เหนือหน้าผานั้น หางสองหางครึ่งกำลังถูกเผาไหม้อย่างรุนแรง
เปลวไฟสีดํานั้นยังคงเผาไหม้ไปอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีทีท่าว่าจะดับแม้แต่น้อย
ภายใต้ผลกระทบของคลื่นน้ำขนาดใหญ่ แม้ว่าความเร็วในการแพร่กระจายจะช้าลง แต่ถ้าหากยังคงดําเนินต่อไปก็ไม่มีแนวโน้มว่าจะป้องกันได้เลย
แม้แต่ชีวิตของเขาเองก็อาจจะถูกเผาไหม้ไปด้วยพลังไฟสีดำนี้
"แค่กๆ ฉันขอบอกนายนะ ถึงหางนายจะขาดแต่มันก็ฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็วเหมือนจิ้งจกเลยล่ะ" ชินหยูไอแห้งๆและเลียนแบบมิตซึคาเงะรุ่นที่สาม
"แน่นอนว่า ถ้าสองหางนั่นเป็นแค่การทดสอบเท่านั้น ต่อไปมันจะเผาร่างของนายแล้ว!!"
นินจาคิริงาคุเระและแม้แต่จูโซที่รีบหนีไปในระยะไกลก็ถึงกับตกตะลึง
ในความเข้าใจของพวกเขานั้น ทุกครั้งที่สัตว์หางปรากฏตัวขึ้น มันให้ความรู้สึกราวกับว่าโลกกำลังจะถูกทำลาย
แม้แต่ผู้อาวุโสและนินจาระดับสูงจํานวนมากในหมู่บ้านก็ต้องแลกด้วยชีวิตของพวกเขาเพื่อที่จะกำราบมันให้ได้
แต่ตอนนี้สิ่งที่ทุกคนกำลังเห็นนั้นคือชินหยูกำลังเยาะเย้ยสัตว์หางอยู่…
การที่พวกเขาได้เห็นแบบนี้ มันทําให้พวกเขารู้สึกราวกับว่ากำลังตกอยู่ในความฝัน
"แก แกกำลังรนหาที่ตายซะแล้ว!!!"
สามหางตะโกนออกมาเสียงดัง
เสียงคำรามของมันทำให้พื้นผิวทะเลสาบนั้นเกิดเป็นระลอกคลื่นขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
ภายใต้คลื่นเสียงของมัน ผู้คนที่ได้ฟังต่างเริ่มรู้สึกแสบแก้วหูมากขึ้นเรื่อยๆ
และเมื่อเปลวไฟเริ่มลามมากขึ้นเรื่อยๆ สามหางจึงรีดจักระของมันไว้ที่ปากแล้วฉีดกระสุนน้ำออกมาตัดหางที่ถูกเทวีสุริยาเผาไหม้ไปทันที
เลือดจากหางของมันค่อยๆหยดลงมาจนกระทั่งย้อมพื้นผิวทะเลสาบทั้งหมดให้เป็นสีแดง
ดูเหมือนว่าการที่มันเลือกที่จะตัดหางของมันนั้นจะเป็นทางเลือกที่ถูกต้องของมัน
“นี่มันยังเป็นสัตว์หางอยู่หรือเปล่า”
“ชื่อเสียงและความน่ากลัวของสัตว์หางนั่นหายไปหมดแล้วงั้นหรือ?”
ไม่สิ!
“ควรจะถามว่าความโหดร้ายและพลังที่แข็งแกร่งของสัตว์หางนั้นหายไปอยู่ไหนหมดแล้วน่าจะดีกว่า?”
เมื่อรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสายตาจากรอบข้าง สีหน้าของสามหางนั้นก็กระตุกเล็กน้อย
เมื่อมองไปที่ชินหยูที่ยืนอยู่ตรงหน้ามัน มันก็เริ่มคลั่งขึ้นอีกครั้ง
โฮกกก!
เสียงคํารามที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งนั้นดังก้องไปทั่วพื้นที่ทันที
เมื่อหางทั้งสามของมันเริ่มขยายตัวอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ร่างของมิซึคาเงะรุ่นที่สามก็ระเบิดออกและกลายเป็นหมอกเลือดที่กระจัดกระจายอยู่บนท้องฟ้า
และจู่ๆร่างที่สูงหลายสิบเมตรได้ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วในสายตาของทุกคน
ดวงตาสีแดงของมันจับจ้องไปที่ชินหยู
ร่างๆนั้นอ้าปากออกมากว้างก่อนที่จะควบจักระไว้ที่ปากแล้วเริ่มทำการโจมตีชินหยูด้วยความเกลียดชังทันที
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
กระสุนน้ำขนาดใหญ่สามลูกพุ่งออกมาจากปากของสามหางอย่างรวดเร็ว
ด้วยระยะทางที่ใกล้บวกกับความเร็วของกระสุนน้ำที่เร็วมากๆนั้น ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถหลบหนีไปได้แน่ๆ
"โฮ้ เริ่มตอบโต้แล้วแหะ!" ชินหยูยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับปีกคู่หนึ่งด้านหลังซูซาโนะโอค่อยๆกางออกและสกัดกั้นการโจมตีนั้นเอาไว้
ตู้มมม!
เสียงของการระเบิดที่ดังจากกระสุนน้ำทั้งสามนั้นดังขึ้นทันที
คลื่นน้ำได้กระเซ็นพัดไปทั่วพื้นที่ราวกับพายุฝน
นินจาคิริงาคุเระและจูโซที่อยู่ในระยะไกลนั้นพยายามใช้คาถาของตนเองเพื่อป้องกันคลื่นน้ำเอาไว้ทันที
แต่แม้ว่ามันจะอันตรายมากจนอาจคร่าชีวิตของพวกเขาไปได้ พวกเขาก็ยังคงอยู่ที่นี่เพื่อจับตาดูการต่อสู้ที่น่าตื่นตาตื่นใจระหว่างนินจาเด็กกับสามหางอยู่ดังเดิม
พวกเขานั้นอยากรู้มากๆว่าชินหยูจะใช้คาถาแบบใดเพื่อตอ่สู้กับสัตว์หางในตํานาน
เมื่อคลื่นน้ำที่ซัดกระเซ็นลงมาจากท้องฟ้าจนหมดแล้ว ร่างของซูซาโนะโอก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
เมื่อเผชิญกับการโจมตีที่รวดเร็วแบบนี้ การป้องกันของซูซาโนะโอก็ยังไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย
แต่ถึงอย่างนั้น ชินหยูก็พึ่งต่อสู้กับมาดาระมาและเขาเองก็ใช้พลังของเนตรกับจักระไปค่อนข้างมาก ถ้าพวกเขายังคงต่อสู้ต่อไปชินหยูจะเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบลงเรื่อยๆ
"ไอ้เด็กบ้า ถ้าแน่จริงก็อย่าเอาแต่หลบอยู่ในกระดองของแกสิวะ" สามหางส่งเสียงคำรามที่ดังราวกับฟ้าร้องอออกมา
"เอ้า แล้วแกไม่มีปัญญาทำให้ฉันออกมาเองรึไง? ดูเหมือนว่าแกจะโตแต่ตัวของจริงแฮะ" ชินหยูไอแห้งๆและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้น ถ้าแกเอาชนะคนของฉันได้ ฉันจะยืนอยู่นิ่งๆแล้วปล่อยให้แกฆ่าฉันเลย "
คําพูดแปลกๆนั้นทําให้กระดูกสันหลังของจูโซเสียววาบขึ้นมาทันที
นินจาคิริงาคุเระที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขานั้นก็ตกใจเช่นกัน
ในความคิดของพวกเขา มีเพียงจูโซเท่านั้นที่เป็นลูกน้องของชินหยู
แม้ว่าในฐานะ 7 ดาบนินจาเขาอาจเป็นนินจาที่แข็งแกร่งมากๆก็จริง
แต่เมื่อมาอยู่ต่อหน้าสามหาง 7 ดาบนินจาก็ไม่ได้ต่างอะไรกับแมลงที่เป็นตอมร่างของสัตว์หางเลย
และตอนนี้การที่เขาถูกทำให้ต้องออกไปสู้นั้น มีเหตุผลเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
เขากำลังถูกใช้เป็นตัวล่อสัตว์หาง!
"จูโซ อย่าทำตัวเป็นเด็กกำลังร้องให้แบบนั้น นายน่ะสู้สามหางนี่ไม่ได้หรอก" ชินหยูชำเลืองไปมองจูโซ
เขาเอานิ้วชี้ขวาเข้าปากแล้วกัด ทันทีที่เลือดไหลออกมา เขาก็ประสานอินอย่างรวดเร็ว
"เดี๋ยวนะ คาถาอัญเชิญงั้นเหรอ?" จูโซถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็แอบตกใจเล็กน้อย
ในความคิดของเขา มีคนมากมายที่สามารถใช้คาถาอัญเชิญได้
แต่ถึงอย่างนั้นก็มีสัตว์อัญเชิญเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่สามารถต่อสู้กับสัตว์หางได้
สามหางที่ตอนแรกนั้นตกตะลึง แต่จู่ๆมันก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
“ไอ้หนู แกคงไม่ได้กำลังดูถูกฉันอยู่ใช่ไหม? สัตว์อัญเชิญของแกเนี่ยนะจะสู้กับฉันได้? ถ้าแกไม่ได้โง่ แกก็น่าจะรู้ดีนะว่ามันเป็นไปไม่ได้น่ะ"
เสียงของสามหางนั้นดังก้องไปพื้นที่
ชินหยูยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ฉันคิดว่าแกต่างหากที่กำลังคิดผิด"
“คาถาอัญเชิญ!”
ทันทีที่เขาพูดจบ ชินหยูก็ตบมือขวาของเขาลงบนพื้นทันที
ป๊องง!
อักขระของคาถาอัญเชิญนั้นแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วจากทุกทิศทาง ในช่วงเวลาต่อมากลุ่มควันจำนวนมากก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ร่างขนาดมหึมาทั้งสามร่างนั้นใหญ่พอๆกับหอคอยเหล็กซึ่งทําให้ทุกคนตกใจ
เมื่อมองไปที่สัตว์อัญเชิญที่ใหญ่พอๆกับสามหางนั้น ทั้งจูโซและนินจาคิริงาคุเระต่างก็ตกใจอย่างมาก
แม้แต่สามหางเองก็เกือบจะกัดลิ้นของมัน
"ไอ้หนู แกเรียกพวกเรามาอีกแล้วเรอะ ถ้าไม่ใช่เรื่องสําคัญล่ะก็แกจะต้องชดใช้!!" กามะบุนตะพ่นควันออกมาและหรี่ตาลงขณะที่มันจ้องไปที่ชินหยู
แต่เมื่อเทียบกับเขาแล้ว รูม่านตาของ กามะเก็น กับ กามะฮิโระ นั้นหดตัวลงอย่างรวดเร็ว
"ก็นะ ฉันเองก็ได้ยินชื่อเสียงของพวกนายมามากแล้วเหมือนกัน ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าสุดยอดกบทั้งสามแห่งภูเขาเมียวโบคุจะเอาชนะสัตว์หางได้ไหม? อ้อ แล้วก็ไม่ต้องทำให้มันตายนะ ฉันอยากจับมันทั้งเป็นน่ะ" ชินหยูยักไหล่แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
กามะบุนตะถึงกับตกตะลึง เขาเพิ่งรู้สึกถึงความเงียบของบรรยากาศโดยรอบของมัน
เขารีบหันไปมองทางกามะเก็น และ กามะฮิโระ ที่กำลังมองสามหางที่ทําหน้าตกตะลึงทันที
ในตอนนี้ พวกเขาทั้งสามรู้สึกสงสารอย่างอธิบายไม่ได้
เพราะสามหางที่อยู่ต่อหน้าเขากำลังจะกลายเป็นแมงป่องย่างในอีกไม่นานแล้ว!
แม้ว่ากบที่ปรากฏตัวต่อหน้ามันนั้นจะไม่แข็งแกร่งอะไรมากนัก
แต่ตอนนี้กบทั้งสามนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน ซึ่งทำให้ความแข็งแกร่งของกบทั้งสามนั้นอาจจะเหนือกว่ามันไปแล้ว
กามะบุนตะนั้นก็เป็นกบที่ได้ต่อสู้กับหางเดี่ยวในผลงานต้นฉบับเช่นกัน
ทั้งสองฝ่ายนั้นต่างจดจำกันได้ทันทีที่กบทั้งสามนั้นปรากฎตัวขึ้น
ดูเหมือนว่ากามะบุนตะนั้นจะต่อสู้กับสัตว์หางมาแล้วหลายครั้งในผลงานต้นฉบับ
บางทีในช่วงสงครามโลกนินจาครั้งที่สอง จิไรยะเองก็อาจอัญเชิญมาเพื่อต่อสู้กับสัตว์หางด้วยซ้ำ
แต่เมื่อเทียบกับอดีต กามะบุนตะรู้สึกเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยในตัวของสามหาง
ตอนนี้ชินหยูได้อัญเชิญกบทั้งสามแห่งภูเขาเมียวโบคุอออกมาช่วยเขาแล้ว ซึ่งทำให้มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกรุมทำร้ายโดยนินจากบทั้งสามตัว
ซึ่งอีกไม่นานต่อจากนี้ สามหางอาจจะถูกกบทั้งสามรุมกระทืบจนหมดสภาพเลยก็ได้!
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved