที่อ่อนแอของเธอก็ถูกพลังไร้สภาพยึดจับเอาไว้

เธอได้แต่เบิกตากว้างมองดูศรน้ำแข็งพุ่งกระแทกเกราะสีแดงของเธอ

ตู้ม!!

เธอต้องการถอยหลังไปสองสามก้าวจากแรงปะทะ

ขณะที่บนเกราะสีแดงนั้นก็ปรากฏรอยแตกร้าวขึ้นหลายรอย

ในเวลาเดียวกัน เกร็ดน้ำแข็งสีดำก็เริ่มลุกลาม

ทำให้ความเร็วในการเคลื่อนไหวของเธอช้าลงเรื่อยๆ

ขณะที่พลังป้องกันของเธอลดลงไปถึงเกือบครึ่งหนึ่ง!

ในดวงตาของเธอฉายแววหวาดหวั่น

เธอกลัวตาย!

เธอไม่มีสกิลชำระล้างแล้ว!

นักเวทที่เบื้องหน้าผู้นี้มีลูกไม้เยอะเกินไป ขณะที่เธอเปิดเผยไพ่ตายออกมาทีละใบ แต่อีกฝ่ายกลับลใช้ออกมาอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น คล้ายกับไม่มีวันหมด

เธอไม่อาจคาดเดาได้เลยว่าวินาทีถัดไป อีกฝ่ายจะมาไม้ไหน

ตอนนี้เธอมีสภาพราวกับแมลงที่ติดใยแมงมุม!

หูจื่อจ้งเกิความคิดหลบหนี

อย่างไรก็ตาม เธอเคลื่อนไหวได้ช้าเกินไป ขณะที่เธอเพิ่งหันหลัง สวายฟ้าทมิฬก็ฟาดผ่าลงบนร่างของเธอ

เปรี้ยง!

-293122

ตัวเลขค่าความเสียหายคริติคอลผุดขึ้นมาเหนือศีรษะของเธอ

เนื่องเพราะก่อนหน้านี้ หูจื่อจ้งได้รับพลังจากพระแม่โลหิต ดังนั้นพลังชีวิตของเธอจึงฟื้นกลับมา ทั้งยังสูงกว่าแต่ก่อนหลายเท่า

ตัวเลขค่าความเสียหายเมื่อครู่นี้เพียงสะกิดเกาให้หูจื่อจ้งเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม นี่เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น

หูจื่อจ้งถูกจำกัดความเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง สายฟ้าทมิฬเมื่อครู่ทำให้เธอติดสถานะอัมพาตจนไม่อาจขยับตัวได้

จากนั้นกระสุนเวทจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาหูจื่อจ้งที่กำลังเบิกตากว้าง

ตู้ม ตู้ม ตู้ม!

เกิดแสงสีฟ้ากระพริบวูบวาบท่ามกลางความมืดในยามราตรี เป็นแสงที่เต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง....

คลื่นลมโหมซัดผืนทรายเป็นระลอก

หลินอวี่ที่ยืนอยู่ห่างออกไปมองดูฉากนี้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย หากแต่ไม้เท้าในมือยังคงยิงพายุกระสุนเวทออกไปอย่างต่อเนื่อง

การระเบิดดำเนินต่อไปอีกราวยี่สิบวินาทีจึงจบลง

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสังหารหูจื่อจ้ง ประมุขนิกายดอกไม้โลหิต"

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการทำลายนิกายดอกไม้โลหิตนำความยินดีและความสงบมาสู่ผู้บริสุทธิ์ที่เสียชีวิต"

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสำเร็จภารกิจเลื่อนคลาส เลื่อนขึ้นเป็นคลาส 2"

หลินอวี่ระบายลมหายใจ เขาหยุดใช้สกิล พายุกระสุนเวทก็หยุดลง

เมื่อพายุกระสุนเวทหยุดลง ตรงตำแหน่งที่หูจื่อจ้งเคยอยู่ก็บังเกิดหลุมทรายที่มีรัศมีนับร้อยเมตรขึ้น

ที่กลางหลุมนั้นมีศพที่และเศษชิ้นส่วนเกราะแตกกระจายอยู่

ลมสายหนึ่งพัดผ่านร่าง หลินอวี่สวมหมวกจอมเวทลงบนศีรษะก่อนจะเผยยิ้มบาง

ในที่สุดก็ผ่านภารกิจเลื่อนคลาสแล้ว

เป็นภารกิจที่น่าหวาดเสียวจริงๆ

หากว่าเทพมารจุติลงมาได้จริงๆ ใครยังจะไปผ่านกัน?

ดีที่เขาเป็นคนที่เตรียมตัวพร้อมตลอดเวลา

ไม่อย่างนั้นเขาคงแย่แล้ว

ขณะที่หลินอวี่กำลังทอดถอนใจ เงาร่างหลายร่างก็ทยอยปรากฏตัวขึ้น

เป็นกลุ่มมือปราบในชุดสีขาว

เมื่อพวกมือปราบมาถึงสถานที่เกิดเหตุ พวกเขาก็มองเห็นเงาร่างหนึ่งกำลังเงยหน้ามองท้องฟ้าภายใต้แสงจันทร์

ขณะที่สภาพแวดล้อมโดยรอบเละเทะวุ่นวาย มีซากศพของสมาชิกนิกายดอกไม้โลหิตกระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาด

จากนั้นพวกมือปราบก็มองเห็นหลินอวี่ยกหมวกจอมเวทขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าธรรมดาและดวงตาสีดำที่สะท้อนภาพดวงจันทร์บนท้องฟ้า

หลินอวี่หันมายิ้มให้พวกเขา เมื่อก้าวเท้าถอยหลัง ร่างกายของเขาก็พลันหายไปจากสายตาของพวกมือปราบ

จนกระทั่งหลินอวี่หายตัวไปแล้ว พวกมือปราบจึงค่อยได้สติ

"บ้าเอ๊ย เดี๋ยวก่อน หยุดนะ!"

นักฆ่าหนุ่มที่เป็นหัวหน้ามือปราบหน้าแปรเปลี่ยน หลังจากพุ่งตัวสองสามครั้ง เขาก็มาถึงตำแหน่งที่หลินอวี่หายตัวไป

เขาหันไปมองดูรอบๆ นอกจากสายลมที่พัดผ่านทะเลทรายแล้วก็ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่อีก

สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด

มือปราบที่เหลือวิ่งเข้ามาหา

"ไม่อยู่แล้ว"

"เป็นจอมเวทคนนี้แหละที่ปรากฏตัวขึ้นที่เมืองเฟิงซา!"

"เขาเป็นใครกัน?!"

สีหน้าของเขาฉายแวววิตกกังวล

ตอนนั้นเองก็มีเสียงอุทานดังขึ้นมา

"มาดูนี่เร็ว!"

พวกเขาหันมองตามไปและเห็นนักบวชสาวหน้าตาน่ารักกำลังตรวจสอบซากศพหนึ่งอยู่ไม่ไกล

พวกเขาเดินเข้าไปดูก่อนจะต้องเบิกตากว้าง

เป็นซากศพขนาดใหญ่ซากหนึ่ง

นักฆ่าหนุ่มย่อตัวลงข้างศพ เขายื่นมือของเขาไปแตะซากศพนั้นก่อนที่สีหน้าจะฉายแววเคร่งเครียด

"กระดูกทั้งหมดภายในร่างแตกละเอียด ร่างกายถูกสกิลที่ทรงพลังระเบิดใส่จนตาย"

"ยังมีตรงนี้อีกหนึ่ง!"

พวกมือปราบตกใจและรีบเดินไปดู

ไม่ช้า พวกเขาก็ได้เห็นซากศพขนาดใหญ่อีกหนึ่งซาก

"ตายด้วยวิธีเดียวกัน"

"มาดูนี่สิ!"

มือปราบที่เป็นนักเวทยืนอยู่เบื้องหน้าหลุมลึก เขาจ้องมองดูหลุมนั้นด้วยสีหน้าที่ทอแววหวาดกลัว

ทุกคนวิ่งเข้ามาหาเขา

วินาทีต่อมา พวกเขาก็มาถึงข้างหลุมลึกก่อนจะพบว่ามีซากศพที่คล้ายจะเป็นมนุษย์อยู่ที่กึ่งกลางหลุมลึก

ลมหายใจของทุกคนพลันขาดห้วง พวกเขาต่างพูดอะไรไม่ออก

หลังจากเกิดความเงียบอยู่นาน มือปราบที่เป็นนักฆ่าก็พึมพำขึ้น

"พระเจ้า....จอมเวทคนนั้น.....เขาฆ่าเทพได้จริงๆ?! เขาเป็นใครกันแน่?!"

ไม่มีผู้ใดตอบคำ มีเพียงเสียงสายลมพัดผ่านไป

...........................

ณ มหาวิทยาลัยขงหมิง วิลล่าหลังที่ 100

ถายในห้องของหลินอวี่ เกิดการผันผวนของห้วงมิติขึ้นเงียบๆ

พริบตาถัดมา หลินอวี่ก็ปรากฏตัวขึ้น

เขากลับคืนสู่รูปลักษณ์เดิม เสื้อคลุมที่เคยเคยเป็นสีดำก็คืนสภาพกลับเป็นเสื้อคลุมสีฟ้า

เขาระบายลมหายใจพลางบิดขี้เกียจ....