"โจมตีเลย!"

ทันใดนั้นเสียงตะโกนก็ดังขึ้น

การเคลื่อนไหวของเจ้าของร้านที่แก่ชราในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนไปทันที และเขาก็เอื้อมมือไปคว้ายูกาโอะอย่างรวดเร็ว

ยูกาโอะตกตะลึง

เธอไม่คิดว่าชายชราตรงหน้าเธอจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้

ในระยะที่ใกล้ขนาดนี้เธอไม่มีทางหลบได้อย่างแน่นอน

เมื่อชายชราเห็นแบบนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นรอยยิ้มทันที

ในความคิดของเขา เขาจําเป็นต้องจับตัวประกันเอาไว้สักคนนึงก่อน

หลังจากนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดการกับนินจาคนอื่นๆที่เหลือ

"โหมดจักระสายฟ้า!"

เสียงลั่นของจักระสายฟ้าดังขึ้นในทันที

หมัดที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยจักระสายฟ้านั้นส่งเสียงดังราวกับว่ามันกำลังแหวกอากาศออกอย่างรวดเร็ว

ตู้มมม!

ชายชราคนนั้นถูกหมัดต่อยเข้าอย่างจังจนกระเด็นออกไปหลายร้อยเมตรทันที

ไม่ว่าเขาจะพุ่งผ่านไปที่ไหน ทั้งต้นไม้และก้อนหินก็แตกสลายออกอย่างรวดเร็ว

และเมื่อเขาไปกระแทกเข้ากับกําแพงหิน เขาก็ไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดได้ เขาอ้าปากและกระอักเลือดออกมาเต็มปากก่อนที่จะตายไป

ในร้านค้านั้น กลุ่มพ่อค้าหลายสิบคนที่กำลังจะเคลื่อนไหว จู่ๆก็สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป

ข้อมูลและภารกิจที่พวกเขาได้รับมาคือจัดการกับนินจาสามคนของโคโนฮะ

ในหมู่พวกเขา ไม่มีแม้กระทั่งประกายแสงสีทองอย่างมินาโตะเลยด้วยซ้ำ

ในความคิดของพวกเขา ภารกิจนี้ถือว่าง่ายมากๆ

"หัวหน้า พวกเขาเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงได้แตกต่างจากข้อมูลที่ได้รับมาแบบนี้ล่ะ?" นินจาเร่ร่อนนั้นไม่สามารถรักษาท่าทีได้อีกต่อไป

ผู้นําของพวกเขาเป็นชายวัยกลางคนที่แต่งตัวเป็นพ่อค้า ขณะที่เขามองชินหยูไปด้วยความตกใจเล็กน้อย

"เฮอะ ก็แค่แข็งแกร่งกว่าที่บอกไว้นิดเดียวเท่านั้น อย่าลืมว่าครั้งนี้พวกเราได้ทุ่มหมดหน้าตักแล้ว ตราบใดที่พวกเราเอาหัวเด็กนั่นกลับไปได้ รางวัลที่พวกเราได้รับก็ไม่ต่างอะไรกับวีรบุรษสงครามเลยด้วยซ้ำ!"

"ตระกูลของพวกเรากําลังต่อสู้เพื่อความอยู่รอดอยู่!"

"ใช่ พวกเรากําลังต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของพวกเรา!"

นินจาเร่ร่อนมากกว่าสิบคนพยักหน้าเห็นด้วยทันที

ผู้นําของนินจาเร่ร่อนนั้นจ้องไปที่ชินหยูและตะโกนอย่างเคร่งขรึม "มาจบเรื่องนี้เร็วๆเถอะ อย่าปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นเอาชนะเราและได้รับรางวัล"

"ดูเหมือนว่าจะมีอีกคนอยู่ที่นี่ด้วยสินะ" ชินหยูยิ้มเล็กน้อย

"และในเมื่อพวกนายไม่ใช่ตัวหลัก พวกนายก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะอยู่ต่อ!!"

ทันทีที่เขาพูดจบ พื้นดินใต้เท้าของชินหยูก็แตกออก

ในช่วงเวลาต่อมา เขาหายตัวไปอย่างรวดเร็วและปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าผู้นําของนินจาเร่ร่อน

"กระสุนวงจักร!"

นี่คือการโจมตีที่พลังน้อยที่สุดของชินหยู

ทันทีที่กระสุนวงจักรนั้นปรากฎขึ้น ผู้นําของนินจาเร่ร่อนก็รีบยกมือป้องกันขึ้นอย่างรวดเร็ว

พลังของกระสุนวงจักรนั้นทําให้เขากระเด็นออกไปทันที

ร่างของเขาเข้าไปกระแทกกับต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรอย่างรุนแรง

เมื่อเทียบกับนินจาเร่ร่อนที่ปลอมตัวเป็นชายชราก่อนหน้านี้ ร่างของผู้นำคนนี้แย่กว่ามาก เขาไม่สามารถแม้แต่จะกระอักเลือดออกมาได้เลยด้วยซ้ำ

หน้าอกของเขายุบลงเป็นรอยบุ๋มและเขาก็ตายไป

"เขาตายแล้ว ผู้ของพวกเราตายแล้ว!!!  "

"หนีเร็วเข้า! พวกเราต้องรีบหนีแล้ว! มิฉะนั้นตระกูลของเราจะถูกล้างบางจนหมดแน่!"

เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยหวาดกลัวนั้นดังก้องอยู่ภายในร้านค้า

เมื่อเกิดเรื่องที่พวกเขาไม่คาดคิดแบบนี้ พวกเขาจึงรีบกระจายตัวและหนีไปอย่างรวดเร็วทันที

"ชินหยู รีบไล่ตามพวกเขาไปเร็ว พวกนินจาเร่ร่อนพวกนี้กล้าทำแบบนี้ทั้งที่อยู่ใกล้ๆนอกหมู่บ้านโคโนฮะ หากพวกเขาไปเจอกับคนอื่นที่มีพลังน้อยกว่าของนาย พวกเขาคงจะโชคร้ายแน่ๆ" ยูกาโอะรู้สึกกังวล

หลังจากที่ช็อกอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ฟื้นสติอย่างรวดเร็ว เธอรีบดึงคุไนออกมาและมายืนเฝ้าที่ด้านข้างชินหยูเอาไว้

เธอไม่แปลกใจเลยที่ผู้นำของนินจาเร่ร่อนคนนั้นจะถูกชินหยูฆ่าอย่างง่ายดายขนาดนี้

"ชินหยู นายไปเถอะ ฉันจะอยู่ช่วยเพื่อปกป้องยูกาโอะเอง" ฮายาเตะพูดอย่างกังวล

นี่เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะกู้ความสัมพันธ์ของเขากลับมาให้เป็นอย่างเดิมได้

แต่เมื่อชินหยูเห็นขาของฮายาเตะที่สั่นราวกับแผ่นดินไหว มันเห็นได้ชัดว่าความมั่นใจที่ฮายาเตะพูดออกมานั้นไม่ได้มั่นใจมากเหมือนกับที่พูด

"ไม่ต้องหรอก ยังไงพวกมันก็ไม่สามารถหนีออกไปจากที่นี่ได้อยู่แล้ว" ชินหยูจ้องมองไปที่ป่าที่อยู่ไม่ไกล

"อ๊ากกกกกก!"

ทันใดนั้นเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวก็ดังขึ้น

การแสดงออกของยูกาโอะเปลี่ยนไปทันทีก่อนที่เธอจะพูดว่า "ชินหยู คุณมินาโตะมาช่วยแล้วงั้นเหรอ?"

ในความคิดของยูกาโอะ มินาโตะนั้นสามารถใช้วิชาเทพสายฟ้าเหินได้

และที่นี่ก็เป็นเขตชานเมืองของหมู่บ้านโคโนฮะด้วย ซึ่งมีการลาดตระเวนของหน่วยลับอยู่แทบจะตลอดเวลา

เสียงจากการต่อสู้ที่ผ่านมานั้นก็มากเพียงพอแล้วที่จะทําให้หน่วยลับที่ลาดตระเวนของโคโนฮะตกใจ

และถ้าหากมินาโตะรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี่ เขาจะรีบได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นด้วยวิชาเทพสายฟ้าเหินของเขา

"เดี๋ยวก่อนนะ นั่นมันอะไรน่ะ??" การแสดงออกของฮายาเตะเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อจ้องมองไปยังที่แห่งหนึ่ง

แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เท้าขวาของชินหยูก็เตะเข้าที่ฮายาเตะอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน ชินหยูได้ดึงยูกาโอะเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและรีบหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว

ตู้มมม!

จุดที่ทั้งสามคนเคยยืนอยู่ก่อนหน้านี้กลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ทันที

ถ้าชินหยูไม่รู้สึกตัวและลงมือได้ทันเวลา พวกเขาทั้งสามคนคงจะตายไปแล้ว

"เป็นนายจริงๆด้วยสินะ ไม่แปลกใจเลยที่นายจะปรากฎตัวขึ้นที่นี่ได้น่ะ" ชินหยูมองเข้าไปในป่าแล้วพูด

หลังจากนั้นร่างที่ถูกคลุมไว้ด้วยเสื้อคลุมซึ่งไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ได้ก็ค่อยๆเดินออกมาจากป่า

แต่ทันทีที่เขาเดินออกมาจากป่านั้น ด้ายสีดําได้แกว่งกรงเล็บแล้วไปเก็บศพของนินจาทีละคนเอาไว้

ที่น่าตกใจก็คือศพเหล่านั้นคือนินจาเร่ร่อนที่พึ่งหนีไปได้ไม่นานนี้

"ชินหยู คนๆนี้เป็นใครกัน? ทำไมเขาถึงได้โหดเหี้ยมขนาดนี้?" ใบหน้าเล็กๆของยูกาโอะเริ่มซีดลงเล็กน้อย

ถ้านินจาเร่ร่อนที่โผล่มาเมื่อกี้เป็นศัตรูธรรมดาๆ ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็คงเป็นพวกโรคจิต

นอกจากนี้ เขายังฆ่านินจาเร่ร่อนไปสิบแปดคนได้แทบจะทันทีอย่างง่ายดาย

ความสามารถด้านการต่อสู้แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่นินจาธรรมดาทั่วไปสามารถทําได้

"พวกนายทุกคนเคยได้ยินเรื่องของหมู่บ้านทาคิงาคุเระไหม?" ชินหยูจ้องมองไปที่ศัตรูของเขาด้วยสีหน้ายิ้มๆ

เขาไม่เคยคิดเลยว่าการที่เขาเพิ่งเข้ามาในโลกนารูโตะได้ไม่นานนั้น เขาจะได้พบกับคาคุซึสมาชิกของแสงอุษาในอนาคตแบบนี้

"หมู่บ้านทาคิงาคุเระเหรอ?" ยูกาโอะตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "ฉันได้ยินมาว่าเมื่อประมาณยี่สิบถึงสามสิบปีที่แล้ว มีการก่อกบฏในหมู่บ้านทาคิงาคุเระ พวกระดับสูงของหมู่บ้านทาคิงาคุเระซึ่งแข็งแกร่งมากนั้นถูกฆ่าตายในชั่วข้ามคืนอย่าง่ายดาย"