ตอนที่ 68

ตู้ม!!

ประตูของรถหุ้มเกราะที่จอดสนิทพลันถูกเปิดออก จากนั้นก็มีเสียงคำรามดังขึ้น

เงาดำสายหนึ่งพุ่งออกมาและโจมตีเข้าใส่เมอร์ล็อคตัวหนึ่งที่กำลังจะพุ่งเข้าไปภายในรถ

-20212

-32341

-19391

…………

เกิดค่าความเสียหายจำนวนมากลอยขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมอร์ล็อคที่นำหน้าเข้ามากรีดร้องโหยหวนก่อนจะลอยกระเด็นออกไป

จางหงไช่ที่บัดนี้เปลี่ยนมาสวมใส่เกราะหนักทั้งตัวและถือดาบและโล่ขนาดใหญ่อยู่ในมือแต่ละข้างกำลังยืนจังก้าอยู่ที่หน้าประตูรถพลางจ้องมองกลุ่มเมอร์ล็อคอย่างเยือกเย็น

"คลาสห้า?!"

เหล่าผู้ที่ล้อมรถหุ้มเกราะต่างตกตะลึง

ชัดแล้วว่านี่เป็นเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขา

ในดีตไม่เคยมียอดฝีมือคลาสห้าถูกส่งมาคุ้มกันขบวนรถเช่นนี้!

"พวกมดปลวกที่น่าตาย รู้อยู่แล้วว่าพวกแกจะต้องมา!"

โล่ใหญ่ในมือจางชงไห่กระแทกลงบนพื้นจนทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนเพราะน้ำหนักของมัน

ยามนี้เอง เมอร์ล็อคนักรบตัวใหญ่ตนหนึ่งก็เดินออกมาจากขบวนของเมอร์ล็อคและมนุษย์ที่ล้อมรถหุ้มเกราะเอาไว้

เขายกมือขึ้นถูจมูก พลางกวัดแกว่งขวานศึกในมือ ความคมของขวานถึงขั้นกรีดแยกอากาศและพื้นดินจนเกิดเป็นรอยลึก

แบร์รี่บัสยิ้มกว้าง เผยให้เห็นซี่ฟันอันแหลมคมขณะจับจ้องมองดูจางหงไช่

"มาเถอะ!"

"เมอร์ล็อคนักรบคลาสห้า?"

จางหงไช่ขมวดคิ้ว สีหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา

ตอนนี้เอง คนอื่นๆภายในรถหุ้มเกราะก็กรูกันออกมา

เมื่อได้เห็นแบร์รี่บัสที่ลักาณะดูแข็งแกร่งมาก เถียนหยวนหลงและผู้คุมคนอื่นๆก็หน้าเคร่งเครียด

"คลาสห้า?!"

เมื่อพวกนักเรียนหลายคนได้ พวกเขาก็พากันหน้าซีด

"ศัตรูมีคลาสห้ามาด้วย??"

แม้แต่หลินอวี่ก็ยังมองแบร์รี่บัสด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

จางหงไช่จ้องมองแบร์รี่บัสที่อยู่ข้างหน้าก่อนจะพูดขึ้นค่อยๆพูดขึ้นว่า

"ปกป้องพวกนักเรียน อย่างมากห้านาที กำลังเสริมก็คงจะมาถึง"

ขณะที่พูดก็ย่ำเท้าหนักๆไปข้างหน้าก่อนจะพุ่งโถมเข้าหาแบร์รี่บัส

เขาต้องการลากแบร์รี่บัสออกจากการต่อสู้โดยเร็ว

นักเรียนเหล่านี้ยังอ่อนแอจนเกินไป หากว่ามีนักเรียนโดนลูกหลงขึ้นมาก็คงจะไม่รอด

ดังนั้นเขาได้แต่ชิงเป็นฝ่ายรุกก่อน!

ตู้ม!!

จางหงไช่พุ่งเข้าชนกับแบร์รี่บัส ด้วยอำนาจของการพุ่งเข้าชาร์จ เขาจึงลากแบร์รี่บัสและกระแทกเมอร์ล็อคสองสามตัวพุ่งไปทางป่าเมเปิ้ลแดง

หลังจากจางหงไช่และแบร์รี่บัสจากไปแล้ว กลุ่มนักฆ่าที่ประกอบด้วยเมอร์ล็อคและมนุษย์ก็กระชับวงล้อมเข้ามาพลางแสยะยิ้มชั่วร้าย

"ไอ้พวกทรยศ ไอ้พวกกบอุบาทว์เอ๊ย!"

ธนูยาวปรากฏขึ้นในมือลู่เหยา เธอมีสายอาชีพนักธนู

เถียนหยวนหลงหน้าตาเย็นชา ในมือทั้งสองปรากฏมีดสั้นขึ้นข้างละเล่ม เขาเป็นนักฆ่า

นอกจากทั้งสองแล้วยังมีผู้คุมอยู่หกคน มีทั้งนักรบ นักเวท นักบวช และอาชีพอื่นๆ

เห็นได้ชัดว่าตอนที่คัดเลือกผู้คุมมา เบื้องบนได้พิจารณาสายอาชีพเอาไว้ก่อนแล้ว

ทว่า.....

แม้จะเป็นเช่นนั้น สีหน้าของพวกเขากลับไม่ค่อยสู้ดี

จำนวนของพวกเมอร์ล็อคและคนทรยศนั้นมีมากกว่าพวกเขาหลายเท่า

มีผู้ยอดฝีมือเกือบยี่สิบคนที่อยู่ในคลาสสี่เช่นเดียวกับเหล่าผู้คุม ขณะที่ยังมียอดฝีมือคลาสสามอีกเกือบห้าสิบคน!

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเตรียมการมาเป็นอย่างดี

พวกเขาเสียเปรียบจนเกินไป

ยอดฝีมือคลาสสี่นั้นสามารถจัดเป็นยอดฝีมือระดับสูงในสงครามสนามรบกลางได้แล้ว

หากว่าเกิดความผิดพลาดขึ้นมา พวกเขาทุกคนคงต้องถูกกลบฝังอยู่ที่นี่!

ในบรรดาผู้คุม มีอัศวินที่สวมเกราะหนักผู้หนึ่งก้าวออกมาอยู่ด้านหน้าสุด

"เหล่าเถียน เสี่ยวลู่ พวกนายมีความคล่องตัวสูง พวกเราจะต้านทานพวกมันเอาไว้ให้เอง พวกนายรีบพาพวกนักเรียนตีฝ่าวงล้อมออกไปซะ"

นักเวทยิ้ม "ป่าเมเปิ้ลแดงมีพื้นที่กว้างใหญ่ คงไม่ยากหากจะถ่วงเวลาได้สักสองสามนาที"

ขณะพูดเขาก็โบกคทาเพื่อสร้างเกราะคุ้มครองตัวเอง

ขณะที่ผู้คุ้มคนอื่นๆก็ใช้สกิลเพื่อเตรียมตัวรับศึก

"คิดหนีงั้นรึ? ฝันไปเถอะ!"

เมอ็ล็อคเกร็ดดำที่อยู่ด้านหน้าแค่นเสียง เขาโบกมือคราหนึ่ง เหล่าเมอร์ล็อคและพวกคนทรยศก็พุ่งเข้าใส่กลุ่มนักเรียน

"ไอ้พวกลูกหลานเต่า เข้ามาสิวะ!"

ผู้คุมที่เป็นอัศวินคำราม

หลังจากนั้น พวกเมอร์ล็อคและเหล่าผู้ทรยศก็คล้ายถูหพลังบางอย่างชักนำ ทั้งหมดล้วนพุ่งเข้าหาอัศวินด้วยดวงตาที่แดงฉาน

สกิลยั่วยุ

บังคับให้ศัตรูที่อยู่ในระยะหันมาโจมตีใส่ผู้ใช้สกิล

"ตอนนี้แหละ!"

เหล่าผู้คุมที่เหลือเริ่มเคลื่อนไหวลงมือ

พวกเขาต่างเล็งโจมตีไปที่ตำแหน่งที่ศัตรูวางกำลังอ่อนแอที่สุด

คลาสสามหลายคนตายคาที่ แม้แต่เมอร์ล็อคคลาสสี่ก็ยังหลบได้เพียงฉิวเฉียด

เกิดเสียงหอนของหมาป่าดังขึ้นจากร่างของลู่เหยา

วินาทีถัดมา ยักเรียนทุกคนรวมถึงหลินอวี่ก็รู้สึกได้ว่าความเร็วของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ยังไม่หมดเพียงเท่านั้น เมื่อเถียนหยวนหลงโบกมือ แสงสีฟ้าก็กระพริบวูบขึ้นบนร่างกายของนักเรียนทุกคน

ความเร็วของนักเรียนพุ่งทะยานขึ้นอีกครั้ง

สกิลเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่หมู่ถึงสองสกิล!

"ไป!"

เถียนหยวนหลงตะโกนพลางพุ่งนำออกไป

เหล่านักเรียนได้สติกลับมา จากนั้นจึงรีบตามเถียนหยวนหลงไปด้วยสีหน้าขาวซีด

โดยมีลู่เหยาคอยรั้งท้าย

ตอนที่เหล่าเมอร์ล็อคคลาสสี่หลุดจากสกิลยั่วยุ เถียนหยวนหลงและลู่เหยาก็พาเหล่านักเรียนหายเข้าไปในป่าแล้ว

"บัดซบ!"

เมอร์ล็อคเกร็ดดำสบถ จากนั้นจึงพูดขึ้นว่า

"ลิซซี่ นำพี่น้องของพวกเราและพวกคลาสสามไล่ตามไป! ที่เหลือพวกเราจะจัดการเอง!"

ลิซซี่พยักหน้า "ตามข้ามา!"

เหล่าผู้คุมต้องการจะเข้าไปสกัด แต่พวกเมอร์ล็อคคลาสสี่ก็พุ่งไปพัวพันเอาไว้

พวกผู้คุมได้แต่มองดูศัตรูกลุ่มใหญ่ติดตามกลุ่มของเถียนหยวนหลงเข้าไปในป่า

...........................

ภายในป่าเมเปิ้ลแดง เถียนหยวนหลงและลู่เหยาที่กำลังวิ่งอยู่เมื่อได้ยินเสียงบางอย่างก็พลันหน้าเครียดขึ้นมา

เถียนหยวนหลงกันไปพูดกับลู่เหยา

"พาพวกนักเรียนไปต่อ ฉันจะสกัดเอาไว้ให้"

ลู่เหยาพยักหน้า ขณะที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง

ตู้ม!!

ตอนนั้นเองก็บังเกิดเสียงดังสนั่นมาจากทางด้านหลังพร้มอกับเสียงร้องโหยหวน

เถียนหยวนหลง ลูเหยาและพวกนักเรียนต่างตกตะลึง

"นี่มัน......มีคนตามมา?"