ตึก!

ตึก!

ตึก!

ภายในทางเดินอันมืดมิด นาฮัมและคอลลินเดินเข้ามา

นาฮัมเอ่ยขึ้นว่า

"ทำได้ดีมาก สามารถทำตามภารกิจที่มอบให้ได้โดยไม่ต้องให้ช่วย"

คอลลินเผยยิ้มประจบ

"ได้รับคำสั่งจากท่านนาฮัม ข้าไม่หย่อนหยานแม้แต่น้อย"

นาฮัมพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

"อืม"

หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เขาก็เอ่ยต่อว่า

"คืนนี้ข้าจะมอบหมายอีกภารกิจให้เจ้า"

"เชิญสั่งการมาได้เลยครับ!"

"ตอนนี้ทหารใหม่ของกองทัพรุ่งอรุณมาถึงแดนวิสเปอร์แล้ว หลังจากความพ่ายแพ้ครั้งก่อน พวกมันคงจะให้ความสำคัญกับกองทัพเรามากขึ้น เดาว่าตอนนี้พวกมันคงส่งหน่วยสอดแนมมาคอยจับตาดูพวกเราอยู่ข้างนอกนั่น"

"ข้าต้องการให้เจ้าออกไปสังหารหน่วยสอดแนมเหล่านั้น"

"ห้ะ?"

คอลลินเบิกตากว้าง ร่างกายของเขาสั่นเทาเบาๆด้วยความกลัวอยู่บ้าง

"หืม? เจ้าไม่กล้ารึ?"

นาฮัมเหลือบมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ข้า....."

คอลลินเปิดปากขึ้น แต่เขาก็รู้สึกขมขื่นจนพูดไม่ออก

หน่วยสอดแนมที่กองทัพรุ่งอรุณส่งมาจะต้องเป็นคลาสสองไม่ผิดแน่

ส่งเขาที่เป็นคลาสหนึ่งออกไป นั่นไม่เท่ากับส่งเขาไปตายเหรอ?

"ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้นอกจากเจ้าแล้ว ยังมีสมาชิกคนอื่นๆ ภารกิจที่ข้ามอบหมายให้เจ้าคือการสังหารหน่วยสอดแนมสักคน โดยวิธีการใดก็ได้"

"ครับ!"

เมื่อคอลลินได้ยินว่าเขาไม่ต้องออกปฏิบัติการคนเดียว เขาก็กลับมามั่นใจอีกครั้ง

ไม่นานทั้งสองก็มาถึงห้องคลังอาวุธ

นาฮัมกวาดมองโดยรอบและพบเห็นความผิดปกติใด ดังนั้นจึงไม่ได้ใส่ใจนัก

"ทุกคนมารวมตัวกัน"

นาฮัมเรียก จากนั้นจึงเริ่มทำการแจกจ่ายภารกิจ

.....................

ในขณะเดียวกัน หลินอวี่ซ่อนตัวอยู่บนอาคารสูงที่อยู่ใกล้กับคลังอาวุธ สายตาจ้องมองดูปราการจอมเชือดที่อยู่ภายในความมืด

"ใกล้ได้เวลาแล้ว"

เขายื่นมือซ้ายออกมาก่อนจะดีดนิ้ว

เป๊าะ!

ทั่วทั้งปราการจอมเชือดดูเหมือนจะตกอยู่ในความเงียบไปชั่วขณะ เป็นความเงียบงันราวกับป่าช้า

วินาทีถัดมา เปลวเพลิงอันโชติช่วงก็พลันพุ่งทะลักออกมาจากปราการ

ป้อมปราการจอมเชือดคล้ายมีเทศกาลดอกไม้ไฟ

เพียงแต่เป็นดอกไม้ไฟแห่งความตาย

ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม!......

เกิดเสียงดังกึกก้องจนสั่นสะเทือนไปทั้งภูเขา พื้นดินแตกแยกออก อาคารสูงหลายหลังเริ่มพังทลายลงมา

ทหารทัพจอมเชือด มนุษย์หนูผู้มีพลังพิเศษ และมนุษย์หนูทั่วไปนับไม่ถ้วนถูกเปลวเพลิงและหายนะที่ตามมาพรากชีวิตไป....

-12214

-12310

-11290

…....

ตัวเลขค่าความเสียหายอันแน่นขนัดลอยขึ้นมาจากป้อมปราการจอมเชือด

-----------------------------------------------

ผลึกระเบิดอัคคีที่ไม่เสถียร ( B )

ไอเท็มพิเศษ

หลังจากใช้แล้วจะสร้างการระเบิดอย่างรุนแรง สร้างค่าความเสียหายธาตุไฟ 14,500 หน่วยในวงกว้าง

ระดับไอเท็ม: เลเวล 10

-----------------------------------------------

หลังจากที่หลินอวี่ได้เห็นของสิ่งนี้เป็นครั้งแรก เขาก็ขยายพลังให้มันอย่างไม่ลังเล

ไอเท็มพิเศษเลเวล 10 ที่สามารถสร้างค่าความเสียหายจำนวนมากเช่นนี้ มันสามารถสังหารผู้มีพลังพิเศษจำนวนมากได้ไม่ยาก!

แม้ว่าสิ่งนี้อาจจะไม่มีผลต่อยอดฝีมือระดับสูง

แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ภารกิจในครั้งนี้ประสบกับความล้มเหลว ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เขาจะไม่ประมาทโดยเด็ดขาด

ตอนนี้ดูเหมือนความพยายามของเขาจะออกผลแล้ว

ผลึกระเบิดอัคคีที่ไม่เสถียรมีประสิทธิภาพมากในภารกิจแบบนี้!

หลินอวี่หรี่ตาลง มองดูซากปราการจอมเชือดที่ตกอยู่ในทะเลเพลิง

รอยยิ้มที่ดูอันตรายพลันปรากฏขึ้น

"ถึงเวลาออกล่าแล้วสินะ"

เขาโบกไม้เท้าที่อยู่ในมือคราหนึ่ง ประตูสีดำหม่นก็พลันปรากฏขึ้น

"ครืน~!"

จากนั้นจึงตามมาด้วยเสียงกีบเท้าม้า ศีรษะของอัศวินแห่งฝันร้ายสองตัวโผล่นำออกมาก่อน จากนั้นจึงเป็นส่วนลำตัว......

อัศวินแห่งฝันร้ายสองตัว

"ไป แยกย้ายไปสังหารผู้ที่ยังมีชีวิตรอด"

หลินอวี่ออกคำสั่ง

อัศวินแห่งฝันร้ายทั้งสองขี่ม้าแยกกันไป

ด้วยความแข็งแกร่งของพวกมันแล้ว สมควรไม่มีปัญหาในการจัดการผู้มีพลังพิเศษคลาสสอง

ยิ่งไปกว่านั้น สภาพของป้อมปราการยังเต็มไปด้วยความวุ่นวายโกลาหล

หลินอวี่มองดูอัศวินแห่งฝันร้ายที่แยกย้ายกันไป จากนั้นร่างของหลินอวี่ก็พลันหายไป

ที่ชั้นใต้ดิน คลังอาวุธ

นาฮัมผู้ที่กำลังแจกจ่ายภารกิจพลันรู้สึกถึงการผวนผันของห้วงอากาศ พร้อมกันนั้นสัญชาตญาณของเขายังสัมผัสได้ถึงอันตราย

เขาไม่ขบคิดให้มากความ รีบดึงโล่ออกมาปกป้องร่างกายขณะเดียวกันยังรีบใช้สกิลที่ช่วยลดค่าความเสียหายต่างๆ

คอลลินที่อยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นนาฮัมรีบปกป้องตัวเองด้วยความร้อนลน เขาก็ตระหนักได้ว่ากำลังจะมีบางอย่างเกิดขึ้น

สัญชาตญาณของคอลลินพลันกรีดร้องให้รีบหนี

คอลลินพุ่งเข้าไปขดตัวอยู่ที่มุมหนึ่งโดยไม่ลังเล

เขาได้แต่เอ่ยปลอบตัวเองในใจ

ข้าเป็นเพียงมนุษย์หนูคลาสหนึ่งที่อ่อนแอเองนะ!

ข้ารับมือไม่ไหวหรอก!

ให้ท่านนาฮัมและคนอื่นๆจัดการไปสิ

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เสียงระเบิดอันน่าสะพรึงก็พลันดังขึ้น

ตู้มมมม!

ดวงตาของพวกหนูนักฆ่ามองเห็นเปลวเพลิงและคลื่นพลังเวทมนตร์ จากนั้นก็เป็นแรงระเบิดราวกับวันสิ้นโลก

"อ๊าก อ๊าก อ๊าก!......"

เสียงกรีดร้องดังขึ้น จากนั้นก็พลันเงียบหายไป....

นาฮัมรู้สึกถึงคลื่นความแรงอันน่ากลัวพัดปะทะใบหน้า ร่างของเขาพลันพุ่งไปหาที่กำบังโดยสัญชาตญาณ

ค่าความเสียหายพลันลอยขึ้นจากศีรษะของเขาอย่างต่อเนื่อง

-

-293

-291

-321

…

ขณะที่เขาวิ่งหลบหนีด้วยใบหน้าซีดเผือด ทั่วร่างของเขาก็เต็มไปด้วยบาดแผนเพลิงไหม้สาหัส

"ฝีมือใครกัน?!"

สีหน้าที่เคยเรียบเฉยของนาฮัมพลันทอแววเดือดดาล

ตอนนั้นเอง เขาก็พลันได้ยินเสียงกระซิบ

"หนึ่ง"

พร้อมกับเสียงที่ดังขึ้น ลูกศรสีดำสนิทที่แผ่ไอเย็นก็พุ่งเข้าหาเขา

ศรน้ำแข็งแห่งความมืด!