ตอนที่ 232

银色大刀破空,洪荒金龙虎的毛都没这么大(二更)

“อะไรกัน?!”

ทุกคนที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ไม่มีใครคิดว่ายอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลจะลงมือทันที,นอกจากนี้ยังโจมตีหัวใจฝ่ายตรงข้ามด้วย.

นี่เป็นวิธีการที่โหดเหี้ยมอมหิตเป็นอย่างมาก.

หอทะเลศักดิ์สิทธิ์และนิกายเลี่ยเฟิง มีความแค้นชิงชังกันขนาดนี้เลยรึ?

เจ้านิกายเลี่ยเฟิง,ยวีต้าเหว่ยและคนอื่น ๆ ที่ตกใจเป็นอย่างมาก,ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

ในเวลานั้น,ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลที่โจมตียอดฝีมือของนิกายเลี่ยเฟิงลอยกระเด็นออกมา.

“ท่านพ่อ!”ศิษย์สตรีนิกายเลี่ยเฟิงที่โกรธเกรี้ยว,พุ่งออกไปรับร่าง,พร้อมกับร้องโอดครวญ,ในเวลานั้น,นางที่จ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวชิงชังไปยังคนของเผ่าจักพรรดิทะเล”น่ารังเกียจ,ต่ำช้านัก!”

นี่ไม่ถือว่าเป็นการประลองเลยแม้แต่น้อย,การที่คนของเผ่าจักพรรดิทะเลลงมือทันที,ไม่ต่างจากการลอบโจมตี.

ผู้ฝึกตนทั้งหมดรอบ ๆ ที่กลายเป็นเงียบลง.

ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลแค่นเสียง”การประลองบนเวที,มีเพียงชนะและพ่ายแพ้เท่านั้น, แพ้ก็คือแพ้,มีปัญหาอย่างงั้นรึ? นิกายเลี่ยเฟิงกระจอกถึงได้แพ้ไม่ใช่รึ?”

เหล่าคนของนิกายเลี่ยเฟิงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและบ้าคลั่ง.

ในเวลานั้น,ยอดฝีมือมือเผ่าจักรพรรดิทะเลที่จู่ ๆ ก็ต่อยโจมตีไปยังสตรีนิกายเลี่ยเฟิงทันที”ในเมื่อเจ้าไม่ยอมรับ,ก็มาสู้กันสิ!”

หมัดของเขาที่พลุ้งพล่าน,พุ่งแหวกอากาศตรงไปยังสตรีนิกายเลี่ยเฟิงทันที.

ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเล,มีระดับจ้าวพิภพขั้นปลายท้าย,ทว่าศิษย์สตรีนิกายเลี่ยเฟิงมีระดับเทพสวรรค์เท่านั้น,หมัดของอีกฝ่ายที่โจมตีไปยังหน้าอกของนางกระเด็นออกไปในในทันที.

ตูมมมม!

เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,จากนั้นทุกคนก็เห็นเงาของใครบางคนที่ก้าวออกไปขวางร่างของนางเอาไว้และโจมตีออกมา.

ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลก่อนหน้านี้ถูกโจมตีกระเด็นถอยออกมาสองสามก้าว.

ทุกคนย่อมมองเห็นคนที่ลงมือเป็นเจ้านิกายเลี่ยเฟิง,ยวีต้าเหว่ยนั่นเอง.

แม้นว่ายวีต้าเหว่ยเพิ่งจะตัดผ่านระดับเป็นผู้บัญชาภพ,ทว่าก็ไม่ใช่ระดับที่ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลขอบเขตจ้าวพิภพขั้นปลายท้ายจะต้านได้.

เห่าต้า เห็นยวีต้าเหว่ยลงมือ,ก็เผยยิ้มเย็นชา,เขาต้องการให้ยวีต้าเหว่ยลงมืออยู่แล้ว.

แผนแรกจัดการยวีต้าเหว่ยก่อน,เก็บดอกเบี้ยซะก่อน,รอให้นิกายเลี่ยเฟิงกลับ,ค่อยจัดการกลางทางกวาดล้างให้หมดอีกครั้ง.

เห่าต้าจ้องมองบิดาของเขา,เจ้าหอทะเลศักดิ์สิทธิ์เห่าเต๋อ.

เห่าเต๋อที่พยักหน้าให้ผู้ใต้บังคับบัญชาข้าง ๆ,อีกฝ่ายที่เข้าใจ,ได้ลุกขึ้นบินออกไป,ร่อนลงที่กลางลานประลอง.

“เจ้านิกายเลี่ยเฟิงมีฝีมือยอดเยี่ยม.”ยอดฝีมือของหอทะเลศักดิ์สิทธิ์จ้องมองยวีต้าเหว่ย,เอ่ยอย่างไม่แยแส”แต่ว่า,เจ้ากลับกล้าลงมือลอบโจมตีผู้เยาว์เผ่าจักรพรรดิทะเลของข้า,เรื่องนี้ไม่อาจยอมรับได้.”

ขณะยวีต้าเหว่ยต้องการเอ่ยปากโต้แย้ง,ทว่ายอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ก็ฟาดฝ่ามือโจมตีมายังทิศทางของยวีต้าเหว่ยแล้ว,พลังกฎพิภพเสียงดังหวีดหวิว,ห้วงมิติที่แตกร้าวกระจายไปทั่วไป.

ยวีต้าเหว่ยที่ใบหน้าเปลี่ยนสี,ตกใจจนถอยถอยออกมา,มือทั้งสองข้างที่ยกขึ้น,เปลวเพลิงที่ร้อนแรงพวยพุ่ง,เพลิงหยินกวงพุ่งออกไป.

อย่างไรก็ตาม,ยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์กับทำลายเพลงหยินกวงไปทันที,นอกจากนี้พลังของอีกฝ่ายยังไม่หยุดเท่านั้น,ยังโจมตีตรงไปยังร่างของยวีต้าเหว่ยต่อ.

ยวีต้าเหว่ยที่ถอยหนีเต็มตัว,ทว่ายอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์นั้นเร็วกว่ามาก,เขาโจมตีไปยังหน้าอกของยวีเต้าเหว่ย,ร่างกายกระเด็นพุ่งกระแทกม่านมิติของสนามประลองในทันที.

ลานสนามที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง.

ทุกคนต่างก็จ้องมองด้วยความตกใจ,ที่รอยหน้าอกของยวีต้าเหว่ย,ปรากฏรอยหมัดบุบลึกลงไป,แม้นว่าร่างกายจะไม่ระเบิด,ทว่าหัวใจคงเสียหายไม่น้อย.

จากนั้น,ยอดฝีมือเผ่าจักรพรรดิทะเลที่นำดาบใหญ่ออกมา,แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา,สะบัดฟันไปยังศีรษะของยวีต้าเหว่ย.

ฝ่ายตรงข้ามนั้นเร็วมา,ศิษย์นิกายเลี่ยเฟิงต้องการเข้าไปป้องกันแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้แล้ว,ได้แต่ร้องตะโกน”เจ้านิกาย!”

ดาบที่ฟันลงมา,เห่าต้าเผยยิ้มเยาะ.

ดาบของฝ่ายตรงข้าที่ฟันไปยังศีรษะของยวีต้าเหว่ยจากบนท้องฟ้าพุ่งออกไป,ทันใดนั้นจากขอบฟ้าไกล,สายฟ้าที่คำรามกึกก้องพุ่งแหวกอากาศ,ด้วยความเร็วเหนือเสียงพุ่งมาแทบจะในทันที.

ทุกคนที่ไม่อาจมองตามได้ทัน,เห็นเพียงดาบสีเงินที่มีเปลวเพลิงสีน้ำเงินลุกโชนพุ่งตัดผ่านอากาศออกไป.

ความเร็วที่เหนือล้ำทำลายการโจมตีของยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์,พุ่งออกไปไม่หยุด,อีกฝ่ายที่ต้องการจะป้องกัน.

ทว่าดาบสีเงินนั้นกับพุ่งทะลวงหน้าอกอีกฝ่ายแล้ว.

ยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยกระเด็นไปพร้อมกับดาบสีเงิน,ปักเข้ากับเสาสนามเสียงดังก้อง.

เคร้ง!

เสียงของดาบที่ทะลวงปักจมลงไปบนเสาศิลาดังกังวานไกล.

เสาศิลาที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง,เศษศิลาชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ล่วงหล่นกระจายไปทั่ว.

ทันใดนั้น,ทุกคนรอบ ๆ ที่ชงักไปตาม ๆ กัน.

แม้แต่ คนของนิกายเลี่ยเฟิงและหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ยังตะลึงไปเช่นกัน.

“เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ว่ามียอดฝีมือในกลุ่มของนิกายเลี่ยเฟิงลงมือช่วยเจ้านิกายเลี่ยเฟิงอย่างงั้นรึ?”ใครบางคนเอ่ยด้วยความสงสัย.

“เป็นไปไม่ได้,คนของนิกายเลี่ยเฟิง 26 คนที่มา,ต่างก็อยู่ตรงนั้นหมดแล้ว!”ยอดฝีมืออีกคนที่ส่ายหน้าไปมา.

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก,ยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกปักเอาไว้บนเสา,เขาจ้องมองดาบสีเงินด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ,จากนั้นก็ยกมือขึ้นต้องการดึงดาบออก,ทว่ากับพบว่าไม่อาจขยับเขยื้อนได้เลย.

ร่างกายของเขาที่แผ่พลังกฎพิภพออกมา,ทว่าถึงจะใช้พลังกฎพิภพเต็มกำลัง,แต่กับไม่อาจดึงดาบเงินออกมาได้,ไม่เขยื้อนเลยแม้แต่น้อย.

ดาบสีเงิน,ราวกับว่ามีพลังบางอย่างหุ้มอยู่.

ทุกคนต่างก็จ้องมองกันและกันด้วยท่าทางงงงวย.

ยอดฝีมือของหอทะเลศักดิ์สิทธิ์อีกคนที่ก้าวเดินเข้ามายืนอยู่ด้านหน้าดาบเงิน,ร่างกายของเขาที่แผ่พลังกฏพิภพสิบล้านออกมา,พร้อมกับดึงดาบดังกล่าวออก,ทว่ากับไม่อาจขยับดาบเงินช่วยอีกฝ่ายได้เลยแม้แต่นิดเดียว.

ทำให้ยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกดาบปักเอาไว้บนเสาศิลา,ห้อยอยู่เช่นนั้น,ไม่ต่างจากศพมีชีวิต.

เจ้าหอทะเลศักดิ์สิทธิ์เห่าเต๋อที่ใบหน้ามืดครึ้ม,เขายังไม่ได้ลงมือ,จ้องมองไปยังทิศทางของดาบเงินที่พุ่งมา,เอ่ยตะโกนเสียงดัง”พวกกระจอกจากที่ใด,ในเมื่อกล้าล่วงเกินเผ่าจักรพรรดิทะเลของข้า,ทำไมไม่กล้าปรากฏตัว!”

เมื่อเห่าเต๋อเอ่ยจบ,จากนั้นบนขอบฟ้าไกล,ปรากฏขนสีทองพุ่งตัดอากาศมา.

ขนสีทอง,ที่มีความยาวกว่าสิบเมตรส่องสว่าง,หนาและแข็งแกร่งพุ่งเข้าหาเห่าเต๋อด้วยความเร็วที่น่าพรั่นพรึง.

“นี่มันขนอะไรกัน? ทำไมโลกนี้มีขนดที่ใหญ่ขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?!”

“เป็นไปได้ว่านั่นคือขนของพยัคฆ์มังกรทองคำยุคปฐมกาลอย่างงั้นรึ?”

“พยัคฆ์มังกรทองคำยุคปฐมกาลเองก็ไม่ควรจะใหญ่ขนาดนี้.”

แววตาของทุกคนที่เผยความประหลาดใจ,ขนสีทองที่พุ่งเข้าหาเห่าเต๋อ,เวลานั้นมือของเห่าเต๋อปรากฎหอกยาว,ที่มีความยาวหลายเมตรโจมตีออกไปเช่นกัน..

พลังของเห่าเต๋อที่ทำให้หอกสีทองส่องสว่างเป็นเสาแห่งแสงสูงนับหมื่นจั้ง,จนผู้คนรอบ ๆ รู้สึกแสบตา,พลังกฎพิภพที่หมุนวน,จำนวน 30 ล้าน!

เมื่อมีพลังแห่งกฎพิภพ 30 ล้าน,ก็เท่ากับเป็นผู้บัญชาภพขั้นปลาย.

ถึงจะเป็นในพิภพสวีกง,ก็ถือว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ไร้เทียมทานผู้หนึ่งเช่นกัน.

ยอดฝีมือทำเนียบเทพหลายคน,ต่างก็มีระดับผู้บัญชาภพขั้นปลายท้าย.

หอกสีทองของเห่าเต๋อที่พุ่งเข้าปะทะกับขนสีทอง.

ตูมมมมมมมม!

เกิดประกายเพลิงสว่างเจิดจ้า,เสียงของโลหะปะทะกันก้องกังวานดังสนั่นหวั่นไหว.