"หมู่บ้านทาคิงาคุเระที่ถูกฆ่าล้างหมู่บ้านนั่นน่ะเหรอ?" ฮายาเตะเองก็ตกใจเช่นกัน

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากก่อนที่เขาจะถามว่า "ชินหยู อย่าบอกนะว่าคนๆนี้เป็นนินจาที่ฆ่าคนในหมู่บ้านนั่นใช่ไหม?"

"ใช่!" ชินหยูยิ้มและพยักหน้าก่อนจะพูดว่า "ฉันเองก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอกับนายเร็วขนาดนี้เลยนะคาคุซึ!"

สีหน้าของยูกาโอะและฮายาเตะซีดลงเมื่อได้ยินแบบนี้

เขาคือนินจาหลบหนีระดับ S ที่สามารถทำลายล้างหมู่บ้านได้ด้วยตัวคนเดียว

ความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้กับระดับคาเงะเลยด้วยซ้ำ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าห้าหมู่บ้านนินจาจะพยายามมากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถตามจับนินจาหลบหนีระดับ S เหล่านี้ได้เลย

แต่ตอนนี้หนึ่งในนั้นได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา นี่มันพวกเขากำลังฝันร้ายอยู่หรือเปล่า?

"ชินหยู พวกเราจะหนีไหม?" ฮายาเตะถามอย่างกังวล

"พวกเราอยู่ห่างจากโคโนฮะเพียงไม่กี่กิโลเท่านั้น ตราบใดที่พวกเรายังมีจักระเหลือมากพอ พวกเราน่าจะกลับไปที่ทางเข้าหมู่บ้านได้แน่ๆ"

"เมื่อถึงตอนนั้น คนที่เฝ้าหมู่บ้านจะต้องมาช่วยเราแน่ๆ"

เมื่อได้รู้ถึงภูมิหลังของคาคุซึ ความคิดที่จะต่อสู้ของฮายาเตะก็หายไปทันที

"หุบปากน่าฮายาเตะ" ยูกาโอะพูดด้วยความรำคาญ เมื่อมองไปที่ชินหยูที่ยังคงมีรอยยิ้มอยู่ เธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆว่า "อย่าทําให้คนอื่นโกรธด้วยการทําลายศักดิ์ศรีของชินหยู"

"ดูการแสดงออกของชินหยูสิ เขาไม่ได้กลัวเลยแม้แต่น้อย นั่นหมายความว่าเขาอาจจะจัดการกับนินจาหลบหนีคนนี้ก็ได้"

"แต่ทําไมนินจาหลบหนีระดับ S คนนี้ถึงได้พุ่งเป้ามาที่พวกเราล่ะ?"

แม้ว่ายูกาโอะจะเป็นผู้หญิง แต่เธอนั้นมีสติและคิดได้อย่างรอบคอบมากกว่าฮายาเตะมาก

เนื่องจากชินหยูเรียกเขาว่านินจานักล่าค่าหัว

ตระกูลของนินจาหลบหนีเองก็พูดว่าจะได้เงินรางวัลด้วยเหมือนกัน

นี่หมายความว่าพวกเขากำลังถูกตั้งค่าหัวอยู่หรือเปล่า?

"ชินหยู พวกเรากำลังตกเป็นเป้าหมายอยู่หรือเปล่า?" ยูกาโอะถามอย่างกระวนกระวาย

ชินหยูตบไหล่เธอด้วยรอยยิ้ม "ดูเหมือนว่าเธอจะฉลาดกว่าที่คิดนะ"

"เป็นไปได้ว่าค่าหัวของพวกเราอาจจะสูงถึง 30 ล้านเรียว ซึ่งมันทำให้คาคุซึเองก็สนใจที่จะล่าพวกเราได้แบบนี้"

“ว่าอะไรนะ?”

การแสดงออกทางสีหน้าของยูกาโอะและฮายาเตะนั้นเปลี่ยนไปอย่างมาก

พวกเขาเป็นนินจาที่ได้ค่าตอบแทนในแต่ละเดือน 100 เรียวเท่านั้น

และแม้ว่าพวกเขาจะพยายามเก็บเงินแต่พวกเขาก็มีเงินเพียง 2,000 เรียวเท่านั้น

แต่ตอนนี้ชินหยูกำลังบอกว่าพวกเขาอาจมีค่าหัวสูงถึง 30 ล้านเรียว

คนที่ออกคําสั่งแล้วตั้งค่าหัวพวกเขานั้นจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

"ชินหยู นายกําลังจะบอกว่ามีคนในโคโนฮะที่พยายามจะฆ่าพวกเรางั้นเหรอ?" ยูกาโอะถามอย่างสงสัย

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างยูกาโอะกับชินหยูเลย

"ไม่ใช่ ฉันคิดว่าอาจจะมีแค่ฉันที่ถูกตั้งค่าหัว ส่วนพวกเธอก็แค่โดนฆ่าปิดปากเท่านั้น" ชินหยูพูดต่อด้วยรอยยิ้มจางๆว่า "ถ้าพวกเธอกลัว พวกเธอรีบหนีไปก่อนได้เลย เขาจะไม่ไล่ตามพวกเธอไปแน่ๆ เพราะว่ามันไม่เงินจากพวกเธอ"

ชินหยูจ้องมองไปที่พวกเขา แต่ยูกาโอะกลับจ้องมองเขาและพูดอย่างแน่วแน่ว่า "ชินหยู ฉันจะไม่หนีไปไหนเด็ดขาด ฉันเชื่อว่านายสามารถเอาชนะเขาได้ นายเองก็คิดแบบนั้นใช่ไหมฮายาเตะ?"

ฮายาเตะที่กำลังคิดจะหนีถึงกับสะดุ้งเมื่อเขาได้ยินยูกาโอะพูดแบบนี้ออกมา

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของยูกาโอะ เขาก็ทำได้เพียงพยักหน้าด้วยสีหน้าที่ขมขื่น

"เฮ้ยๆ คุยกันเสร็จรึยัง?" หลังจากที่คาคุซึดูดซับจักระของนินจาเร่ร่อนเหล่านี้ จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นถาม

ด้ายสีดําที่ขยับแบบขยุกขยุยนั้นทำให้คนที่ทั่วไปที่ได้เห็นต้องขนลุกเกรียว

"คาคุซึ ถ้านายอยากได้ค่าหัวของฉันจริงๆ ทําไมพวกเราไม่มาเดิมพันกันล่ะ? ถ้านายชนะ ฉันจะเอาหัวของฉันให้กับนายไปขึ้นค่าหัวเลย แต่ถ้าฉันชนะ นายจะต้องกลายเป็นลูกน้องของฉัน" ชินหยูพูดด้วยรอยยิ้ม

"ลองคิดให้ดีสิว่ามันคุ้มค่ามากแค่ไหน ถ้านายชนะ นายก็ฆ่าฉันได้เลย แต่ถ้าฉันชนะนายไม่จําเป็นต้องตาย นายแค่ต้องเป็นลูกน้องของฉันเท่านั้นเอง เป็นยังไงง่ายๆใช่ไหม? "

เมื่อชินหยูพูดจบ มันก็ทำให้ยูกาโอะและฮายาเตะตกตะลึง

หรือว่าเขากําลังโน้มน้าวนินจาหลบหนีระดับ S มาเป็นลูกน้องอยู่งั้นเหรอ?

เรื่องแบบนี้มันน่าตกใจมากเกินไป

"เฮอะ เด็กอย่างแกนี่ช่างจ้อจริงๆ นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เจอเด็กน่าสนใจอย่างนายมาก่อนน่ะ" คาคุซึถอดเสื้อคลุมของเขาและเผยให้เห็นร่างกายของเขาที่ถูกเย็บให้เชื่อมต่อกันอยู่ภายใต้ด้ายสีดํา ซึ่งมันทให้เขาดูน่าขยะแขยงมากยิ่งขึ้นไปอีก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาแลบลิ้นออกมา เส้นเลือดที่เล็กเหมือนกับฟางก็ออกมารวมกันเหมือนกับลิ้นของงู ซึ่งมันน่าสยดสยองอย่างมาก

เมื่อมองไปที่ชินหยูซึ่งยังคงนิ่งสงบอยู่เหมือนเดิม คาคุซึก็ยิ้มออกมาและพูดว่า "ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเด็กเหลือขออย่างนายจะสงบอยู่ได้แม้ว่าจะได้เห็นร่างของฉันแล้ว"

"ก็ได้ ฉันตกลงที่จะเดิมพันกับนาย ฉันหวังว่านายจะกลายเป็นเงินรางวัลของฉัน ถ้าหากฉันต้องกลายเป็นลูกน้องของนาย ฉันคงจะน่าเบื่อตายกับคำสั่งของเด็กๆอย่างนาย"

"ไม่ต้องห่วง ฉันจะทําให้นายมีทรมานและเจ็บปวดแสนสาหัสอย่างที่นายคิดไม่ถึงเลยล่ะ!" จู่ๆชินหยูก็หัวเราะเบาๆ

การแสดงออกของคาคุซึนั้นเปลี่ยนไป เขามองไปที่ชินหยูที่จ้องมองเขาราวกับว่าไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย ก่อนที่เขาจะตะโกนออกไปอย่างเย็นชา

"เฮอะ หวังว่านายจะปากดีได้แบบนี้นานๆนะ"

"คาถาสายฟ้า - สายฟ้าทมิฬ!"

หน้ากากของจักระสายฟ้านั้นพุ่งออกมาจากหลังของคาคุซึและอ้าปากออกทันที

ชินหยูรีบหนีอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นคลื่นพลังจักระสายฟ้าขนาดยักษ์พุ่งเข้าหาเขา

"พวกนายทุกคนรีบหนีไปก่อน เพราะการต่อสู้กําลังจะสิ้นสุดลงในอีกไม่นานแล้ว" ชินหยูพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

การแสดงออกของยูกาโอะและฮายาเตะเปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาไม่มีเวลาคิดอีกต่อไปและรีบถอยไปอย่างรวดเร็ว

พวกเขาได้เห็นการต่อสู้และพลังของชินหยูด้วยตาของพวกเขาเองแล้ว

การที่เขากล้าพูดแบบนี้ออกมา นั่นหมายความว่าเขาสามารถจบการต่อสู้นี้ได้อย่างแน่นอน

แต่เมื่อพวกเขานึกถึงนินจาหลบหนีระดับ S ที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาแล้ว….

แม้ว่าพวกเขาจะมั่นใจในความแข็งแกร่งของชินหยู แต่การต่อสู้จะจบเร็วขนาดไหนนั้นมันก็อีกเรื่องนึง

ขณะที่พวกเขากําลังพูดอยู่นั้น จักระสายฟ้าสีดำได้พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วในระยะทางหลายสิบเมตรแล้วในพริบตา

เมื่อยูกาโอะและฮายาเตะหนีมาตั้งหลักได้แล้วนั้น การโจมตีของสายฟ้าสีดำก็ตกลงบนร่างของชินหยูแล้ว

ตู้มมม!

สายฟ้าสีดำนั้นระเบิดออกและส่งเสียงดังราวกับฟ้าผ่าอย่างรุนแรง

ทุกอย่างภายในร้านค้านั้นถูกทำลายจนไม่เหลือซากในทันทีด้วยพลังของจักระสายฟ้าสีดำ

"ไอ้เด็กบ้า แกกล้าดูถูกฉันงั้นเรอะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้นายตายเร็วขึ้นกว่าเดิมอีก!" คาคุซึตะโกนออกมาอย่างเย็นชา

หลังจากนั้นหน้ากากจักระไฟบนหลังของเขาปรากฏขึ้นทันที

"คาถาไฟ - ทะเลเพลิงล้างผลาญ!"

เปลวเพลิงที่ลุกโชนพุ่งออกมาจากปากของมันอย่างรวดเร็วทันที

หลังจากดูดซับจักระของนินจาเร่ร่อนมากกว่าสิบคนนั้น ระยะทางเปลวงเพลิงก็พุ่งไกลขึ้นถึงสามสิบเมตรอย่างรวดเร็ว

มันเข้าไปเผาผลาญร้านค้าและพื้นที่โดยรอบอย่างรวดเร็วแทบจะทันที

แต่ก่อนที่คาคุซึจะทันได้ตอบสนองอะไรต่อนั้น…

จู่ๆทะเลเพลิงก็เริ่มหมุนวนขึ้นราวกับวังวนบางอย่าง

และหลังจากนั้นเปลวเพลิงทั้งหมดบนก็ปลิวขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วกระจายหายไป