ทวีปทาบา

มีสิ่งมีชีวิตอยู่ในทวีปแห่งนี้ไม่มาก พื้นที่ส่วนใหญ่ปกคลุมไปด้วยแม็กม่าและควันจากภูเขาไฟ เป็นสภาพแวดล้อมที่ยากจะมีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่ได้

สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาของทวีปนี้คือ ปีศาจไฟทาบา

พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่ถนัดในการใช้เวทธาตุไฟ อีกทั้งยังมีร่างกายที่แข็งแกร่ง

ทวีปทาบา สมรภูมิเถ้าถ่านอาลัย

ภายในรอยแยกที่มีอุณหภูมิสูงและเต็มไปด้วยแม็กม่า แมงมุมลาวาขนาดใหญ่ตัวหนึ่งเงยหน้าขึ้นคำราม

ภายในรอยแยก หยานจีที่มีสภาพมอมแมมกำลังหอบหายใจอย่างหนัก

สีหน้าของเธอขาวซีด ชุดเกราะได้รับความเสียหายหลายแห่ง เวลานี้เธอกำลังอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่

เธอมองดูแมงมุมลาวาตัวใหญ่ยักษ์ จากนั้นจึงจ้องมองคริสตัลสีแดงเข้มที่อยู่ด้านหลังของแมงมุมนั้น ดวงตาของเธอหรี่ลงอย่างใช้ความคิด

นี่คือภารกิจเลื่อนคลาสของเธอ นั่นคือขโมยคริสตัลแมงมุมไฟจากบอสแมงมุมไฟซึ่งอยู่ในคลาสสอง

อย่างไรก็ตาม ภารกิจของเธอกลับไม่ราบรื่นสักเท่าไร ก่อนหน้านี้เธอได้ปะทะกับปีศาจไฟทาบากลุ่มหนึ่ง หลังจากจัดการพวกนั้นลงได้แล้ว คิดไม่ถึงว่าการต่อสู้ของเธอจะไปปลุกแมงมุมไฟให้ตื่นขึ้นมาไล่ล่าเธอ

เธอสูดหายใจเข้าปอด สายตาเหลือบมองแหวนที่อยู่ในมือขวา มุมปากของเธอเผยรอยยิ้มนุ่มนวลออกมา

ไม่รู้ว่าหมอนั่นทำภารกิจไปถึงไหนแล้วนะ?

ไม่ว่ายังไงก็ตาม เธอจะต้องทำภารกิจเลื่อนขั้นระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ให้สำเร็จให้ได้

หากว่าเขาทำภารกิจไม่ผ่าน ฉันก็จะปกป้องดูแลเขาเอง!

เธอหยิบน้ำยาแห่งพลังชีวิตออกมาดื่ม จากนั้นจึงคิดหาวิธีตอบโต้

ตอนนี้เอง แสงแห่งอีเทอร์นอลส์ก็สาดส่องไปทั่วท้องฟ้า ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองแสงบนท้องฟ้าเขม็ง

มีคนสำเร็จภารกิจเลื่อนคลาสระดับอีเทอร์นอลส์?!

หรือว่าจะเป็นเขา?!

อาหวี่ เขาทำสำเร็จจริงๆ??

ทำไมถึงได้เร็วแบบนี้?!

ไม่นานเธอก็กลับมาได้สติและกัดฟันกรอด

ถ้างั้นฉันก็ต้องไม่ล้มเหลวเหมือนกัน!

อาศัยจังหวะที่แมงมุมไฟกำลังเงยหน้ามองแสงสว่างบนท้องฟ้าด้วยความงุนงง หยานจีก็พุ่งตัวออกไป...

......................

เทือกเขาสัตว์อสูร

จั่วมู่เกอกำลังใช้สกิลฮีลลิ่งรักษาให้สัตว์อสูรขนปุกปุยที่ดูน่ารักตัวหนึ่งอยู่

มองดูสัตว์อสูรที่ค่อยๆลดความหวาดระแวงลง จั่วมู่เกอก็เผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมา

ดูเหมือนฉันจะเป็นคนแรกที่ทำภารกิจเลื่อนคลาสได้สำเร็จสินะ

หลังจากกลับไปแล้ว อาหวี่และเสี่ยวจีจีจะต้องประหลาดใจมากแน่ๆ!

ว่าแต่ไม่รู้ว่าหมอนั่นตอนนี้เป็นยังไงบ้างนะ?

ไม่ว่าจะทำภารกิจสำเร็จหรือไม่ ขอแค่มีชีวิตรอดกลับมาก็พอแล้ว

ในอนาคตฉันจะปกป้องเขาเอง!

จากนั้นก็ให้เขาเรียกฉันว่าพี่จ๋า!

ดูซิว่ายังจะกล้ามาดึงแก้มฉันอีกมั้ย!

ขณะที่จั่วมู่เกอกำลังคิดอย่างอารมณ์ดี ทันใดนั้นแสงอีเทอร์นอลส์ก็ปรากฏขึ้นบนฟ้า

จั่วมู่เกอชะงักค้าง

ฉัน....

หลินอวี่ เจ้าสัตว์ประหลาด!

เขายังทำภารกิจเสร็จเร็วกว่าฉันอีก!

เธอฉีกยิ้ม

"ต้าเหมา ต้าเหมา เกือบจะเสร็จแล้วน่า มามะ มาให้พี่สาวลูบหัวหน่อยมา"

"หงิง...."

สัตว์อสูรตัวนั้นส่ายหัวก่อนจะเบี่ยงหน้าหนี

รอยยิ้มของจั่วมู่เกอแข็งค้าง

"หนอย!"

เธอได้แต่รักษาต่อไปอย่างจนปัญญา....

.......................

ยามเช้าตรู่ เมืองรุ่งอรุณแห่งสงคราม

หลังจากที่พักผ่อนอยู่ในโรงแรมหนึ่งคืน หลินอวี่ก็กลับมาคึกคักแจ่มใส

ในระยะหลังมานี้ เพื่อที่จะเตรียมการต่างๆ เขาจึงได้รับความกดดันจนรู้สึกเหนื่อยล้า

หลังจากอาบน้ำให้สบายตัวแล้ว หลินอวี่ก็ลงไปที่ชั้นล่างก่อนจะได้ยินเสียงที่ตื่นเต้นเสียงหนึ่ง

"พวกนายรู้เรื่องนี้รึยัง? ว่าป้อมปราการจอมเชือดถูกทำลายไปแล้ว!"

"ว่าไงนะ?! ป้อมปราการจอมเชือด?? ไม่ใช่ว่าเมื่อวานมันยังอยู่ดีอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงถูกทำลายไปได้ล่ะ?"

"เป็นเรื่องจริงนะ ทหารทัพจอมเชือดทั้งสามพันคน รวมถึงจอมเชือดแม็กซ์เวลล์ต่างก็ตายหมดแล้ว!!"

"เป็นไปได้ยังไง?!"

หลินอวี่เหลือบมองกลุ่มคนที่กำลังพูดคุยกันอย่างออกรสภายในห้อง

ข่าวเรื่องป้อมปราการจอมเชือดถูกทำลายลง ทำไมมันถึงได้แพร่ไปไวขนาดนี้นะ?

ทั้งๆที่เพิ่งผ่านมาแค่คืนเดียวแท้ๆ

เขาเดินมาถึงเคาท์เตอร์ของโรงแรม

"เช็คเอ้าท์ครับ"

"ได้ครับ"

"ฉันได้ยินมาจากเพื่อนที่อยู่ในกองทัพรุ่งอรุณว่า พวกเขาพบศพของจอมเชือดแม็กซ์เวลล์ในหุบเขามังกรดินเมื่อวานนี้ สภาพศพดูอนาถมาก!"

"เพื่อนของฉันที่อยู่ใกล้ๆกับภูเขาโลหิตเมื่อวานก็บอกมาว่า เห็นป้อมปราการจอมเชือดถูกระเบิดจนกระจุย!"

"ห้ะ?.....ทำลายทั้งป้อมปราการจอมเชือดในคืนเดียว? เป็นฝีมือของใครกัน?"

"ไม่รู้สิ"

"แม็กซ์เวลล์แข็งแกร่งมาก เมื่อรวมกับที่มีทหารจอมเชือดสามพันคนอยู่ใต้บัญชาแล้ว หรือว่าคนที่ลงมือจะเป็นยอดฝีมือของคลาสสี่?"

"ได้ยินมาว่ากองทัพรุ่งอรุณพบเบาะแสบางอย่างจากหุบเขามังกรดิน ดูเหมือนว่าจะเป็นฝีมือของกลุ่มองค์กรลึกลับ"

"กลุ่มองค์กรลึกลับ?!"

ทุกคนต่างก็ประหลาดใจเมื่อได้ยิน

"ไม่รู้ว่าเป็นกลุ่มไหน เดาว่าคงมีแค่บุคคลระดับสูงของกองทัพรุ่งอรุณที่น่าจะรู้ละมั้ง?"

พูดมาถึงตรงนี้ คนเล่าก็ถอนหายใจ แววตาเต็มไปด้วยความเสียดาย

"องค์กรลึกลับที่สามารถทำลายป้อมปราการจอมเชือดโดยที่ไม่มีใครรู้แบบนี้ แสดงว่าจะต้องทรงอำนาจมากแน่ๆใช่มั้ย?"

หลังจากทำเรื่องขอเช็คเอ้าท์เสร็จ หลินอวี่ก็เดินผ่านกลุ่มผู้มีพลังพิเศษที่กำลังพูดคุยกันอยู่ด้วยท่าทางสบายๆ

มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

มีคนเจอของที่เราแกล้งทิ้งไว้แล้ว?

ตุลาการที่สิบเจ็ด?

ก็แค่ตั้งขึ้นมามั่วๆเท่านั้นแหละ

ลอร์ดอีเทอร์นอลส์?

แค่กๆ....แน่นอน ก็แค่มุกหรอกน่า

แต่จะเรียกแบบนั้นก็ไม่เห็นจะมีอะไรผิดนี่นา

ถึงยังไงเขาก็เป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่เคยทำภารกิจเลื่อนคลาสระดับอีเทอร์นอลส์ได้สำเร็จ

ในอนาคตจะต้องกลายเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งสุดๆได้แน่

ดังนั้นจะเรียกตัวเองว่า ลอร์ดอีเทอร์นอลส์ ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่?

แน่นอนว่าเขาแค่คิดแกล้งคนเล่นเท่านั้น

เมื่อนึกถึงปฏิกิริยาของพวกเบื้องบนของกองทัพรุ่งอรุณแล้ว มุมปากของเขาก็เผยรอยยิ้ม แทบจะหลุดขำออกมา

แค่แกล้งเล่นนิดๆหน่อยๆเอง

หลังเดินออกมาจากโรงแรม เขาก้ได้ยินเสียงคึกคักจอแจของผู้คนบนท้องถนน

"ป้อมปราการจอมเชือดถูกทำลายลงแล้ว!"

"จอมเชือดตายแล้ว!"

การตายของแม็กซ์เวลล์ก่อให้เกิดเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี ผู้คนบนท้องถนนต่างก็ตะโกนบอกข่าวด้วยสีหน้าที่มีความสุข

จอมเชือดแม็กซ์เวลล์ถูกเป็นเงามืดในใจของกองทัพรุ่งอรุณทั่วทั้งเทือกเขาเป่ยเย่

โดยเฉพาะเมื่อไม่กี่วันก่อนยังมีค่ายของมนุษย์ถูกทำลายลงไม่เหลือซาก

ตอนนี้จอมเชือดแม็กซ์เวลล์ตายแล้ว ดังนั้นนี่จึงเป็นข่าวดีต่อทุกคนอย่างไม่ต้องสงสัย

หลินอวี่ยิ้มบางเมื่อได้เห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขของผู้มีพลังพิเศษตามท้องถนน

เขาเดินไปตามทางอย่างผ่อนคลาย หลังจากนั้นไม่นาน หลินอวี่ก็กลับมายังจัสตุรัสอันเป็นที่ตั้งประตูมิติและออกจากมิติแห่งนี้ไป

จากนั้นจึงมุ่งตรงกลับบ้าน