ตอนที่ 121

ตอนนี้หลินอวี่อยู่คลาส 2 แล้ว ดังนั้นไอเท็มพิเศษคลาส 1 บางชิ้นจึงไม่ค่อยมีประโยชน์อีก

แต่ก็เหมาะให้สองสาวนำไปใช้

แน่นอนว่าไอเท็มพิเศษคลาส 1 ระดับสูงบางชิ้นก็มีเงื่อนไขในการใช้งานอยู่

ทำให้ไอเท็มบางชิ้นต่อให้มอบให้หยานจีและจั่วมู่เกอไปก็ไม่มีประโยชน์

ดีที่ภารกิจเลื่อนคลาสของพวกเธอเพียงอยู่ระดับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องใช้ไอเท็มระดับสูง

หยานจีและจั่วมู่เกอตาเป็นประกาย สีหน้าของพวกเธอทอแววคาดหวัง

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนมองมาด้วยความสนใจ หลินอวี่ก็แกล้งไอแห้ง

"แค่กๆ....คอแห้งจัง"

"เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้!"

จั่วมู่เกอลุกขึ้นไปรินน้ำ

"เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวจัง"

หยานจีมองหลินอวี่อย่างโกรธๆปนขำ

จากนั้นเธอจึงค่อยๆนวดขาให้หลินอวี่อย่างนุ่มนวล

"แบบนี้กำลังดีมั้ยเจ้าคะ? นายท่านใหญ่?"

หลินอวี่พยักหน้าหงึกๆ

"กำลังดีๆ นวดต่อไป"

"เจ้าค่ะ!"

หยานจีย่นจมูกใส่เขา กระนั้นมือก็ยังไม่หยุดนวด

"น้ำมาแล้ว น้ำมาแล้วเจ้าค่ะ~"

จั่วมู่เกอเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำในมือ

เธอปรายตามองหยานจีที่กำลังนวดให้หลินอวี่ก่อนจะยิ้มออกมา

"เสี่ยวจีจี นี่เธอเ)็นหมอนวดงั้นเหรอเนี่ย?"

จากนั้นเธอจึงนั่งลงข้างหลินอวี่ก่อนพูดอย่างอ่อนหวาน

"นายท่านใหญ่ เดี๋ยวข้าป้อนให้นะเจ้าคะ"

หลินอวี่เหลือบมองเธอก่อนจะแสยะยิ้ม

"ไม่เลวๆ ช่างเป็นสาวน้อยที่รู้งานจริงๆ"

หลินอวี่พริ้มตาลงอย่างมีความสุขขณะรับการปรนนิบัติจากจั่วมู่เกอและหยานจี

หลังจากกินบะหมี่เสร็จแล้ว หลินอวี่ก็วางชามลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นจึงหยิบไอเท็มพิเศษออกมาจากช่องเก็บของ

บางชิ้นเป็นไอเท็มสกัดการเคลื่อนไหว สายฟ้าโจมตี ดาบทะลวงเกราะ และอื่นๆ

ปริมาณที่หลินอวี่นำออกมานั้นค่อนข้างเยอะทีเดียว เยอะจนกินพื้นที่เต็มโต๊ะกาแฟ

"ม้วนเวทคลาสหนึ่งระดับ B?"

จั่วมู่เกอและหยานจีเบิกตากว้าง

ม้วนเวทระดับ B นั้นไม่ได้หายากอะไร แต่ม้วนเวทระดับ B ที่สามารถใช้ได้ตั้งแต่คลาส 1 ต่างหาก ที่หายาก

หากว่านำไปใช้ดีๆ ของเหล่านี้ก็สามารถวางกับดักสังหารตัวตนทรงพลังได้เลย

สองสาวหยิบม้วนเวทขึ้นมาดู ในหัวใจเต็มไปด้วยความวาบหวาม

ครั้งก่อนหลินอวี่ก็มอบแหวนที่แสนล้ำค่าให้พวกเธอ ตอนนี้ยังมีม้วนเวทเหล่านี้อีก

สิ่งของที่หลินอวี่มอบให้เธอนั้นเป็นของที่ล้ำค่ามากๆ นี่เป็นของวิเศษที่ต่อให้มีเงินก็ซื้อหาไม่ได้

จั่วมู่เกอและหยานจีตาแดงขึ้นเล็กน้อย

หยานจีเก็บของลงช่องเก็บของ เธอสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นแน่วแน่ เธอประคองใบหน้าของหลินอวี่เอาไว้ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป

หลินอวี่ "???"

อะไรเนี่ย?

เขานึกไม่ถึงเลยว่าหยานจีที่ดูมีมาดประธานนักเรียนสาวตลอดเวลา ยามลงมือขึ้นมาจะโหดขนาดนี้

แต่ก็สมเป็นหยานจีดีล่ะนะ

ไม่ว่าจะทำอะไร เมื่อเธอตัดสินใจทำบางสิ่งแล้ว เธอก็เป็นคนกล้าที่จะลงมือทำ

จั่วมู่เกอที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจเช่นกัน

แม้ว่าเธอจะดูเหมือนใจกล้า แต่ที่จริงเธอหน้าบางมากๆ

เมื่อเห็นว่าหยานจีเปลี่ยนเป็นรุกหนัก จั่วมู่เกอก็หน้าแดง

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หยานจีก็ผละออกมาหายใจ

ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ โดยไม่สนว่าหลินอวี่และจั่วมู่เกอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอก็ลุกขึ้นกล่าวคำพูดประโยคหนึ่งและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

"ฉันไปนอนก่อน!"

มองดูหยานจีที่วิ่งหนีไปแล้ว หลินอวี่ก็ยกมือขึ้นแตะริมฝีปาก จากนั้นจึงอดยิ้มออกมาไม่ได้

เมื่อเห็นหลินอวี่ยิ้ม จั่วมู่เกอก็เม้มปาก เธอโน้มตัวออกไปก่อนจะประกบปากกับหลินอวี่

หลินอวี่ "....."

ถูกสองสาวขโมยจูบต่อเนื่องกันเลยงั้นเหรอ?

นี่ไม่เกินไปหน่อยเหรอ?

....แต่ฉันชอบนะ....

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง จั่วมู่เกอก็ผละออกมา

เธอระบายลมหายใจ จากนั้นจึงหรี่ตาลงและเผยรอยยิ้มที่ดูชั่วร้าย

เมื่อเห็นสีหน้าของเธอ หลินอวี่ก็ระแวงขึ้นมา

"มีอะไร?"

จั่วมู่เกอแสยะยิ้ม

"ระหว่างฉันกับจั่วมู่เกอ ของใครทำให้รู้สึกดีกว่ากัน?"

ที่ขมับของหลินอวี่มีเส้นเลือดปูดขึ้นมา

"...."

ก็นึกว่ามีอะไร

ยัยนี่ก็เป็นซะแบบนี้

หลินอวี่ดีดหน้าผากของจั่วมู่เกอไปทีหนึ่งจนจั่วมู่เกอร้องโอดโอย

หลินอวี่ยิ้ม

"เป็นลูกเจี๊ยบทั้งสองคนนั่นแหละ เอาไว้ต่อไปพวกเราก็ฝึกด้วยกันบ่อยๆ ถึงตอนนั้นค่อยประเมินคะแนนให้อีกที"

จั่วมู่เกอหน้าแดงก่ำ

"ฝันไปเถอะ แบร่! ไปนอนล่ะ แล้วก็ล้างจานด้วย!"

พูดจบ เธอก็ลุกขึ้นเดินหนีไป

หลินอวี่ยิ้ม เขาเดินเอาชามไปปล้างในห้องครัวก่อนจะกลับขึ้นห้อง

เมื่อกลับมาที่ห้อง หลินอวี่ก็นึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้ตรวจสอบไอเท็มที่ได้มาจากพวกนิกายดอกไม้โลหิตเลย

เขาเริ่มทำการตรวจสอบของที่ได้มา

ส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์และพวกน้ำยาโพชั่น

นอกจากนี้แล้ว ดูเหมือนว่าการเป็นสมาชิกนิกายดอกไม้โลหิตจะไม่ได้ทำให้ร่ำรวยอะไร

ขณะที่สมาชิกระดับบนก็มีทั้งคลาส 2 คลาส 3 และคลาส 4

อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์ของคลาส 2 ล้วนแต่เป็นระดับ E ไม่มีอุปกรณ์ระดับ D ขึ้นไปแม้แต่ชิ้นเดียว

ขณะที่อุปกรณ์ของคลาส 3 และคลาส 4 ทั้งหมดล้วนเป็นระดับ D มีเพียงชิ้นเดียวที่เป็นระดับ C ขณะที่ชิ้นที่แย่หน่อยก็เป็นระดับ E

อุปกรณ์แย่กันขนาดนี้ หลินอวี่เริ่มนึกสงสารพวกสมาชิกนิกายดอกไม้โลหิตขึ้นมา

มีแค่พวกประมุขและรองประมุขเท่านั้นที่สวมใส่ของดีหน่อย เป็นอุปกรณ์ระดับ C และเกราะหนังระดับ B

น่าเสียดายที่เป็นอุปกรณ์ของคลาส 5 ดังนั้นเขาจึงใช้ไม่ได้

ช่างเถอะ

ส่วนพวกโพชั่นนั้นก็เป็นของธรรมดาทั่วไป คุณภาพก็ธรรมดา

นอกจากนี้ก็เป็นหนังสือสกิล 2 เล่ม

หนึ่งเป็นสกิลของอาชีพนักฆ่า ระดับ D+ ดาบสังหาร

อีกอันเป็นสกิลของนักเวท ระดับ D กระสุนน้ำแข็ง

หลินอวี่เรียนรู้สกิลกระสุนน้ำแข็งแล้วจึงทำการขยายพลัง

-----------------------------------------------

หอกเยือกแข็ง ( B+ )

ใช้พลังมานาเพื่อยิงหอกเยือกแข็งใส่เป้าหมาย สร้างค่าความเสียหายจำนวนมากและทำให้เป้าหมายถูกแช่แข็ง

ใช้พลังมานา 4,000 หน่วย สร้างค่าความเสียหาย (5,000 + 5 x พลังโจมตีเวทมนตร์) และทำให้เป้าหมายติดสถานะถูกแช่แข็งเป็นเวลา 3 วินาที

ระยะเวลาร่าย: ไม่มี

ระยะเวลาคูลดาวน์: 30 วินาที

-----------------------------------------------

เป็นสกิลที่ดีทีเดียว ทั้งยังมีพลังโจมตีสูงเหมือนกับสายฟ้าทมิฬ

แล้วก็ยังมีเอฟเฟกต์แช่แข็งเป้าหมาย 3 วินาทีด้วย

เพียงแต่ระยะเวลาแช่แข็งน่าจะนานกว่านี้อีกสักหน่อย

โดยรวมแล้วก็เป็นสกิลที่ทรงพลังทีเดียว

ด้วยสกิลนี้ เขาก็สามารถจัดคอมโบสกิล ศรน้ำแข็งแห่งความมืด+สายฟ้าทมิฬ+หอกเยือกแข็ง ซึ่งจะสามารถสร้างค่าความเสียหายได้หลายแสนหน่วยแน่นอน

ตอนนี้เขาไม่ได้ขาดแคลนพลังมานา ที่ขาดก็คือสกิลระดับสูง

ด้วยค่าพลังมานาเกือบ 130,000 หน่วย เขาก็สามารถใช้สกิลได้นานยิ่งขึ้น

ขณะที่ศัตรูที่ต้องเผชิญยิ่งมายิ่งแข็งแกร่งขึ้น สกิลที่ต่ำกว่าระดับ C ก็ใช้ได้แค่เก็บกวาดพวกลูกสมุนเท่านั้น

แต่สำหรับพวกที่แข็งแกร่งจริงๆแล้ว พลังของเขาตอนนี้ดูเหมือนจะขาดพลังโจมตีอยู่

แต่ว่า....ค่อยเป็นค่อยไปเถอะ

ถึงยังไงตอนนี้เขาก็ยังไม่มีเรื่องเร่งด่วนอะไร

หลังจากจัดหมวดหมู่ไอเท็มแล้ว เขาก็ตรวจดูค่าประสบการณ์ที่เหลือ

จากนั้นจึงทำการขยายพลังให้อุปกรณ์ระดับ E และระดับ D เพื่อเอาไว้ขาย

ผลการเก็บเกี่ยวครั้งนี้นับว่าอุดมสมบูรณ์ทีเดียว

โดยรวมแล้วก็ไม่เลว.....