"น้องแข็งแกร่งมาก พี่เองก็.....เป็นนักฆ่า ดังนั้น พวกเรามาเรียนรู้จากกันและกันเถอะ"

มีดสั้นสองเล่มที่สะท้อนแสงสีน้ำเงินปรากฏขึ้นในมือของนักฆ่าหนุ่ม

ตงกงเยว่หันมามองเขา จากนั้นร่างของเธอก็หายไป

แทบจะเป็นเวลาเดียวกัน ร่างของนักฆ่าหนุ่มเองก็หายไปเช่นกัน

ทั่วทั้งลานกว้างพลันเต็มไปด้วยความเงียบ

คล้ายราวกับว่าห้วงอากาศถูกหยุดเวลาเอาไว้

ในการปะทะกันของนักฆ่า ผู้ที่เคลื่อนไหวลงมือก่อนย่อมได้เปรียบกว่า

เพราะอย่างไรเสีย นักฆ่าก็เป็นอาชีพที่มีพลังโจมตีสูง แต่มีพลังชีวิตและพลังป้องกันต่ำ

อิงจากฝีมือที่ตงกงเยว่แสดงออกมาก่อนหน้านี้ หากว่านักฆ่าหนุ่มถูกตงกงเยว่ช่วงชิงโอกาสลงมือก่อนไป ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าตงกงเยว่จะชนะ

"ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย"

จั่วมู่เกอมองดูลานที่ว่างเปล่าด้วยความเบื่อหน่ายเล็กน้อย

นักฆ่าเวลาสู้กันชอบปลอ่ยให้คนอื่นดูพื้นที่ว่างเปล่ากันงั้นเหรอ?

หลินอวี่นำแว่นตาออกมายื่นให้

"เอาไปใส่สิ"

ขณะพูด เขาก็ยื่นแว่นอีกอันให้หยานจี

หลินอวี่ได้สร้างแว่นตาแห่งความจริงเอาไว้หลายอัน

ภายใต้การขยายพลังร้อยเท่า ประสทิธิภาพของมันย่อมดีขึ้นกว่าแต่ก่อน

หลังจากสวมแว่นแล้ว พวกเธอก็สามารถมองเห็นสถานการณ์ในลานกว้าง

พวกเธอเฝ้าดูนักฆ่าทั้งสองกำลังหยั่งเชิงกันด้วยความระมัดระวัง

ทั้งจั่วมู่เกอแลัหยานจีต่างเผยรอยยิ้มด้วยความพึงพอใจขึ้นไม่ได้

เยี่ยมไปเลย

ตอนนี้เอง ในดวงตาของตงกงเยว่ก็บังเกิดระลอกขึ้น เธอก้าวเท้าออกคล้ายต้องการจะข้ามผ่านรยะทางข้างหน้าไป

พริบตาต่อมา ร่างของเธอก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของนักฆ่าหนุ่ม

มีดสั้นคู่ที่มีแสงสีดำห่อหุ้มพุ่งเข้าแทง

ฟุ่บ!

คมมีดจ้วงแทงใส่อากาศที่ว่างเปล่า

วินาทีต่อมา ร่างของนักฆ่าหนุ่มก็ปรากฏตัวขึ้นในอีกตำแหน่ง

สีหน้าของเขาฉายแววตกตะลึงขณะที่ติดสถานะสตั้น

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่านักฆ่าหนุ่มจะมีประสบการณ์ไม่อ่อนด้อย

เขาสลัดหลุดจากสถานะผิดปกติและจะเตรียมลงมือตอบโต้

เกิดภาพติดตาของมีดสั้นสีดำพุ่งลงมาจากบนฟ้าและเฉียดผ่านศีรษะของเขาไป

-17123!

ด้วยตัวเลขค่าความเสียหายที่ติดคริติคอล เขาก็ติดสถานะสตั้นอีกครั้ง

ความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของนักฆ่าหนุ่ม ตงกงเย่โจมตีเขาด้วยเข่าและมีดสั้นสีดำก็พุ่งตามมาด้วยใบหน้าที่ยังคงเฉยชา

"ฉันแพ้แล้ว"

นักฆ่าหนุ่มหน้าขาวซีด เขามองตงกงเยว่ด้วยสีหน้าที่ดูซับซ้อน

เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆว่าในฐานะรุ่นพี่ที่ปลุกพลังได้ก่อนและมีประสบการณ์ในการต่อสู้มากกว่าสองปี

จะยังเอาชนะเด็กใหม่ที่ยังไม่ทันเข้าเรียนไม่ได้!

น่าอับอาย น่าขายหน้า

เขาเดิความสงสัยเกี่ยวกับชีวิตขึ้นมา

เหล่านักศึกษาใหม่ต่างส่งเสียงตะโกนด้วยความตื่นเต้น

ตอนนี้เอง หยานจีก็ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้

"ฉันรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร"

ทั้งจั่วมู่เกอและหลินอวี่ต่างหันมารอฟังคำตอบจากเธอ

"เธอเป็นใคร?"

"น่าจะเป็นตระกูลตงกงแห่งเมืองดารา เธอนางจะเป็นภูติแห่งความมืดจากตระกูลตงกง"

จั่วมู่เกอชะงัก จากนั้นก็เงียบไปราวกับนึกอะไรได้

"ตระกูลตงกง? ถึงว่า"

หลินอวี่เกิดความสงสัย

เมืองดารา เมืองใหญ่เช่นเดียวกับเมืองประกาย

แต่เมืองดาราอยู่ไกลจากเมืองประกายแสงมาก

ขณะที่หลินอวี่และคนอื่นๆกำลังพูดคุยกัน ตงกงเยว่ก็พูดขึ้นเบาๆว่า

"คนต่อไป"

นักศึกษารุ่นพี่หันไปมองหน้ากัน

จากนั้น นักเวทสาวหน้าตาดีคนหนึ่งก็ถอนหายใจ

"ในเมื่อตัดสินใจกันไม่ได้ ฉันไปเอง"

"โอเค ระวังตัวด้วยล่ะ อย่าประมาท"

นักรบหนุ่มแสยะยิ้ม

"สาวน้อย ให้พี่สู้กับน้องเป็นคนต่อไปเอง"

นักเวทสาวเดินเข้าไปในลานกว้าง

"พี่ชื่อ หนิงม่าน เป็นจอมเวทคลาส 3 เลเวล 8"

ว้าว!

เหล่านักศึกษาใหม่ต่างพากันฮือฮา

"แม่ง! พวกปีสูงไม่รังแกกันเกินไปหน่อยเหรอ?! เวลสูงขาดนั้นยังมีหน้ามาท้านักศึกษาใหม่อย่างพวกเราสู้อีก?!"

ต้องทราบว่าสุดท้ายแล้วพวกเขาก็เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยขงหมิงเหมือนกัน

ในรุ่นของพวกเขา พวกเขาแน่นอนว่าเป็นอัฉริยะของรุ่นไม่ผิดแน่

หากว่าอยู่ในรุ่นเดียวกัน จะเอาชนะพวกเขาได้หรือไม่ก็ยังไม่แน่

แต่อีกฝ่ายใช้ความที่มีเลเวลสูงกว่ามารังแกกันแบบนี้

นี่มันใช่เหรอ?!

แม้แต่จั่วมู่เกอและหยานจีก็ยังขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ

"เกินไปแล้ว! นี่มันปล้นกันกลางวันแสกๆชัดๆ!!"

จั่วมู่เกอพูดด้วยความไม่พอใจ

หยานจีเม้มปากพลางมองดูกลุ่มของนักศึกษารุ่นพี่ที่ห่างออกไป

"ไม่รู้ว่ายังมีคนที่แข็งแกร่งกว่านี้อีกรึเปล่า"

ตงกงเยว่หันมามองหนิงม่านและเริ่มล่องหนโดยไม่เอื้อนเอ่ยอะไร

เธอเข้าสู่สภาวะพร้อมต่อสู้

มองเพียงปราดเดียวก็ทราบได้ว่าเธอไม่ใช่คนประเภช่างจ้อสักเท่าไหร่

หนิงม่านเองก็เคลื่อนไหวลงมือ

เธอยกชูไม้เท้าในมือขวาขึ้นและโบกมือซ้ายเบาๆ

บังเกิดลมหอบหนึ่งกวาดพัดผ่านลานกว้าง

-147

แม้ว่าดาเมจจะน้อยมาก แต่กทำให้ตงกงเยว่หลุดจากสถานะล่องหน

หนิงม่านหัวเราะเบาๆ

"เจอตัวล่ะ!"

หัวไม้เท้าในมือเธอเกิดประกายสายฟ้ากระพริบวูบ

เปรี้ยง!!!

บอลสายฟ้าลูกหนึ่งพุ่งแหวกฝ่าอากาศและเกิดการระเบิดที่เบื้องหน้าของตงกงเยว่

เกิดสายฟ้าไหลผ่านทั่งร่างของตงกงเยว่

เพียงพริบตา ตัวอักษร "ไร้ผล" ก็เด้งขึ้นมา

ตงกงเยว่สามารถต้านทานการโจมตีในครั้งนี้

วินาทีถัดมา ร่างกายของตงกงเยว่ก็กระพริบวูบก่อนจะปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของหนิงม่าน

ปรากฏแสงสีดำขึ้นบนคมมีดสั้นที่กำลังจะจ้วงแทง

"ฝันไปเถอะ!"

หนิงม่านแค่นเสียงเบาๆ เธอยกไม้เท้าขึ้นกระแทกลงกับพื้น

ตู้ม!!

เกิดระลอกพลังงานกระเพื่อมออกไปโดยรอบ

โล่สีดำปรากฏครอบคลุมร่างของตงกงเยว่ที่ถอยร่นออกไป

ต้านทานได้อีกครั้ง

ตงกงเยว่กำมือขวา เงาของหมัดก็ปรากฏขึ้นชกต่อยไปยังหลังศีรษะของหนิงม่าน

ปั้ง!

หนิงม่านร่ายเวทอีกครั้ง

เกิดเปลวไฟุกขึ้นท่วมร่างของเธอและแผ่ขยายออกไปเป็นวงแหวนก่อนจะชนปะทะกับตงกงเยว่

-7391

หลังจากได้รับการโจมตีนี้ ตงกงเยว่ก็หน้าซีดลง

แม้ว่าเธอจะมีพลังโจมตีสูง แต่เธอเปราะบางยิ่ง

แม้จะมีการป้องกันด้วยวิธีต่างๆ แต่เธอก็ยังเสียพลังชีวิตไปจากการโจมตีในครั้งนี้

หนิงม่านไม่ปล่อยให้ตงกงเยว่ได้มีโอกาส เธอยกชูไม้เท้าขึ้นอีกครั้ง

เกิดลำแสงลังเวทมนตร์พุ่งยิงเข้าสู่ทรวงอกของตงกงเยว่

ตงกงเยว่ลอยกระเด็นออกไป

ขณะที่เธอกำลังจะร่วงกระแทกพื้น จู่ๆร่างของเธอก็พลันลอยขึ้นกลางอากาศ......