圣魔只是我其中一个记名弟子(四更)
สตรีงามยวีลู่หลาน,ยวีหงหลาน ทั้งสองที่จ้องมองพวกลู่อี้ผิงที่บินออกไป,เผยความประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
“พี่สาว,ทิศนั่นดูเหมือนว่าจะเป็นแดนบรรพชนของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณหรือไม่? ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะเข้าไปในดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณหรอกนะ?”ยวีลู่หลานที่เอ่ยปากออกมาทันที.
สังหารอาวุโสเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,คาดไม่ถึงว่าจะตรงไปยังแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณอีก!
คนเหล่านี้,บ้าไปแล้วอย่างงั้นรึ?
ยวีหงหลานที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.
“พี่สาว,พวกเราจะรอพวกเขาจริง ๆ รึ?”ยวีลู่หลานเอ่ยออกมาทันที.
ยวีหงหลานก้าวไปด้านหน้า,พร้อมกับตรวจสอบแหวนมิติจากศพของเฉียงเหลียง,จากนั้นก็พบโสมมังกรฟ้า,นางที่ดูลังเลอยู่เล็กน้อย,เอ่ยออกมาว่า”พวกเขาช่วยพวกเราไว้,รอก่อนสักครู่,หากพวกเขาไม่ออกมา,ค่อยจากไป.”
ในเวลานั้น,เรื่องที่โจวเฉียงตกตายไป,ได่กระตุ้นเตือนคนระดับสูงของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณแล้ว.
หากเป็นอาวุโสธรรมดาก็ว่าไปอย่าง,ทว่าโจวเฉียงนั้นยังเป็นมีศิษย์สายตรงของบรรพชนชราสวีหานเหวินของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณอีกด้วย.
สวีหานเหวินนั้นเป็นผู้บัญชาภพ.
“ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามอยู่ที่ใหน?”ประมุขหูโจวเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
“หลังจากอีกฝ่ายสังหารอาวุโสโจวเฉียงแล้ว,เป็นเรื่องแปลกมาก,พวกเขาไม่ได้หนีไป,ซ้ำยังบุกมายังเทือกเขาเจ็ดวิญญาณด้วย!”อาวุโสคนหนึ่งเอ่ย.
“บุกมายังภูเขาเจ็ดวิญญาณ.”หูโจวและคนอื่น ๆ ที่เผยความประหลาดใจ.
“ใช่,นอกจากนี้ทิศทางของพวกเขา,ดูเหมือนว่าจะมุ่งไปยังดินแดนบรรพชนด้วย.”อาวุโสอีกคนเอ่ย.
“ไปยังดินแดนบรรพชนอย่างงั้นรึ?”หูโจวและยอดฝีมือเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณคนอื่น ๆ ล้วนแต่ประหลาดใจ.
“ตามข้ามา,ไปจับฝ่ายตรงข้ามกัน,ไม่อาจให้พวกมันมารบกวนบรรพชนชราในแดนบรรพชนได้,โดยเฉพาะไท่จู่ที่กำลังบ่มเพาะอยู่!”หูโจวที่เผยใบหน้าจริงจัง.
ในเวลานั้น,เขาและยอดฝีมือคนอื่น ๆ,ที่บินมุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงทันที.
ขณะหูโจวและคนอื่น ๆ กำลังจะก้าวออกไป,อาวุโสคนหนึ่งก็เร่งรีบเข้ามารายงาน”เรียนประมุข,เพิ่งได้รับรายงานว่า อาวุโสหนึ่งคนและสองอาวุโสสูงถูกศัตรูสังหารไปแล้ว!”
“อะไรกัน?!”หูโจวและคนอื่น ๆ ที่โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
“ทุก ๆ คนรับคำสั่ง,รีบไปจัดการศัตรู,ร่วมมือจัดการอีกฝ่ายด้วยพลังทั้งหมดที่มี!”หูโจวที่เอ่ยด้วยความโกรธ.
หูโจวและยอดฝีมือเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณคนอื่น ๆ ที่เร่งรีบเพิ่มความเร็ว.
ในเวลานั้น,พวกลู่อี้ผิงก็มาถึงดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณแล้ว.
“จูเหริน,ให้ข้าเอง.”วังกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ย.
ลู่อี้ผิงพยักหน้ารับ.
วัวกระทิงมังกรเขาทองคำนำปลาน้อยออกมา.
ปลาน้อยที่ขยายใหญ่ยักษ์ขึ้นมาทันที,คืนกลับเป็นร่างต้น,คุนเผิงที่มีขนาดเท่ากับครึ่งหนึ่งของเทือกเขาเทวะคุนเผิง,ถูกฟาดลงไปยังดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.
เหล่าศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่กำลังบ่มเพาะอยู่,รู้สึกแปลก ๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าที่จู่ ๆ ก็มืดลง.
ในตำหนักนิกายจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,ประมุขหูโจวและคนอื่น ๆ ที่เพิ่งออกมาจากตำหนักจู่ ๆ ก็เห็นท้องฟ้ามืดลงก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน.
ภายในดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,บรรพชนชราสวีหานเวินที่ได้ยินรายงาน,เอ่ยว่าศิษย์ตัวเอง เฉียงเหลียงถูกสังหารแล้ว,ก็โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ขณะที่จะสั่งการ,ท้องฟ้ากับมืดลง,เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง.
หู่โจว,สวีหานเหวินและคนของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,ที่มองเห็นปลาตัวใหญ่ยักษ์ได้.
พวกเขาแทบไม่อยากเชื่อ,ในโลกนี้มีปลาตัวใหญ่ยักษ์เช่นนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?!
เวลานี้,ปลาตัวดังกล่าวที่ฟาดลงมายังทิศทางของแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.
หูโจวที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
สวีหานเหวินที่ใบหน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน.
ภายในดินแดนบรรพชน,เหล่าบรรพชนชราเห็นปลาตัวดังกล่าว,ก็ใบหน้าเปลี่ยนสีไปตาม ๆ กันทุกคน.
แม้แต่ไท่จู่หู่หยวนซิวที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,เวลานี้ยังร้องตะโกนเสียงดัง”หนี!”
เสียงของหู่หยวนซิวที่ดังก้องไปทั่วดินแดนบรรพชนจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,ปลาตัวใหญ่ยักษ์ก็ฟาดลงมาแล้ว.
ตูมมมมมมมมมมมมม!
ราวกับโลกกำลังล่มสลาย.
เสียงระเบิดดังกึกก้อง,ศิษย์ของเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณทั้งหมด,หูดับทันที,ในสมองได้ยินเพียงเสียงดังหวึ่ง ๆ.
พลังทำลายล้างที่น่าพรั่นพรึง,คลื่นเสียงที่น่าหวาดกลัวกวาดม้วนไปทั่วทุกหนแห่งของเทือกเขา.
เสียงระเบิดที่ดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง.
เทือกเขารอบ ๆ,ที่พังทลายลง,แตกแยกลามออกไปเป็นเหมือนกับใยแมงมุมกระจายไปทั่ว.
ต้นไม้ใบหน้าทุกสิ่งทุกอย่างในแดนบรรพชนที่กลายเป็นฝุ่นผง.
ในเวลานั้น,มีริ้วแสงสีม่วงร่างหนึ่งบินออกมาจากส่วนลึกดินแดนบรรพชน.
ริ้วแสงสีม่วงที่ออกมาเมื่อเห็นร่างใหญ่ยักษ์ของสัตว์เทวะคุนเผิง,พลังปราณศพที่พลุ้งพล่านแผ่ออกมาทันที.
กลิ่นอายสีม่วงที่ระเบิดออกมาพร้อมกับเสียงก็คำรามที่โกรธเกรี้ยว,โจมตีออกไป.
“ฝ่ามือปิศาจศพม่วง!”
ปราณปิศาจสีม่วงที่พวยพุ่งราวกับสายน้ำ,ลมปราณศพที่หนักหน่วงรุนแรงพลุ้งพล่านพุ่งออกไป.
อย่างไรก็ตาม,อสูรเทวะคุนเผิงที่ถูกฟาดกวาดเข้ามา,ฝ่ามือศพม่วงไม่อาจต้านได้พังทลายแทบจะในทันทีเช่นกัน.
ทันใดนั้นร่างปราณสีม่วงที่ถูกฟาดกระเด็นออกไป,กระแทกดินแดนบรรพชนส่วนลึกเสียงดังสนั่น.
ไท่จู่หู่หยวนซิวเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณตะโกนด้วยความโกรธ”เจ้าเป็นใคร?!”
ลู่อี้ผิงที่ไม่สนใจท่าทางของหู่หยวนซิวแม้แต่น้อย,ยกมือข้างหนึ่ง,ดึงดูดร่างของอีกฝ่ายมาอยู่ที่ด้านหน้า,เพราะหู่หยวนซิวนั้นได้กลายเป็นเผ่าปิศาจจื่อจีแล้ว,ดังนั้นดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณจึงกลายเป็นรังของเผ่าปิศาจจื่อจี่.
ลู่อี้ผิงจ้องมองหู่หยวนซิวอย่างไม่แยแส,พร้อมกับค้นวิญญาณอีกฝ่าย,เสร็จแล้วก็โยนออกไปเข้าปากของอสูรเทวะคุนเผิง.
อสูรเทวะคุนเผิงที่เคี้ยวร่างของหู่หยวนซิวที่กำลังร้องโอดโอยเจ็บปวดทรมาน.
ประมุขเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่มาถึง พบหูหยวนซิวถูกโยนเข้าปากอสูรเทวะคุนเผิง,แข้งขาก็อ่อนยวบลงในทันที.
“ท่านลู่อี้ผิง!”หูโจวและบรรพชนชราหลายคนที่พบลู่อี้ผิงที่ถ้ำเทพร่วง,ล้วนแต่คุกเข่า,ด้วยใบหน้าหวาดกลัว.
ลู่อี้ผิงที่หันหน้ากลับมา,จ้องมองหูโหจวและคนอื่น ๆ ที่คุกเข่าลง.
เวลานี้หูโจวและบรรพชนชราอีกหลายคนหวาดกลัวสั่นสะท้าน.
อย่างไรก็ตาม,ไม่ใช่ทุกคนที่รับใช้เผ่าปิศาจจื่อจี,ดังนั้นลู่อี้ผิงจึงไม่ได้สังหารหู่โจว.
ลู่อี้ผิงที่ก้าวตรงไปยังส่วนลึกของดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,ด้านในนั้นมียอดฝีมือเผ่าปิศาจจื่อจีหกคนมีทั้งบุรุษและสตรีที่เวลานี้กำลังหายใจหืดหอบ.
หนึ่งในนั้นจ้องมองลู่อี้ผิง,เผยยิ้มเยาะ”เจ้าคืออาจารย์นักบุญปิศาจลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ? ยอดฝีมือทำเนียบเทพลำดับสิบ? ลู่อี้ผิง,เจ้าล่วงเกินเผ่าปิศาจจื่อจี,ชีวิตไม่จบดีแน่.”
ลู่อี้ผิงที่จ้องมองคนของเผ่าปิศาจจื่อจีที่อหังการเอ่ยออกมาว่า”เจ้ารู้เพียงว่าข้าเป็นอาจารย์นักบุญปิศาจลู่อี้ผิง,ที่จริงกับไม่รู้ว่านักบุญปิศาจนั้นเป็นเพียงศิษย์สายนอกของข้าเท่านั้น.”
เหล่าคนของเผ่าปิศาจจือจีที่ตกใจ.
นักบุญปิศาจ,เป็นเพียงศิษย์สายนอกของลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ?
“ข้ามีศิษย์สายนอกสิบคน.”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่สนใจ”ยกเว้นสองคน,คนอื่น ๆ ล้วนแต่แข็งแกร่งกว่านักบุญปิศาจ, และข้ายังมีศิษย์สายตรงอยู่อีกสี่คน.”
สิบศิษย์สายนอก,มีเพียงสองคนที่อ่อนแอกว่านักบุญปิศาจ?
เหล่าคนของเผ่าปิศาจจื่อจีที่เพ่งพิศ.
ลู่อี้ผิงที่ชี้นิ้วออกไปปรากฏริ้วแสงสายฟ้าที่ส่องสว่าง.
แสงสายฟ้า,คาดไม่ถึงว่าจะเป็นสีเทา.
สายฟ้าสีเทา,พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย.
พริบตาที่สายฟ้าสีเทาฟาดไปยังพวกเขา,ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดก็กลายเป็นหมอกควันไปแล้ว.
“ใครก็ตามที่รับใช้เผ่าปิศาจจื่อจีและเรียนวิชาของเผ่าปิศาจจื่อจี,สังหารให้หมด.”ลู่อี้ผิงที่สั่งวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ.
ในเวลานั้น,เขาได้ต่อยหมัดออกไป,ที่ส่วนลึกของพื้นที่ดินแดนบรรพชน,ด้านในมีตำหนักแห่งหนึ่ง,ที่มีท่อนไม้ขนาดขนาดซ่อนอยู่,ซึ่งเป็นชิ้นส่วนของเจี้ยนมู่ทั้งหมดนั่นเอง.
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved