ตอนที่ 214

敖亦轩看清那张脸,从高空掉落(二更)

ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและคนอื่น ๆ หันกลับมา,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เห็นเจ้าเทียนยวี,ก็เผยท่าทางเหมือนกับสหายเก่าที่จากกันมานานแสนนาน,เผยยิ้มเอ่ยออกมา”เฮ้ย,ไอ้หนู,เป็นเจ้าเองรึ?”จากนั้นเขาก็จ้องมองจากบนลงล่าง,เอ่ยออกมาว่า”จากกันที่ภูเขาไฟสายฟ้า,ตอนนี้หายดีแล้วรึ?.”

เจ้าเทียนยวีได้ยินวัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ยถึงเรื่องภูเขาไฟสายฟ้า,ก็ใบหน้ากลายเป็นมืดครึ้มขึ้นมาทันที.

อ้าวโชวยกมือขวางเจ้าเทียนยวีที่ดูร้อนรนใจเย็นลง,เขาจ้องมองลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและอีกหลายคน”เจ้าคือคนของถูต้าเหล่ยอย่างงั้นรึ?”

คนของถูต้าเหล่ย?

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยยิ้ม”ใช่แล้วอย่างไร,ไม่ใช่แล้วอย่างไร,ผายลมอะไรกัน? ไสหัวไป!”

อ้าวโชวที่ขมวดคิ้วไปมา.

เจ้าเทียนยวีที่ได้ยินวัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ยผายลมอะไร,ไสหัวไป,ก็โกรธเกรี้ยวขึ้นมา”ในภูเขาไฟสายฟ้า,คนของเจ้าทำลายชีพจรเทวะของข้า!”

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่ราวกับนึกอะไรได้,ก็เอ่ยออกมาว่า”ข้ารู้แล้ว,เจ้าต้องการให้พวกเราทำลายชีพจรเทวะของเจ้าอีกสินะ,หรือว่าต้องการนำพวกมาให้พวกเราทำลายชีพจรเทวะให้เสียหายอีกครั้งรึไง.”จากนั้นเขาก็กวาดตามองอ้าวโชวและคนอื่น ๆ”พวกเจ้าเองก็ต้องการเป็นเหมือนกันอย่างงั้นรึ?!”

คนอื่น ๆ ที่ตามเจ้าเทียนยวีมา,เวลานี้เผยความโกรธเกรี้ยวออกมาทันที.

แม้แต่อ้าวโชวที่จ้องมองวัวกระทิงมังกรเขาทองคำเขม็งเอ่ยออกมาว่า”อย่าว่าแต่ถูต้าเหล่ยมาเองเลย,ต่อให้เป็นอาจารย์ของเขาต่อหน้าข้า,ก็ไม่กล้าบ้าคลั่งขนาดนี้,ไม่ว่าเจ้าจะมีความสัมพันธ์อะไรกับถูต้าเหล่ย,ตอนนี้หากเจ้าไม่คุกเข่าขอโทษ,ก็อย่าหวังว่าจะออกจากเมืองเทพหิมะได้เลย!”

อย่างไรก็ตาม,เพิ่งเอ่ยจบ,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำก็ง้างฝ่ามือฟาดลงมาแล้ว,กว่าจะรู้ตัวร่างของเขาก็กระเด็นลากครูดไปบนพื้นแล้ว,โลหิตที่กระอักออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ใบหน้าปูดบวม,ชีพจรเทวะพังทลายเสียหาย.

เจ้าเทียนยวีและนายน้อยคนอื่น ๆ ถึงกับกลายเป็นเซ่อไปเลย

เหล่าคนรอบ ๆ ที่ผ่านไปมา,รับรู้สถานะของอ้าวโชวก็กลายเป็นงงงวยเช่นกัน.

อ้าวโชวถูกตบกระอักโลหิตเองก็งงงวยเช่นกัน.

เขาไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าชีพจรเทวะของเขาจะพังทลายเสียหาย,จ้องมองวัวกระทิงมังกรเขาทองคำด้วยความตกใจและโกรธ,คำรามลั่น,”มารดาเถอะ,เจ้าหรือใหมว่าข้าเป็นใคร? รู้ใหมว่าข้าเป็นใคร!!”

“เจ้ากล้าทำลายชีพจรเทวะของข้า!”

“แส่หาความตาย,เจ้ารู้ใหมว่าแส่หาความตาย?!”

เขาคือผู้ชนะเลิศปรุงยาและค่ายกล,เป็นหลานของราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลง,และเป็นผู้เยาว์ที่โดดเด่นที่สุดในแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลง,ลุงของเขานั้นสนิทกับราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงมา,ไม่เลย,ไม่เคยมีใคร,กล้าทำร้ายเขาเช่นนี้มาก่อน!

เสียงของอ้าวโชวที่คำรามลั่นดังก้องไปทั่วเมือง.

อย่างไรก็ตาม,ขณะเขาเอ่ยจบ,มืออีกข้างของวัวกระทิงมังกรเขาทองคำก็ตบลงมาอีกครั้ง,ร่างของอีกฝายที่เป็นเหมือนกับใบไม้ร่วง กระเด็นออกไปกระแทกสิ่งก่อสร้างด้านหลัง,หมดสติไปในทันที.

เจ้าเทียนยวีและนายน้อยคนอื่น ๆ ที่ตกใจ,กว่าจะได้สติ,เขาก็จ้องมองไปยังวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ”เจ้ารู้ใหมว่าเขาเป็นใคร?”

“เขาเป็นหลานของราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงนะ!”

“แดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงนะ,เจ้ารู้จักใหม?!”

เจ้าเทียนยวีที่โกรธเกรี้ยวคำรามลั่น”เจ้าตายแน่!”

เขาเอ่ยยังไม่จบ,วัวกะทิงมังกรก็ตบเจ้าเทียนยวี,ลอยกระเด็นกระแทกกำแพงเมืองวังหลวงแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะทันที.

ตูมมมม

เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องที่กำแพงวังหลวงแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะ,เกิดเป็นรอยขนาดใหญ่.

วังหลวงแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะที่สั่นไปมา.

ภายในวังหลวงหิมะตำหนักด้านใน ที่กำลังมีการร้องเพลงและฟ้อนรำ,เหลิงมู่หยาง,หลิวเหล่ย,อ้าวอี้เสวียน,อ้าวผีและคนอื่น ๆ ที่หัวเราะอย่างมีความสุข,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง,เวลานั้นถึงกับตะลึงไปในทันที.

นางรำที่กำลังร้องเพลงฟ้อนรำก็หยุดลง.

เหลิงมู่หยางที่วางแก้วสุรา,เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม”เกิดอะไรขึ้น?”

ในเวลานั้น,องค์รักษ์คนหนึ่ง,ก้าวเข้ามารายงาน”หัวหน้าศิษย์นิกายเทวะเพลิงชาติ,เจ้าเทียนยวี,ถูกโจมตีลอยกระเด็นกระแทกเข้ากับกำแพงวังหลวงขอรับ.”

เหล่งมู่หยาง,หลิวเหล่ย,อ้าวอี้เสวียนและคนอื่น ๆ ต่างก็ตะลึงงัน,เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

นิกายเทวะเพลิงชาติ,เขาย่อมรู้จัก,เจ้านิกายเทวะเพลิงชาติและเหล่งมู่หยางนั้นถือว่ามีมิตรภาพที่ดีต่อกัน,หัวหน้าศิษย์นิกายเทวะเพลิงชาติถูกโจมตี,จนร่างกระแทกกำแพงวังดังสนั่นอย่างงั้นรึ?.

เหลิงมู่หยางที่ขมวดคิ้วไปมา,เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม”ไปตรวจสอบใครคือคนร้าย?”

“รับบัญชา.”องค์รักษ์ที่เอ่ยกล่าวตอบรับในทันที.

อย่างไรก็ตาม,ขณะจะออกไป องค์รักษ์อีกคนก็เข้ามา,”รายงานฝ่าบาท,มีข่าวเข้ามาว่า,คุณชายอ้าวโชวถูกทำลายชีพจรพังทลาย,ตอนนี้นอนหมดสติกลางถนน.”

“อะไรนะ?!”ไม่เพียงแค่เหลิงมู่หยาง,ครั้งนี้แม้แต่อ้าวอี้เสวียน,อ้าวผีและคนอื่น ๆ ต่างก็ลุกพรวดพราดขึ้นในทันที.

ภายในห้องโถง,ทุกคนต่างก็ตกใจกันหมด.

จ้าวเทียนยวีถูกทุบกระแทกกำแพงวัง,ทุกคนเพียงแค่ประหลาดใจ.

ตอนนี้,แม้แต่อ้าวโชวยังถูกทำร้ายจนชีพจรเทวะเสียหาย!

เหตุผลหลัก,อ้าวโชวไม่ใช่เจ้าเทียนยวีนิกายเทวะเพลิงชาติ,เขาเป็นหลานของอ้าวอี้เสวียนราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลง!

เหลิงมู่หยางที่เผยแววตาเย็นชา”รวมกำลังแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะ,ไปจับตัวคนร้าย! มาในทันที!”

อ้าวอี้เสวียนที่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม”ไม่จำเป็นต้องรบกวนแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะหรอก,แดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงจะจัดการด้วยตัวเอง!”กล่าวจบ,เขาก็นำคนของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงออกไป ”ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามอยู่ที่ใหน? นำพวกเราไป!”

องค์รักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์หิมะได้ยินก็ตกใจ,ก่อนที่จะเร่งรีบแสดงความเคารพตอบรับคำ.

ภายใต้การนำทางขององค์รักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์หิมะ,อ้าวอี้เสวียน,อ้าวผีและคนของเขาที่บินตัดอากาศมุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิง.

เหลิงมู่หยาง,หลิวเหล่ย,ฟู่อี้ฟ่านและคนอื่น ๆ ต่างก็บินตัดอากาศพุ่งตรงไปยังทิศทางดังกล่าวเช่นกัน.

ในเวลานั้น,คนของแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะ,เหล่านิกายใหญ่,กลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ เห็นยอดฝีมือกลุ่มใหญ่ของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงมุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงก็ตกใจ.

กล่าวได้ว่าการที่จู่ ๆ ยอดฝีมือของแดนศักดิ์สิทธิ์เทวะเทียนหลงปรากฏเต็มทองฟ้าย่อมทำให้พวกเขาแตกตื่นเป็นธรรมดา.

“ราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลง,ราชาแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะ! เกิดอะไรขึ้น? มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกัน?”

เหล่าผู้ฝึกตนและคนมากมายที่ไม่รู้เรื่องราว,ตอนนี้ต่างก็ลุกขึ้นยืนเต็มไปด้วยความสงสัย.

“คงเป็นเรื่องของอ้าวโชว,ได้ยินมาว่าถูกคนทำร้ายจนชีพจรเทวะเสียหาย,มีคนเห็นมากมาย!”ใครบางคนเอ่ยขึ้น.

ฝูงชนที่พูดคุยกันเสียงดังทันที.

ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและคนอื่น ๆ ที่สัมผัสได้ถึงยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งที่มาจากวังหลวงแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะได้.

ภายใต้การนำขององค์รักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์,อ้าวอี้เสวียนก็สามารถมองเห็นเหตุการณ์ที่ด้านหน้าโรงเตี้ยมหิมะได้.

กล่าวได้ว่าโรงเตี้ยมหิมะนั้นมีขนาดใหญ่,และกินพื้นที่บริเวณกว้าง,ถือเป็นสิ่งก่อสร้างที่หรูหราใหญ่โตมองเห็นได้แต่ไกล.

องค์รักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์หิมะที่ชี้ไปยังถนนที่อยู่ไม่ห่างจากโรงเตี้ยมหิมะ”นั่นคือกลุ่มคนที่ลงมือ!”

อ้าวอี้เสวียนที่จ้องมองไปยังทิศทางฝ่ายตรงข้าม,ขณะที่มองเห็นร่างในชุดน้ำเงินบนถนน!

ในเวลาเดียวกัน,ลู่อี้ผิงเองก็มองกลับไป.

อ้าวอี้เสวียนที่แววตาเต็มไปด้วยความโกรธ,ทันใดนั้นก็กลายเป็นเบิกกว้าง,ร่างกายแข็งค้าง,จนลืมคงพลังบินบนท้องฟ้า,ล่วงหล่นตกลงจากบนอากาศทันที.

อ้าวอี้เสวียน,อ้าวผีที่เห็นใบหน้าของอีกฝ่าย,ต่างก็ล่วงหล่นลงพื้นเหมือน ๆ กัน.

เหล่ายอดฝีมือนิกายใหญ่มากมายหลายหมื่นคน,ที่เห็นราชาแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลงอ้าวอี้เสวียนและประมุขน้อยแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหลง,อ้าวผีที่หล่นจากท้องฟ้ากระแทกพื้นพร้อมกันกัน,พวกเขาต่างก็ตะลึงงัน.