เขาเก็บอุปกรณ์ทั้งหมดด้วยความจนใจ หลินอวี่อาบน้ำ จากนั้นจึงกลับไปยังห้องนอน
ตอนที่เขากลับมาก็ฟ้ามืดแล้ว พรุ่งนี้ยังต้องไปเรียน เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ล่ะนะ
......................
ในพื้นที่ใจกลางเมืองประกายแสง คฤหาสน์ตระกูลจั่ว
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในตระกูลชั้นนำของเมืองประกายแสง ตระกูลจั่วจึงครอบครองพื้นที่กว้างใหญ่ ภายในมีการตกแต่งสวน มีสะพานขนาดเล็ก มีสายน้ำไหล ยังมีก้อนหินและป่าไม้ที่ถูกจัดไว้อย่างงดงาม
บรรยากาศดูรมรื่นและงดงามมาก
ภายในบ้านหลังหนึ่ง จั่วมู่เกอเดินเข้าไปในห้องโดยสวมเพียงชุดนอนหลวมๆ
ผ่านระบบสื่อสารของระบบ จั่วมู่เกอก็ติดต่อกับพ่อของเธอ จั่วจิงเย่ ผู้นำตระกูลจั่ว
"ว่าไงลูกรัก มีเรื่องอะไรรึเปล่าเอ่ย?"
น้ำเสียงของจั่วจิงเย่ดูอ่อนโยนยิ่ง
เขารักลูกสาวของเขาปานแก้วตาดวงใจ และตอนนี้ลูกสาวของเขาก็ได้ปลุกพลังและได้รับอาชีพนักบวชวจนะศักดิ์สิทธิ์อันน่าภาคภูมิใจมา
ในตระกูลจั่วนั้น ไม่มีผู้ที่สามารถปลุกพลังนักบวชวจนะศักดิ์สิทธิ์มาได้หลายสิบปีแล้ว
เพียงเหตุผลข้อนี้ก็ทำให้เหล่าผู้นำของตระกูลให้ความสำคัญและรักใคร่จั่วมู่เกออย่างมากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจั่วจิงเย่
"พ่อ หนูอยากไปโรงเรียนมัธยม"
"ห้ะ?"
จั่วจิงเย่งุนงง
"ทำไมจู่ๆลูกถึงอยากไปเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมล่ะลูก?"
จั่วมู่เกอก้มหน้าลงมองเรียวขาตัวเอง จากนั้นจึงทิ้งตัวนอนลงไปบนเตียง
"หนูอยากไปเรียนกับเสี่ยวจีจี"
สายตาของเธอดูหลุกหลิกอยู่บ้าง
"เสี่ยวหยานจีน่ะเหรอ? เดี๋ยวพอเข้ามหาลัยลูกก็ได้อยู่มหาลัยเดียวกันอยู่แล้ว ผู้หญิงอารมณ์ร้อนอย่างลูกอยากจะย้ายไปโรงเรียนมัธยมหมายเลขหนึ่งเพียงเพราะเรื่องแค่นี้น่ะเหรอ? เห็นพ่อเป็นคนโง่รึไง"
จั่วจิงเย่เข้าใจนิสัยของจั่วมู่เกอเป็นอย่างดี
"โธ่พ่อ! แค่ตอบมาว่าได้หรือไม่ได้ก็พอ!"
จั่วมู่เกอหน้าแดงเล็กน้อย เธอไม่อยากจะตอบอะไรไปมากกว่านี้
นั่นก็เพราะในใจเธอมีเป้าหมายที่จะไปตีสนิทกับหลินอวี่
"โอเค โอเค พ่อจะจัดการให้ตามที่ลูกต้องการ"
จั่วมู่เกอเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขา เมื่อเห็นว่าจั่วมู่เกอเริ่มโมโหแล้ว จั่วจิงเย่ก็รีบตอบตกลงทันที
"คิกๆ~ ขอบคุณค่ะพ่อ!"
จั่วมู่เกอยิ้มอย่างมีความสุข
"ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว พ่อรีบเข้านอนล่ะ ฝันดีค่ะ"
พูดจบ เธอก็ตัดการเชื่อมต่อทันที
"เอ๊ะ? ฮัลโหล?"
จั่วจิงเย่วางแผนจะพูดคุยกับลูกสาวต่อ เมื่อได้ยินเสียงวางสายเขาก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อย
เขาเกาหน้าผากอย่างอย่างจนใจ
"ลุงด่าฉันตายแน่ เฮ้อ"
ผู้อำนวยการของโรงเรียนมัธยมหมายเลขสองนั้นมาจากตระกูลจั่ว และเป็นลุงของจั่วจิงเย่
คุณหนุคนโตที่มีพรสวรรค์มากที่สุดของตระกูลจั่วจะไม่เรียนที่โรงเรียนมัธยมหมายเลขสองอีกต่อไป แต่จะย้ายไปยังโรงเรียนมัธยมหายเลขหนึ่ง
จั่วจิงเย่จินตนาการได้เลยว่าพรุ่งนี้เขาจะถูกลุงด่าจนเสียหมาขนาดไหน
ปวดกบาลจริงๆ
ทว่าไม่นาน เขาก็หรี่ตาลง สีหน้าทอแววครุ่นคิด
"เด็กน้อยนี่....ทำไมถึงออกจากโรงเรียนหมายเลขสองอย่างไม่มีเหตุผล? ....วันนี้เธอและเด็กจากตระกูลหยานไปที่ที่ราบกระดูกเหี่ยวเฉาด้วยกัน....."
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวขึ้นช้าๆ "หมายเลขหนึ่ง"
เกิดเงาบิดเบี้ยวที่มุมมืด จากนั้นเงาร่างสีดำก็คุกเข่าลงที่เบื้องหน้าของเขา
"นายท่าน"
"ไปตรวจสอบดูซิ เกิดอะไรขึ้นที่ที่ราบกระดูกเหี่ยวเฉาในวันนี้ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับคุณหนูใหญ่ อย่าปล่อยให้เล็ดรอดไปได้มีแต่เรื่องเดียว"
"ครับ!"
เงาดำบิดเบี้ยวก่อนจะหายไป...
ภายในห้องของจั่วมู่เกอ
จั่วมู่เกอนอนอยู่บนเตียง เธอหรี่ตาลงก่อนจะยิ้มออกมา
"อยู่ระดับฝึกหัด แต่มีสกิลระดับ D ถึงสองสกิล อุปกรณ์สวมใส่เองก็ดูแข็งแกร่งมาก หน้าตาก็หล๊อหล่อ แล้วก็ยังช่วยชีวิตฉันไว้ด้วย"
"ฮี่ฮี่ หลินอวี่ นายเป็นใครกันแน่?"
.............................
เช้าวันต่อมา
ทันทีที่มาถึงห้องเรียน หลินอวี่ก็ได้ยินบทสนทนาอันร้อนแรงดังจากภายในห้อง
"ฉันได้ยินมาว่าคุณหนูใหญ่ของตระกูลจั่วได้ย้ายมาเรียนที่โรงเรียนของพวกเราแล้ว!"
"พูดเป็นเล่น?!"
"เอ้าพูดจริง ฉันเห็นเธอในระหว่างทางมากับตา! เธออยุ่กับองค์หญิงหยาน!"
"เอาจริงดิเฮ้ย?! สองเจ้าหญิงจากตระกูลจั่วและตระกูลหยานจะมาเรียนที่โรงเรียนของพวกเรา?! เพราะอะไรกัน?"
"ได้ยินมาว่าพวกเธอสองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน บางทีอาจจะเพราะเรื่องนี้ล่ะมั้ง?"
"....พวกคนใหญ่คนโตนี่ดีจังน้า อยากจะย้ายโรงเรียนกันตอนไหนก็ได้ ฉันล่ะอิจฉาจริงๆ"
ทุกคนต่างพูดไม่ออก
"ได้ยินว่าผอ.ของโรงเรียนหมายเลขโมโหจนแทบคลั่งเลยทีเดียว"
"ก็เข้าใจได้ล่ะนะ...."
ผู้มีพลังพิเศษหายากดันลอยหลุดมือไปแบบนี้ ใครที่ไหนจะไปทนได้
หลินอวี่ฟังพวกเขาคุยกันด้วยสีหน้าสับสน
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
แม่สาวนมโ...แค่กๆ แม่สาวฝีปากกล้าคนเมื่อวานนี้จะย้ายมาเรียนที่นี่จริงๆ?
พวกเธอดูท่าจะสนิทกันมากจริงๆ
ตอนนี้เอง หัวหน้าอาจารย์หลี่หยวนก็เดินเข้ามาในห้อง
ที่ด้านหลังของหลี่หยวนมีจั่วมู่เกอเดินตามมา
เพราะวันนี้เธอไม่ได้สวมชุดนักบวชหลวมโคร่งแบบเมื่อวาน ดังนั้นจึงไม่อาจปิดบังส่วนโค้งเว้าอันงดงามตระการตาได้
เมื่อสายตาทุกคู่มองไปที่หน้าห้อง ภายในห้องเรียนก็เกิดความปั่นป่วนขึ้นมาทันที
ผู้ชายทุกคนต่างอ้าปากค้าง
ผู้หญิงทุกคนเบิกตากว้างอย่างไม่อาจทำใจเชื่อ ในใจแอบปาดน้ำตาไม่หยุด
นี่มันรังแกกันเกินไปแล้ว!
หยานจีเข้ามาจากประตูหลังห้อง เธอเดินมานั่งที่
หลินอวีพบว่าสีหน้าของเธอดูแปลกประหลาดเล็กน้อย โดยเฉพาะสายตาที่มองดูเขา
หลินอวี่ "?"
เขายกมือขึ้นแตะๆใบหน้า ฉันก็หล่อเท่เหมือนเดิมไม่ใช่รึไง?
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved