ตอนที่ 120

"ในที่สุดก็จบซะที เหนื่อยชะมัด"

หลินอวี่ยกมือลูบหน้าอกเบาๆ เขาถูกหอกโลหุิตพุ่งกระแทกเข้าอย่างจัง จนถึงตอนนี้ก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่นิดหน่อย

"อาบน้ำก่อนดีกว่า"

หลินอวี่เก็บชุดเข้าช่องเก็บของและเตรียมจะไปอาบน้ำ

ตอนนั้นเอง ประตูห้องเขาก็พลันถูกเปิด

เป็นหยานจีที่เปิดประตูเข้ามาด้วยความดีใจ

"อาหวี่ กลับมาแล้ว?!"

ที่ด้านข้างยังมีจั่วมู่เกอ

"ใช้เวลาแค่วันเดียว นายก็ทำภารกิจผ่านแล้ว!"

เธอรู้สึกประหลาดใจมาก

จากนั้น รอยยิ้มของพวกเธอก็พลันแข็งค้าง สายตาของพวกเธอมองไปยังหลินอวี่ที่กำลังเปลือยเปล่า

หลินอวี่มองดูสองสาวที่เปิดประตูเข้ามาโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงด้วยความตกใจ

บรรยากาศพลันจมลงสู่ความเงียบไปชั่วขณะ

ดีที่หลินอวี่เป็นคนหน้าหนา

เขาไม่ได้แยแสอะไร เพียงยิ้มให้สองสาว

"อาบน้ำด้วยกันมั้ย?"

หยานจีหน้าแดงก่ำ เธอหันหลังวิ่งหนีไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ความหน้าหนาของหลินอวี่นี้ แม้แต่จั่วมู่เกอที่มักจะแกล้งหยอกเย้าหลินอวี่อยู่เป็นประจำก็ยังทนไม่ได้

...........

"โรคจิต!"

เธอวิ่งหนีไปพร้อมกับใบหน้าที่ยังแดง ก่อนไปยังไม่ลืมที่จะปิดประตูห้องให้

หลินอวี่ยิ้มส่ายหน้า จากนั้นจึงเดินฮัมเพลงเข้าห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์ดี

...............................

หลังจากอาบน้ำเสร็จรียบร้อยแล้ว หลินอวี่ก็นั่งลงบนเตียงก่อนจะเปิดหน้าต่างสถานะขึ้นมาดู

-----------------------------------------------

ตัวละคร: หลิวอวี่

อาชีพ: นักเวทคลาส 2

ระดับ: เลเวล 1 (0/50,000,000)

พลังชีวิต: 36,910

พลังมานา: 129,960

พลังโจมตีกายภาพ: 2,232

พลังโจมตีเวทมนตร์: 27,092

พลังป้องกันกายภาพ: 117,974

พลังป้องกันเวทมนตร์: 118,824

ความแข็งแกร่ง: 4,150

ความอึด: 3,691

ความคล่องตัว: 900

สติปัญญา: 12,996

ค่าศักดิ์สิทธิ์: 110

ค่าความโกลาหล: 11

-----------------------------------------------

ด้วยค่าสติปัญญาที่เกือบจะ 13,000 ค่าพลังโจมตีเวทมนตร์ของเขาจึงทะลุไปถึง 27,000 ซึ่งนับว่าผิดปกติอย่างยิ่ง

แม้แต่ค่าพลังโจมตีทางกายภาพของเขาก็ยังทะลุ 2,000

สำหรับคลาส 2 ทั่วไปแล้ว หากว่าไม่ได้สวมใส่อุปกรณ์ดีๆ คาดว่าก็ยังสร้างดาเมจได้ไม่เท่าหลินอวี่เอาไม้เท้าเคาะหัวศัตรู

แข็งแกร่งมาก

หลินอวี่เป่าปาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เห็นจำนวนค่าประสบการณ์ที่ต้องใช้ในการอัพเลเวลแล้ว หลินอวี่ก็สูดหายใจเข้าปอดอย่างหนาวเหน็บ

50 ล้านหน่วย!

บ้าไปแล้ว!

หลินอวี่ถอนหายใจ

เดาว่าเขาคงต้องเข้าไปเก็บตัวอยู่ในมิติสงครามอีกนานทีเดียว

จากนั้นนหลินอวี่จึงจึงมองดูสกิลขยายพลัง

หลังจากผ่านมาหนึ่งเดือนกว่า ตอนนี้เขาก็ใช้ขยายพลังไปแล้ว 600 กว่าครั้ง

ยังเหลือต้องขยายพลังอีก 300 กว่าครั้ง

หลังจากนั้นสกิลก็จะเลื่อนขั้น

เขาอยากจะได้สกิลขยายพลัง 1000 เท่ามาโดยเร็ว

ถึงตอนนั้น ภารกิจเลื่อนคลาสของคลาส 3 ก็คงจะไม่ยากเกินไปนัก

นอกจากนั้น สำหรับอุปกรณ์สวมใส่ เขาก็ยังจำเป็นจะต้องเตรียมเอาไว้หลายชุดๆเพื่อไว้ใช้รับมือกับสถานการณ์ต่างๆ

อีกทั้งยังต้องเตรียมตุนไอเท็มพิเศษเอาไว้ด้วย

ในภารกิจเลื่อนคลาสครั้งนี้ เขาต้องใช้ไอเท็มพิเศษไปเกือบหนึ่งในสามทีเดียว

ที่มีตอนนี้มันยังไม่พอ

หากไม่มีไพ่ตายเอาไว้เลย หลินอวี่ก็รู้สึกไม่อุ่นใจ

หลังจากวางแผนการต่างๆในใจแล้ว หลินอวี่ก็ลงไปชั้นล่าง

เมื่อมาถึงห้องนั่งเล่น เขาก็เห็นว่าหยานจีและจั่วมู่เกอกำลังนั่งอยู่ที่โซฟา

"ยังไม่นอนกันอีกเหรอ?"

หลินอวี่ประหลาดใจ

สองสาวหันมามองหลินอวี่ บนใบหน้ายังมีรอยแดงอยู่จางๆ

ดูเหมือนว่าพวกเธอจะยังไม่ลืมภาพติดตาเมื่อครู่

จั่วมู่เกอชี้ไปยังห้องครัว

"ฉันคิดว่านายน่าจะหิว ก็เลยทำบะหมี่เอาไว้ให้ อยู่ในครัวน่ะ ยังร้อนอยู่"

หลินอวี่รู้สึกอบอุ่นหัวใจ เขายิ้มตอบว่า

"ฉันว่าจะทำอาหารสักหน่อย"

หลังจากกลับมาถึงบ้าน ี่บ้านก็มีคนเป็นห่วงกลัวว่าจะหิว ดังนั้นจึงทำอาหารเอาไว้ให้

นี่ก็คือความสุขอันเรียบง่าย

และตอนนี้เขาก็กำลังหิวอยู่หน่อยๆพอดี

เพื่อคอยตรวจสอบสถานการณ์ภายในทะเลทรายและซ่อนตัวไม่ให้ใครพบ

ดังนั้นเขาจึงยังไม่ได้กินอาหารมาตั้งแต่กลางวัน

เขาเดินเข้าไปที่ส่วนห้องครัวและกลับมาพร้อมกับชามบะหมี่เนื้อสับที่เรียบง่าย

ในช่วงนี้ หยานจีและจั่วมู่เกอมักจะมาเรียนทำอาหารกบหลินอวี่ในยามว่าง

เทียบกับเนื้อที่ถูกย่างจนเกือบจะกลายเป็นก้อนถ่านตอนที่ทำอาหารครั้งแรกแล้ว อาหารที่พวกเธอทำในตอนนี้ก็นับว่าสามารถกินได้อย่างปลอดภัย

แถมรสชาติยังดีด้วย

เขาเดินเข้ามาก่อนจะนั่งลงคั่นกลางสองสาว

"เหนื่อยมั้ย?"

หยานจีเอนตัวซบบ่าของหลินอวี่พลางมองหน้าเขา

หลินอวี่ดูดเส้นหมี่ก่อนจะพยักหน้า

"ก็ราบรื่นอยู่ เพียงแต่ตอนท้ายเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นนิดหน่อย แม้แต่พระแม่โลหิตก็เกือบจะจุติลงมาได้"

ทั้งหยานจีและจั่วมู่เกอต่างตกใจ

พวกเธอเบิกตากว้างขณะมองดูหลินอวี่

"ที่ดวงจันทร์เกิดการเปลี่ยนแปลงก่อนหน้านี้เป็นฝีมือนายจริงๆ?"

"เอ๊ะ? เห็นด้วยเหรอ?"

หลินอวี่ผงะ

"จะไม่เห็นได้ไง?! พวกเราไม่ได้ตาบอดนะ!"

จั่วมู่เกอกลอกตามองบน เธอโกรธจนยากจะกัดคอหลินอวี่

"ภารกิจเลื่อนคลาสระดับอีเทอร์นอลส์ยากขนาดนั้นเลย? นี่แค่ของคลาสสอง แต่ถึงกับมีเทพมารเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย"

หยานจีเดาะลิ้น

"ดีที่ตอนนั้นฉันไม่เลือกไป"

จั่วมู่เกอก็พยักหน้า

หลินอวี่ยิ้ม

แม้ว่าภารกิจเลื่อนคลาสระดับอีเทอร์นอลส์จะยาก ทว่าผลตอบแทนที่ได้ก้สูงมากเช่นกัน

ทุกครั้งที่เลเวลอัพ เขาก็จะได้แต้มคุณสมบัติถึง 700 แต้ม ต้องทราบว่าระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ยังได้แต้มคุณสมบัติเพียงแค่ 140 แต้มต่อเลเวลเท่านั้น

ห่างกันเพียงแค่ขั้นเดียว แต่ระดับอีเทอร์นอลส์และระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็ต่างกันถึง 5,600 แต้มแล้ว

นี่ขนาดเป็นระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ระดับอื่นๆยิ่งไม่ต้องพูดถึง

แตกต่างกันมากจริงๆ

ยังไม่ได้พูดถึงค่าศักดิ์สิทธิ์และค่าเคออสที่หลินอวี่เองก็ไม่ทราบว่าเอาไว้ใช้ทำอะไร

"ช่างเถอะ ว่าแต่พวกเธอได้เตรียมตัวสำหรับภารกิจเลื่อนคลาสกันรึยัง?"

"ก็กำลังเตรียมอยู่ กำลังรอให้ที่บ้านส่งอุปกรณ์คลาส 1 ของตระกูลมาน่ะ แล้วก็พวกม้วนเวทกับของจิปาถะ"

จั่วมู่เกอตอบ

หยานจีเองก็พยักหน้า

หลินอวี่มองสองสาวก่อนจะยิ้ม

"ฉันมีของบางอย่าง"

"อะไรเหรอ?"

หยานจีรู้สึกสนใจขึ้นมา

"เป็นของที่จะช่วยพวกเธอผ่านภารกิจเลื่อนคลาส"