ตระกูลหยาน
หยานจีเดินกลับเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้ม
"กลับมาแล้วค่ะ!"
"หลานรักของปู่! หลานไปไหนมา? ปู่ได้เตรียมงานเลี้ยงฉลองเอาไว้ให้กับหลานแล้ว"
หยานหยางรีบเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม
นานมากแล้วที่ไม่มีลูกหลานของตระกูลที่ทำภารกิจระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จ
ดวงตาของหยานจีเผยแววเขินอาย เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า
"ไปหาเพื่อนมาน่ะค่ะ"
"เด็กสาวจากตระกูลจั่วรึ?"
หยานหยางยิ้มถาม
"ค่ะ"
หยานจีพยักหน้า
เพราะระหว่างไปหาหลินอวี่ได้บังเอิญพบกับจั่วมู่เกอ ถ้างั้นก็ถือว่าไปหาจั่วมู่เกอล่ะนะ
ใช่แล้ว แบบนั้นล่ะ
"เด็กคนนั้นก็ทำภารกิจระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์สำเร็จเหมือนกันสินะ ดีแล้วๆ"
"คุณปู่ทราบด้วยเหรอคะ?"
หยานจีประหลาดใจ
"เฮ้อ เจ้าแก่จากตระกูลจั่วเพิ่งจะติดต่อมาอวดให้ปู่ฟังเมื่อกี้นี้เอง คิดเหรอว่าหลานสาวของปู่จะเทียบหลานสาวของเจ้านั่นไม่ได้?"
หยานหยางพึมพำ
หยานจียิ้ม ไม่ได้พูดอะไร
ตระกูลจั่วและตระกูลหยานนั้นเป็นตระกูลใหญ่ของเมืองประกายแสง พวกเขาร่วมกันปกป้องเมืองประกายแสง ดังนั้นจึงมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน
หยานหยางและจั่วจิงเทียนนั้นเป็นทั้งสหายและคู่แข่งกัน
พวกเขาประชันกันมาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ
แต่ต่อมา เมื่อยิ่งแก่ตัวลง พวกเขาก็เปลี่ยนจากแข่งขันความสามารถส่วนตัวมาแข่งขันในด้านตระกูล
ในอดีตนั้น หยานอวี้เคยพ่ายแพ้ให้จั่วจิงเย่อยู่หลายครั้ง
จั่วจิงเย่นับเป็นทายาทที่โดดเด่นอย่างมาก
"เอาเถอะๆ ปู่จัดงานเลี้ยงไว้ต้อนรับหลานแล้ว หากว่าตัวเอกของงานยังไม่เข้าร่วม พวกเราจะเริ่มจับตะเกียบกันได้ยังไง?"
หยานหยางยิ้มและจูงมือหยานจีเข้าไปในบ้าน
หยานจีกวาดตามองและพบว่าสมาชิกตระกูลหยานทั้งหมดล้วนมารอกันครบแล้ว ขาดก็แต่หยานอวี้
"พ่อไปไหนเหรอคะ?"
หยานจีถูกจัดให้นั่งอยู่ข้างหยานหยาง ทำให้สมาชิกคนอื่นๆได้แต่อิจฉา
"มีข่าวมาจากแนวหน้า เขาจึงต้องไปจัดการสักประเดี๋ยว"
ตอนนี้เอง หยานอวี้ก้เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดมุ่น
"มีอะไรงั้นรึ?"
เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งครียดของหยานอวี้ หยานหยางก็เอ่ยอย่างไม่พอใจ
หยานอวี้ได้สติกลับมา เขานั่งลงก่อนจะพูดขึ้นว่า
"เกิดเรื่องขึ้นที่เทือกเขาเป่ยเย่ สนามรบในทวีปรอสซี่น่ะครับ"
"หือ? เรื่องอะไรล่ะ?"
หยานหยางขมวดคิ้ว
"ป้อมปราการจอมเชือดถูกทำลาย และแม็กซ์เวลล์ที่มีระดับความอันตรายระดับปานกลางก็ตายแล้วครับ"
หยานจีที่นั่งอยู่ด้านข้างได้ยินก็ผงะไป สีหน้าของเธอดูแปลกๆไป
ป้อมปราการจอมเชือด......นั่นไม่ใช่ที่ที่อาหวี่พูดถึงก่อนหน้านี้หรอกเหรอ?
ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่เขาต้องทำลายเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ
หยานอวี้พูดขึ้นว่า
"พี่ใหญ่ นี่เป็นข่าวดีชัดๆ ทำไมพี่ถึงขมวดคิ้วล่ะ?"
ที่ด้านข้าง ลูกชายคนรองของตระกูลหยาน น้องชายของหยานอวี้ หยานเล่ยถามด้วยความงุนงง
หยานอวี้ยกมือขึ้นนวดขมับ
"หากว่าเป็นฝีมือของกองทัพรุ่งอรุณก็ดีน่ะสิ เพียงแต่คนที่ลงมือนั้นมีปัญหาอยู่บ้าง"
หยานจี "........"
เธอนิ่งเงียบตั้งใจฟัง
สีหน้าของหยานหยางทอแววเคร่งเครียด
"มีปัญหาอะไรงั้นรึ?"
หยานอวี้มีสีหน้าแปลกๆ
จากนั้นจึงค่อยๆเปิดปากเล่าว่า
"ครั้งนี้ผบ.ของกองทัพได้พบกับกระดาษโน๊ตในสถานที่ที่แม็กซ์เวลล์ตาย ในกระดาษนั้นเขียนเอาไว้ว่า 'สรรเสริญลอร์ดอีเทอร์นอลส์' นี่เป็นข้อความที่ถูกทิ้งไว้โดยบุคคลปริศนาที่มีฉายาว่า ตุลาการที่สิบเจ็ด"
"พรวด!"
หยานจีพ่นชาออกมา
"แค่กๆ......."
เธอสำลักไม่หยุด
หยานอวี้ที่อยู่ด้านข้างมองเธอด้วยความงุนงง
"เป็นอะไรไปลูก?"
เว่ยอวี้หลานยื่นมือไปช่วยลูบหลังหยานจีเบาๆ
หยานจีส่ายหน้าระรัว
"ไม่มีอะไรค่ะ แค่รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินนามอันยิ่งใหญ่อย่าง 'ลอร์ดอีเทอร์นอลส์' น่ะค่ะ"
"ถังเม่ย[1] นี่จริงๆเลย คุณปู่และคุณลุงกำลังพูดคุยธุระกันอยู่ เสียมารยาทไปแล้ว"
[น้องสาวร่วมปู่]
หญิงสาวคนหนึ่งพึมพำขึ้นเบาๆ
ทันทีที่ถ้อยคำเหล่านี้หลุดออกมา ใบหน้าของหยานหยางก็ดำทะมึน เขาปรายตามองหญิงสาวผู้พูด
"หากว่ามีความสามารถ ทำไมไปทำภารกิจระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์กันล่ะหะ?! ถึงตอนนั้นค่อยมาสั่งสอนคนอื่น"
หญิงสาวนั้นหน้าซีด เธอรีบก้มหน้าลงไม่กล้าพูดอะไรอีก
ลูกหลานคนอื่นๆต่างก็รีบก้มหน้าลงสนใจอาหารตรงหน้า
พวกเขาต่างก่นด่าหญิงสาวนั้นในใจ
ถ้าเธอทำภารกิจระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เหมือนหยานจีได้ ถึงตอนนั้นจะพูดอะไรก็ได้ทั้งนั้น แต่ทำไม่ได้แล้วจะพูดทำไม?
ตอนนี้ในใจชายชรายึดถือหยานจีเป็นหลานสุดที่รัก
ไปพูดแบบนั้นเข้า ถูกด่าคนเดียวไม่พอ ยังจะลากพวกเราไปถูกด่าด้วยอีก?
หยานนจีรีบโบกไม้โบกมือก่อนจะช่วยพูดให้ว่า
"ไม่เป็นไรค่ะๆ หนูเสียมารยาทจริงๆ"
หยานจีเหลือบมองหญิงสาวคนนั้นแต่ไม่ได้พูดอะไร
ตอนนี้ในใจของเธอเต็มไปด้วยความอึ้งจนพูดไม่ออก
เจ้าอาหวี่นั่น!
ลอร์ดอีเทอร์นอลส์งั้นเหรอ?!
หลงตัวเอง!
ไร้ยางอายมาก!
แล้วก็ยังขี้แกล้งคนอื่นอีก!
แม้แต่เธอยังรู้สึกอายแทน
ขณะที่อีกด้านหนึ่ง หยานหยางมีสีหน้าเคร่งเครียด
"ลอร์ดอีเทอร์นอลส์......สมควรเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่"
หยานหยางหรี่ตาลงด้วยสีหน้าหนักอึ้ง
"ท่านผู้นำ จะว่าไปแล้ว เมื่อคืนนี้มีแสงอีเทอร์นอลส์ปรากฏขึ้นด้วยครับ"
ทุกคนต่างชะงักค้าง
เมื่อปรากฏแสงอีเทอร์นอลส์ ลอร์ดอีเทอร์นอลส์ก็ปรากฏ!
นี่เป็นเรื่องบังเอิญ?
หรือว่ามีความเชื่อมโยงกัน?!
หยานหยางขมวดคิ้วมุ่น
"ฉันละเลยเรื่องนี้ไป บางทีลอร์ดอีเทอร์นอลส์อาจจะเกี่ยวพันกับเรื่องที่เกิดแสงอีเทอร์นอลส์จริงๆ"
หยานจีตกตะลึง เธอเหลือบมองหยานหยางที่มีใบหน้าเคร่งเครียด
หยานเล่ยเลิกคิ้วก่อนจะพูดว่า
"มีความเป็นไปได้ว่าบุคคลลึกลับจะเห็นแสงนี้ ดังนั้นจึงจงใจทิ้งร่องรอยไว้เพื่ออำพรางเรื่องราวที่แท้จริง"
"ก็มีความเป็นไปได้"
หยานจีเม้มปากก่อนจะถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ถ้าเกิดว่าแสงอีเทอร์นอลส์มีความเชื่อโยงกับลอร์ดอีเทอร์นอลส์จะเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอคะ?"
หยานหยางและคนอื่นๆต่างหันไปสบตากัน
"เป็นเรื่องใหญ่มากเลยล่ะ หากว่าผู้ที่ผ่านภารกิจระดับอีเทอร์นอลส์เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์เรา เกรงว่าเผ่าพันธุ์อื่นๆคงทุ่มกำลังเพื่อกำจัดเขาอย่างสุดความสามารถ หากว่าเป็นเผ่าพันธุ์อื่นแล้วล่ะก็......."
หยานหยางหรี่ตาลง ไม่พูดอะไรอยู่นาน
หยานจีย่อมเข้าใจความหมายนั้น
เผ่าพันธุ์มนุษย์จะไม่ยอมให้ศัตรูที่ร้ายกาจปานนั้นได้เติบโต.....
หยานเล่ยค่อยๆพูดขึ้นว่า
"หลังจากปรากฏการณ์แสงอีเทอร์นอลส์เมื่อวานนี้ สายลับของเผ่าพันธุ์ต่างๆที่ซ่อนตัวอยู่ในดาวของเราก็เริ่มมีความเคลื่อนไหว"
"เฮ้อ....ไม่ใช่แค่ดาวของเราหรอก! แต่ไม่ว่าสวรรค์ ดวงดาว หรือว่ามิติไหนๆก็ล้วนเกิดความวุ่นวายขึ้นทั้งนั้น!"
หยานหยางแค่นเสียง
ยิ่งหยานจีได้ฟัง ในใจก็ยิ่งเกิดความหนักอึ้ง
เดิมทีเธอแค่รู้สึกชื่นชมและยินดีกับหลินอวี่
แต่ตอนนี้เธอตระหนักได้แล้วว่าความคิดของเธอตื้นเขินเกินไป
บัดนี้หลินอวี่กำลังอยู่ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำ
หากประมาทแม้เพียงเศษเสี้ยว เขาก็จะไม่อาจฟื้นคืนกลับมาอีก!
แม้แต่ทั้งเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็อาจจะปกป้องเขาไม่ได้!
ยิ่งหยานจีคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็ยิ่งกลัว
เธอจะไม่มีวันบอกใครว่าผู้ที่ทำภารกิจระดับอีเทอร์นอลส์ได้สำเร็จก็คือหลินอวี่อย่างเด็ดขาด!
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved