我海族有神榜七人，大军千亿（三更）

ทุกคนที่คิดว่าหอกของเห่าเต๋อจะทำลายขนสีทองของพยัคฆ์มังกรทองคำยุคปฐมกาลได้,ทว่าเห่าเต๋อนั้นกับรับรู้ว่าพลังของอีกฝ่ายนั้นมากมายเกินจะจินตนาการได้.

เวลานั้นเขารู้สึกว่าแขนของเขาเจ็บปวด,ไม่สามารถกุมหอกสีทองเอาไว้ได้อีกต่อไป,เวลานั้นหอกสีทองก็กระเด็นลอยออกไปแล้ว.

หอกสีทองที่ลอยกระเด็นออกจากมือ,ทุกคนของหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ต่างก็มองเห็น,หอกสีทองของเห่าเต๋อเวลานี้ได้พังทลายอย่างคาดไม่ถึง.

แตกออกเป็นชิ้น ๆ.

เหล่าคนของหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ต่างก็เผยความประหลาดใจ,พวกเขารับรู้ว่าหอกทองคำของเจ้าหอนั้นคือสมบัติจิตวิญญาณสวรรค์ขั้นสูง,เป็นสมบัติตกทอดจากบรรพชนชราผู้ไร้เทียมทานเมื่อสองแสนปีก่อน.

คาดไม่ถึงเลยว่าหอกทองคำ,สมบัติจิตวิญญาณสวรรค์ขั้นสูงจะพังทลายลง.

เห่าเต๋อเองก็ไม่อยากเชื่อเช่นกันว่าหอกสีทองของเขาจะพังทลายลง.

ขนสีทองของมังกรทองคำยุคปฐมกาลอย่างงั้นรึ? ขนนี้มันแข็งยิ่งกว่าสมบัติจิตวิญญาณสวรรค์ขั้นสูงเลยรึ?

ในโลกนี้มีขนที่น่าพรั่นพรึงเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

นี่เป็นขนของสัตว์อสูรใดที่แข็งแกร่งขนาดนี้กัน?

อย่างไรก็ตาม,เขาแทบไม่มีเวลาให้คิด,เพราะว่าขนสีทองนั้นรวดเร็วจนเกินไป,พุ่งทะลวงเข้าหาเขาแล้ว.

เขาคำรามลั่น,ดวงตาเปล่งแสงสว่างจ้า,ทั่วร่างเต็มไปด้วยอักษรรูน,รวมตัวกันก่อรูปเป็นโล่เต่าสีดำทมิฬขึ้น.

“ผนึกเต่าทมิฬ!”

“นี่คือทักษะป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าทะเล!”

ด้วยความแข็งแกร่งของเห่าเต๋อ,ถึงจะเป็นจ้าวพิภพขั้นปลายท้ายร่วมมือกันมากมายก็ไม่อาจทะลวงพลังป้องกันนี้ได้.

บรรพชนชราเผ่าทะเลมีพลังกฎพิภพสิบล้านเมื่อใช้ทักษะวิชาป้องกันดังกล่าว,จะสามารถป้องกันพลังโจมตีกฏพิภพได้ 20 ล้าน,ซึ่งยิ่งมีฐานพลังมากเท่าไหร่,โล่เต่าทมิฬก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น.

ทักษะโล่เต่าทมิฬนั้นถูกสืบทอดมาจากยุคโบราณ,เป็นทักษะป้องกันที่โดดเด่นทรงพลังเป็นอย่างมาก.

เห่าเต๋อที่มั่นใจในพลังโล่เต่าทมิฬของเขาเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม,เขาเองก็ไม่ประมาท,ได้ทำการกระตุ้นค่ายกลป้องกันเกาะเทวะบนร่างกายของเขาอีกชั้นหนึ่ง.

ตูมมมมมมมมมมม!

ขนสีทองที่พุ่งกระแทกโล่เต่าทมิฬ.

โล่เต่าทมิฬที่ส่องแสงรัศมีสีดำออกมา,เวลาต่อมานั้น,เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,ท้ายที่สุดโล่เต่าทมิฬก็พังทลายเป็นฝุ่นผง,ถูกสายลมโบกพัดกระจายหายไป.

จากนั้น,ขนสีทองก็พุ่งทะลวงร่างของเห่าเต๋อ,ร่างกายของอีกฝ่ายที่มีเกาะเทวะยุคโบราณที่มีม่านพลังป้องกันอยู่กับถูกทะลวงผ่านเข้ามาได้อย่างง่ายดาย.

ขนสีทองที่ทะลวงผ่านหน้าอกของอีกฝ่าย,ผลักดันร่างอีกฝ่ายกระเด็นออกไปปักลงบนเสาศิลาอีกคน.

ทุกคนที่ดวงตาชงักงัน,จ้องมองร่างของเห่าเต๋อที่กำลังดิ้นไปมาบนเสาศิลา.

เห่าเต๋อ,เจ้าหอทะเลศักดิ์สิทธิ์,หนึ่งในสิบสุดยอดฝีมือเผ่าทะเล,กับถูกขนสีทองทะลวงหน้าอกปักตรึงไว้บนเสาศิลา.

เพราะเห่าเต๋อเอ่ยว่าพวกกระจอกก่อนหน้านี้นะรึ?

ทุกคนรอบ ๆ ที่กลายเป็นชงักแข็งทื่อไปตาม ๆ กัน.

โลหิตเห่าเต๋อที่ไหลซึมออกมาอาบขนสีทองไม่หยุด.

ยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์คนอื่น ๆ ต่างก็ตกใจเป็นอย่างมาก,เพราะฝ่ายตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งทรงพลังมาก,จนไม่มีใครกล้าที่จะก้าวออกไป.

เห่าเต๋อเหมือนกับยอดฝีมือหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ก่อนหน้านี้,พยายามที่จะดึงขนสีทองออก,ทว่าไม่ว่าจะใช้พลังเท่าไหร่ก็ไม่อาจขยับขนสีทองได้เลย.

เห่าเต๋าทั้งตกใจและหวาดกลัว,จ้องมองไปยังทิศทางของขนสีทองที่พุ่งมา,จากนั้นพวกเขาก็เห็น,ร่างหลายร่างปรากฏ.

หนึ่งในนั้นเป็นผู้เยาว์ชุดน้ำเงิน.

อีกหนึ่งเป็นชายร่างใหญ่ขนสีทอง,และยังมีผมสีทองอีกด้วย.

ตามาด้วยสี่ชายชรา.

เมื่อเห็นพวกลู่อี้ผิงชัดเจน,เส้าจู่หอทะเลศักดิ์สิทธิ์,เห่าต้าเผยความอัศจรรย์ออกมา”,เป็นพวกเขา.”

เห่าเต๋อที่ตกใจและโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังพวกลู่อี้ผิงที่ปรากฏขึ้น”เจ้าเป็นใคร?”

เหล่าผู้ชมที่เข้าร่วมง่าน,มีหลายคนที่เคยเข้าร่วมงานของหยวนเจี่ยหงมาก่อน,เมื่อเห็นลู่อี้ผิงก็สั่นสะท้านใบหน้าเปลี่ยนสี,บางคนก็ใบหน้ากลายเป็นขาวซีดไปในทันที.

“ทำเนียบเทพลำดับสิบ,ลู่อี้ผิง!”บรรพชนชราผู้นี้ลิ้นแข็งค้าง,เอ่ยติด ๆ ขัด ๆ,ทว่ายอดฝีมือคนอื่น ๆ ย่อมได้ยินชัดเจน.

“อะไรนะ,ลู่อี้ผิง!”หลายคนไม่มีรู้ลู่อีผิ้งก็มี,ส่วนคนที่รู้จักล้วนแต่รู้สึกหวาดกลัว.

หนึ่งเดือนก่อน,ลู่อี้ผิงสังหารยอดฝีมือทำเนียบเทพสองคน,ในสิบเจ็ดพิภพถือเป็นเทพสังหาร,ที่โหดเหี้ยมอมหิต.

จ้าวจิ่วซิงที่เพิ่งได้รับทำเนียบเทพลำดับสิบ,นั่งบัลลังก์ยังไม่อุ่นก้นเลย,ในวันถัดมากับถูกลู่อี้ผิงสังหารไป.

เส้าจู่หอทะเลศักดิ์สิทธิ์,เห่าต้า ได้ยินว่าชายหนุ่มชุดน้ำเงินนั้นเพิ่งสังหารจ้าวจิ่วซิงมา,และกลายเป็นยอดฝีมือทำเนียบเทพลำดับสิบ,ก็สั่นสะท้านหวาดกลัวแทบตกเก้าอี้.

เห่าเต๋อและเหล่าคนของหอทะเลศักดิ์สิทธิ์ต่างก็สั่นสะท้านไปตาม ๆ กัน.

ในเวลาไม่นาน,ลู่อี้ผิงก็ร่อนลงที่กลางลานประลองขนาดใหญ่.

เห่าเต๋อที่ตกใจโกรธเกรี้ยวจ้องมองลู่อี้ผิง”ไม่รู้ว่าเผ่าจักรพรรดิทะเลได้ล่วงเกินลู่ต้าเหรินอย่างงั้นรึ? ลู่ต้าเหรินถึงได้ลงมือกับเผ่าจักรพรรดิทะเลของพวกเราอย่างไร้เหตุผลเช่นนี้,หมายความว่าอย่างไร? นี่ต้องการเป็นศัตรูกับเผ่าทะเลทั้งทะเลหลวนซิงเลยอย่างงั้นรึ?”

“ไม่ได้ล่วงเกินอย่างงั้นรึ?”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่แยแส”บุตรชายของเจ้าไม่ได้บอกกับเจ้างั้นรึ? ว่าถูกใครตบมา?”

เห่าเต๋อที่ตกใจ,จ้องมองบุตรชายเห่าต้า.

ลู่อี้ผิงเอ่ยต่อ”บุตรชายของเจ้าสังหารคนของราชวงศ์เผ่าสัตว์อสูรพยัคฆ์ที่เกาะร้าง,พวกเราไปพบโดยบังเอิญ,แต่เขากับต้องการสังหารพวกเรากำจัดหลักฐาน.”

พริบตาเดียวที่ผู้คนรอบ ๆ ได้ยิน,ทันใดนั้นก็ส่งเสียงอื้ออึง”เส้าจู่หอทะเลศักดิ์สิทธิ์,คาดไม่ถึงว่าจะสังหารราชวงศ์เผ่าสัตว์อสูร!”

เห่าเต๋อที่จ้องมองเห่าต้า,ที่เวลานี้กำลังสั่นสะท้านตัวสั่นงันงก.

“หลังจากบุตรชายเจ้าหนีไปแล้ว,ยังได้ไปบอกประมุขเผ่าสัตว์อสูรใส่ร้ายพวกเราให้พวกเขามาสังหารพวกเราอีก.”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำกล่าวหยัน.

ผู้คนต่างก็ส่งเสียงดังอืออึงอีกครั้ง.

เห่าเต๋อจ้องมองบุตรชายเห่าต้า,ดวงตาแทบลุกเป็นไฟ,ตอนนี้เขาอยากทุบอีกฝ่ายจริง ๆ.

ในเวลานั้น,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่ดูดดึงร่างเห่าต้าเข้ามา.

เห่าเต๋อที่ร้อนรนอ้าปากเอ่ยออกมาทันที”เต้าเอ๋อ ล่วงเกินลู่ต้าเหริน,เพราะไม่รู้จักสถานะของลู่ต้าเหริน,ขอลู่ต้าเหรินอย่าได้ถือสาหาความ”เขาเพิ่งกล่าวจบ,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำก็บีบร่างเห่าต้าระเบิดไปในทันที.

เห่าเต๋อและเหล่ายอดฝีมือเผ่าทะเล ใบหน้าพวกเขากลายเป็นบิดเบี้ยวอัปลักษณ์ไปตาม ๆ กัน.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเหล่ตาจดจ้องมองเห่าเต๋อ”อย่าถือสาหาความผู้น้อยรึ? ต้องการให้พวกเรายกโทษให้บุตรของเจ้ารึ? ตอนนี้ข้าบดขยี้มันแล้ว, มีปัญอะไร?”

“ลู่อี้ผิง,เจ้าหยิ่งผยองเกินไปแล้ว,กล้าบุกมายังเมืองจักรพรรดิทะเล,สังหารบุตรชายของข้า!”เห่าเต๋อที่คำรามด้วยความโกรธ”บอกเจ้าไว้เลย,เผ่าทะเลของพวกเราไม่เพียงแค่มีเมืองหลวงเก้าเมือง,เผ่าทะเลของพวกเรายังมียอดฝีมือทำเนียบเทพเจ็ดคน,ผู้บัญชาภพ 6000 คน,กองทัพ หนึ่งแสนล้าน!”