苍穹神宫十大古神（二更）

เมื่อพวกลู่อี้ผิงมาถึงเทือกเขาหงหวู่,เผ่าโม่เหออี,เผ่าทะเล,เกาะเสวียนกง,ลัทธิเทวะซิงไห่ต่างก็ยึดเส้นทางทั้งหมดเอาไว้แล้ว.

อย่างไรก็ตาม,เผ่าโม่เหออี,เผ่าทะเลและกลุ่มอิทธิพลอื่น ๆ ที่อนุญาตให้ทุกคนเข้าไปได้า,แต่ไม่ให้ออก,ดังนั้นพวกลู่อี้ผิงที่เดินทางเข้าไปในเทือกเขาหงหวู่จึงไม่ถูกหยุดเอาไว้.

เพราะว่าหลังจากที่ต้ายเฉาเข้าไปในเทือกเขาหงหวู่,ก็เข้าไปซ่อนตัว,ดังนั้นกลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ จึงไม่อาจหาต้ายเฉาพบโดยง่าย.

เทือกเขาหงหวู่เองก็กว้างใหญ่เป็นอย่างมาก,พวกลู่อี้ผิงที่บินช้า ๆ,ค้นหาพื้นที่รอบ ๆ อย่างใจเย็น.

ลู่อี้ผิงที่เปิดเนตรทัณฑ์สายฟ้าขึ้น.

ภายใต้เนตรทัณฑ์สายฟ้า,พื้นที่มิติแยกทั้งหมดไม่อาจหลุดรอดไปได้,แม้นต้ายเฉาจะซ่อนตัวได้ดีขนาดใหน,ขอเพียงเขาอยู่ในเทือกเขาหงหวู่,ไม่มีทางหลบหนีเนตรทัณฑ์สายฟ้าของเขาไปได้.

ขณะลู่อี้ผิงเข้ามาในเทือกเขาหงหวู่ไม่นาน,ไท่จู่เผ่าทะเล,ทะเลหลวนซิง เห่าชิงก็ได้รับรายงานจากผู้ใต้บังคับบัญชาว่าลู่อี้ผิงเข้ามาแล้ว.

“อืม,ข้ารู้แล้ว.”เห่าซิงดวงตาเผยความเย็นชา,บดยันต์สื่อสาร,รายงานให้กับเทพแห่งท้องทะเลทุกคนรับรู้.

ในเวลาเดียวกัน,สิบร่างที่ทะลวงพายุแม่น้ำดารามา,เข้าสู่พิภพสวีกง.

ร่างทั้งสิบ,สวมชุดเหมือนกัน,เป็นเกราะรบ,มีสัญลักษณ์เช่นเดียวกันพวกเขาเป็นอาวุโสสูงของวังเทวะซั่งเฉียง.

ทุก ๆ คน ล้วนแต่เป็นเทพโบราณ!

“เจ้าลัทธิเทวะซิงไห่เพิ่งส่งข้อมูลมาว่า,ลู่อี้ผิงเข้าไปในเทือกเขาหงหวู่แล้ว.”ผู้นำวังเทวะซั่งเฉียงเอ่ย.

“เช่นนั้น,พวกเราไปยังเทือกเขาหงหวู่!”

ร่างทั้งสิบ,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วไปยังเทือกเขาหงหวู่,แน่นอนระยะทางอยู่ไกลเล็กน้อย,จะต้องใช้เวลาสักหน่อย.

เทือกเขาหงหวู่,ยอดฝีมือแทบทุกคน,ต่างก็รับรู้ว่า ลู่อี้ผิงเข้ามาในเทือกเขาหงหวู่แล้ว.

เรือเหาะเผ่าปู่ซือเองก็มุ่งตรงสู่เทือกเขาหงหวู่เช่นกัน.

ประมุขน้อยเผ่าโม่เหออี,โม่เฟยที่เข้ามาต้อนรับกงจู่สี่เผ่าปู่ซือ”กงจูสี่,เทือกเขาหงหวู่เต็มไปด้วยยอดฝีมือมากมาย,หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดการต่อสู้ขึ้นทุกที่,สถานะของกงจูที่สูงส่ง,ไม่ควรเข้าไปในเทือกเขาหงหวู่.”

อู๋เหม่ยเอ่ยอย่างไม่แยแส”เจ้าจะบอกว่าด้วยผู้คุ้มกันของเผ่าปู่ซือของพวกเรา,อาจจะมีคนมาทำร้ายข้าอย่างงั้นรึ?”

ประมุขน้อยเผ่าโม่เหออี,โม่เฟยที่ตกใจ,เร่งรีบเอ่ยออกมาว่า”โม่เฟยไม่ได้หมายความเช่นนั้น.”

อู๋เหม่ยที่เอ่ยปากขัดทันที”ข้าไม่ได้เป็นดอกไม้บนแจกัน,ด้วยผู้คุ้มกันของข้า,ในพิภพสวีกงของเจ้าไม่มีใครสามารถทำอะไรข้าได้,นอกจากนี้,ความแข็งแกร่งของข้ายังเหนือกว่าเจ้า.”

โม่เฟยที่เผยความอักอ่วน.

อู๋ลี่เองก็เอ่ยปากออกมาว่า”ข้าเพิ่งได้รับข่าวว่าลู่อี้ผิงเพิ่งเข้าไปในเทือกเขาหงหวู่อย่างงั้นรึ?”

โม่เฟยที่ตกใจ,จากนั้นก็พยักหน้ารับ”เป็นเช่นนั้น,ก่อนหน้านี้สิบนาที,มีคนรายงานเข้ามาว่าลู่อี้ผิงได้เข้าไปในเทือกเขาหงหวู่แล้ว.”

อู๋ลี่เอ่ย”แล้วได้ตรวจสอบรึยังว่าตอนนี้ลู่อี้ผิงอยู่พื้นที่บริเวณใหน.”

“ท่านอู๋ลี่คิดที่จะ?”โม่เฟยเอ่ยอย่างระมัดระวัง.

“ข้าต้องการทำอะไร,ต้องบอกเจ้าด้วยรึ?”อู่ลี่ที่เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ”เจ้าช่วยข้าหาลู่อี้ผิงว่าตอนนี้อยู่ตำแหน่งใหนก็พอ.”

โม่เฟยไม่กล้าเอ่ยอะไรอีก.

เพราะว่าลู่อี้ผิงไม่คิดที่จะปกปิดตำแหน่งตัวเอง,ดังนั้นไม่นาน,เผ่าโม่เหอก็รับรู้ตำแหน่งของเขาได้.

เรือเหาะเผ่าปู่ซือมุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงทันที.

ขณะเรือเหาะกำลังมุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิง,เหล่ายอดฝีมือของเผ่าทะเลเองก็มุ่งหน้าไปหาลู่อี้ผิงเช่นกัน.

พวกลู่อี้ผิงที่กำลังค้นหาที่ซ่อนของต้ายเฉา,จากนั้นก็เห็นเรือเหาะเผ่าปู่ซือบินตัดอากาศมา.

เรือเหาะเผ่าปู่ซือนั้นเคลื่อนที่เร็วมาก,พริบตาเดียวก็มาถึงด้านหน้าพวกลู่อี้ผิงแล้ว,เรือเหาะที่ทำให้เกิดพายุกวาดม้วนไปทุกหนแห่ง,เกิดเสียงดังสนั่นจนทำให้ยอดหลายแห่งพังทลายลง.

“เผ่าปู่ซือพิภพฮุ่นหลวน.”ฉื่อเย่อุทานด้วยความตกใจ.

พิภพฮุ่นหลวน,เผ่าปู่ซือก็เหมือนกับวังเทวะซั่งเฉียง,พวกเขาคือยักษ์ใหญ่ของพื้นที่ดาราเป่ยหวง.

อู๋ลี้ที่เหาะออกมาจากเรือเหาะจ้องมองลู่อี้ผิง”เจ้าคือลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ? ได้ยินว่าเจ้ามีวารีดาราฮุ่นตุ้นมากมาย.”

ถึงจะเป็นเผ่าปู่ซือ,วังเทวะซั่งเฉียง,วารีดาราฮุ่นตุ้นก็คือสมบัติหายากเป็นอย่างมาก.

ด้วยวิชาบ่มเพาะของอู๋ลี่,จำเป็นต้องใช้วารีดาราฮุ่นตุ้นช่วยในการบ่มเพาะ.

ทำให้เขาต้องการวารีดาราฮุ่นตุ้นจำนวนมาก.

ไม่เช่นนั้น,ด้วยสถานะของเขาแล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่จะตามอู๋เหม่ยมายังพิภพสวีกง,เขาที่รู้เรื่องที่ลู่อี้ผิงมีวารีดาราฮุ่นตุ้น,ดังนั้นจึงได้เดินทางมาที่นี่เป็นพิเศษ.

เมื่ออู๋ลี้เอ่ยจบ,ทันใดนั้น,ทุกคนก็ได้ยินเสียงดังกึกก้องปรากฏขึ้น,ร่างทั้งสิบได้มาถึงพื้นที่เทือกเขาหงหวู่แล้ว.

สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทั้งสิบ,เหล่าผู้ฝึกตนในเทือกเขาหงหวู่ไม่มีใครไม่ตกใจ.

ประมุขเผ่าโม่เหออีเองก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทั้งสิบเช่นกัน,ถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสี,กลิ่นอายของแต่ละคน,คาดไม่ถึงว่าจะเหนือกว่าเขามาก.

เห็นชัดเจนว่าคนทั้งสิบนั้นเป็นเทพโบราณที่แข็งแกร่ง.

“เทพโบราณ! สิบเทพโบราณ!”

สิบเทพโบราณที่มาถึง,เพียงแค่กลิ่นอายก็ทำให้เทือกเขาหงหวู่สั่นไปมาอย่างรุนแรงแล้ว.

แม้แต่อู๋ลี้เผ่าปู่ซือยังประหลาดใจ”ไม่คาดคิดเลยว่าวังเทวะซั่งเฉียงจะส่งสิบอาวุโสสูงมา.”

สิบอาวุโสสูงวังเทวะซั่งเฉียงได้เดินทางมาถึงเทือกเขาหงหวู่,ทำให้ทุกกลุ่มอิทธิพลกลายเป็นวุ่นวายขึ้นมาทันที.

เจ้าลัทธิเทวะซิงไห่และยอดฝีมือมากมายเร่งรีบเข้าไปต้อนรับ.

“คารวะท่านจงหยวน!”เจ้าลัทธิเทวะซิงไห่เข้าไปต้อนรับ,โน้มตัวคารวะสิบอาวุโสของวังเทวะซั่งเฉียง.

จงหยวนที่ไม่สนใจแม้แต่น้อย”ลู่อี้ผิงอยู่ที่ใหน?”

“ที่ด้านหน้า.”เจ้าลัทธิเทวะซิงไห่เร่งรีบเอ่ยรายงาน”คนของเผ่าปู่ซือเองก็มาถึงด้วย.”

“...”จงหยวนที่ประหลาดใจ,จากนั้นพวกเขาก็มุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิง,โดยมีคนของลัทธิซิงไห่เร่งรีบตามไป.

ในเวลานั้น,จงหยวนและคนอื่น ๆ ได้มาปรากฏขึ้นต่อหน้าลู่อี้ผิง.

จงหยวนที่จ้องมองไปยังเรือเหาะของเผ่าปู่ซือ,จำอู่เหม่ยและอู๋ลี่ได้,ก็ขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็จ้องมองไปยังลู่อี้ผิง.

ขณะจงหยวนต้องการจะเอ่ยปาก,ทันใดนั้นจากพื้นที่ไกลออกไป,กองทัพเผ่าทะเลและเผ่าโม่เหออี้จากทิศตะวันออกและทิศใต้ต่างก็มาถึงเช่นกัน.

ผู้นำเผ่าทะเล,เป็นสตรีผู้งดงามสวมเกราะเทพแห่งท้องทะเล

เหล่ายอดฝีมือพิภพสวีกงต่างก็จดจำสตรีผู้งดงามผู้นี้ได้,พร้อมกับเผยความประหลาดใจออกมา”ท่านอายินาเทพแห่งทะเล ของเผ่าทะเล.”

เผ่าโม่เหอี,เกาะเสวียนกง,ตลอดจนวังเทวะจีเหม่ย,ต่างก็ส่งเสียงดังอื้ออึงวุ่นวาย.

เทพแห่งทะเลเผ่าทะเล,นับว่ามีความอาวุโสสูงยิ่งกว่าไท่จู่เผ่าทะเลเห่าซิงซะอีก.

จงหยวนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของอายินา,ก็เผยความประหลาดใจ,ไม่คาดคิดเลยว่าพิภพสวีกงจะมียอดฝีมือเช่นอายินาได้.

อายินาที่ถือสามง่ามแห่งท้องทะเล,ใบหน้าเคร่งขรึม,ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน,พร้อมกับกองกำลังเทพแห่งทองทะเลจำนวนมากด้านหลังของนาง.

กลิ่นอายที่ทรงพลังทำให้ห้วงมิติรอบ ๆ บิดเบี้ยว.

เผ่าโม่เหออี,เผ่าทะเล,เกาะเสวียนกงและวังเทวะจีเหม่ยตลอดจนกลุ่มอิทธิพลของพิภพสวีกงอีกมากมายที่มารวมตัวกันคนแล้วคนเล่า.

ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและคนอื่น ๆ ที่ถูกล้อมเอาไว้แน่นหนาจนน้ำไม่มีรั่วแม้แต่น้อย.

เดิมทีคราแรกทุกคนเดินทางมาค้นหาต้ายเฉา,ทว่าตอนนี้,ต้ายเฉากับกลายเป็นตัวประกอบไปซะแล้ว.

จงหยวนจ้องมองลู่อี้ผิง,เอ่ยปากออกมาทันที.”เจ้าคือคนสังหารจ้าวจิ่วซิงงั้นรึ?”