"ใช้พลังทั้งหมดซะ อย่าได้ปิดบังพลังอีกต่อไป!" ฟุงาคุตะโกนอย่างเย็นชา

จู่ๆดวงตาของเขาก็เปลี่ยนไป และเนตววงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาก็ปรากฎขึ้นทันที

ทันใดนั้น ซูซาโนะโอสีม่วงสูงสิบเมตรได้ปรากฏขึ้นจากร่างกายของเขา

ชิซุยเองก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน เลือดในดวงตาของเขาค่อยๆไหลรินและกลายเป็นเนตววงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาก็ที่ซูซาโนะโอสีเขียวที่เหมือนกับฟุงาคุจะปรากฎขึ้น

แม้ว่าซูซาโนะโอของฟุงาคุ และ  ชิซุย จะไม่ทรงพลังเท่ากับของชินหยู

แต่มินาโตะนั้นกลับไม่มีอะไรที่เหมือนกับซูซาโนะโอ อันนั้นเขาจึงกัดนิ้วอย่างช่วยไม่ได้และตบมือลงบนพื้น

"คาถาอัญเชิญ!"

ป๊อง!

เมื่อกลุ่มควันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า และร่างของกับที่ขนาดใหญ่ราวกับภูเขาลูกเล็กได้ปรากฏขึ้น

"มินาโตะเรอะ หายากนะที่นายจะเรียกข้ามาแบบนี้"

“แต่ก็ยังดีกว่าไอ้เด็กอุจิวะนั่น ทุกครั้งที่ข้าออกมา ข้าแทบจะไม่ได้อะไรจากมันเลย ครั้งต่อไปที่มันเรียกข้าออกมา ข้าจะมอบบทเรียนให้กับมันแน่นอน"

ทันทีที่กามะบุนตะปรากฏตัวขึ้น บุหรี่ในปากของมันก็หมดมวนพอดี

เมื่อมองไปที่ร่างอาชูร่าขนาดใหญ่ตรงหน้าและชินหยูที่กำลังยิ้ม หัวใจของมันรู้สึกราวกับว่าถูกกุมเอาไว้ด้วยมือที่มองไม่เห็น

"เฮอะ ดูเหมือนว่านี่เป็นโอกาสที่ดีสําหรับนายที่จะมอบบทเรียนให้ฉันแล้วนะ"

คําพูดที่ปนกับรอยยิ้มนั้นทำให้กามะบุนตะสะดุ้ง

เมื่อมองไปที่มินาโตะที่มีรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา มันก็รู้สึกว่านี่เป็นครั้งแรกที่มันอยากจะด่ามินาโตะจากใจของมัน

"มินาโตะ นายกําลังทําบ้าอะไรอยู่เรอะ? ทําไมนายถึงได้สู้กับเขาล่ะ? แล้วทําไมนายถึงไม่บอกอะไรให้ข้ารู้ล่วงหน้าข้าจะได้เตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้" กามะบุนตะอดไม่ได้ที่จะถาม

มินาโตะลูบหัวเบาๆและพูดอย่างช่วยไม่ได้ "ตอนนี้พวกเรากําลังฝึกซ้อมกันอยู่น่ะ แต่ให้ฉันขอเตือนนายนะว่าอย่าไปมองที่ตาของชินหยูอีก ไม่อย่างนั้นเราจะเสียเปรียบแน่ๆ"

"งั้นเรอะ?" กามะบุนตะแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่เมื่อมันมองไปที่ซูซาโนะโอสีแดงสดที่เปล่งออร่าจักระมหาศาลออกมา สีหน้าของมันก็เริ่มจริงจังขึ้นเล็กน้อย

"เมื่อห้าวันก่อนไอ้เด็กนั่นมันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือว่าตอนนี้มันแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีกน่ะ?"

"ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน บางทีเขาอาจปิดบังความแข็งแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่งมากขึ้นจริงๆ" มินาโตะมองไปที่ชินหยูและพูดว่า "แต่ฉันแน่ใจอยู่อย่างนึง"

"ถ้าหากเขาไม่เอาจริง เขาต้องตายแน่ๆ"

ทันทีที่พูดแบบนั้น แม้แต่การฟุงาคุ และ ชิซุย ก็ถึงกับนิ่งทันที

“โจมตี!”

ทั้งสามคนพูดอย่างพร้อมเพรียงกัน

"หอกระเบิดเพลิง!"

ซูซาโนะโอของฟุงาคุยื่นนิ้วทั้งห้าของมันออกมาและเปลี่ยนให้เป็นเปลวไฟที่ยาวราวกับหอกเพลิงทันที

ทันใดนั้น หอกเพลิงทั้งห้าได้พุ่งเข้าไปหาชินหยูอย่างรวดเร็ว

เปลวไฟที่กำลังพุ่งมานั้นค่อยๆกลายเป็นมังกรเพลิงร่างยักษ์และพุ่งเข้าหาชินหยูด้วยพลังมหาศาล

"ผมจะช่วยลุงเองฮะ!" ชิซุยตะโกนเสริม

ซูซาโนะโอของชิซุยเริ่มสร้างพายุลมขึ้นที่มือขวาของมัน และทันใดนั้นก็ถูกปล่อยออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเสียงหวีดหวิวของพายุลมเริ่มก่อตัวขึ้น พายุลมสีเขียวพุ่งเข้าไปผสานพลังกับมังกรไฟของฟุงาคุทันที

เมื่อมังกรไฟได้พลังของพายุลม มันทำให้มังกรไฟนั้นโหมระหน่ำและขยายใหญ่มากขึ้น

"มินาโตะ ใช้คาถาไฟซะ แล้วข้าจะใช้น้ำมันกบเพื่อทําลายการป้องกันของชินหยูเอง ให้เด็กคนนั้นเห็นว่าพวกเราแข็งแกร่งแค่ไหน!!" กามะบุนตะบอกมินาโตะทันที

"ได้!"

มินาโตะตกลงอย่างรวดเร็ว เขารีบประสานอินอย่างรวดเร็ว รวมถึงท้องของกามะบุนตะที่ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น

และเพียงครู่เดียว การโจมตีประสานทั้งสองก็พุ่งออกมาอย่างพร้อมกัน

"คาไฟ – กระสุนน้ำมันเพลิงกบ!"

ทันทีที่ทั้งสามคนเริ่มโจมตี เปลวไฟก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าซึ่งทําให้ท้องฟ้าสว่างไสวราวกับเป็นตอนกลางวัน

ชินหยูซึ่งยืนอยู่ท่ามกลางการโจมตีมีรอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขา

ทันทีที่เนตรวงแหวนเก้าลูกน้ำเริ่มหมุน พลังเนตรก็ถูกสร้างขึ้นล้อมรอบร่างทันที

ตู้มมม!

ท่ามกลางเปลวไฟลุกโชนที่กำลังปกคลุมร่างของชินหยูอยู่นั้น

พลังของเปลวไฟได้ทำให้แอ่งบริเวณโดยรอยดำไหม้ไปทันที

ทั้งสามคนที่โจมตีใส่ชินหยูอย่างพร้อมเพรียงกันนั้น ค่อยๆจับจ้องไปที่ภาพตรงหน้า ก่อนที่ความสงสัยจะค่อยๆปรากฎขึ้นในใจของพวกเขา

"พวกนายทุกคนไม่ต้องห่วงหรอก แม้ว่าชินหยูจะมีซูซาโนะโอแต่มันก็จะถูกละลายด้วยคาถาไฟที่ทรงพลังนั้นแน่นอน!" กามะบุนตะพูดอย่างไร้กังวล

แต่จู่ๆ พวกเขาทั้งหมดก็ต้องตกใจอีกครั้ง

เขามองไปที่ร่างของซูซาโนะโอในกองไฟด้วยท่าทีการแสดงออกของพวกเขาที่เปลี่ยนไปอย่างมาก

"นั่นมัน..หรือว่าจะเป็น - วิชาเนตรขยายขอบเขต!"

ฟุงาคุตะโกนออกมาทันทีที่ได้เห็นร่างของซูซาโนะโอ

เมื่อมองไปที่สามหัวและหกแขนซูซาโนะโอในกองไฟ ร่างกายทั้งหมดของมันตอนนี้กำลังถูกปกคลุมไปด้วยชุดเกราะที่ดูเหมือนเกราะของนักรบ รวมถึงดวงตาของมันที่ค่อยๆลืมขึ้น

"ฟุงาคุ นี่มันวิชาอะไรกันแน่? ทำไมซูซาโนะโอของชินหยูถึงได้แข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว?" มินาโตะถามด้วยความสงสัย

แม้แต่ชิซุยที่ยืนอยู่ข้างๆเองก็ไม่สามารถกลั้นความสงสัยของเขาได้อีกต่อไป

เดิมทีเขาเก่งด้านวิชาเนตรมาก ซึ่งการโจมตีเมื่อกี้เกือบจะเป็นท่าไม้ตายของเขาแล้ว

และเมื่อผสานกับการโจมตีด้วยคาถาไฟของฟุงาคุ พลังของมันควรจะเพิ่มขึ้นหลายเท่า

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการป้องกันของชินหยู มันทำให้คาถาผสานของพวกเขานั้นดูไร้พลังไปแทบจะทันที

"นี่คือ - วิชาเนตรขยายขอบเขต" ฟุงาคุพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "ฉันเคยเห็นมันในบันทึกของ อุจิวะ มาดาระ มาก่อน"

"หลังจากที่เขาเปิดใช้งานเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา เขามีหนึ่งในพลังเนตรซึ่งสามารถเพิ่มพลังของคาถานินจา , ภาพลลวงตา และ วิชาเนตรอื่นๆได้อย่างมาก บางทีชินหยูอาจจะใช้วิชาเนตรขยายขอบเขตเพื่อเพิ่มพลังป้องกันของซูซาโนะโอโดยการเพิ่มชุดเกราะให้กับมันเข้าไป"

"นั่นหมายความว่าตอนนี้พลังป้องกันของชินหยูนั้นเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสามถึงห้าเท่า!"

“อะไรนะ?”

การแสดงออกของมินาโตะเปลี่ยนไปอย่างมาก

แต่เดิมการป้องกันของชินหยูนั้นก็แข็งแกร่งมากๆอยู่แล้ว

และตอนนี้มันกลับแข็งแกร่งขึ้นสามถึงห้าเท่า ซึ่งหมายความว่ามันจะต้องเป็นการป้องกันที่สมบูรณ์อย่างแน่นอน

ความรู้สึกที่ไร้พลังของมินาโตะนั้นค่อยๆปรากฎขึ้นในใจของเขาอย่างรวดเร็ว

ในช่วงเวลาต่อมา ความคิดบางอย่างก็ปรากฎขึ้นเข้ามาในจิตใจของเขา

"คุณฟุงาคุ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมใช้วิชาเนตรขยายขอบเขตเพื่อโจมตีน่ะ?" ชินหยูถามด้วยความสงสัย

ในขณะเดียวกัน ชินหยูได้ยินเสียงบางอย่างอยู่ในใจของเขาด้วยเช่นกัน

ภายใต้การไหลเวียนของจักระอย่างรวดเร็วของวิชาเนตรขยายขอบเขต มรดกบางอย่างจากมาดาระได้ปรากฏขึ้นในใจของเขาอีกครั้งหนึ่ง

คาถานินจาที่สร้างความเสียหายได้กว้างและรุนแรงปรากฎขึ้นในใจของชินหยูอย่างรวดเร็ว

"ดิ๊ง โฮสต์ได้เรียนรู้คาถามหาศิลาทำลายพิภพ โฮสต์ต้องการอัปเกรดเป็นระดับสูงสุดทันทีเลยหรือไม่?"