"โคฮารุพูดถูก ก่อนที่เป้าหมายของชินหยูจะชัดเจนนั้น การจัดการเขาก่อนก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และดันโซเองก็เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นคนจัดการกับเรื่องนี้" โฮมูระพูดพลางพยักหน้าเห็นด้วย

"จะให้เป็นแบบนั้นได้ยังไงกัน?!" จู่ๆโฮคาเงะรุ่นที่สามก็พูดขึ้น

"อย่าลืมเรื่องรายงานของมินาโตะเด็ดขาดและพยายามอย่าบังคับให้ชินหยูก่อกบฏ มิฉะนั้นเขาจะกลายเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งของโคโนฮะแน่ๆ"

การแสดงออกของโฮมุระและโคฮารุเปลี่ยนไปทันทีเมื่อพวกเขานึกถึงรายงานของมินาโตะ

"ซารุโทบิ นายหมายความว่าอะไรน่ะ? เกิดอะไรขึ้นระหว่างทัตสึยะกับชินหยูงั้นรึ?"

ในสายตาของพวกเขาโฮคาเงะรุ่นที่สามนั้นเป็นคนที่สุขุมมาโดยตลอด

เขาไม่เคยแสดงอาการแบบนี้มาก่อนเลย นั่นหมายความว่าตอนนี้มีบางอย่างที่ผิดปกติไป

"เขาตายแล้ว เขาถูกฆ่าโดยชินหยูด้วยคาถาเดียวเท่านั้น" โฮคาเงะรุ่นที่สามหยิบม้วนรายงานออกมาแล้วโยนให้โฮมุระ "นี่คือข้อมูลที่มินาโตะส่งมา ลองอ่านดูซะ"

"ทัตสึยะถูกฆ่าด้วยคาถาเดียวงั้นเหรอ?" การแสดงออกของโฮมุระเปลี่ยนไปทันที

เขารีบเปิดม้วนรายงานและอ่านทันที

หลังจากที่อ่านได้ครู่หนึ่ง การแสดงออกของเธอและโคฮารุก็เปลี่ยนไปมากกว่าเดิมอีก

ในสายตาของพวกเขา ทัตสึยะเป็นนินจาที่มีความเชี่ยวชาญด้านคาถาจิตย้ายร่างมาก และเขาก็ได้รับการจากหน่วยรากด้วย

เขามีแนวโน้มที่จะเป็นนินจาที่เชี่ยวชาญด้านการพันธนาการอีกด้วยซ้ำ

สาเหตุการตายของทัตสึยะนั้นเกิดจากคาถาไฟสีดำแปลกๆที่ไม่มีวันดับ จนกระทั่งร่างของเขาถูกกลืนกินไปกับเปลวเพลิงนั้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เห็นการต่อสู้นั้นด้วยตาของพวกเขาเอง

แต่จากคําอธิบายในรายงาน มันก็ทําให้พวกเขาเสียวสันหลังได้แล้ว

"จากคําอธิบายของมินาโตะ ชินหยูได้แสดงความแข็งแกร่งออกมาเพียงระดับหนึ่งเท่านั้นจนถึงตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นพรสวรรค์ด้านการเรียนรู้คาถานินจานั้นอาจเกี่ยวข้องกับเนตรวงแหวนของเขาด้วย" โฮคาเงะรุ่นที่สามพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

"มินาโตะเคยบอกเอาไว้ว่า ชินหยูเกลียดอะไรที่ยุ่งยากมาโดยตลอด ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงได้ปิดบังความแข็งแกร่งของเขาไว้ แต่ครั้งนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแสดงพลังของเขาออกมา ซึ่งเขาทำให้นินจาคุโมะงาคุเระและนินจาคิริงาคุเระพ่ายแพ้ได้"

"นอกจากนี้เขายังฆ่าซุยคะซันเจ้าของดาบหนังฉลามและไรกะเจ้าของดาบสายฟ้าแห่งกลุ่ม 7 ดาบนินจาด้วยเหมือนกัน ซึ่งในโคโนฮะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำแบบนี้"

หลังจากที่พูดจบ โฮคาเงะรุ่นที่สามก็เหลือบไปมองโคฮารุและโฮมุระ

"ตอนนี้…ช่วยบอกฉันทีว่าต้องทํายังไงต่อ?"

การแสดงออกของโฮมุระและโคฮารุเปลี่ยนไปทันที

ในสายตาของพวกเขา ชินหยูในตอนนี้แข็งแกร่งพอๆกับชิซุยไปแล้ว

แต่คนอย่างชิซุยนั้นจัดการได้ง่ายมาก ถ้าพวกเขาใช้เรื่องของตระกูลเขามาข่มขู่ เขาก็จะทําตัวเชื่อฟังอย่างง่ายดาย

แต่กลับกัน ชินหยูนั้นปิดบังพลังของตัวเองมานานกว่าสิบปีแล้ว และเขายังปลดปล่อยพลังของเขาออกมาทันทีที่เขาตกอยู่ในอันตราย

และเขายังกล้าที่จะฆ่าลูกน้องของดันโซด้วย

นั่นหมายความว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีกต่อไป

"ดูเหมือนว่ากำลังจะประชุมอยู่สินะ"

ทันใดนั้นดันโซก็เปิดประตูห้องทำงานของโฮคาเงะเข้ามา

"ท่านโฮคาเงะ... การ์ดสองคนที่เฝ้าประตูด้านนอกนั้นมีการแสดงออกมาอย่างกระอึกกระอัก

"ไม่เป็นไร ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาจะมา" โฮคาเงะรุ่นที่สามผายมือและพูดขึ้น

ในหมู่บ้านโคโนฮะ ดันโซเป็นคนระดับสูงซึ่งก่อตั้งหน่วยรากที่เป็นหน่วยแยกกันกับหน่วยลับของโคโนฮะ

ในอีกแง่หนึ่ง..

การมีอยู่ของหน่วยรากนั้นไม่ได้ถือว่าเป็นหน่วยที่ขึ้นตรงกับโฮคาเงะด้วยเช่นกัน

ดังนั้น ดันโซจึงมักจะส่งสมาชิกของเขาเองไปตรวจสอบภายในหมู่บ้านโคโนฮะทั้งหมด

แม้แต่ห้องทำงานของโฮคาเงะเองก็ไม่มีข้อยกเว้น

"ฮึ ซารุโทบิดูเหมือนว่ายิ่งแก่ลงความเด็ดขาดของนายก็ยิ่งหายไปนะ ถ้านายไม่สามารถแม้แต่จะจัดการกับเจ้าเด็กนั่นได้ ฉันก็คิดว่านายไม่เหมาะที่จะเป็นโฮคาเงะได้อีกแล้ว"

ดันโซเดินมาด้วยสีหน้าที่เย็นชา "ถ้าฉันไม่ได้วางแผนสํารองเอาไว้ล่วงหน้า ฉันคิดว่านายคงจะตัดสินใจอย่างอื่นไปแล้วสินะ?"

"ดันโซ อย่าพึ่งเข้าใจผิดไป ซารุโทบิไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น" โฮมุระพยายามห้ามปรามเขา

พวกเขานั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่สนิทกันเป็นอย่างดี

"ฮึ มิโตะ ดูเหมือนว่าเธอก็คิดว่าความคิดของรุ่นที่สามนั้นถูกต้องด้วยสินะ เธอทําให้ฉันผิดหวังจริงๆ" ดันโซพูดด้วยความผิดหวัง

"ตอนนี้โคโนฮะกำลังตกอยู่ในอันตราย แคว้นอื่นๆก็กล้าที่จะเข้ามาแทรกแซงและทำสงครามกับพวกเราเพราะความขี้ขลาดของนาย ถ้าฉันบอกนายก่อนหน้านี้ว่าพวกเราจะใช้อำนาจขั้นเด็ดของเราเพื่อจัดการกับพวกเขา โคโนฮะก็คงไม่จําเป็นต้องทำสงครามกับทั้งสามหมู่บ้านหรอกนะ"

“นี่ ดันโซ!”

การแสดงออกของโฮมุระแข็งทื่อ เธอส่ายหัวและถอนหายใจออกมาเล็กน้อย "ดันโซ อย่าพึ่งเข้าใจผิดไป ทุกคนต่างก็ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของโคโนฮะ แม้แต่ซารุโทบิเองก็เหมือนกัน"

"หากนายมีความคิดเห็นอะไรนายก็แค่บอกมา พวกเราจะได้พูดคุยปรึกษากัน"

"ดันโซ สิ่งที่มิโตะพูดนั้นถูกต้องแล้ว หากนายมีความคิดเห็นอะไรก็แค่บอกพวกเรามา ถ้ามันเป็นประโยชน์ต่อโคโนฮะ ฉันก็พร้อมที่จะเห็นด้วย" โฮคาเงะรุ่นที่สามพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

โคฮารุไม่ได้พูดอะไร แต่สีหน้าของเธอก็แสดงความเห็นด้วยกับรุ่นที่สาม

"เข้าใจแล้ว" หลังจากนั้นดันโซก็พูดอย่างเย็นชาว่า "เนื่องจากชินหยูนั้นมีพลังมากเกินไป เขาจึงถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อโคโนฮะ ของพวกเรา"

“นอกจากนี้ อย่าลืมว่าหากตระกูลอุจิวะพบว่ามีคนแบบนี้อยู่ในตระกูลอีก มันจะเพิ่มความผยองของพวกเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นฉันจึงส่งคนไปจัดการกับเขาแล้ว"

เมื่อพูดจบ การแสดงออกของโฮคาเงะรุ่นที่สามและคนอื่นๆก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

พวกเขาแค่คุยกันว่าจะเอาใจชินหยูและทำให้เขาภักดีกับโคโนฮะอย่างไรเท่านั้น

แต่ตอนนี้ดันโซกลับแอบส่งคนไปจัดการกับชินหยูเนี่ยนะ….

เรื่องแบบนี้ทำให้แผนการของมินาโตะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

"ดันโซ นายบ้าไปแล้วเหรอ? นายเอาแต่ส่งคนไปโจมตีชินหยูครั้งแล้วครั้งเล่าเนี่ยนะ นายกำลังทำให้เขาไม่พอใจหมู่บ้านอยู่นะ" โฮคาเงะรุ่นที่สามตะโกนด้วยความโกรธ

"ถ้าชินหยูหนีออกจากหมู่บ้านไป ด้วยความแข็งแกร่งและพลังต่อสู้ในตอนนี้ของเขา หมู่บ้านอื่นๆต่างก็ยินดีที่จะมอบฐานะพลเมืองให้เขาแน่ๆ และเมื่อถึงตอนนั้นเขาจะกลายเป็นดาบอันแหลมคมที่จะทิ่มแทงโคโนฮะของพวกเรา ถ้าเป็นแบบนั้นนายจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด!!"

การแสดงออกของโคฮารุและโฮมุระเปลี่ยนไปทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นฮิรุเซ็นโกรธมากขนาดนี้

นอกจากนี้ ในสายตาของฮิรุเซ็น เขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณดันโซที่ได้รับตําแหน่งโฮคาเงะรุ่นที่สามมา

นั่นคือเหตุผลที่เขาปล่อยให้ต้นตอของปัญหาจากดันโซเกิดขึ้นอยู่เสมอ

แต่ตอนนี้โฮคาเงะรุ่นที่สามกำลังโกรธดันโซเพราะเรื่องของชินหยู

แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าโฮคาเงะรุ่นที่สามให้ความสําคัญต่อชินหยูมากค่ไหน

"ดันโซ ฉันขอเตือนนายเดี๋ยวนี้ว่าให้รีบเรียกเขากลับมา ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันเป็นคนโหดร้ายล่ะ!" โฮคาเงะรุ่นที่สามพูดด้วยความโกรธอีกครั้ง