前往九星城，袁家洪神威无敌（二更）

ลู่อี้ผิงที่เข้าไปในคลังสมบัติ,จ้องมองสมบัติมากมาย,มีแม้แต่เส้นชีพจรนับไม่ถ้วน,ทว่าท่าทางของเขาก็ไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใด.

สมบัติเหล่านี้,สำหรับคนอื่น ๆ,อาจจะตื่นเต้นดีใจ,ทว่าสำหรับเขาแล้ว,ไม่ค่อยมีประโยชน์นัก.

สิ่งที่เขาต้องการเวลานี้,ก็คือน้ำพุแห่งชีวิตสมบัติระดับเปิดสวรรค์,หรือวิชาบ่มเพาะระดับเปิดสวรรค์เท่านั้น.

ลู่อี้ผิงที่กวาดตามองพื้นที่รอบ ๆ,ก้าวตรงไปยังส่วนลึกของคลังสมบัติ.

คลังสมบัติแห่งนี้มีขนาดใหญ่มาก,เทียบเท่ากับเมืองแห่งหนึ่ง,หากคนทั่วไปเข้ามา,เกรงว่าสิบวันหรือครึ่งเดือนก็ไม่อาจสำรวจได้ทั่ว.

ท้ายที่สุด,ลู่อี้ผิงก็มาถึงคลังส่วนลึก,มีกล่องสมบัติหลายกล่อง,ที่มีค่ายกลสะกดอยู่,เห็นชัดเจนว่านี่คือสมบัติที่จ้าวหมื่นทวยเทพให้ความสำคัญ.

ลู่อี้ผิงที่เปิดกล่องสมบัติทั้งสิบเอ็ดกล่อง.

หนึ่งในนั้นก็คือขวดหยก,ภายในขวดหยกมีโอสถที่มีรูปลักษณ์มนุษย์,เป็นพรตเต๋าที่นั่งสมาธิอยู่ด้านใน.

พรตเต๋าที่มีพลังไม่อ่อนด้อย.

อีกขวดเองเป็นโสมต้นไม้รูปร่างมนุษย์!

โสมต้นไม้,มีร่างเป็นสีทองทั้งหมด,นอกจากนี้ยังมีความสูงใหญ่หลายสิบเมตร,แผ่กลิ่นอายโอสถทั่วห้องสมบัติ,นอกจากนี้ยังมีเม็ดยาเทวะหลากหลาย,และสมุนไพรวิญญาณชั้นยอดนับไม่ถ้วน.

นอกจากนี้ยังมีเส้นชีพจรวิญญาณที่ผนึกเอาไว้.

เส้นชีพจรวิญญาณดังกล่าว,แผ่รัศมีแสงเก้าสีออกมา,กระจายออกไปหลายพันลี้,ราวกับแม่น้ำเก้าสีสายหนึ่ง.

ในอีกกล่องหยกมีตำราเล่มหนึ่ง.

เป็นตำราที่ไม่มีอักษรอยู่เลย.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่จ้องมองเม็ดยาสีทองและโสมต้นไม้,ถึงกับกลืนน้ำลายคำใหญ่,โสมสีทอง,เมื่อกินไปแล้วจะยิ่งทำให้ขนของเขาเปล่งประกายมากขึ้นแน่นอน.

นอกจากนี้มันยังมีสีทองเข้มข้นเป็นอย่างมาก.

“โอ้วสวรรค์,นั่นชีพจรวิญญาณเก้าสีอย่างงั้นรึ?”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เห็นเส้นชีพจรวิญญาณ,เอ่ยอุทานออกมา”ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กซูเฉิงจะเก็บเส้นชีพจรวิญญาณล้ำค่าเช่นนี้เอาไว้.”

ใบหน้าของลู่อี้ผิงยังคงสงบนิ่ง.

เส้นชีพจรวิญญาณเก้าสีนั้นหายากเป็นอย่างมาก,ทว่า น่าเสียดายที่มีอายุสั้นไปหน่อย,เพียงแค่สิบล้านปีเท่านั้น.

ลู่อี้ผิงที่อ่านตำราที่ไม่มีอักษร,ดูสนใจไม่น้อย.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเองก็จดจ้องมองอย่างสนใจเช่นกัน.

พวกเห่ยเซี่ยที่ยืนเพ่งพิศอย่างงงงวย.

พวกเขาไม่เห็นอักษรใด ๆ บนนั้น,ตำราที่ว่างเปล่านี้มีอะไรน่าสนใจกัน.

หลังจากอ่านไปชั่วครู่,ลู่อี้ผิงก็เก็บตำราดังกล่าว.

สายตาของเขาที่กวาดตามองสิ่งอื่น ๆ.

โสมต้นไม้,เส้นชีพจรวิญญาณเก้าสี,โอสถรูปพรตเต๋า,เขาที่เก็บมันเข้าไปในหม้อจักรวาล,จากนั้นก็ก้าวออกมา.

พวกเขาได้สำรวจพื้นที่ตำหนักหลายส่วน.

เพราะมันมีพื้นที่กว้างขวาง,ราวกับเขาวงกต.

กล่าวได้ว่ารูปแบบทางเดินในตำหนักเหมือนกับศาลสวรรค์ยุคปรัมปรา,หากสำรวจโดยที่ไร้ทิศทาง,ต่อให้สำรวจกว่าหนึ่งแสนปีก็ไม่อาจสำรวจพื้นที่ทั้งหมดได้.

หลังจากนั้น,ลู่อี้ผิงที่ใช้เวลาสำรวจเป็นเวลาหนึ่งสันเต็ม.

หนึ่งวันหลังจากนั้น,เมื่อพวกเขาออกมาจากตำหนัก,ลู่อี้ผิงได้สั่งให้คนของเขาเก็บสมุนไพรวิญญาณและผลของพฤกษาเทวะทั้งหมดไป.

สมุนไพรวิญญาณ,ผลของพฤกษาเทวะ,มีมากมายนับไม่ถ้วนปลูกบนดินห้าธาตุ.

ดินห้าธาตุ,แม้นว่าไม่อาจเทียบได้กับดินลมหายใจเก้าสวรรค์,ทว่าก็ทำให้สมุนไพรและพฤกษาเทวะเติบโตได้อย่างรวดเร็ว.

หลังจากออกจากถ้ำที่พักจ้าวหมื่นทวยเทพ.

“ไปยังเมืองจิ่วซิง!”ลู่อี้ผิงจ้องมองไปยังทิศทางของเมืองจิ่วซิง,ก่อนที่จะบินมุ่งตรงไปยังทิศทางดังกล่าว,ออกจากพื้นที่เทือกเขาติงเทียน.

ทว่าในเวลานั้น,ไม่ไกลจากเมืองจิ่วซิง,ทะเลจื่อซิง.

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายหลากหลายกลุ่มอิทธิพลแทบจะทั้งพิภพมารวมตัวกันที่นี่.

พวกเขามาชมการประลองของหยวนเจี่ยหงและซุนเจิ้งเต๋อนั่นเอง.

“ท่านจ้าวจิ่วซิงมาแล้ว!”

“ยอดฝีมือของเกาะเสวียนกงและทะเลหลวนซิงด้วย!”รอบ ๆ ทะเลจื่อซิงผู้คนต่างอุทานเสียงดัง,เมื่อเห็นกลุ่มยอดฝีมือจากขอบฟ้าไกลบินตัดผ่านอากาศมา.

ผู้นำมานั้นเป็นจ้าวจิ่วซิง หยวนเจี้ยนหงที่สวมเกราะรบ!

นอกจากหยวนเจี่ยหงและคนของเมืองจิ่วซิง,ยังมีคนจากเกาะเสวียนกงและทะเลหลวนซิงพิภพสวีกงอีกด้วย.

เกาะเสวียนกงและทะเลหลวนซิงไม่ใช่แค่เพียงสุดยอดกลุ่มอิทธิพลอันดับสองและสามของพิภพสวีกงเท่านั้น,พิภพสวีกงยังเป็นสุดยอดมหาอำนาจอันดับหนึ่งใน 17 พิภพด้วย.

หลังจากหยวนเจี่ยหงมาถึง,ก็บินออกไปลอยอยู่ใจกลางของทะเลจื่อซิง

จากนั้นไม่นาน,อีกหลายร่างก็บินตัดอากาศมา.

คนเหล่านี้,บินด้วยความเร็วสูง,พริบตาเดียวก็มาปรากฏขึ้นบนทะเลจื่อซิงแล้ว.

“นั่นท่านซุนเจิ้งเต๋อ!”

ผู้คนที่ส่งเสียงดังอื้ออึง.

ผู้นำเป็นชายชราผมเงิน,ซุนเจิ้งเต๋อ,ยอดฝีมือทำเนียบเทพลำดับที่สิบ.

ครั้งนี้,ซุนเจิ้งเต๋อไม่ได้นำคนมามากมาย,มีเพียงศิษย์ของเขาไม่กี่คนเท่านั้น.

ซุนเจิ้งเต๋อในชุดนักรบลอยออกมาที่ใจกลางทะเล.

“ไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความ,ลงมือ!”ซุนเจิ้งเต๋อที่เอ่ยปากด้วยน้ำเสียงแหบเครือ,กลิ่นอายที่สั่นคลอนสวรรค์และปฐพีดังโหยหวน.

กฎพิภพที่บ้าคลั่งหมุนวนล้อมรอบร่างกายของเขา.

“100 ล้าน!”

หลายคนที่อุทานด้วยความตกใจ,ขีดจำกัดของผู้บัญชาภพก็คือ 100 ล้าน,ทว่าซุนเจิ้งเต๋อก็มีพลังพิภพ 100 ล้านไปแล้ว!

ยอดฝีมือเกาะเสวียนกง,ทะเลหลวนซิง พิภพสวีกงเห็นกฎพิภพของซุนเจิ้งเต๋อที่สำเร็จถึง 100 ล้าน,ต่างก็ตกใจไปตาม ๆ กัน.

นอกจากนี้,กฎพิภพของซุนเจิ้งเต๋อยังหนาเป็นอย่างมาก,กฎพิภพของเหล่าผู้บัญชาภพปรกติจะมีขนาดเท่ากับหัวแม่มือ,ทว่าซุนเจิ้งเต๋อแต่ละเส้นนั้นมีขนาดเท่ากับแขนเด็ก.

ยิ่งกฎพิภพหนาเท่าไหร่,ก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น.

ซุนเจิ้งเต๋อที่ยกมือขึ้นฟาดออกมา.

พลังกฎพิภพร้อยล้าน ก่อรูปกำเนิดฝ่ามือยักษ์ขึ้น.

ฝ่ามือยักษ์ที่ทำให้โลกมืดมิด,แผ่รัศมีแสงที่ความมืดที่น่าอัศจรรย์ใจ,พุ่งตัดอากาศออกมา,น้ำทั้งทะเลจื่อซิงแทบจะกลายเป็นสีดำทมิฬอย่างคาดไม่ถึง.

น้ำทะเล,กลายเป็นสีดำเพราะพลังแห่งความมืด.

“ฝ่ามือทมิฬ!”

ฝ่ามือทมิฬ,ที่ทำให้โลกทั้งโลกมืดมิด.

ฝ่ามือทมิฬที่พุ่งเข้าหาหยวนเจี้ยนหง,ในเวลานั้น,ร่างกายของหยวนเจี้ยนหงที่สั่นไปมา,แสงดาราที่เปล่งประกาย,กฎแห่งแสงดาราที่หมุนวนปะทุขึ้นในทันที.

กฎเหล่านี้,ไม่เหมือนกับกฎพิภพ,แต่ละเส้นของกฎนั้น,ประกอบด้วยพลังเขตแดนเทพ.

กฎแต่และเส้นนั้น,เหนือยิ่งกว่ากฎพิภพ.

กฎเขตแดนเทพ!

กฎเขตแดนเทพนั้นเหนือยิ่งกว่าพลังของผู้บัญชาภพ เวลานี้ส่งเสียงดังหวีดหวิวบ้าคลั่ง หลั่งไหลออกมาจากร่าง.

แสงดาราที่ส่องประกายกลบความมืดมิดอย่างคาดไม่ถึง.

ทุกคนที่ชงักเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.

“กฎเขตแดนเทพ!”

“ขอบเขตเทพโบราณ!”

“ท่านจ้าวจิ่วซิงตัดผ่านไปยังขอบเขตเทพโบราณแล้วจริง ๆ!”

“นี่คือพลังขอบเขตเทพโบราณ!”

เมื่อทุกคนเห็นกฎเทพโบราณของหยวนเจี่ยหง,ต่างก็ตื่นเต้นไปตาม ๆ กัน.

แม้นว่าซุนเจิ้งเต๋อจะมีพลังกฎพิภพร้อยล้าน,แต่ละเส้นยังหนาเท่ากับแขตเด็ก,ทว่าก็ยังเป็นเพียงผู้บัญชาภพ.

ทว่า,เวลานี้หยวนเจี่ยหงได้ก้าวเหนือกว่าเขาไปแล้ว.

อยู่ในขอบเขตเทพโบราณไปแล้ว.

“หมัดจิ่วซิง!”หยวนเจี่ยหงที่เผยแววตาเป็นประกาย,หมัดของเขาที่เต็มไปด้วยประกายดวงดาราทั้งเก้าด้วย,หมุนวน,ระเบิดพุ่งกระแทกฝ่ามือทมิฬที่พังทลายแทบจะทันที,ดวงดาราทั้งเก้าที่พุ่งตรงออกไปกระแทกร่างซุนเจิ้งเต๋อเสียงดังสนั่น.