"นั่นเขา?"

ดวงตาสีมรกตของฟิลลิส ฟลอเรนซ์จับจ้องหลินอวี่ซึ่งอยู่ที่ด้านล่างด้วยความสงสัย

เผ่าพันธุ์มนุษย์และเอลฟ์นั้นมีความขัดแย้งต่อกันไม่มากนัก

มีความขัดแย้งเล็กน้อย และมีการร่วมมือกันเล็กน้อย

กล่าวก็คือ ต่างฝ่ายต่างไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวซึ่งกันและกัน

"ใช่ เป็นเขานั่นแหละ"

เฮาส์ มันโรเบิกตามองดูหลินอวี่ด้วยความตั้งใจ ในแววตายังปรากฏความคิดพิสูจน์ฝีมือขึ้นลางๆ

"ม็อดเคยเล่าว่าเขาไม่มีแม้แต่โอกาสจะสู้กลับ สถานการณ์ตอนนี้คล้ายกับกำลังเผชิญหน้ากับขุมนรก"

ม็อด แฮร์รี่

เป็นคนในกลุ่มอีกคนที่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับหลินอวี่ เขาเป็นบุตรชายของแม่ทัพเผ่าสมิง

"แข็งแกร่งขนาดนั้นเลย?"

ฮอดจ์สัน ธันเดอร์ยกมือขึ้นเกาศีรษะที่เต็มไปด้วยขนปุกปุยด้วยเล้บอันคมกริบ ท่าทางนั้นดูซื่อบื้ออยู่บ้าง

"แล้วอย่างไร? ซิเนียร์เป็นยอดนักรบ เธอไม่อ่อนแอ"

มีรอยยิ้มอันงดงามปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอลิซ ไบชา

เธอกล่าวอย่างมั่นใจเมื่อพูดถึงชนเผ่าของเธอ

"จะเริ่มแล้ว"

ฮอดจ์สันเอนตัวพิงรั้วกั้น สายตาจับจ้องในสนามรบด้วยความตื่นเต้น

ที่เขาชื่นชอบที่สุดก็คือการต่อสู้อันดุเดือด

ภายในสนามรบ ตัวนับถอยหลังเริ่มเดิน ซิเนียร์ หญิงสาวเผ่านากามองหลินอวี่ด้วยรอยยิ้ม

"สุดหล่อ ออมมือให้ข้าหน่อยนะ เพื่อนของข้าเข้ามาดูการต่อสู้หลายคน ถ้าข้าพ่ายแพ้อนาถเกินไป คงน่าขายหน้าแย่"

พูดจบ เธอก็ขยิบตาให้หลินอวี่

หลินอวี่ยิ้มบาง

"นากาคนสวย อย่าออมมือให้ฉัน ฉันแข็งแกร่งมาก"

ซิเนียร์หรี่ตาลงก่อนจะเผยยิ้ม

พี่สาวคนนี้ขอลงมือเต็มที่ล่ะนะ

"เริ่มการต่อสู้!"

สิ้นเสียง ม่านพลังที่กั้นอยู่ตรงกึ่งกลางสนามก็สลายไป สีหน้าของซิเนียร์เปลี่ยนไปในพริบตา

ใบหน้าที่เดิมทีประดับด้วยรอยยิ้มพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา

เธอน้าวคันธนูและยิงออกไป

หลินอวี่ถอนหายใจอยู่ภายใน

ผู้หญิงนี่ล่ะน้า....

ดีที่เดาได้อยู่แล้ว

เขาไม่ขยับตัวเพื่อหลบหลีก เพียงโบกมือส่งศรน้ำแข็งแห่งความมืดออกไปส่งๆ

ซิเนียร์ยกโล่ขึ้นป้องกัน ที่ผิวโล่ปรากฏแสงสว่างขึ้น

ศรน้ำแข็งแห่งความมืดพุ่งเข้าปะทะกับโล่

ตู้ม!!

เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง

โล่แสงแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นศรน้ำแข็งแห่งความมืดก็พุ่งชนโล่ในมือของซิเนียร์

แรงปะทะที่เกิดขึ้นทำให้ซิเยีนร์ต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าว

เกิดตัวเลขค่าความเสียหายจำนวนหลักหมื่นลอยขึ้นเหนือศีรษะของซิเนียร์

นากาสาวพลันหน้าขาวซีด

อย่างไรก็ตาม การโจมตีทั้งหมดของเธอพุ่งเข้าปะทะกับเกราะแสงเงิน

เคร้ง เคร้ง เคร้ง.....

เกิดเสียงลูกธนูพุ่งปะทะกับเกราะ

เกิดเลข '0' ลอยขึ้นอย่างต่อเนื่อง

การโจมตีของเธอทำลายไม่ได้แม้แต่เกราะแสงเงิน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโล่เยือกแข็งที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของมัน

ซิเนียร์ผงะถอยหลัง ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยไม่อาจทำใจเชื่อได้ลง ดในดวงตาอสรพิษของเธอปรากฏร่องรอยของความกลัวขึ้น

การป้องกันนั่นมันอะไรกัน?!

ก่อนที่เธอจะได้สติกลับมา

พายุกระสุนก็โถมกระหน่ำเข้าใส่เธอ

ซิเนียร์ร่างแข็งค้าง ขณะที่เธอกำลังจะขยับเคลื่อนไหว เธอก็รู้สึกว่ามีพลังงานไร้สภาพมายึดจับตัวเธอไว้

จากนั้น.....ไม่มีจากนั้นแล้ว

ผู้มีพลังเศษคลาส 2 นั้นมีค่าพลังชีวิตอยู่ไม่มาก

พลังชีวิตเกิน 50,000 ของหลินอวี่นับว่าผิดแผกอย่างที่สุด คาดว่านอกจากนักรบและอัศวินแล้วก็ไม่มีใครจะมีพลังชีวิตเทียบเขาได้อีก

เพียงการโจมตีสองครั้ง ซิเนียร์ก็ถูกกำจัด

การต่อสู้สิ้นสุดลง

หลินอวี่มองดูซิเนียร์ที่กลายเป็นแสงสีขาว จากนั้นจึงมองไปยังพื้นที่ในส่วนของผู้ชม จากนั้นตัวเขาจึงกลายเป็นแสงสีขาวหายไปเช่นกัน

ภายในพื้นที่ผู้ชมเกิดเป็นความเงียบงัน

เพียงหนึ่งวินาที การต่อสู้ก็จบลง นี่ทำให้พวกเขายังไม่ทันตอบสนองใด

จากนั้นทุกคนก็อุทานออกมา

"จะ....จบแล้ว?!"

"จบแล้ว?!"

"ระ...ระ.....เร็ว!"

พวกเขาต่างงุนงงและตกตะลึง

สำหรับผู้ที่ไม่เคยเห็นหลินอวี่ต่อสู้มาก่อน นี่นับเป็นฉากที่สยดสยองยิ่ง

ในกลุ่มอัฉริยะทั้งสี่เองก็เกิดเป็นความเงียบ

จากนั้นครู่หนึ่ง เฮาส์ มันโฮ ทำหน้าบูดบึ้ง ฝ่ามือรวบกำจนแน่น

มือนั้นสั่นเทาอยู่เบาๆ

"เป็นอย่างไร? ข้าบอกแล้วใช่ไหม"

อีกสามคนในกลุ่มจับจ้องไปยังหลินอวี่ที่กลายเป็นลำแสงหายไป

"โฮก~!!"

ฮอดจ์สัน ธันเดอร์เงยหน้าขึ้นคำราม จากนั้นจึงปรบมือเข้าหากัน

ตู้ม!

เกิดเป็นคลื่นอากาศสาดซัดออกโดยรอบ

ดวงตาของเขาทอแววกระหายอยากในการต่อสู้

"แข็งแกร่งนัก! ข้าอยากจะสู้กับเขา!"

เทียบกับฮอร์ดสันที่คลั่งไคล้การต่อสู้แล้ว ดวงตาสีมรกตของฟิลลิส ฟลอเรนซ์ปรากฏแสงสว่างขึ้นวูบหนึ่ง จากนั้นจึงเบนสายตาไปยังฮอร์ดสัน

"เจ้าหมีโง่ เขาแข็งแกร่งมาก......บางทีเจ้าอาจจะสู้เขาไม่ได้เลย"

ฮอร์ดสันฉีกยิ้มกว้าง มือของเขายื่นขึ้นไปเกาศีรษะด้วยท่าทางโง่งม

"ข้ารู้ แต่ข้าก็ยังอยากสู้กับเขาอยู่ดี!"

เอลลิส ไบช่ากำหมัด เธอเงยหน้าขึ้น จากนั้นจึงยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง

"ในฐานะองค์หญิงแห่งชนเผ่าไบช่า ข้าจะต้องล้างแค้นให้กับลูกน้องที่ซื่อสัตย์ของข้า หลินอวี่....เขาเป็นของข้า"

เฮาส์ มันโฮหันไปมองเอลลิส จากนั้นจึงยิ้มเห็นเขี้ยวอันแหลมคม

"เช่นนั้นเจ้าก็ต้องไปต่อคิว ข้าคือลำดับแรก"

อลลิสเหลือบมองเฮาส์ จากนั้นจึงยักไหล่

"ในเมื่อบุรุษต้องการลงมือก่อน เช่นนั้นสุภาพสตรีก็จะรอคอย"

"ฮ่าๆ อย่างนั้นคงต้องขอบคุณองค์หญิงแล้ว"

"ฮึ่ม~"

เอลลิสส่งเสียงอย่างไม่พอใจ

"ทำไมพวกเราไม่ลงมือเลยล่ะ?"

เฮาส์ มันโฮพยักหน้า ในดวงตาปรากฏความคิดต่อสู้ขึ้น

ในมิติสงครามนั้นสามารถท้าต่อสู้เป็นการส่วนตัวได้

แน่นอนว่าจำเป็นต้องทราบชื่อในมิติสงครามของคู่ต่อสู้เสียก่อน และยังจำเป็นต้องได้รับการยินยอมจากอีกฝ่ายด้วย

เฮาส์ข่มความอายลง จากนั้นจึงเปิดหน้าต่างออกมาพิมพ์ชื่อของหลินอวี่ลงไป เขาส่งคำเชิญท้าต่อสู้ไปยังหลินอวี่

วินาทีถัดมาก็มีเสียงจากระบบดังขึ้น

"ติ๊ง! อีกฝ่ายปฏิเสธคำเชิญชวนของคนแปลกหน้า โปรดทำการเพิ่มเพื่อนก่อน"

เฮาส์ มันโฮยกมือเกาแก้ม

เขาส่งคำขอเพิ่มอีกฝ่ายเป็นพื่อน

อย่างไรก็ตาม มีเสียงจากระบบดังขึ้นอีกครั้ง

"ติ๊ง! อีกฝ่ายตั้งค่าไม่รับคำขอเพิ่มเพื่อนภายในมิติสงคราม ขอแนะนำให้ท่านเพิ่มเพื่อนกับเพื่อนของอีกฝ่ายแทน"

เฮาส์ "......."

คนที่เหลืออีกสามคน "......."

ทั้งหมดพากันนิ่งเงียบ

พวกเขาไม่มีคนรู้จักที่เป็นมนุษย์ แอดเพื่อนกับผีน่ะสิ!

เฮาส์พลันหน้าอึมครึม

ฮอร์ดสันกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ

"นี่พวกเราจะไม่มีโอกาสแตะต้องเขาเลยงั้นเหรอ?!"

เขาอยากจะต่อสู้กับอีกฝ่ายใจแทบขาด

ฟีลลิสถอนหายใจอย่างจนปัญญา

"งั้นคงได้แต่พึ่งโชคแล้ว ถ้าโชคดีก็อาจจะสุ่มไปเจอเขา"

ทั้งสี่หันไปมองหน้ากัน เป็นเอลลิสที่เอ่ยปากพูดว่า

"ในเมื่อพวกเราแอดเขาไม่ได้ แล้วทำไมไม่ให้เขาแอดเพื่อนพวกเรามาล่ะ?"