ตอนที่ 40 แตกต่างอย่างสิ้นเชิง

วู้มมม!

ทันใดนั้นเสียงของจักระที่เสียดสีกับอากาศก็ดังขึ้น

ชินหยูค่อยๆเดินออกมาจากทะเลเพลิงที่ยังหลงเหลืออยู่บนพื้น

นอกจากนี้ยังมีกระสุนวงจักรของเขาที่กำลังหมุนอย่างรวดเร็วอยู่ในมือของเขาราวกับดาวกระจายขนาดเล็ก

เมื่อได้เห็นแบบนี้การแสดงออกของคาคุซึจึงเปลี่ยนไปอย่างมาก

"อะไรกัน? นี่มันคาถาลมอะไรกัน? มันสามารถเปลี่ยนคุณลักษณะจักระได้ตามผู้ด้วยงั้นเหรอ?"

"จะโดนคาถานี่ไม่ได้เด็ดขาด ถ้าโดนเข้าจังๆล่ะก็มีหวังแย่แน่!"

ความคิดที่กลัวตายของเขาแว่บเข้ามาในจิตใจของคาคุซึอยู่ครู่หนึ่ง

แต่เมื่อเขามองไปที่ชินหยูที่กำลังเดินเข้ามาหานั้น ความโลภบางอย่างก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เขารู้สึกได้ถึงความบริสุทธิ์ที่แปลกประหลาดจากจักระเหล่านี้ และถ้าหากเขาสามารถเอามาเป็นของตัวเองได้ล่ะก็…

เขาจะใช้สิ่งนี้เพื่อเรียนรู้คาถาที่ทรงพลังได้มากขึ้นใช่ไหม?

ความโลภนี้เริ่มปรากฎขึ้นในใจของเขา

ในช่วงเวลาต่อมา จู่ๆรูม่านตาของคาคุซึก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว

พื้นดินที่ชินหยูยืนอยู่ได้แตกออกและยุบลงเป็นรูปเหมือนกับใยแมงมุม

คาคุซึรู้สึกตกใจมากที่ได้เห็นภาพแบบนี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา และจู่สายฟ้าสายหนึ่งก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาได้เห็นมันอย่างชัดเจนอีกครั้ง การโจมตีก็ใกล้เข้ามาหาเขาแล้ว

"จุดจบของนายมาถึงแล้ว จงก้มหน้ายอมรับชะตากรรมของนายซะ!" ชินหยูยิ้มออกมาเมื่อพูดจบ

กระสุนวงจักรดาวกระจายวงจักรในมือของชินหยูกระแทกเข้าที่หน้าอกของคาคุซึทันที

ตู้มมมม!

เสียงที่ดังขึ้นจากการกระแทกนั้นดังสนั่นขึ้นทันทีก่อนที่จะเงียบลง

แต่แล้วจู่ๆ พายุลมที่ทรงพลังอย่างมากได้ปะทุขึ้นหลังจากการโจมตีของชินหยูทันที

พายุลมที่ทรงพลังนั้นดังขึ้นพร้อมกับเสียงของจจักระลมที่เสียดสีกับอากาศ จนกระทั่งมันกระจายออกบนท้องฟ้า

ทุกสิ่งทุกอย่างภายในรัศมีหนึ่งร้อยเมตร ไม่ว่าจะเป็นก้อนหินหรือต้นไม้ถูกทำลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที

ในตอนนี้คาคุซึรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกทิ่มแทงด้วยเข็มที่เล็กมากจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าที่ร่างกาย

ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีคาถาที่เพิ่มหัวใจให้กับร่างกายของเขาได้บวกกับพลังป้องกันที่แข็งแกรง่จากร่างกายของเขา เขาก็คงจะตายไปตั้งแต่ที่โดนกระแทกในตอนแรกแล้ว

ในตอนนี้เขากำลังกลัวว่าเขาจะต้องตายอย่างมาก

สิ่งที่เขาจะต้องทําอย่างรวดเร็วคือการยอมแพ้เพื่อเอาชีวิตรอดจากการโจมตีของชินหยูในครั้งนี้ จากนั้นเขาจะแกล้งทําเป็นยอมจำนนและหาโอกาสที่จะโจมตีโดยที่ชินหยูไม่สามารถป้องกันได้ทัน

และด้วยการโจมตีแบบนั้น เขาจะฆ่าเด็กคนนี้ได้อย่างแน่นนอน

แต่ในขณะที่เขากำลังคิดแบบนี้อยู่ ภาพต่อไปที่ฉายเข้ามาในดวงตาของเขาถึงกับทําให้คาคุซึแทบจะกระอักเลือดออกมา

เมื่อมองไปที่จักกระในมือของชินหยูที่กำลังก่อตัวอยู่นั้น คาคุซึถึงกับเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที

เขาไม่คิดเลยว่าชินหยูจะสามารถใช้กระสุนวงจักรดาวกระจายที่เป็นจักระสายฟ้าได้อีกด้วย!!

ถ้าเป็นแบบนั้น ร่างกายของเขาคงไม่สามารถต้านทานมันได้อีกต่อไป

นอกจากนี้ เขาเองก็ถูกโจมตีจนไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นเป้านิ่งอย่างสมบูรณ์

ชินหยูนั้นกลัวว่าคาคุซึจะแกล้งตายเพื่อหาโอกาสฆ่าเขาตอนที่เขาเผลอดังนั้นเขาจึงต้องใช้กระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้าเพื่อเป็นการซ้ำความเสียหายอีกครั้ง

เมื่อเห็นแบบนี้ คาคุซึถึงกับทำอะไรไม่ถูกแล้วรีบพูดถึงเรื่องการเดิมพันทันที

"เดี๋ยวก่อน อย่าพึ่งฆ่าฉันนะ หรือว่าลืมการเดิมพันของพวกเราไปแล้วน่ะ?!" คาคุซึรีบลุกขึ้นมาพูดอย่างรวดเร็วด้วยความกลัวตาย

ชินหยูยิ้มเยาะก่อนจะพูดว่า "ตอนนี้ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับฉันแล้ว"

"กระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้า!"

ทันทีที่เขาพูดจบ ชินหยูก็ปล่อยกระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้าออกไปจากมือของเขาทันที

“ไม่นะ อย่านะเว้ยไอ้หนู!!!!”

คาคุซึส่งเสียงร้องออกมาด้วยความหวาดกลัวจนสุดขีด

พลังของกระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้านั้นพุ่งเข้าที่ร่างของคาคุซึอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่กระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้าเข้าปะทะกับร่างของคาคุซึแล้ว จักระสายฟ้าที่ถูกอันแน่นอย่างรุนแรงราวกับเข็มที่แหลมคมนับไม่ถ้วน ได้ทิ่มแทงเข้าไปทั่วร่างกายของคาคุซึทันที

และเนื่องจากมันเป็นจักระสายฟ้า การป้องกันของคาคุซึนั้นจึงไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์

ตู้มมมม!

เสียงระเบิดที่ผสานกับเสียงของสายฟ้านั้นระเบิดขึ้น ซึ่งมันกินเวลาประมาณ 30 วินาทีก่อนที่กระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้าจะหายไป

เมื่อมองไปที่ร่างของคาคุซึที่มีแต่รอยแผลเป็นและรอยเย็บนั้น ชินหยูก็เห็นว่าร่างกายที่เต็มไปด้วยรูกับเศษผ้ากําลังนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ

ฮายาเตะและยูกาโอะตกตะลึงอย่างมากที่ได้เห็นแบบนี้

เขาเป็นนินจาหลบหนีระดับ S ที่ทําให้นินจาหลายคนหวาดกลัวจริงๆงั้นหรือ?

เขาเป็นคนที่ก่อกบฎและฆ่านินจาระดับสูงทั้งหมดในหมู่บ้านทาคิงาคุเระจริงๆใช่ไหม?

สิ่งที่ชินหยูทำนั้นสร้างความตกใจให้กับทั้งสองคนอย่างมาก…

"ไอ้เด็กบ้า แกไม่รักษาสัญญาของแกงั้นเรอะ" ภายในกองซากเศษฝุ่น คาคุซึกำลังพยายามเงยหน้าขึ้นและพยายามพูดอย่างลำบาก

หน้ากากทั้งสี่บนหลังของเขานั้นก็แตกออกจนเช่นกัน นั่นหมายความว่าหัวใจสำรองทั้งสองดวงของเขาถูกทำลายลงจนหมดแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่หน้ากากอันสุดท้ายก็ยังมีรอยแตกปรากฎอยู่

หากการโจมตีจากกระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้ายังดําเนินต่อไปอีกเจ็ดถึงแปดวินาที

คาคุซึก็จะต้องตายเพราะกระสุนวงจักรดาวกระจายสายฟ้าของชินหยูอย่างแน่นอน

"เป็นอะไรไป? นี่นายยังไม่ยอมแพ้อีกงั้นเหรอ?" ชินหยูยิ้มแล้วถามอย่างขี้เล่น

การแสดงออกของคาคุซึแข็งกร้านขึ้น จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

"ไอ้เด็กบ้า ไปลงนรกซะเถอะ!"

พื้นดินที่ใต้เท้าของชินหยูนั้นแยกออกทันที พร้อมกับเส้นดายสีดำหลายพันเส้นจะเข้ามารัดแขนทั้งสองข้างของเขา

หลังจากนั้น เส้นด้ายนับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงเพื่อแทงเข้าไปที่ชินหยูทันที

การโจมตีนี้อยู่ใกล้เขามากจนมันทําให้คนที่ได้เห็นรู้ได้ทันทีว่าชินหยูไม่มีทางหลบการโจมตีนี้ได้

แต่ชินหยูนั้นดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลย รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลับกว้างขึ้นมาแทน

ร่างโครงกระดูกเข้ามาป้องกันร่างกายของชินหยูอย่างรวดเร็วทันที

เส้นด้ายหลายพันเส้นนั้นเข้าไปกระแทกกับร่างโครงกระดูกนั้นอย่างรุนแรงก่อนที่ร่างโครงกระดูกนั้นจะปัดเส้นด้ายทั้งหมดออก

เมื่อมองไปที่ร่างโครงกระดูกที่ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วนั้น มันให้ความรู้สึกราวกับปีศาจกำลังปรากฎตัวขึ้นมาก

การแสดงออกของคาคุซึแข็งกร้านขึ้นอีกครั้ง

"จริงสิ ฉันยังมีคาถาน้ำ คาถาดินและคาถาไฟที่ฉันยังไม่ได้ใช้เลย นายอยากจะลองดูสักหน่อยไหม?" ชินหยูถามอย่างกวนๆ

"ไม่ เดี๋ยวก่อนๆ อย่าฆ่าฉันนะ อย่าฆ่าทำแบบนั้นเด็ดขาดเลยนะ!!" คาคุซึตะโกนออกมาด้วยสีหน้าที่กลัวตาย

"ไอ้บ้าดันโซ นี่มันไม่เหมือนกับที่แกบอกไว้เลยแม้แต่นิดเดียวนี่หว่า!!"

ยูกาโอะและฮายาเตะตกตะลึง

พวกเขาคาดเดาไว้ว่าการลอบสังหารครั้งนี้ต้องเกี่ยวข้องกับระดับสูงของโคโนฮะ

แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นไปได้เหมือนกันว่าคิริงาคุเระและคุโมะงาคุเระที่เผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่ด้ยฝีมือของชินหยูลงขันกันเพื่อตั้งค่าหัวชินหยู

ซึ่งนั่นทำให้คาคุซึมาลอบสังหารพวกเขาแบบนี้

แต่เมื่อได้ยินที่คาคุซึพูดเมื่อครู่นี้ด้วยตัวเอง ทุกอย่างมันก็แตกต่างออกไปทันที

นี่เท่ากับว่าระดับสูงของโคโนฮะนั้นไม่ไว้ใจชินหยูจนต้องสร้างแรงจูงใจให้นินจาล่าค่าหัวมาฆ่าชินหยู

"ฮึๆๆ ถ้านายบอกฉันทุกอย่างฉันก็จะยอมฟังดีๆนะ" ชินหยูหัวเราะแห้งๆและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ฆ่านายหรอก"

"นายเป็นนินจาที่หาตัวจับได้ยาก ถ้าหากสูญเสียนินจาอย่างนายไปมันคงจะแย่น่าดู และฉันเองก็ชอบเป้าหมายของนายที่ชอบล่าค่าหัวของนินจาด้วยเหมือนกัน"

ทันทีที่เขาพูดจบซูซาโนะโอที่ปกคลุมร่างของชินหยูก็หายไป

ดูเหมือนชินหยูนั้นจะไม่สนใจด้ายสีดำจำนวนมากที่พร้อมจะพุ่งใส่ร่างของเขาได้ทุกเมื่อเลยแม้แต่น้อย

"แกไม่กลัวว่าฉันจะฆ่าแกเลยรึไง?" คาคุซึอดไม่ได้ที่จะถาม

ชินหยูยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ก็แค่สร้างความไว้ใจให้กับนายน่ะ แต่เอาจริงๆฉันก็ไม่คิดว่านายจะฆ่าฉันได้หรอกนะ"

การแสดงออกของคาคุซึแข็งกร้านขึ้นอีกครั้ง

ถ้ามีคนอื่นมาพูดแบบนี้ เขาคงจะไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่นอน

แต่หลังจากที่ได้เห็นคาถาอันทรงพลังของชินหยูด้วยตาของเขาเองแล้ว

นินจาหลบหนีระดับ S ผู้แข็งแกร่งอย่างคาคุซึพ่ายแพ้ด้วยกระสุนวงจักรเพียงแค่สองครั้ง

นี่ถือว่าเป็นฝันร้ายสำหรับเขาอย่างแท้จริง

"เออ..ฉันยอมแพ้" คาคุซึพยายามอยู่มากกว่าที่จะพูดคำนี้ออกมาได้

ด้ายสีดำที่ซ่อนอยู่ใต้ดินนั้นถูกดึงกลับเข้าร่างของเขาไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อมองไปที่นินจาหลบหนีระดับ S ที่แข็งแกร่งกำลังยอมจํานนอยู่ต่อหน้าชินหยู ฮายาเตะและยูกาโอะก็ตกตะลึงมากไปกว่าเดิม

มันดูเหมือนว่าระดับพลังของชินหยูกับคาคุซึนั้นมันต่างกันมากเกินไปราวฟ้ากับเหว…