ตอนที่ 45 การตัดสินใจของโฮคาเงะรุ่นที่สาม

หลังจากที่ทิ้งคำพูดที่ราวกับเป็นระเบิดเอาไว้ โฮมุระ และ โคฮารุ จึงพากันเดินออกไปจากห้องทำงานโฮคาเงะอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่พวกเขาจากไป จิตสังหารในสายตาของพวกเขานั้นแทบจะทําให้พวกเขาจะเอาชินหยูมาทรมานให้ตายทั้งเป็น

"เอาล่ะ มินาโตะปิดประตูได้แล้ว" โฮคาเงะรุ่นที่สามนั้นไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขาเลย

ในฐานะโฮคาเงะแห่งโคโนฮะ ชื่อเสียงของรุ่นที่สามนั้นถือว่าโด่งดังมาก

แม้ว่าโฮมุระและโคฮารุจะกล้าพูดแบบนั้น แต่พวกเขาจะกล้าทําได้ยังไง?

"ท่านโฮคาเงะ ถ้าหากท่านปล่อยไว้แบบนี้ที่ปรึกษาทั้งสองคนนั้นคงจะไปหาดันโซแล้วล่ะ" ชินหยูเป็นคนแรกที่พูดขึ้น

มินาโตะรู้สึกปวดหัวทันทีที่เขาปิดประตู

เขาคิดไว้แล้วว่าด้วยบุคลิกที่ไม่สนใจใครของชินหยูนั้นจะทําให้ทุกอย่างวุ่นวายแน่นอน

แต่เขาก็ไม่คิดว่าทันทีที่เปิดประตูมา เขาจะมีปัญหากับโคฮารุและโฮมุระทันทีแบบนี้

และมินาโตะก็ไม่คิดว่าพลังเนตรของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาจะทรงพลังขนาดนี้ด้วยเช่นกัน

แม้แต่ที่ปรึกษาทั้งสองคนของโคโนฮะก็ยังตกอยู่ภายใต้คาถาลวงตาโดยไม่ทันตั้งตัว

"อุจิวะ ชินหยู นายปิดบังพลังของนายเอาไว้ได้ดีมากจริงๆ ด้วยจิตใจและความกล้าหาญของนาย ฉันไม่รู้จะอธิบายอะไรจริงๆ" โฮคาเงะรุ่นที่สามยิ้มและส่ายหัวเบาๆ

“เห็นได้ชัดว่านายมีพลังอยู่ในร่างกายอยู่อีกมาก แต่นายเลือกที่จะปิดบังไว้เป็นเวลากว่าสิบปี บางทีฉันคงต้องเรียกนายว่าปีศาจซะแล้วล่ะมั้ง"

ชินหยูยิ้มและไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ

เพราะเขาเองก็ไม่สามารถบอกโฮคาเงะรุ่นที่สามตรงๆได้ว่าเขามาเกิดใหม่ที่โลกนี้ และหลังจากที่ได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้พร้อมกับพลังของระบบ มันก็ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วทันที

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้โฮคาเงะรุ่นที่สามเองก็กำลังพยายามหาข้อแก้ตัวให้กับเขาด้วยตัวเองอยู่

เมื่อมองไปที่ชินหยูที่กําลังยิ้มโดยที่ไม่พูดอะไร โฮคาเงะรุ่นที่สามก็ขมวดคิ้วและเปลี่ยนไปใช้วิธีการพูดที่ต่างออกไป

"ชินหยู ฉันอยากรู้ว่าทําไมนายถึงทําแบบนี้ และทําไมนายถึงได้ปิดบังพลังของนายเอาไว้ ก่อนที่นายจะปลดปล่อยพลังของนายออกมา? หรือเป็นเพราะนายไม่อยากตาย หรือเพราะนายไม่อยากเห็นคนอื่นตาย?"

"หรือว่า.. นายมีคนที่นายให้ความสําคัญมากๆเอาไว้และไม่อยากให้คนๆนั้นตาย?"

มินาโตะอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ชินหยู

นอกจากนี้ เขาเองก็พยักหน้าอย่างลับๆเมื่อได้ยินคําถามโดยตรงของโฮคาเงะรุ่นที่สาม

อย่างน้อย ในช่วงเวลานี้มินาโตะก็จะได้รู้อะไรชัดเจนเพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับตัวของชินหยู

"ชินหยู จงจําไว้ให้ดี เพราะคำตอบของนายจะเป็นตัวกําหนดว่านายสามารถอยู่ในโคโนฮะได้หรือไม่ และแน่นอน ฉันหวังว่านายจะกลายเป็นนินจาที่ทรงพลังในโคโนฮะเหมือนกับมินาโตะ" โฮคาเงะรุ่นที่สามพูดขึ้น

เมื่อมองไปที่ใบหน้าเคร่งขรึมของโฮคาเงะรุ่นที่สาม ชินหยูก็ยิ้มจางๆออกมา

"ผมไม่สนใจตําแหน่งโฮคาเงะ และผมก็ไม่มีความรู้สึกที่จะเป็นฝ่ายเดียวกับคุณ"

“แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ไม่ชอบให้คนอื่นมาตามผมอยู่ตลอดด้วยเหมือนกัน ถ้าหากคุณไม่ชอบผม คุณก็แค่ส่งคนมาจัดการกับผมซะถ้าหากว่าคนที่คุณส่งมาไม่กลัวตายล่ะก็นะ และผมก็ไม่รังเกียจที่จะฆ่าทีพวกเขาทุกคนที่ถูกส่งมาด้วยเหมือนกัน"

รอยยิ้มของชินหยูเพิ่มขึ้น หลังจากหยุดชั่วครู่ เขาก็พูดต่อว่า "ผมแค่อยากอยู่อย่างสงบๆของผมเท่านั้น"

"ชินหยู คําขอของนายมันง่ายขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?" โฮคาเงะรุ่นที่สามเองก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน

“ถ้าหากว่านายสนใจ ฉันสามารถเพิ่มตำแหน่งของนายก็ได้นะ และฉันจะประกาศถึงความสําเร็จของนายและมอบพลังให้นายเหมือนกับมินาโตะด้วย"

แม้แต่หน่วยลับเองก็ยังตกใจกับคำพูดของโฮคาเงะรุ่นที่สาม

มินาโตะได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งโฮคาเงะคนต่อไปมานานแล้ว ซึ่งสถานะและตัวตนของเขาก็ถือว่าเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

แต่ในเมื่อตอนนี้โฮคาเงะรุ่นที่สามเป็นคนพูดแบบนี้ด้วยตัวเอง

นั่นอาจหมายความว่า ชินหยูเองก็มีคุณสมบัติในการเข้าชิงตำแหน่งโฮคาเงะกับมินาโตะก็ได้

"ไม่ล่ะ การเป็นโฮคาเงะมันเป็นงานที่ลําบากมาก ผมเองก็ไม่อยากแก่และผมหงอกเต็มหัวเร็วเหมือนกัน และถ้าหากไม่ระวังให้ดี ฉันจะต้องเสียสละตัวเองเพื่อหมู่บ้าน ซึ่งคนที่จะทำอะไรกล้าหาญแบบนั้นได้ก็คงจะมีแต่มินาโตะเท่านั้น" ชินหยูไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมจะกลับไปพักผ่อนก่อนนะ"

หลังจากที่พูดจบ ชินหยูก็หันหลังกลับและเดินจากไป

เมื่อมินาโตะเห็นแบบนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ขณะที่เขากําลังจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อหยุดเขา เขาเห็นโฮคาเงะรุ่นที่สามส่ายหัวและห้ามเขาไว้

เมื่อประตูห้องทำงานปิดลงอีกครั้ง โฮคาเงะรุ่นที่สามก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "มินาโตะ นายคิดยังไงบ้าง? สิ่งที่ชินหยูพูดน่ะคิดว่าจริงรึเปล่า?"

"ท่านโฮคาเงะ ผมคิดว่าที่ชินหยูพูดนั้นเป็นเรื่องจริง" หลังจากที่สีหน้าของมินาโตะสั่นไหวเล็กน้อย เขาก็พูดต่อ "เขาเองก็รู้ถึงสถานการณ์ของตระกูลอุจิวะมาเป็นอย่างดีตั้งแต่แรก"

“นอกจากชินหยูจะรู้สถานการณ์ของตระกูลอุจิวะแล้ว เขายังเปิดเผยความลับที่เขาปิดบังไว้มานานกว่าสิบปีเมื่อนินจาคุโมะงาคุเระ กับแฝด A B ร่วมมือกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็พิสูจน์แล้วว่าชินหยูยังคงภักดีต่อโคโนฮะอยู่"

"หลังจากที่เอาชนะนินจาคุโมะงาคุเระได้ เขาก็รู้ว่าดันโซจะต้องโกรธเขาอย่างแน่นอนเพราะฟูกับโทรุเนะ"

"และนอกจากเขาจะไม่หนีเท่านั้น แต่เขายังจัดการกับการลอบโจมตีของนินจาคิริงาคุเระอีกด้วย ซึ่งความแข็งแกร่งของเขาในการต่อสู้แต่ละครั้งก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น"

หลังจากที่พูดจบ มินาโตะก็มองไปที่โฮคาเงะรุ่นที่สาม

เขารู้ดีว่า ไม่ว่าเขาจะพูดมากแค่ไหน คนที่สามารถตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดก็ยังเป็นโฮคาเงะรุ่นที่สามอยู่ดี

"มินาโตะ ฉันรู้ว่านายกําลังคิดอะไรอยู่ ถ้าอย่างนั้น ฉันจะฝากเรื่องของ อุจิวะ ชินหยู ไว้ให้นายดูแลก็แล้วกัน"

"ฉันหวังว่านายจะทําให้เขาเป็นอาวุธลับของโคโนฮะได้ และทำให้เขาเป็นเหมือนกับนายในตอนนี้ได้ในอนาคต"