ภายในมิติลับสำหรับการสอบระดับทั่วไป

บนธารน้ำแข็ง ร่างของหลินอวี่พลันปรากฏตัวขึ้น

เมื่อลมหนาวพัดผ่าน ร่างของหลินอวี่ก็สั่นขึ้นเบาๆ

ซี๊ด....

ทำไมมันหนาวจังฟะ?

รู้งี้ใส่เสื้อมาหลายๆชั้นซะก็ดี

หลินอวี่ยิ้มก่อนจะห่อเสื้อคลุมให้แน่นขึ้น

"โฮก!!!"

ตอนนั้นเองก็มีเสียงคำรามดังขึ้นมา

หลินอวี่มองเห็นหมีน้ำแข็งที่ตัวสูงกว่าหกเมตรกำลังพุ่งตรงมาทางเขา

หลินอวี่ชะงักออร่าที่ดูป่าเถื่อนและไอเย็นที่ลอยออกมาจากร่างกายของมัน

"คลาสสอง?!"

เพิ่งเข้ามาก็ดันมาเจอคลาสสองเข้าซะแล้ว??

มองดูออร่าที่ดุดันนั่น ดูเหมือนจะเป็นบอสคลาสสอง?

บ้าเอ๊ย! นี่มันการทดสอบระดับทั่วไปจริงๆ?!

ล้อกันเล่นรึเปล่า??

ถ้าผู้มีพลังพิเศษทั่วไปมาเจอเข้าจะไม่แย่เอาเหรอ?

หลินอวี่บ่นอุบอยู่ในใจ จากนั้นจึงยกไม้เท้าในมือขวาขึ้นอย่างไม่พอใจ

พอเขาโบกไม้เท้าในมือเบาๆ พลังงานสีฟ้าจางๆก็ระเบิดใส่หมีน้ำแข็งที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา

-----------------------------------------------

ระเบิดกระแทก ( B+ ):

ใช้พลังมานา 1,000 หน่วย เพื่อรวบรวมพลังเวทและระบิดใส่เป้าหมาย

สร้างค่าความเสียหาย (3,000 + 4 x พลังโจมตีเวทมนตร์) และทำให้เป้าหมายถูกกระแทกถอยหลัง

ระยะเวลาร่าย: ไม่มี

ระยะเวลาคูลดาวน์: 10 วินาที

-----------------------------------------------

นี่เป็นสกิลที่หลินอวี่ขยายพลังมาจาก เวทกระแทก

เป็นสกิลระดับ B+ ที่นับว่าทรงพลังที่สุดในบรรดาสกิลที่หลินอวี่มี

พลังโจมตีอันรุนแรง มาพร้อมกับเอฟเฟกต์กระแทกถอยหลัง

อีกทั้งสกิลนี้ยังใช้เวลาคูลดาวน์แค่ 10 วินาทีเท่านั้น!

ต้องบอกว่านี่เป็นสกิลที่ทรงพลังอย่างมาก

ตู้ม!!

เกิดระเบิดขึ้นบนร่างของหมีน้ำแข็ง

ร่างกายอันใหญ่โตของพลันมันลอยกระเด็นไปหลายสิบเมตรและฟาดเข้ากับธารน้ำแข็งเข้าอย่างจัง

จากนั้นธารน้ำแข็งก็เริ่มพังทลายลงที่ละอัน

-11512

ตัวเลขค่าความเสียหายจำนวนมากลอยขึ้นมา

หมีน้ำแข็งส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวด

ก่อนที่มันจะได้ทันลุกขึ้นยืน พริบตาต่อมา พายุกระสุนเวทจำนวนนับไม่ถ้วนก็กระกน่ำยิงเข้าใส่มัน

ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม!!!

-3843

-3931

-5909

……

ตัวเลขค่าความเสียหายลอยขึ้นไม่หยุด

พริบตาเดียว ร่างที่แข็งทื่อของหมีน้ำแข็งก็ทรุดไปกับพื้น

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการเอาชนะบอสหมีน้ำแข็ง คลาสสอง ได้รับค่าประสบการณ์ 49,312 แต้ม"

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการเอาชนะบอสหมีน้ำแข็ง คลาสสอง ได้รับคะแนน 100,000 คะแนน"

หลินอวี่ "???"

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ หลินอวี่ก็ขมวดคิ้วแน่น

.....นี่มันเรื่องอะไรกัน?

คะแนน 100,000 คะแนน?

มีบางอย่างแปลกๆ

เขาเอาจริงเกินไปงั้นเหรอ?

เขาแทบไม่ได้ลงแรงอะไรเลยด้วยซ้ำ เป็นแค่การป้องกันตัวโดยอัตโนมัติเท่านั้นเอง....

........................

ลานจัตุรัส โรงเรียนมัธยมหมายเลขหนึ่ง

กวนยงจื่อเผยยิ้มบาง

"มีบางคนได้แต้มแล้วงั้นรึ?"

"อืม"

เถียนหยวนหลงพยักหน้า จากนั้นจึงยื่นมือไปแตะเครื่องมือโลหะ

วินาทีถัดมาก็มีหน้าต่างเด้งขึ้นมา

ในตารางเป็นชื่อและคะแนนของนักเรียนแต่ละคน

อันดับหนึ่งคือ หยานจี ซึ่งตอนนี้มีคะแนนเกิน 1,000 คะแนนไปแล้ว

อันดับถัดมาคือ จั่วมู่เกอ มีคะแนนมากกว่า 900 คะแนน

ทั้งสองมีคะแนนไล่เลี่ยกัน

เมื่อเห็นเช่นนั้น เถียนหยวนหลงก็ประหลาดใจ

"ในเวลาสั้นๆแค่นี้ พวกเธอก็มีคะแนนถึงหนึ่งพันกันแล้ว สองคนนี้ไม่แข็งแกร่งเกินไปหน่อยเหรอ?"

แม้จะรู้อยู่แล้วว่าหยานจีและจั่วมู่เกอเป็นผู้มีพลังพิเศษอาชีพหายากก็ตาม

แม้ว่าจะมีอาชีพหายากอยู่ไม่มาก แต่หากนับทั่วทะ้งดาวเคราะห์สีน้ำเงินแล้วก็มีอยู่หลายคน

แต่เขาไม่นึกเลยว่านักเรียนสองคนนี้จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้!

ระยะห่างระหว่างอาชีพธรรมดาและอาชีพหายากนั้นกว้างใหญ่มาก

สกิล เลเวล อุปกรณ์ ความยากของภารกิจเลื่อนคลาส และอื่นๆ

ไม่ว่าในด้านใดก็ล้วนส่งผลต่อความต่างด้านพลังต่อสู้

"สองคนนั้น ในบรรดาผู้มีพลังพิเศษที่เข้าร่วมการทดสอบปีนี้ พวกเธอจัดอยู่ในอันดับต้นๆเลย"

ใบหน้าที่เคยเรียบนิ่งของเถียนหยวนหลงพลันปรากฏรอยยิ้มบาง

การค้นพบเม,้ดพันธุ์ที่ดีย่อมทำให้เขาได้รับรางวัลไปด้วย

"ฮ่าๆ อัจฉริยะของโรงเรียนเรา ไม่เลวเลยใช่มั้ยล่ะครับ?"

ผู้อำนวยการชราเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

ตอนนั้นเอง อันดับในตารางก็เกิดการเปลี่ยนแปลง จากนั้นชื่อหนึ่งก้พลันพุ่งขึ้นไปอยู่ด้านบนสุดของตาราง

หลินอวี่ 100,000 คะแนน

ทุกคน "???"

บรรยกาศพลันเปลี่ยนเป็นเงียบสงัด

ทุกคนมองดูคะแนน 100,000 คะแนน ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง พวกเขาต่างตกตะลึงอย่างหนัก

"หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน.....หนึ่งแสนคะแนนจริงๆ?!"

รอยยิ้มบนใบหน้าของกวนยงจื่อพลันสลายไป เขานับเลขศูนย์บนหน้าจอด้วยสีหน้าที่ดูมึนงง

เถียนหยวนหลงเบิกตากว้างขณะที่พึมพำกับตัวเอง

"นี่....เป็นไปได้ยังไง? นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น....จะมีนักเรียนที่ได้หนึ่งแสนคะแนนได้ยังไง?.....เดี๋ยวก่อนนะ!"

เถียนหวยนหลงที่ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ก็พลันเบิกตากว้างกว่าเดิม

"......ไม่มั้ง?! เป็นไปไม่ได้!"

เขาลงมือจัดการกับเครื่องโลหะอยู่ครู่หนึ่ง วินาทีถัดมาก็ปรากฏจอแสงขนาดเล็กขึ้น เป็นจอแสงที่มีพื้นหลังเป็นธารน้ำแข็ง

เหนือธารน้ำแข็ง ชายหนุ่มที่สวมเสื้อคลุมสีดำและถือไม้เท้าอยู่ในมือกำลังห่อตัวคล้ายรู้สึกหนาว

ห่างออกไปไม่ไกล มีร่างอันใหญ่โตของหมีน้ำแข็งนอนแน่นิ่งอยู่

ร่างของหมีน้ำแข็งอยู่ในสภาพที่ปรุพรุนทั่วทั้งร่าง เห็นได้ชัดว่าตายจนไม่อาจตายได้อีก

หมีน้ำแข็งตายไปแล้ว

เถียนหยวนหลง "????"