"วิชาดาบเงาจันทราสะท้อนงั้นเรอะ!"

โยรุอุทานขณะที่เอามือคว้ากิ่งไม้ไว้ด้วยมือทั้งสองข้างและปล่อยจักระเข้าไป

เขาหันกิ้งไม้นั้นกลับไปและแทงเข้าที่ชินหยู!

เมื่อการโจมตีของโยรุถูกปล่อยออกมา แสงและเงาก็บานสะพรั่งออกทันทีจนกลายเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยความสดสว่างจนทำให้เกิดแรงดันขึ้นโดยรอบพร้อมกับร่างของชินหยูที่ปรากฎขึ้น

"วิชาดาบจันทรากงล้อโลหิต!"

ชินหยูนั้นไม่ได้กลัวโยรุเลย ตอนที่เขาใช้วิชาดาบเงาจันทราสะท้อนนั้น เขาก็รู้อยู่แล้วว่าโยรุจะหาวิธีการตอบโต้เขา

ทันทีที่จักระไหลลงสู่กิ่งไม้ มันก็ปล่อยแสงพราวออกมาและฟันเข้าใส่ร่างของโยรุ

กิ่งไม้ที่ถูกฟาดฟันออกไปนั้นกลายเป็นออร่าคมดาบของพระจันทร์เต็มดวง ที่เปล่งประกายเจิดจรัสไปทั่วท้องฟ้า

ตู้มมม!

เมื่อการโจมตีทั้งสองนั้นเข้าปะทะกัน โยรุก็กระเด็นออกไปด้วยคลื่นกระแทกที่เกิดขึ้นจากการโจมตี

เมื่อมองไปที่ชินหยู สีหน้าของโยรุก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

"พ่อ เขาใช้มันได้จริงๆงั้นเหรอ นั่นมันวิชาดาบจันทราร่ายรำแห่งโคโนฮะจริงๆใช่ไหม?" ฮายาเตะตะโกนขึ้นถามด้วยความสงสัย

"ไอ้ลูกบ้า ในฐานะผู้สืบทอดของตระกูลเก็คโค แกดูไม่ออกจริงๆรึไง?" โยรุดุฮายาเตะด้วยความโกรธ "แกจะต้องฝึกฝนให้มากขึ้นหลังจากที่กลับไปที่โคโนฮะ มิฉะนั้นแกจะถือว่าไม่ใช่คนของตระกูลเก็คโคอีกต่อไป!!"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะ" ชินหยูโยนกิ่งไม้ในมือของเขาทิ้งไป

การต่อสู้เมื่อกี้เป็นเพียงการทดสอบเท่านั้น

นอกจากนี้ การจะใช้วิชาดาบจันทราร่ายรำให้เห็นผลได้อย่างเต็มที่นั้นเขาจะต้องมีดาบที่ดีด้วยเช่นกัน

ในหมู่พวกเขาในซามูไรที่ใช้ดาบเป็นอาวุธหลักอยู่ในแคว้นเหล็กด้วยเช่นกัน

ซึ่งมิฟุเนะที่เป็นซามูไรแห่งแคว้นเหล็กได้ฝึกฝนวิชาดาบของเขาให้อยู่ในระดับเดียวกับคาเงะได้

แต่หลังจากการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง เหล่าซามูไรจํานวนมากก็ถูกกําจัดไป

ยิ่งไปกว่านั้น แคว้นเหล็กยังคงเลือกที่จะเป็นกลางมาตลอดเมื่อต้องเผชิญกับการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอํานาจครั้งใหญ่

ซึ่งนั่นเป็นผลให้จํานวนของซามูไรนั้นลดลงและโอกาสที่วิชาดาบอันแข็งแกร่งจะถูกสืบทอดก็ลดลงเช่นกัน

"กลับไปก่อนได้เลย ฉันยังมีต้องจัดการกับลูกชายไม่ได้เรื่องของฉันต่อ" โยรุบอก

ความสามารถของชินหยูนั้นอยู่เกินกว่าจินตนาการของเขาไปมาก

ไม่ว่าเขาจะใช้วิชาดาบจันทราร่ายรำแห่งโคโนฮะได้ดีมากแค่ไหนก็ตาม พรสวรรค์ที่น่าทึ่งของเขานั้นก็คุ้มค่าที่จะเดิมพันไว้มาก

และในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทําไม มินาโตะ อุซึกิ และคนอื่นๆจึงให้ความสําคัญกับชินหยูมาก

พวกเขาเต็มใจที่จะทําให้ดันโซข้องใจเพียงเพราะแค่เด็กคนเดียวเลยด้วยซ้ำ

"คุณโยรุ เป็นยังไงบ้าง?" จู่ๆมินาโตะก็ปรากฏตัวขึ้น

โยรุตกใจมาก เขารีบส่ายหัวอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ฉันสบายดี ฉันแค่พูดคุยกับชินหยูนิดหน่อยเท่านั้นเอง"

"พูดคุยนิดหน่อยงั้นเหรอ? พ่อสอนวิชาดาบจันทราร่ายรำ..." ฮายาเตะรีบหุบปากทันที

"จะพูดมากเกินไปแล้ว!" โยรุจ้องมองฮายาเตะด้วยความโกรธ

มินาโตะยิ้มและส่ายหัวเบาๆ "คุณโยรุ อย่าโทษฮายาเตะเลยนะ มันไม่ผิดหรอกถ้าคุณกล้าที่จะเดิมพันกับเด็กคนนั้นน่ะ"

โยรุอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงก่อนที่เขาจะพูดว่า "คุณมินาโตะ คุณคิดว่าในอนาคตชินหยูจะแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้อีกไหม?"

"ไม่นะ ผมไม่คิดอย่างนั้น" มินาโตะส่ายหัวเบาๆ

โยรุตกตะลึงเมื่อเขาคิดว่าเขาเดิมพันเอาไว้ผิดคน แต่จู่ๆเสียงของมินาโตะก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"ผมคิดว่าชินหยูยังไม่ได้แสดงพลังที่แท้จริงของเขาออกมาเลยด้วยซ้ำ"

"มินาโตะ นี่คุณกําลังพูดอะไรออกมาน่ะ?" โยรุตกใจมากที่ได้ยินแบบนี้

นอกจากชินหยูจะสามารถเอาชนะนินจาคุโมะงาคุเระและคิริงาคุเระได้แล้ว

เขายังเอาชนะแฝด A B ได้อีกด้วย ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้รับการยอมรับจากว่าที่ไรคาเงะอย่าง A ด้วยเหมือนกัน

ซึ่งนี่เป็นถือว่าเกียรติอย่างยิ่งสําหรับนินจาทุกคน

แต่ในตอนนี้ มินาโตะกลับบอกเขาว่าชินหยูนั้นยังไม่ได้แสดงพลังที่แท้จริงของเขาออกมา...

มันเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อสำหรับเขามาก

"ตอนนี้ผมแค่หวังว่าดันโซจะไม่ทําอะไรแผลงๆออกมา ไม่อยางนั้นผมคงกลัวว่าโคโนฮะจะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ" ดวงตาของมินาโตะหรี่ลงขณะที่เขาพูด

ในช่วงเช้าตรู่ที่ดวงอาทิตย์พึ่งส่องสว่างจากท้องฟ้า ชินหยูและพรรคพวกอีกสี่คนของเขาได้เดินทางออกจากฐานไป

เนื่องจากชิซุเนะเป็นนินจาแพทย์เพียงคนเดียวในฐาน ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถไปกับชินหยูได้

และเนื่องจากโยรุหนึ่งในผู้นำแปดตระกูลใหญ่ของโคโนฮะ และนินจากลุ่มใหม่หลายสิบคนก็เป็นหน่วยราก ดังนั้นการป้องกันของฐานจึงถูกยกระดับเพิ่มขึ้นหนึ่งถึงสองระดับ

หากพวกเขาได้พบปัญหาอะไรก็ตาม พวกเขาจะสามารถยื้อเวลาเพื่อรอจนกว่ามินาโตะจะมาสนับสนุนพวกเขาได้

เพราะว่ามินาโตะนั้นสามารถใช้วิชาเทพสายฟ้าเหินได้เพียงคนเดียวจึงมาสามารถช่วยเหลือพวกเขาได้เร็วที่สุด

เดิมทียูกาโอะเองก็วางแผนที่จะอยู่ที่ฐานต่อเพื่อช่วยเหลืออุซึกิ

แต่น่าเสียดายที่อุซึกินั้นไม่ต้องการให้ยูกาโอะคอยอยู่ช่วยเขา

นอกจากเขาจะแพ้เดิมพันแล้ว เขายังให้ความสําคัญกับพลังอันยิ่งใหญ่ของชินหยูด้วย

แล้วอุซึกกับตระกูลของพวกเขาล่ะ? ตระกูลของพวกเขานั้นไม่มีตําแหน่งสูงในโคโนฮะเลยสักคนเดียว

แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าชินหยูได้กลายเป็นนินจาระดับสูงในโคโนฮะในอนาคต?

ในฐานะแฟนของชินหยู สถานะของยูกาโอะก็จะเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน

และในฐานะแฟนของชินหยู ยูกาโอะจะไม่ถูกทําร้ายหรือโดนดูถูกอย่างแน่นอน

อุซึกิมีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวของเขา

เมื่ออุซึกิส่งชินหยูออกจากฐานเสร็จแล้ว เขาถึงกับเอากอดอกและแสดงสีหน้าดีใจออกมา

รูปลักษณ์และการแสดงออกนั้นราวกับว่าเขาต้องการให้ชินหยูกับยูกาโอะมีความสัมพัน์ที่ดีขึ้นระหว่างทางกลับไปที่หมู่บ้านเพื่อที่เขาจะได้วางใจในตัวของลูกสาวได้

ซึ่งการแสดงออกและความคิดแบบนี้แทบจะทําให้ชินหยูอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหนื่อยหน่ายเล็กน้อย

แต่เมื่อมองไปที่ยูกาโอะที่อายุประมาณสิบสามปีนั้น เขาก็พอจะเห็นได้ชัดว่าร่างกายของเธอนั้นมีสัดส่วนที่ใหญ่กว่าเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอ

ภายในหมู่บ้านโคโนฮะ

ในห้องทำงานขนาดใหญ่ การแสดงออกของโฮคาเงะรุ่นที่สามนั้นค่อนข้างมืดมนเล็กน้อย เขามองไปที่โคฮารุและโฮมุระก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆว่า "ดันโซได้ละเมิดข้อตกลงของเราและแอบสั่งให้ทัตสึยะจัดการกับชินหยู"

"ซารุโทบิ นายได้รับรายงานของมินาโตะแล้วรึยัง? แล้วผลลัพธ์เป็นยังไงบ้าง?" โฮมูระถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ทัตสึยะน่ะเป็นนินจาระดับสูงที่ดันโซเลี้ยงไว้เป็นลูกน้องคนสำคัญ นอกจากนี้เขายังเชี่ยวชาญด้านคาถาพันธนาการด้วย แบบนี้ชินหยูจะไม่เสียเปรียบเอาหรือ?"

โคฮารุแสดงรอยยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า "เด็กคนนั้นปิดบังพลังของตัวเองไว้นานเกินไป ถ้าหากเราสามารถใช้เรื่องนี้เพื่อจัดการกับเขาได้ มันก็อาจจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเลยก็ได้นะ"