ตอนที่ 26 กำลังเสริมจากโคโนฮะ

"อุซึกิ แล้วชินหยูอยู่ไหนงั้นเหรอ" มินาโตะถาม

ตอนแรกเขานั้นสงสัยในความสามารถของชินหยูในความสามารถด้านการเรียนรู้คาถานินจา

พรสวรรค์ที่เขาแสดงให้เห็นตอนนี้ไม่เพียงแค่ทำให้เขาใช้กระสุนวงจักรได้ในทันทีเท่านั้น

เขาคิดว่าเขาสามารถปรับแต่งการเปลี่ยนแปลงของคาถาให้ถึงขีดสุดได้ แต่เขาไม่ได้คิดว่าชินหยูจะเปลี่ยนแปลงได้เพียงได้มากถึงขนาดนี้

เขาเปลี่ยนแปลงธาตุของคาถาได้ด้วย!

ถ้าหากเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของเขาเอง มินาโตะจะไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด

"คุณมินาโตะ ตอนนี้ชินหยูกําลังพักผ่อนอยู่ในถ้ำ" อุซึกิตอบ

เขาไม่เคยเห็นมินาโตะเป็นแบบนี้มาก่อนเลยตั้งแต่ที่ได้รู้จักกับเขา

"งั้น เดี๋ยวฉันกลับมานะ" หลังจากที่พูดจบ มินาโตะใช้คาถาเทพสายฟ้าเหินและหายตัวไปทันที

ในถ้ำนั้น ชินหยูกำลังบิดขี้เกียจด้วยสีหน้าที่จริงจัง และเขายกมือขวาขึ้นเล็กน้อยและรีดจักระเข้าไปแล้วเปลี่ยนมันเป็นเป็นกระสุนวงจักรทันทีแล้วปล่อยมันไปด้านหลังของเขา

ทันทีที่มินาโตะปรากฏตัวแล้วเห็นกระสุนวงจักรที่ปรากฎขึ้นอย่างรวดเร็วในสายตา การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปและวาร์ปตัวเองให้ห่างออกไปประมาณแปดเมตร

"ฉันไม่คิดว่านายจะใช้คาถาเทพสายฟ้าเหินไว้ทั่วแบบนี้นะ" ชินหยูคลายกระสุนวงจักรในมือของเขา

มินาโตะยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "นายนี่ผิดปกติจริงๆ นอกจากจะใช้กระสุนวงจักรได้แล้ว นายเปลี่ยนแปลงรูปแบบของมันได้อีกด้วย แม้แต่การเปลี่ยนแปลงธาตุของนายก็ยังถูกผสานเข้ากับคาถาได้ด้วยเหมือนกัน"

"นายอยากจะลองทำดูมั้ยล่ะ?" ชินหยูยิ้มแล้วถาม

มินาโตะส่ายหัวและพูดว่า "ช่างมันเถอะ ฉันเองก็ลองคิดเรื่องนั้นมานานแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่สามารถทำให้กระสุนวงจักรไปถึงพลังที่สูงสุดของมันได้ ดูเหมือนว่ามันคงจะเหมาะกับนายมากกว่า"

“จริงสิ ฉันมีคาถาธรรมดาๆอย่างนึงอยู่อีก นายอยากจะลองฝึกดูมั้ยล่ะ?"

ชินหยู ไม่ได้ปฏิเสธคำถามนี้ เนื่องจากเขาไม่สามารถฝึกวิชาเทพสายฟ้าเหินได้ในตอนนี้ มันจึงไม่ได้เสียหายอะไรนักถ้าหากเขาอยากลองฝึกคาถาธรรมดาๆเพิ่มอีกสักอย่าง

หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปสามวัน

"คาถาลม - คลื่นลมสูญญากาศ!"

จักระลมในปากของชินหยูถูกอัดแน่นแล้วพ่นออกมาอย่างรวดเร็ว

พายุที่พุ่งออกมาจากปากนั้นกลายเป็นจักระลมที่คมกริบและรวดเร็วมากจนสามารถตัดต้นไม้ให้ขาดออกเป็นสองท่อนได้

"เกินไปแล้ว! เขาใช้คาถาที่เกี่ยวกับลมได้เร็วมากขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?!" มินาโตะอึ้งและส่ายหัวด้วยความไม่อยากเชื่อ

เมื่อนึกย้อนกลับไป เขาต้องใช้เวลาถึงสามวันในการเรียนรู้คาถานี้

แต่ตอนนี้ ชินหยูกลับใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งวัน

นี่มันน่าน่าเหลือเชื่อเกินไปมาก

และแน่นอนว่าเวลาเพียงครึ่งวันนี้ชินหยูก็ฝึกอยู่แค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น

ดังนั้นมินาโตะจึงรู้ว่าเขานั้นสามารถใช้คาถาได้อย่างรวดเร็วได้ในทันที

"ดิ๊ง ตรวจพบคาถาที่ใช้จักระลมในร่างกายของท่าน ท่านต้องการอัปเกรดให้ถึงระดับสูงสุดเลยหรือไม่?"

"ทำเลย!" ชินหยูรีบออกคําสั่งกับระบบ

ในช่วงสามวันที่ผ่านมานี้ นอกจากการเรียนรู้คาถานินจาพื้นฐานแล้ว เขายังได้ศึกษาลักษณะของจักระต่างๆด้วย

นอกจากจักระลมแล้ว ยังมีคาถาไฟและคาถาน้ำอีกด้วย

กระสุนวงจักรทุกธาตุนั้นก็ถูกพัฒนาโดยชินหยูด้วยเช่นกัน

แต่เพื่อหลีกเลี่ยงความตกตะลึงที่มากเกินไป ชินหยูจึงไม่ได้แสดงมันออกมา

"ขอแสดงความยินดี คุณสมบัติจักระลมของท่านได้ถูกทำให้เป็นระดับสูงสุดแล้ว"

"ขอแสดงความยินดี คาถาคลื่นลมสูญญากาศถูกทำให้อยู่ในระดับสูงสุดแล้ว"

เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนที่คุ้นเคยจากระบบ ชินหยูก็ยิ้มเล็กน้อย

"ชินหยู คุณมินาโตะ กองกําลังเสริมจากโคโนฮะมาถึงแล้ว" ยูกาโอะมองไปที่ชินหยูก่อนที่จะรายงานเรื่องนี้

ในสายตาของเธอตอนนี้กำลังแสดงความกังวลออกมา

"กําลังเสริมจากโคโนฮะงั้นเหรอ?" ชินหยูยิ้มเล็กน้อย "ดูเหมือนว่าฉันต้องออกไปต้อนรับพวกเขาสักหน่อยนะ"

"ฉันไม่คิดว่าพวกเขามีเจตนาที่ดีหรอกนะ"

การแสดงออกของมินาโตะเปลี่ยนไปเล็กน้อย

"เดี๋ยวก่อนชินหยู เดี๋ยวฉันออกไปดูเอง"  มินาโตะเตือน

มินาโตะไม่กล้าเสี่ยงให้ชินหยูออกไปอย่างประมาท

เพราะเขาได้เห็นพรสวรรค์และความสามารถในการเรียนรู้ของชินหยูด้วยตาของเขาเองแล้ว

มินาโตะจึงคิดว่าเนตรวงแหวนของชินหยูนั้นพิเศษกว่าปกติ ซึ่งมันมีความสามารถในการก๊อปปี้คาถาที่ทรงพลังและสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของคาถาได้

นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ชินหยูสามารถใช้คาถาที่เขาสอนได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

เมื่อสามวันก่อน มินาโตะได้แอบส่งเรื่องนี้กลับไปยังโฮคาเงะรุ่นที่สามด้วย

ตอนนี้กําลังเสริมจากโคโนฮะมาถึงแล้ว มินาโตะจึงคิดว่าพวกเขาน่าจะเป็นตัวแทนของโฮคาเงะรุ่นที่สาม

ในถ้ำนั้น เก็คโคโยรุ อุจิวะฟุยูเอะและชายคนหนึ่งที่สวมหน้ากากของหน่วยลับได้เข้ามาพร้อมกับนินจาโคโนฮะห้าสิบคน

หลังจากที่มินาโตะส่งข้อมูลไปให้โฮคาเงะรุ่นที่สาม เขาจึงได้เรียกรวมพลฉุกเฉินทันทีและเรียกเก็คโคโยรุมาด้วย

ในขณะเดียวกัน เขาได้เรียกฟุยูเอะมาให้เป็นผู้นำของกำลังเสริมในครั้งนี้

จุดประสงค์ของโฮคาเงะรุ่นที่สามนั้นง่ายมาก เพราะชินหยูนั้นเบิกเนตรวงแหวนแบบพิเศษขึ้นมา

จึงมีเพียงคนของตระกูลอุจิวะอย่างฟุยูเอะเท่านั้นที่มีสิทธิ์สอบถามเรื่องนี้กับชินหยู

แต่เนื่องจากนี่เป็นการเรียกรวมพลครั้งใหญ่ หน่วยรากที่นําโดยดันโซจึงรู้เรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

พวกเขาจึงส่งหน่วยรากเข้ามาในกำลังเสริมด้วย

"อุซึกิ ชินหยูอยู่ที่ไหน? ทําไมเขาถึงไม่อยู่ที่นี่?" จู่ๆนินจาจากหน่วยรากก็ถามขึ้น

สีหน้าของฟุยูเอะแข็งทื่อก่อนจะตอบ "ฉันได้ยินมาว่าเขาอยู่กับมินาโตะ รออีกสักหน่อยก็แล้วกัน"

ฟุยูเอะในฐานะหัวหน้าหน่วยเรักษาความปลอดภัยของโคโนฮะนั้นมีอํานาจมากเมื่ออยู่ภายในพื้นที่ของตระกูล

แต่เมื่ออยู่นอกพื้นที่ตระกูลอุจิวะ อํานาจนั้นจึงไม่มีผลอีกต่อไป

และในฐานะคนของอุจิวะ ดันโซกับหน่วยรากนั้นถือว่าเป็นศัตรูกับตระกูลอุจิวะมาโดยตลอด

นินจาของหน่วยรากถอนหายใจออกมาอย่างเย็นชาและพูดว่า "ถ้าหากเขามีแรงจูงใจแอบแฝงที่จะเอาข้อมูลสําคัญจากโคโนฮาไปให้ศัตรูล่ะ ถึงตอนนั้นพวกเราควรจะทํายังไง?"

การแสดงออกของนินจาทุกคนในตอนนี้เริ่มเปลี่ยนไป

สิ่งที่สําคัญที่สุดสําหรับหมู่บ้านคือความภักดีที่มีต่อหมู่บ้าน

ไม่ว่าจะเป็นโฮคาเงะรุ่นที่สองหรือดันโซ ทั้งสองคนนี้ต่างก็ทำเพื่อผลประโยชน์สูงสุดของหมู่บ้าน

ตลอดเวลาที่ผ่านมาตระกูลอุจิวะได้รับการยกย่องว่าเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจต่อหมู่บ้านมาก

เป็นเพราะเหตุนี้เองที่พื้นที่ของตระกูลอุจิวะจึงถูกย้ายไปที่ขอบหมู่บ้านโคโนฮะ

เหตุผลคือเพื่อป้องกันจากการทรยศของตระกูลอุจิวะ