ฯ刀杀人（三更）

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เอ่ยออกไป,พร้อมกับนำปลาน้อยขึ้นมา,เหวี่ยงไปมา,เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม”ทางที่ดีพวกมันควรนำคนมาเยอะ ๆ,จะได้พอให้ข้าซ้อมมือ!”

ยวีจื่อฟางที่จ้องมองปลาน้อยในมือวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,ไม่รู้ว่ามันคืออะไร,ทว่ารูปลักษณ์ของมันนั้นทำให้เขาตื่นตกใจอยู่เหมือนกัน.

“อยู่ที่ใหน?”ลู่อี้ผิงเอ่ยต่อ ยวีจื่อฟาง.

ยวีจื่อฟางที่ก้าวต่อไป,ชี้ไปด้านหน้า”ควรจะเป็นด้านหน้า”จากนั้นก็เอ่ยออกมาว่า”ผ่านมาหนึ่งหมื่นปีแล้ว,พื้นที่แห่งนี้เปลี่ยนไปมาก,จนยากที่จะจำได้.”

ดังนั้น,พวกลู่อี้ผิงจึงบินตรงไปด้านหน้า.

ขณะที่ยวีจื่อฟางกำลังนำทางลู่อี้ผิงไปยังสถานที่ ที่ได้รับเพลงกระบี่เสวียนฮัว,ผู้เยาว์เผ่าจักรพรรดิทะเลที่ถูกคนของเขาหิ้วปีกบินออกจากเกาะร้าง.

หลังจากออกจากเกาะร้าง,บินไปชั่วครู่,ชายหนุ่มที่คิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น,รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,เวลานี้ในใจอาบล้นไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง.

“นิกายเลี่ยเฟิง,มารดาเถอะ,แส่หาความตาย,พวกมันแส่หาความตาย!”เขาโกรธเกรี้ยว,คำรามดังสนั่น.

บิดาของเขาคือจ้าวหอทะเลศักดิ์สิทธิ์เผ่าจักรพรรดิทะเล,เป็นประมุขของเผ่าจักรพรรดิทะเล,แม้แต่จ้าวทะเลหลวนซิงยังให้ความเคารพต่อบิดาของเขาอยู่สามส่วน.

คาดไม่ถึงว่าจะมีคนมาตบหน้าของเขา.

“เส้าจู่,พวกเรากลับไปหาคนมาช่วยใหม?”ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลคนหนึ่งเอ่ย.

ผู้เยาว์นามเห่าต้า เผ่าจักรพรรดิทะเล,เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา”ไม่จำเป็น.”

ไม่จำเป็นอย่างงั้นรึ?

พวกเขาต่างก็ตกใจไปตาม ๆ กัน.

เห่าต้าแค่นเสียง”ในเวลานั้น,หากพวกเราเพียงแค่แจ้งไปยังเผ่าสัตว์อสูร,ว่าคนของตระกูลราชวงศ์พยัคฆ์ถูกพวกมันสังหารก็พอแล้ว.”

ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลที่จ้องมองหน้ากันและกัน,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา.

“เส้าจู่มีปัญญาเฉียบแหลม,ในเวลานั้นคนของเผ่าสัตว์อสูรได้รับข่าวก็จะออกไปจัดการพวกมัน,ยิงนกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว!”ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลที่หัวเราะร่วน.

เห่าต้าเผยยิ้ม”งานชุมนุมสี่ทะเลศักดิ์สิทธิ์,ประมุขเผ่าสัตว์อสูรมาถึงรึยัง?”

“มาแล้ว,อยู่ในเมืองจักรพรรดิทะเล.”หนึ่งในนั้นเอ่ย.

“ตกลง,พวกเรากลับไปยังเมืองจักรพรรดิทะเลก่อน,ในเวลานั้นเพียงแค่แจ้งข่าวให้กับเผ่าสัตว์อสูรก็พอ.”เห่าต้าเผยยิ้ม”ประมุขเผ่าอสูรคงนำยอดฝีมือมากมายมา,เมื่อพวกเขาเห็นศพของเผ่าสัตว์อสูรแล้ว,หลักฐานต่อหน้าต่อตา,ต่อให้พวกมันต้องการปฏิเสธก็ทำอะไรไม่ได้.”

ในเวลานั้น,พวกเขาที่เร่งรีบ,กลับไปยังเมืองจักรพรรดิทะเล.

ระหว่างทาง,เห่าต้าที่กุมใบหน้าที่ปูดบวม,เผยแววตาเย็นชา”ถึงแม้นว่าพวกมันจะถูกเผ่าอสูรสังหารไป แต่ก็คงไม่อาจบรรเทาความเกลียดชังในใจของข้าได้.”

“ความหมายของเส้าจู่คือ?”หนึ่งในนั้นเอ่ยออกมาอย่างระมัดระวัง.

เห่าต้าเอ่ย,”ไปตรวจสอบ,คนของนิกายเลี่ยเฟิงมาเข้าร่วมงานชุมนุมสี่ทะเลศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?”

ในเวลานั้นทุกคนก็เข้าใจความหมายของเห่าต้าได้,ออกไปตรวจสอบในทันที.

ในเวลานั้น,พวกเขาก็ได้ตรวจสอบรายชื่อของกลุ่มอิทธิพลที่เข้าร่วมงานชุมนุมสี่ทะเลศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีนิกายเลี่ยเฟิงเข้าร่วมด้วย.

เมื่อได้รับรายงาน,เห่าต้าแค่นเสียง”เจ้านิกายเลี่ยเฟิงนำยอดฝีมือมา 20 กว่าคนอย่างงั้นรึ? ในเมื่อเป็นเช่นนี้,นิกายเลี่ยเฟิงยี่สิบคนนี้ก็อย่าเก็บไว้เลย!”ร่างกายของเขาที่อาบล้นด้วยจิตสังหารเปี่ยมล้นด้วยความเย็นชา.

...

ในเวลาเดียวกัน,ยวีจื่อฟางก็พบเข้ากับถ้ำที่บันทึกวิชากระบี่เสวียนฮัวในอดีตแล้ว.

เป็นพื้นที่ใต้ดินของเกาะร้าง.

ลู่อี้ผิงที่จ้องมองไปยังตัวอักขระและภาพบนผนังภายในถ้ำ.

ภาพอักขระกระบวนท่าวิชากระบี่เสวียนฮัว,มีคนสลักเอาไว้ผ่านมานานหลายปีแล้ว,ทำให้ดูเลือนลางไม่ค่อนชัดเจนนัก.

“เป็นลายมือของแม่นางโหลวสุ่ยจริง ๆรึ?”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ย.

แม้นว่าอักขระและภาพวาดจะเลือนราง,ทว่าวัวกระทิงมังกรเขาทองคำย่อมจำได้.

ลู่อี้ผิงพยักหน้า,ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา.

ยวีจีอฟางที่ยืนอยู่นิ่ง ๆ,ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกไปเช่นกัน,ที่จริงแม้เขาจะได้รับทักษะกระบี่เสวียนฮัวไป,ทว่าใครเป็นคนทิ้งไว้,เป็นวิชาของนิกายใหน,เขาไม่รู้แม้แต่น้อย.

ลู่อี้ผิงที่จ้องมองอักขระบนผนังอยู่นานเหมือนกัน,ก่อนที่จะก้าวเดินลึกเข้าไป.

ถ้ำดังกล่าวไม่ได้ใหญ่นัก,มีขนาดเพียงสองสามร้อยตารางเมตร,นอกจากทักษะกระบี่บนผนังแล้ว,ยังมีโต๊ะและเก้าอี้ศิลาอยู่ด้วย,เป็นไปได้ว่าในอดีตโหลวสุ่ยเคยพักอาศัยที่นี่อยู่พักหนึ่ง.

ในเวลานั้น,ลู่อี้ผิก็ยกฝ่ามือขึ้น,วาดไปมาบนอากาศ.

ภายในถ้ำที่เกิดเสียงดังสนั่น.

ปรากฏหลุมน้ำวนสีดำขึ้น.

ยวีจื่อฟางที่ตื่นตะลึง,เป็นไปได้ว่าภายในถ้ำนี้ยังมีทางลับเข้าไปอีกอย่างงั้นรึ?

ทว่าในอดีตเขาได้ตรวจสอบอย่างระเอียดแล้ว,แต่กับไม่พบร่องรอยอะไรเลย.

ลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ ก้าวเข้าไปในหลุมดำ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่สั่งให้พวกเห่ยเซี่ยปกป้องทางเข้าถ้ำเอาไว้,แน่นอนว่ารวมทั้งยวีจื่อฟางด้วย.

ยวีจื่อฟางตอนแรกต้องการตามไปด้วย,ตอนนี้ได้แต่ต้องตัดใจ รอคอยอยู่ด้านนอกกับพวกเห่ยเซี่ย.

หลังจากลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำเข้าไปในหลุมดำ,ก็หายไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว.

ในเวลานั้น,เมืองจักรพรรดิทะเล,ประมุขเผ่าอสูรหม่าเข่อ,ที่ลุกขึ้นยืนคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว,เอ่ยต่อเห่าต้า”เจ้าพูดจริงอย่างงั้นรึ?”

เห่าต้าเผยยิ้ม”เรื่องนี้,ข้าจะกล้าล้อเล่นกันประมุขหม่าได้อย่างไร,หากท่านไม่เชื่อก็ส่งคนไปตรวจสอบที่เกาะร้างได้เลย,ทว่าตอนนี้ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว,ไม่รู้ว่าพวกเขาจากไปรึยัง?”

ประมุขหม่าที่ลุกขึ้นทันที,พร้อมกับเรียกยอดฝีมือของเผ่าอสูร,บินพุ่งตรงไปยังทิศทางของเกาะร้างที่เห่าต้าเอ่ยออกมา.

เห่าต้าเอ่ยกับผู้ใต้บังคับบัญชา”เจ้าไปเชิญประมุขนิกายเลี่ยเฟิงมา,บอกว่าข้ามีเรื่องสำคัญที่จะพูดกับพวกเขา.”

ผู้ใต้บังคับบัญชาเห่าต้าเอ่ยออกมาทันที”เส้าจู่,งานชุมนุมสี่ทะเลศักดิ์สิทธิ์จะเริ่มแล้ว,พวกเราลงมือในเมืองจักรพรรดิทะเล,เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดีนัก,รอให้งานชุมนุมเสร็จสิ้น,พวกเขาออกจากทะเลหลวนซิง,พวกเราค่อยลงมือดีหรือไม่?”

เห่าต้าที่ดูลังเล,ท้ายที่สุดก็พยักหน้ารับ”ก็ดี!”

เกาะร้าง,ลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำอยู่ในหลุมมิติ,ภายในมิติด้านในมีตำราโบราณมากมายที่โหลวสุ่ยได้ทิ้งเอาไว้.

เขาใช้เวลากว่าสองชั่วโมงอ่านตำราดังกล่าว.

ลู่อี้ผิงที่เก็บตำราทั้งหมดไป,ก่อนนำวัวกระทิงมังกรเขาทองคำออกมา.

เห่ยเซี่ยและคนอื่น ๆ ที่รอคอยอยู่ด้านนอก.

“พวกเราไปกันเถอะ.”ลู่อี้ผิงเอ่ยนำคนของเขาออกจากถ้ำ,กลับคืนสู่พื้นดิน.

อย่างไรก็ตาม,ขณะที่พวกเขาออกมา,จากที่ไกลออกไปก็เห็นยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งบินตรงมา.

“เผ่าสัตว์อสูร!”ฉื่อเยว่จ้องมองออกไป.

พริบตานั้น,ยอดฝีมือเผ่าอสูรที่พบศพมากมายของเผ่าอสูรเพิ่งถูกจัดการไปไม่นาน.

ก่อนหน้านี้เผ่าจักรพรรดิทะเลเพิ่งจัดการศพเหล่านี้ไม่เสร็จถูกพวกลู่อี้ผิงขวางเอาไว้,ดังนั้นศพของอสูรราชวงศ์พยัคฆ์จึงยังคงนอนเรียงรายอยู่ที่นี่นั่นเอง.

ประมุขหม่าเข่อเผ่าสัตว์อสูรเห็นศพของราชวงศ์อสูรสิบกว่าศพ,ก็ดวงตาแดงซ่าน,เงยหน้าขึ้นคำรามลั่น,จ้องมองพวกลู่อี้ผิงที่อยู่ไม่ไกล,เอ่ยออกมาว่า”พวกเจ้าสังหารพวกเขาอย่างงั้นรึ?!”

“เกาะร้างที่นี่,ยกเว้นพวกเขาก็ไม่มีคนอื่นแล้ว,จะต้องเป็นพวกมันที่สังหารลูกหลานราชวงศ์พยัคฆ์ของพวกเรา!”ยอดฝีมือเผ่าอสูรคนหนึ่งที่คำรามด้วยความโกรธ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยยิ้ม”ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กเผ่าจักรพรรดิทะเลนั่นจะหลอกใช้ล่อเผ่าสัตว์อสูรมาที่นี่,ทำได้ดี,ถึงกับกล้าใช้แผนการยืมมือฆ่าคน.”

ในเวลานี้,ประมุขหม่าเขอพร้อมกับยอดฝีมือมากมายจดจ้องมองลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เพิ่งออกมา,พวกเขาได้เข้าล้อมปิดทางทั้งหมดเอาไว้ทันที.