ตอนที่ 191

魔龙宫宫主香消玉殒,时光神拳震憾世人(三更)

ทุกคนตื่นตะลึงไปในทันที.

พวกเขารู้ว่าเจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยต้องการขลุ่ยดังกล่าว,แม้แต่ประมุขเผ่าวิญญาณรัตติกาลและคนอื่น ๆ ยังหยุดประมูล,ตอนนี้กับมีคนประมูลแข่งกับวังมังกรปิศาจอย่างงั้นรึ?

อย่างไรก็ตาม,สิ่งที่ทำให้ผู้คนสงสัยที่สุด,คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะมีศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์หนึ่งร้อยล้านอย่างคาดไม่ถึง.

หลงจงหรุ่ยเองยังประหลาดใจ,ใบหน้ากลายเป็นเคร่งขรึม,สั่งผู้ใต้บังคับบัญชาตัวเองในทันที”ไปตรวจสอบว่ามันเป็นใคร.”

ยอดฝีมือคนดังกล่าวรับคำและถอยออกไป.

“100.01 ล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์”หลังนั้นลงจงหรุ่ยที่ยืนขึ้นเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.

“200 ล้าน!”สิ้นเสียงหลงจงหรุ่ย,ก็มีเสียงที่ดังขึ้นอีกทันที.

ทุกคนต่างก็ตกใจไปตาม ๆ กัน.

200 ล้าน,ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์อย่างงั้นรึ?

“คนผู้นี้เป็นใคร? คาดไม่ถึงว่าจะมีศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์ถึงสองร้อยล้าน!”

“ไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้นยวี,โลกเทวะหรอกนะ?”

ใครบางคนที่แสดงความเห็นออกมา.

หลังจากที่นิกายเทวะคุนเผิงจิวเทียนล่มสลาย,ตอนนี้ในพิภพเหิงหยวน กลุ่มอิทธิพลที่จะเทียบเคียงกับวังมังกรปิศาจได้ ก็มีเพียงแค่แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้งยวีโลกเทวะเท่านั้น.

แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้นยวีจากโลกเทวะ,นิกายเทวะคุนเผิงจากจิวเทียน,วังมังกรปิศาจจากโหยวหมิง,นี่คือสุดยอดกลุ่มอิทธิพลที่ครอบครองพื้นที่พิเศษทั้งสาม.

หลงจงหรุ่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.

ในเวลานั้น,คนของวังมังกรปิศาจที่ออกไปสืบข้อมูล,ก็เข้ามารายงานหลงจงหรุ่ยด้วยความเคารพ”เรียนเจ้าวัง,ข้าได้ไปสอบถามคนของวังถามสวรรค์แล้ว,ห้องพิเศษนั่นเป็นของเจ้าอาวาสอู่เจ๋อนิกายอรหันต์ซูมีของจิวเทียน,นอกจากอู๋เจ๋อ,ยังมีผู้เยาว์กับบุรุษร่างใหญ่,ทั้งสองน่าจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของอู๋เจ๋อ.”

“แท้จริงแล้วเป็นเจ้าอาวาสอู่เจ๋อนิกายอรหันต์ซู่มี่นี่เอง!”บรรพชนชราวังมังกรปิศาจแค่นเสียงเย็นชา”คิดว่ามหาอำนาจที่ใหน,แท้จริงก็แค่เจ้าปลาหลดนี่เอง.”

บรรพชนชราวังมังกรปิศาจอีกคนที่เอ่ยด้วยความสงสัย”นิกายอรหันต์ซู่มี่ร่ำรวยขนาดนั้นเลยรึ? นี่เขาพบเข้ากับขุมสมบัติรึอย่างไรกัน?”

“ก็อาจเป็นเช่นนั้น.”บรรพชนชราอีกคนแค่นเสียง

หลงจงหรุ่ยที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง”200.01 ล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์!”หลังจากที่เขาเอ่ยเสียงดัง,ก็พูดไปยังห้องของลู่อี้ผิง”อู๋เจ๋อ,นิกายอรหันต์ซู่มีอย่างงั้นรึ?ข้าขอเตือนเจ้าอย่าได้ประมูลอีก,ไม่เช่นนั้นเจ้าคงไม่รู้ว่าตัวเองตายอย่างไร.”

สิ้นเสียงของหลงจงหรุ่ย,ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นอีกครั้ง”สามร้อยล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์.”

300 ล้าน!

ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์.

หลงจงหรุ่ยที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,ดวงตาโกรธเกรี้ยว,หัวใจที่เต้นไปมาจิตสังหารที่พลุ้งพล่าน.

ยอดฝีมือทุกคนสงสัยอื้ออึง.

“คาดไม่ถึงว่านั่นคือนิกายอรหันต์ซู่มี,ของจิวเทียน!”

“นิกายอรหันต์ซู่มี,ได้รับศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์มากมายจากที่ใหนกัน?”

“เจ้าอาวาสนิกายอรหันต์ซู่มีอู๋เจ๋อ บ้าไปแล้วรึ?”

ทันใดนั้น หลงจงหรุ่ยก็ฟาดฝ่ามือไปยังห้องของลู่อี้ผิง”แส่หาความตาย! เจ้าคิดจริง ๆ รึ,ว่าอยู่ในพื้นที่วังถามสวรรค์ แล้วข้าไม่กล้าสังหารเจ้า?”

ฝ่ามือของหลงจงหรุ่ยที่ฟาดออกไป,เห็นเพียงพลังที่แข็งแกร่งรวมตัวกันขึ้นเป็นมังกรปิศาจขนาดใหญ่ลอยออกไป.

นี่คือพลังอำนาจมังกรปิศาจที่น่าเกรงขาม.

“ทักษะมังกรสังหารสัมบูรณ์ของวังมังกรปิศาจ!”

ทักษะมังกรสังหารสัมบูรณ์ของวังมังกรปิศาจ,คิดค้นขึ้นมาจากผู้ก่อตั้งวังมังกรปิศาจ,เจ้าวังมังกรปิศาจล้วนแต่ได้ศึกษาทุกคน,อำนาจที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของมังกรที่ยิ่งใหญ่,แผ่คลื่นปิศาจกวาดม้วนออกไปรอบ ๆ.

วังถามสวรรค์ที่สั่นไปมา,คล้ายจะพังทลายลงในทันที.

ผู้ดำเนินงานวังมังกรปิศาจที่เห็นเข้าก็ใบหน้าเปลี่ยนสี,ต้องการเปิดค่ายกลคุ้มกัน,ทันใดนั้น,แสงที่ส่องสว่างเทียมสวรรค์ก็ปรากฏขึ้น.

ในเวลานั้นมังกรสังหารสมบูรณ์ของหลงจงหรุ่ยที่โจมตีออกไป,ก็ปรากฏหมัดขนาดใหญ่ยักษ์พุ่งออกมาเช่นกัน,รัศมีแสงที่ส่องแสว่างเจิดจ้า พลังอำนาจแห่งกาลอวกาศกระจายเป็นระลอกคลื่น,พลังแห่งเวลาที่กำราบไปทั้งสวรรค์และปฐพีสะกดทุกอย่างเอาไว้.

เห็นพลังหมัดดังกล่าว,สหายแฝดดำขาวที่อุทานด้วยความตกใจ”หมัดเทวะแห่งกาลเวลา!”

“อะไรนะ,หมัดเทวะแห่งกาลเวลา!”

ผู้คนต่างต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.

“คนของนิกายอรหันต์ซู่มี่ได้เรียนวิชาของตาเฒ่าแห่งกาลเวลาได้อย่างไรกัน?!”

หมัดเทวะแห่งการเวลาทำลายมังกรสังหารสัมบูรณ์ของหลงจงหรุ่ยลงอย่างง่ายดาย,ซ้ำยังพุ่งไปยังห้องรับรองหมายเลขหนึ่งของวังมังกรปิศาจด้วย.

เห็นหมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งมา,เหล่าบรรพชนชราวังมังกรปิศาจที่ใบหน้าเปลี่ยนสีลุกขึ้นพรวดพราด.

“ลงมือพร้อมกัน!”

“คลื่นถ้ำมังกร!”

เหล่าบรรพชนชราวังมังกรปิศาจที่ตะโกนดัง,ร่วมมือกัน,กระตุ้นทักษะคลื่นถ้ำมังกรในทันที.

เหล่ายอดฝีมือทั้งหมดของวังมังกรปิศาจที่แผ่พลังมังกรปิศาจออกมา,กำเนิดคลื่นแสงทมิฬสาดซัด,หมุนวนโคจรสร้างหลุมน้ำวนกำเนิดหลุมดำขนาดกลางขึ้นมา.

พลังหลุมดำที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างรอบ ๆ ได้.

คลื่นพลังมังกรปิศาจที่แผ่คลื่นมังกรที่หนังหน่วงรุนแรงออกมาไม่หยุด.

คนของวังมังกรปิศาจที่มาครั้งนี้,แม้นว่าจะไม่มากนัก,ทว่าแต่ละคนล้วนแต่เป็นจ้าวพิภพ,รวมกับจ้าววังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ย,ก็มีจ้าวพิภพถึง 21 คน.

บางคนเป็นจ้าวพิภพขึ้นต้น,บางคนก็ขั้นกลาง,และมีสองจ้าวพิภพขั้นปลายท้าย.

21 จ้าวพิภพและผู้ยิ่งใหญ่ร่วมมือกัน,พลังที่ได้ย่อมมากมายมหาศาล.

งานประมูลที่คึกคักเหล่ายอดฝีมือมากมายต่างเร่งรีบถอยหนีด้วยความหวาดกลัว.

หมัดเทวะแห่งการเวลา,และทักษะคลื่นถ้ำมังกรเข้าปะทะกัน,ทุกคนสามารถมองเห็นได้ว่าทุกอย่างรอบ ๆ ที่สลายพังทลายลงไปแม้แต่ห้วงมิติ,ทว่าหมัดเทวะแห่งกาลเวลากับทะลวงผ่านหลุมดำไปในทันที.

หมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งผ่านหลุมดำขนาดกลางไป,จากนั้นคลื่นถ้ำมังกรก็พังทลายแตกเป็นเสี่ยง ๆ.

ตูมมมมมมมมม!

หมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งไปถึงห้องรับรองพิเศษหมายเลขหนึ่ง.

เจ้าวังมังกรปิศาจและบรรพชนชราวังมังกรปิศาจถูกโจมตีด้วยหมัดเทวะกาลเวลา,เกิดระเบิดดังลั่น,หลงจงหรุ่ยและคนทั้ง 21 คน,กระเด็นไปทั่วทุกทิศทาง,หลายคนที่กระเด็นออกนอกโรงประมูล,บางคนก็ล่วงหล่นลงที่ลานประมูล.

เมื่อหลงจงหรุ่ยและคนอื่น ๆ ล่วงหล่นลงพื้น,พลังชีวิตของพวกเขาที่ถูกพลังแห่งการเวลาดูดกลืนหายไป,ร่างกายที่เหี่ยวแห้ง,ตกตายเป็นศพชรา,ไม่เหลือความเกรี้ยวกราดทิ้งเอาไว้เลยแม้แต่น้อย.

ทุกคนที่หวาดผวาจ้องมองด้วยความหวาดกลัวและงงงัน.

ก่อนหน้านี้เจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยและคนของวังมังกรปิศาจที่โอหังยิ่งใหญ่ท่วมสวรรค์,เวลานี้กลับกลายเป็นศพแห้งนอนเกลื่อนอยู่บนลานประมูล.

“ตายแล้ว?!”ใครบางคนแทบไม่อยากเชื่อ,พูดติด ๆ ขัด ๆ.

เจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยมาตายเช่นนี้นะรึ?

ประมุขเผ่ามนุษย์พฤกษา,ประมุขเผ่ายักษาทองคำ,ประมุขเผ่าวิญญาณรัตติกาลเย่โถวและสหายแฝดดำขาวเต๋าโถวโหลวที่ตกใจและหวาดกลัว,โดยเฉพาะคนของนิกายเต๋าโถวโหลว,พวกเขาที่รู้ของอู่เจ๋อเจ้าอาวาสนิกายอรหันต์ซู่มีดี.

ยวีคุนบรรพชนชราเต๋าโถวโหลวที่มือสั่นขาสั่น,แข้งขาอ่อนยวบ,เป็นไปได้ว่าชายหนุ่มชุดน้ำเงิน,เป็นผู้ยิ่งใหญ่จริง ๆ อย่างงั้นรึ?

“ประมูลต่อ.”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่แยแส.

ได้ยินเสียงของลู่อี้ผิง,ทุกคนที่ดึงสติและดึงสายตากลับมาจากศพเจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ย.

ผู้จัดการงานประมูลคือจ้าวพิภพขั้นต้น,ที่หัวใจเต้นไปมา,เอ่ยเสียงสั่น”ใครให้ราคาสูงกว่านี้หรือไม่? หากไม่มี,ขลุ่ยนี้เป็นของต้าเหริน.”

ทั่วทั้งโรงประมูลเงียบกริบ ราวกับสถานที่แห่งนี้กลายเป็นดินแดนแห่งความตายไปแล้ว.

ท้ายที่สุด,ขลุ่ยฟินิกซ์ก็ตกเป็นของลู่อี้ผิง.

ลู่อี้ผิงชี้นิ้วออกไป,ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์ที่มีขนาดใหญ่เท่าภูเขาสามลูกหล่นลงบนแท่นประมูล,หากตัดออกมาย่อมได้ลูกละ 100 ล้าน.

ผ่านไปนานเหมือนกัน,ผู้จัดการที่สูดหายใจลึกและเอ่ยออกมาว่า”สมบัติชิ้นถัดไปเป็นสมบัติของท่านซือจุ้นโบราณ!”

การประมูลที่ดำเนินต่อไป,โดยมีศพแห่งของวังมังกรปิศาจ,หลงจงหรุ่ยและคนอื่น ๆ ประกอบฉากอยู่รอบ ๆ แท่นเวทีประมูล.