ตอนที่ 70

ห่างออกไปราวหนึ่งกิโลเมตรจากหยานจี จั่วมู่เกอและคนอื่นๆ ร่างของหลินอวี่ก็พลันปรากฏตัวขึ้น

หลินอวี่ปักไม้เท้าลง มองดูอากาศผันผวนซึ่งเกิดจากการต่อสู้ที่อยู่ห่างไกลออกไป เขายิ้มพลางฮัมเพลงอย่างผ่อนคลาย ขณะเดียวกันก็นำไอเท็มต่างๆออกมาแล้วจึงเริ่มจัดเรียง

นานแล้วที่เขาไม่ได้พบกับศัตรูที่น่าสนใจเช่นนี้

...........................

ลิซซี่นำผู้มีพลังพิเศษเมอร์ล็อคและพวกมนุษย์ที่ทรยศมุ่งหน้าเข้าไปในป่าเมเปิ้ลแดง

แต่หลังจากล่วงลึกเข้ามาได้หลายสิบเมตร จู่ๆบอลโลหะลูกหนึ่งก็พุ่งแหวกต้นไม้ออกมา

บอลโลหะนั้นเกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงและพุ่งเข้าหากลุ่มของลิซซี่

-2912

-2122

-112

-212

…...

ตัวเลขค่าความเสียหายปรากฏขึ้น

พวกเมอร์ล็อคและคนทรยศพลันกลายเป็นอัมพาตและล้มลงกับพื้น

-----------------------------------------------

กระสุนแม่เหล็กอัมพาต ( B )

ปลดปล่อยคลื่นแม่เหล็กอันรุนแรงออกมา สร้างความเสียหายและทำให้เป้าหมายเป็นอัมพาต ระยะเวลาในการเป็นอัมพาตขึ้นอยู่กับเลเวลของเป้าหมาย

หลังจากสิ้นสุดสภาวะอัมพาต ความเร็วของเป้าหมายจะถูกลดลง ระยะเวลาขึ้นอยู่กับเลเวลของเป้าหมาย

เงื่อนไขในการใช้: คลาส 1

-----------------------------------------------

ในเวลาเพียงหนึ่งวินาที เมอร์ล็อคและคนทรยศที่อยู่คลาสสี่ก็ลุกขึ้นยืนได้

หลังจากนั้นอีกไม่กี่วินาที พวกที่อยู่ในคลาสสามก็ทยอยกันลุกขึ้นยืน

เมื่อเห็นความเร็วในการเคลื่อนที่ลดลง ลิซซี่ก็ใช้สกิลล้างดีบัฟทิ้งด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

"บัดซบ พวกมันกระทั่งติดตั้งกับดักเอาไว้! ทุกคนระวังไว้ให้ดี!"

ความเสียหายจากกับดักนี้ไม่อาจคุกคามพวกเขาได้

ปัญหาก็คือดีบัฟของมัน

ทำให้พวกเขาต้องเสียเวลา

ซึ่งพวกเขามีเวลาให้เสียได้ไม่มาก

ทั้งหมดพยักหน้า จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปต่อ

ขณะที่พวกเขาเดินทางไปได้อีกไม่กี่ร้อยเมตร พื้นดินก็ถูกแหวกออก คลื่นน้ำแข็งอันรุนแรงพลันปะทุขึ้นครอบคลุมกลุ่มของลิซซี่

ทั้งกลุ่มพลันถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที พวกเขาก็สลัดหลุดออกมาได้

"บัดซบ!"

ลิซซี่เงยหน้าขึ้นคำราม ดวงตาโปนโตของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด

"เจ้านักฆ่าและมือธนูนั่นเป็นตัวปัญหาจริงๆ!"

เขามองพื้นดินที่ร่องรอยของพวกนักเรียนถูกลบหายไปด้วยความกระวนกระวาย

"คลาสสามและคลาสสี่ให้แยกกันค้นหาพวกมัน! ป่าเมเปิ้ลแดงก็แค่กว้างใหญ่นิดหน่อย หากพบอีกฝ่ายให้รีบแจ้งทันที!"

พูดถึงตรงนี้ เขาก็หยุดลงครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยเตือนว่า

"อย่าได้ต่อสู้กับนักฆ่าและมือธนูนั้น ให้เล็งเป้าหมายไปที่พวกนักเรียน!"

"รับทราบ!"

ทั้งหมดรีบแบ่งทีมตามที่ลิซซี่บอก

จากนั้นจึงเริ่มกระจายกำลังค้นหา

เมอร์ล็อคหมอผีตัวหนึ่งนำเมอร์ล็อคคลาสสามหกตัวและคนทรยศมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หลินอวี่และคนอื่นๆจากไป

ภายในเงาของต้นไม้ เถียนหยวนหลงมองดูกลุ่มศัตรูด้วยแววตาเรียบเฉย

"บ้าเอ๊ย พวกมันแยกกันค้นหา?"

หากว่าอีกฝ่ายกระจายกำลังกันออกไปแบบนี้ การก่อกวนของเขาก็ถูกด้อยประสิทธิภาพลงมาก

ทำได้แค่คอยก่อกวนศัตรูกลุ่มหนึ่งเท่านั้น

แต่.....

เถียนหยวนหลงขมวดคิ้ว ในใจเกิดความงุนงง

"ทำไมพวกมันเคลื่อนที่ช้าขนาดนี้?"

ตอนนั้นเอง จู่ๆก็มีเถาวัลย์จำนวนมากพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินและรัดพันพวกเมอร์ล็อคและคนทรยศเอาไว้

"บัดซบ! โดนอีกแล้ว!"

"ครั้งนี้เป็นสกิลประเภทตรึงอยู่กับที่ รับมือยากมาก!"

เถียนหยวนหลงชะงัก เขามองดูพวกเมอร์ล็อคด้วยสายตาที่งุนงง

นี่มันอะไรกัน?

ฝีมือใคร?!

เขาหันไปมองรอบๆ แต่ก็ไม่พบเจอใคร

วินาทีถัดมา เขาก็กลับมาได้สติ ความคิดฆ่าฟันพลันสะท้อนในแววตา

นับเป็นโอกาสดี!

ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นหมอกดำก่อนจะหายไป

จากนั้นร่างของเขาพลันปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของเมอร์ล็อคหมอผีคลาสสี่

ย่างก้าวเงา!

เถียนหยวนหลงปรากฏตัวขึ้นด้วยดวงตาที่เย็นเยียบ เขากำมีดสั้นในมือทั้งสองแน่น บนมีดสั้นปรากฏแสงสีดำกระพริบวูบ จากนั้นเขาจึงแทงออกไป

แทงสองครั้ง!

-21012

เกิดค่าความเสียหายที่เกิดคริติคอลขึ้นมา

เมอร์ล็อคหมอผีที่กำลังโกรธเกรี้ยวพลันตกตะลึง แต่วินาทีต่อมาเขาก็เบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว

อีกฝ่ายซุ่มกำลังไว้?!

เขาถูกนักฆ่าซุ่มโจมตี?!

พวกมันกล้าหันกลับมาต่อสู้จริงๆ??

ดวงตาของหมอผีแดงฉานขณะฉีกกระชากเถาวัลย์ทิ้ง

แต่ขณะที่เขากำลังจะเคลื่อนไหวตอบโต้ หมัดสีดำก็พุ่งกระแทกใส่ด้านหลังศีรษะของเขา

หมัดเงา!

พลั่ก!

ดวงตาของเมอร์ล็อคหมอผีฉายแววสิ้นหวัง

ตั้งแต่ที่เขาถูกตรึงเอาไว้กับที่ การถูกศัตรูประชิดตัวได้ในเวลานี้นับเป็นฝันร้ายของอาชีพหมอผี!

อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ยอมแพ้ เขาใช้สกิลเพื่อสลัดหลุดออกมา

ทว่าทันทีที่เขาหลุดจากเถาวัลย์มาได้ เขาก็ถูกหมัดเงาต่อยใส่จนติดสถานะมึนงง

ครั้งนี้เขาบังเกิดความสิ้นหวังขึ้นจริงๆแล้ว

เขาไม่เหลือสกิลที่จะสกัดหลุดจากสถานะมึนงงอีกแล้ว

สีหน้าของเถียนหยวนหลงเย็นเยียบ มีดสั้นทั้งสองถูกเงาห่อหุ้มเอาไว้ เขากระหน่ำแทงออกไปอย่างรวดเร็วจนเกิดเป็นภาพติดตา

-9201

-7564

…..

ก่อนที่ผลของมึนงงจะหายไป ร่ากงายของเมอร์ล็อคหมอผีก็ร่วงฟาดลงบนพื้น

นับแต่เริ่มต้นจนกระทั่งสิน้สุด เขาไม่มีโอกาสได้ตอบโต้กลับเลยหลังจากสลัดหลุดจากเถาวัลย์มาได้

เขาถูกทำคอมโบใส่จนตาย!

เหล่าเมอร์ล็อคและคนทรยศได้แต่เบิกตามองดูด้วยความสยอง

เจ้านักฆ่านี่ ไม่ใช่ว่ามีหน้าที่ต้องคอยปกป้องพวกนักเรียนรึไง?!

ทำไมถึงได้มาดักซุ่มโจมตีเช่นนี้ได้??

"ไม่.....อย่าฆ่าผม ผมถูกบังคับ!"

"ผมด้วย ผมถูกพวกมันบังคับให้ทำ!"

คนทรยศสองคนรีบร้องขอชีวิตด้วยสีหน้าหวาดกลัว ใบหน้าของพวกเขาขาวซีดราวกับกระดาษ

หลังจากเถียนหยวนหลงสังหารเมอร์ล็อคหมอผี เขาก็ไม่ได้หยุดฟังคำพูดของคนทรยศทั้งสอง

เถียนหยวนหลงคล้ายกลายเป็นมือสังหารที่ไร้จิตใจ เขากวัดแกว่งมีดสั้นในมือเข้าสังหารพวกที่เหลือต่อทันที

มองดูซากศพที่กระจายเกลื่อนกลาดแล้ว เขาก็ได้สติกลับมา

สายตาเบนไปมองดูเถาวัลย์ที่ผุดขึ้นมาตามพื้นด้วยความสงสัย

"ใครช่วยพวกเรากัน?"

จากนั้นร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านเมื่อนึกคำพูดของหลินอวี่ก่อนหน้านี้ขึ้นมาได้

"ผู้คุมเถียน ผู้คุมลู่ อยากจะกำจัดศัตรูทั้งหมดมั้ยครับ?"