คำพูดของเซียนกบใหญ่นั้นราวกับพายุที่พัดผ่านท่ามกลางความเงียบสงัด

ทุกคนที่ได้ยินเซียนกบใหญ่พูดทั้งหมดถึงกับตกตะลึง

เพราะพวกเขาไม่คิดว่ามันจะออกมาจากปากของเซียนกบใหญ่ได้

"ท่านเซียนใหญ่ ท่านคิดว่าเขาเรียนรู้มันได้แล้วจริงๆงั้นหรือ?" ฟุคาซาคุไม่สามารถระงับความสงสัยของเขาได้

เขานั้นมีชีวิตอยู่มานานกว่าแปดร้อยปี และเขาก็เคยเห็นคนจํานวนมากที่ทั้งประสบความสําเร็จและล้มเหลว

"เจ้าหนู นี่เจ้าล้อข้าเล่นอยู่งั้นเรอะ? การเรียนรู้โหมดเซียนนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่ตอนนี้เจ้ากําลังพยายามดูถูกพวกเราโดยบอกว่าเจ้าเรียนรู้มันได้แล้วงั้นรึ?" ฟุคาซาคุไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป

"ชินหยู นี่นายพูดจริงงั้นเหรอ?" มินาโตะสะดุ้งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถามชินหยู

เขานั้นต่างจากคนอื่นๆ เพราะมินาโตะเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าชินหยูนั้นมีความสามารถสูงขนาดไหน

"นี่นายก็ไม่เชื่อฉันเหมือนกันงั้นเหรอ?" ชินหยูชำเลืองตาไปมองมินาโตะ

"ถ้าอย่างนั้นฉันจะแสดงให้ทุกคนได้เห็นเองก็แล้วกัน"

ทันทีที่ชินหยูพูดจบ ทั้งเหล่ากบและมินาโตะจึงเฝ้ารอดูอย่างใจจดใจจ่อ

ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่ชินหยู ความตกใจได้ปรากฎขึ้นในแววตาของพวกเขา

แม้แต่เซียนกบใหญ่เองก็เช่นกัน

ซู้ดด~

ชินหยูสูดหายใจเข้าลึกๆ ด้วยความช่วยเหลือจากระบบ เขาจึงสามารถใช้โหมดเซียนในใจได้

ทันทีที่ร่างกายของเขาเข้าสู่สภาวะผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์ เขาเริ่มสัมผัสได้ถึงจักระธรรมชาติที่ค่อยๆไหลเวียนอยู่รอบตัวเขา

อากาศที่ไหลช้าแต่เดิมนั้นได้หยุดลงทันที

"นี่... นี่มันเป็นไปไม่ได้..." เซียนกบใหญ่พูดขึ้นด้วยความตกใจทันที

ในช่วงเวลาต่อมา ภาพที่ปรากฎเข้ามาในดวงตาของเขานั้นทําให้แม้แต่เซียนกบใหญ่เองถึงกับตกใจเช่นกัน

ดวงตาของเหล่ากบทั้งหมดและดวงตาของมินาโตะนั้นเบิกกว้างขึ้นทันที

"โหมดเซียน!"

จู่ๆชินหยูก็ลืมตาขึ้นพร้อมกับพลังธรรมชาติรอบตัวเขาที่กำลังถูกดูดเข้าไปอย่างช้าๆ

ในตอนนี้ ชินหยูได้กลายเป็นเหมือนกับหลุมดําขนาดยักษ์ที่ดูดกลืนพลังธรรมชาติภายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตร

ลวดลายของโหมดเซียนแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วรอบดวงตาของเขาและสร้างรูปร่างที่คล้ายกับกบ

ออร่าจักระที่เขาเปล่งออกมานั้นสามารถอำพรางเขาได้เกือบจะทั้งหมด

ทุกคนที่ไม่ได้เห็นชินหยูนั้นจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของชินหยูเลยนอกจากการรับรู้ของจักระเท่านั้น

อาจกล่าวได้ว่า ชินหยูในตอนนี้แทบจะเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติไปอย่างสมบูรณ์

"มันคือโหมดเซียนจริงๆ!"

ดวงตาของฟุคาซาคุที่เบิกกว้างนั้นก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน

เมื่อมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาก็รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่ออย่างมาก

เมื่อครู่ที่ผ่านมา เขายังถามตัวเองว่าชินหยูจะมีความสามารถเพียงพอที่จะเรียนรู้โหมดเซียนได้หรือไม่?

แต่ตอนนี้เขากลับแสดงออกมาต่อหน้าทุกคนได้แล้ว

"อีกอย่างนะมินาโตะ ฉันจะบอกวิธีการฝึกฝนให้นายรู้" จู่ๆชินหยูก็พูด

"ขณะที่นายกําลังฝึกฝนโหมดเซียน นายสามารถใช้ประสบการณ์ของร่างแยกเงาเพื่อทับซ้อนกันได้ ซึ่งมันจะเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนของนายมาก แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของนายด้วย"

"แต่ด้วยความสามารถของนาย นายน่าจะสามารถใช้โหมดเซียนได้ภายใน 10 วันเท่านั้น"

"ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่โหมดเซียนหายไป นายจะสามารถฟื้นจักรเซียนได้ทันทีผ่านการใช้ร่างแยกเงาของนาย"

ขณะที่ชินหยูพูด เขาได้มองไปที่กบเหล่านั้นที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหนัก

"ถ้านายนึกภาพไม่ออก เดี๋ยวฉันจะแสดงให้นายได้เห็นเอง"

ชินหยูประสานอินและใช้คาถาแยกเงาทันที

นี่คือคาถาแยกเงาที่มินาโตะสอนเขาในวันนั้น

ป๊อง!

ร่างแยกเงาสองตัวปรากฏขึ้นข้างๆชินหยูทันที ก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่สถานะโหมดเซียน

เมื่อเห็นชินหยูกับร่างแยกของเขาทั้งสองที่สามารถใช้โหมดเซียนได้ในเวลาเดียวกัน เหล่ากบทั้งหมดในตอนนี้ก็ตกตะลึงมากขึ้นไปอีก

แม้แต่เซียนกบใหญ่เองก็ไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆได้อีกต่อไป

ในช่วงเวลาต่อมา หลังจากที่เห็นร่างต้นของชินหยูปิดการใช้งานโหมดเซียน ร่างแยกเงาข้างๆเขาก็สลายไป

หลังจากนั้น โหมดเซียนได้ปรากฏขึ้นบนร่างของชินหยูอีกครั้ง

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นแทบจะเป็นเรื่องที่เหลือเชื่ออย่างมาก

แม้แต่เซียนกบใหญ่เองก็ตกใจที่ได้เห็นแบบนี้

"เจ้านี่มันปีศาจจริงๆ นอกจากเจ้าจะเชี่ยวชาญโหมดเซียนได้ในทันทีแล้ว แต่เจ้ายังสามารถย่นเวลาฝึกให้สั้นลงได้อีก ถ้าข้าไม่ได้เห็นด้วยตาของข้าเอง ข้าก็คงไม่เชื่อแน่ๆ" เซียนกบใหญ่พูดอย่างตื่นเต้น

เมื่อมองไปที่เซียนกบใหญ่ที่กำลังตื่นเต้นมากจนเนื้อตัวของเขาสั่น

ชินหยูนั้นกลับกลัวมากว่ามันเซียนกบใหญ่อาจจะหัวใจวายตายได้

"ฮึๆ ท่านเซียนกบใหญ่ ท่านก็พูดชมข้าเกินไป ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้าที่นี่ได้จบลงแล้ว หลังจากนี้มินาโตะคงจะต้องขอความช่วยเหลือจากท่านนับจากนี้เป็นต้นไป ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอลาไปก่อนก็แล้วกัน" ชินหยูยิ้มและกำลังจะประสานอินเพื่ออัญเชิญย้อนกลับ

"จริงสิ ข้าลืมถามท่านเลยว่าฮาโกโรโมะใช้เวลาฝึกโหมดเซียนนี้นานแค่ไหนน่ะ?"

เซียนกบใหญ่ถึงกับขนลุกเกรียว

คำถามของชินหยูนั้น ทําให้การแสดงออกของเหล่ากบทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างมาก

เพราะพวกเขานั้นไม่รู้จักคนที่ชื่อฮาโกโรโมะ

แต่สําหรับเซียนกบใหญ่แล้ว นั่นเป็นความทรงจําที่ถูกปิดผนึกไว้ในอดีต

เมื่อเวลาหลายพันปีผ่านไป ชื่อนี้กลับถูกพูดอีกครั้ง

เรื่องนี้มันช่างน่าตกใจมากสำหรับเขาจริงๆ!

"ท่านเซียนกบใหญ่ เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ? ฮาโกโรโมะคนนั้นเป็นใครกัน?" ฟุคาซาคุไม่สามารถสงบอารมณ์ได้และรีบถามทันที

แม้แต่มินาโตะเองก็อยากรู้เหมือนกับเหล่ากบที่อยู่รอบตัวเขาด้วยเช่นกัน

"ไม่ นี่ไม่ใช่เรื่องที่พวกเจ้าจะล่วงรู้ได้" เซียนกบใหญ่นั่งลงบนเก้าอี้ของเขาและพูดว่า "ตราบใดที่พวกเจ้ารู้ ยังไงพวกเจ้าก็ไม่มีวันเชื่ออย่างแน่นอน"

“จงจําเอาไว้ว่า เด็กคนนั้นไม่ใช่เด็กธรรมดาอย่างที่พวกเจ้าเห็นจากภายนอก บางทีเขาอาจจะล่วงรู้ความลับของโลกนินจาแล้วก็ได้ ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถมองเห็นอนาคตของเด็กคนนั้นได้"

คําพูดของเซียนกบใหญ่นั้นดังก้องไปทั่วภูเขาเมียวโบคุทันที

ทั้งเหล่ากบและมินาโตะต่างพากกันมองกันด้วยความผิดหวัง

การที่ชินหยูสามารถทำให้เซียนกบใหญ่นั้นถึงกับพูดแบบนี้ออกมาได้ แสดงว่าเขาคงไม่ใช่เด็กธรรมดาจริงๆ

แต่ในตอนนี้ สําหรับมินาโตะแล้วสิ่งแรกที่เขาต้องรีบทำก็คือวิธีเรียนรู้โหมดเซียนให้สำเร็จภายในระยะเวลาอันสั้น

เพราะถ้าหากเขาทําไม่ได้ภายในสิบวัน เขาก็คงไม่มีหน้ากลับไปพูดกับชินหยูได้