การแสดงออกของมินาโตะและฟุงาคุแข็งทื่อ

ทัตสึยะรู้ดีว่าพวกเขาทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับชินหยู

เขาจึงได้ออกคําสั่งดังกล่าวเพื่อไม่ให้ชินหยูต่อต้าน

ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ต้องการให้ลูกน้องโจมตีด้วยเช่นกัน

นี่เป็นแผนที่ดีสําหรับทัตสึยะอย่างมาก

"เหอะ พวกหน่วยรากนี่มันเหลือเกินจริงๆ นายยัดเยียดข้อหาให้กับฉันทั้งที่ฉันไม่มีความผิดเลยด้วยซ้ำ แล้วฟูกับโทรุเนะที่บอกข้อมูลของฐานแห่งนี้ให้กับพวกคุโมะงาคุเระนั่น นายจะฆ่าพวกเขาหรือนายจะส่งตัวพวกเขาให้กับโฮคาเงะรุ่นที่สามเพื่อลงโทษล่ะ?" ชินหยูพูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

"หรือบางที หน่วยรากคงจะจัดการกับสองคนนั้นไปแล้ว"

การแสดงออกของนินจาโคโนฮะนั้นเปลี่ยนไปอย่างมาก

พวกเขานั้นรู้ดีว่าฟูกับโทรุเนะบอกข้อมูลเกี่ยวกับฐานแห่งนี้กับนินจาศัตรู

เพราะจากการคํานวณของพวกเขา ด้วยกำลังของคุโมะงาคุเระกับแฝด AB นั้น ฐานแห่งนี้จะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน

และตราบใดที่ทุกคนในฐานตาย

สิ่งที่พวกเขาทํานั้นก็จะไม่มีใครรู้

แต่พวกเขาทั้งคู่ไม่คิดว่า ชินหยูจะเป็นคนเปลี่ยนแปลงเรื่องราวนี้ทั้งหมด

นอกจากจะมีเนตรวงแหวนที่ทรงพลังแล้วเขายังฆ่านินจาคุโมะงาคุเระไปนับร้อยคนอย่างรวดเร็วและทำให้แฝด A B ต้องถอยกลับไป

เมื่อเรื่องนี้ถูกส่งกลับไปที่โคโนฮะ มันทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก

นอกจากนี้ A ก็ยังคิดว่าฟูกับโทรุเนะบอกข่าวปลอมให้กับเขาจนทำให้เขาต้องบอกวิธีฝึกโหมดจักระสายฟ้า

ซึ่งถ้านี่เป็นแผนการที่ทำให้ A มาติดกับจริงๆ มันจะเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่สําหรับหน่วยราก

แต่ A นั้นเข้าใจผิดอย่างชัดเจนถึงความตั้งใจของฟูและโทรุเนะ ดังนั้นเขาจึงมอบม้วนวิธีฝึกโหมดจักระสายฟ้าให้กับชินหยู

ใบหน้าของทัตสึยะนั้นเปลี่ยนไปขณะที่เขาจ้องไปที่ชินหยูราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเขา

เขานั้นเป็นพ่อของฟูและเป็นลูกศิษย์ของดันโซ

ที่เขายอมรับภารกิจนี้ ก็เพื่อกู้หน้าให้กับฟูและยัดข้อหาให้กับชินหยู

แต่เขาไม่คิดว่าชินหยูจะฉลาดขนาดนี้

เมื่อมองไปที่ชินหยู  ทัตสึยะก็พูดอย่างเย็นชาว่า "นายเป็นแค่ไคโอนิน นายไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเรื่องนี้"

"และฟูกับโทรุเนะก็เป็นคนของหน่วยราก หากพวกเขาทำแบบนั้นจริง พวกเขาจะถูกจัดการโดยหน่วยรากของเราเอง"

เมื่อมินาโตะและคนอื่นๆได้ยินแบบนี้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วสงสัย

ถ้าพวกเขาบอกว่า “พวกเขาจะถูกจัดการโดยหน่วยรากของเราเอง” นั่นก็เท่ากับว่าพิสูจน์อะไรไม่ได้เลยว่าทั้งสองคนนั้นจะถูกรับโทษอะไรหรือไม่

"อ้าวๆ นายบอกว่าคนของหน่วยราก หน่วยรากจะจัดการเองแบบนั้นสินะ" ชินหยูยิ้มแล้วพูดขึ้น "ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะจัดการเรื่องของฉันด้วยตัวฉันเองได้เหมือนกันใช่มั้ย?"

"ไอ้หนู นายกำลังพูดอะไรของนายอยู่น่ะ?" ทัตสึยะถาม "นายสงสัยถึงความเป็นธรรมของหน่วยรากเหง้าของเราและท่านดันโซ งั้นเรอะ? นายกำลังดูถูกความเป็นธรรมของโคโนฮะอยู่นะรู้ตัวรึเปล่า!!"

"จับมันเอาไว้เร็วเข้า!"

นินจาจากหน่วยรากทั้งสี่ที่หยุดในตอนแรกหันมามองหน้ากันก่อนจะพุ่งออกไปอีกครั้ง

เมื่อเห็นแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของชินหยูก็กว้างขึ้นและพูดว่า "ดูเหมือนว่าจะไม่เข้าใจสินะ"

"ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน"

ทันทีที่เขาพูดจบ จักระสายฟ้าก็ปกคลุมร่างของชินหยูอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นเขาก็หายตัวไปจากจุดที่เขายืนอยู่อย่างรวดเร็ว

เขาปรากฏตัวต่อหน้าทัตสึยะอีกครั้ง

"เร็วมาก เร็วอะไรขนาดนี้!"

การแสดงออกของ โยรุ และ ฟุงาคุ เปลี่ยนไปอย่างมาก

ไม่ต้องพูดถึงทัตสึยะที่กําลังเผชิญหน้ากับชินหยูเลย

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชินหยูจะโจมตีเขาอย่างรวดเร็วได้ภายใต้แรงกดดันของคนระดับสูงแบบนี้

เขาเอื้อมมือไปคว้าคอของชินหยูอย่างรวดเร็ว

"ไอ้หนู แกกําลังรนหาที่ตายอยู่รู้ตัวมั้ย!"

ทัตสึยะตะโกนด้วยความโกรธ

แต่เขาก็แอบดีใจเล็กน้อย

ถ้าหากชินหยูกล้าโจมตีเขาต่อหน้าต่อตาทุกคน

ข้อกล่าวหาของเขาก็จะกลายเป็นความจริงขึ้นมาทันที

แต่เมื่อเขาพยายามควบคุมร่างกายของเขา การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นดวงตาสีแดงคู่นั้นของชินหยู

"อ้าวๆ ขยับร่างกายไม่ได้เหรอ?" ชินหยูยิ้มแล้วถามอย่างกวนๆ

ชินหยูได้ใช้ความสามารถของเนตรวงแหวนเพื่อตรึงร่างกายของทัตสึยะไว้แล้ว

ถ้าชินหยูไม่ได้จำกัดพลังให้ทัตสึยะควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้ เขาก็คงจะเข้าไปอยู่ในโลกแห่งถาพลวงตานานแล้ว

สําหรับคนธรรมดาทั่วไปนั้น ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าการสามารถควบคุมชะตากรรมของคนๆหนึ่งได้ด้วยความคิดของอีกคนหนึ่ง

"ชินหยู นายวางแผนจะทําอะไรกันแน่? ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้ ฉันเป็นตัวแทนของท่านดันโซนะโว้ย" ทัตสึยะตะโกนออกคำสั่งให้ปล่อยเขา

ชินหยูไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย เขายิ้มและพูดว่า "ฉันก็เป็นตัวแทนของตัวเอง นายทําให้ฉันเกลียดนาย เพราะฉะนั้นก็จงตายซะเถอะ"

"ชินหยู พอเถอะฉันขอล่ะ" มินาโตะพยายามห้ามชินหยูเอาไว้

น่าเสียดายที่จู่ๆเปลวไฟสีดําก็ลุกลามขึ้นที่ร่างของทัตสึยะ

ความร้อนและความเจ็บปวดที่สูงอย่างยิ่งยวดนั้นทำให้ทัตสึยะหลุดพ้นจากสภาวะลวงตาทันที

ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ ชินหยูก็โยนร่างของทัตสึยะออกไปไกลๆ

ตุ้บบ!

ทัตสึยะกระแทกลงกับพื้นอย่างแรงและกลิ้งลงบนพื้นก่อนที่เขาจะกลับมาได้สติอีกครั้ง

เขาตั้งใจที่จะดับไฟสีดำที่อยู่บนร่างกายของเขา

แต่ในสายตาของอุซึกิและคนอื่นๆ สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้มันเหมือนกับสิ่งที่เขาได้เห็นมาเมื่อไม่นานมานี้

"ช่วยด้วย! เปลวไฟนี่ทำไมมันถึงไม่ดับแบบนี้? พวกนายรีบใช้คาถาน้ำดับมันทีเร็วเข้า! ใครก็ได้เร็วๆเข้า!" ทัตสึยะตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วยความกลัว

นินจาทั้งสี่ของหน่วยรากมองหน้ากันและพวกเขาทั้งหมดก็ใช้คาถาน้ำทันที

"คาถาน้ำ – คลื่นน้ำ"

คาถาน้ำ - คลื่นน้ำผุด"

'คาถาน้ำ - กระสุนมังกรวารี'

"คาถาน้ำ - เกลียวน้ำ!"

เมื่อเห็นนินจาสองคนหลังที่ใช้คาถากระสุนมังกรวารีและเกลียวน้ำ ชินหยูก็อยากจะถามทั้งสองคนนั้นจริงๆว่าพวกเขาไม่พอใจอะไรทัตสึยะอยู่ก่อนแล้วหรือเปล่า?

หลังจากนั้นคาถาน้ำทั้งสี่ก็ตกลงใส่ร่างของทัตสึยะ

แต่ถึงอย่างนั้น เปลวไฟสีดําก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะดับเลยแม้แต่นิดเดียว

ฉากแปลกๆนี้ทําให้ทุคนเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังทีละเล็กน้อย

"ไม่นะ ชินหยู ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันทําแบบนี้ก็เพื่อท่านดันโซเท่านั้น เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ฉันยังไม่อยากตาย ฉันขอร้อง" ทัตสึยะอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง

เขาพยายามดิ้นรนเพื่อคลานไปหาชินหยู

น่าเสียดายที่ทุกอย่างนั้นเริ่มแย่ลงและพลังของเทวีสุริยาที่โดนคาถาน้ำก็ลุกไหม้ลามมากขึ้นไปอีก

เทวีสุริยากลืนกินร่างของทัตสึยะอย่างรวดเร็วในทันที

พร้อมกับเสียงร้องที่น่าหวาดผวาซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในขุมนรก

ตอนนี้พวกเขามีเริ่มรู้แล้วว่าพลังของเทวีสุริยานั้นไม่สามารถถูกดับได้ด้วยคาถาน้ำแน่ๆ

นอกจากว่าพวกเขาจะใช้วิชาหรือคาถาปิดผนึกได้เท่านั้น ที่จะผนึกพลังของเทวีสุริยาไม่ให้ไหม้ลามไปมากกว่าเดิม

มิฉะนั้น เมื่อถูกพลังของเทวีสุริยา จะไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้

เมื่อเสียงกรีดร้องที่น่าหวาดกลัวนั้นเงียบลง ร่างของทัตสึยะที่ถูกเทวีสุริยากลืนกินนั้นก็กลายเป็นเถ้าถ่านทันที

บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นไหม้ซึ่งทําให้ทุกคนรู้สึกอยากจะอาเจียนไปพร้อมๆกันโดยที่ไม่ตั้งใจ

เมื่อมองไปที่ชินหยู พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มให้ความเคารพที่มากขึ้นพร้อมกับความหวาดกลัวที่มากขึ้นไปด้วยพร้อมๆกัน

เขาฆ่าคนด้วยเปลวไฟสีดำนั้น เพียงเพราะว่าเขาถูกใส่ร้ายจากนินจาของหน่วยราก

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเขาเริ่มต่อสู้แล้วยังไม่มีทางช่วยเขาได้ ซึ่งสําหรับคนอื่นๆแล้วนี่มันเหมือนกับการเชือดไก่ให้ลิงดู…