我说的是一百二十滴（二更）

เห่ยเซี่ย,ฉื่อเยว่จ้องมองสำนักงานใหญ่สมาพันธ์เจิ้นจินที่สร้างขึ้นจากทองคำล้วน,พลางชงักงันไปเช่นกัน.

พวกเขาเองก็เพิ่งเคยมายังสำนักงานใหญ่สหพันธ์เจิ้นจินเช่นกัน.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำจ้องมองอักขระสีทองบนหน้าประตูพลางเอ่ยออกมาว่า”สมาพันธ์เจิ้นจินร่ำรวยมากจริง ๆ.”น้ำเสียงของเขาไม่ค่อยพอใจอยู่เล็กน้อย,เพราะว่าสิ่งก่อสร้างของสมาพันธ์เจิ้นจินนั้นส่องสว่างสีทองมากกว่าหน้าผากของเขานั่นเอง.

โดยเฉพาะอักขระขนาดใหญ่หลายเมตรที่สร้างขึ้นมาจากศิลาดาราทองคำที่หายาก,เพียงแค่เศษเล็ก ๆ ของมันก็มีราคาสูงเทียมสวรรค์แล้ว.

สมาพันธ์เจิ้นจินถือเป็นองค์กรข่าวสารที่ใหญ่ที่สุดใน 17 พิภพ,และยังเป็นหอการค้าที่ใหญ่ที่สุดใน 17 พิภพอีกด้วย,แต่ละสาขานั้นมีการซื้อขายมากมาย,การที่พวกเขาร่ำรวยย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก.

ลู่อี้ผิงที่ก้าวเข้ามายังห้องโถงด้านหน้า.

พนักงานต้อนรับที่รู้ว่ามารับข่าว,ก็นำพวกลู่อี้ผิงไปยังห้องโถงอีกแห่งหนึ่ง.

สาขาใหญ่ของสมาพันธ์เจิ้นจินนั้นมีห้องโถงทั้งหมดสิบห้อง.

แต่ละห้องโถงแต่ละแห่งนั้นกำแพงที่สร้างขึ้นมาจากทองคำล้วน,ดูระยิบระยับ,แทบไม่มีวัสดุอื่นเจือปน,นับว่าหรูหราและราคาแพงเป็นอย่างมาก.

แม้แต่พื้น ยังปูด้วยทองคำทมิฬ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ยต่อคนของสมาพันธ์เจิ้นจิน,”สมาพันธ์เจิ้นจินของเจ้ารวยมาก,เถ้าแก่ของพวกเจ้าสกุลจินอย่างงั้นรึ?”

ผู้ฝึกตนสมาพันธ์เจิ้นจินที่ดวงตาเบิกกว้าง,ก่อนเผยยิ้ม”ไม่มีใครกล้าเอ่ยเช่นนี้มาก่อน,ทว่าสมาพันธ์เจิ้นจินของพวกเราร่ำรวยจริง ๆ,ผู้นำของเราเองก็สกุลจินเช่นกัน.”

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยความประหลาดใจ,ไม่คิดเลยว่าผู้นำสมาพันธ์เจิ้นจินจะแซ่จินจริง ๆ.

เขาที่เผยยิ้ม”ไม่แปลกใจเลยว่าสำนักงานใหญ่สมาพันธ์เจิ้นจินของเจ้าสร้างขึ้นด้วยทองคำทั้งหมด.”

พวกเขาถูกนำมายังห้องโถงข่าวสาร.

ภายในห้องโถงดังกล่าว,มีผู้คนมากมาย,แต่ละคนส่งเสียงดังอื้ออึง.

ลู่อี้ผิงที่ก้าวไปยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์จุดหนึ่ง,พร้อมกับแจ้งเรื่องที่ต้องการติดต่อ,หลังจากพนักงานตรวจสอบ,ก็ส่งแผ่นหยกบันทึกข่าวสารให้กับลู่อี้ผิง.

ลู่อี้ผิงที่รับรู้ข้อมูลที่อยู่ในนั้น,เป็นข่าวที่สมาพันธ์เจิ้นจินสืบมาได้.

“แดนชำระโม่เหอ,ตระกูลซู.”ลู่อี้ผิงที่อ่านข้อความด้านใน.

ตามการสืบสวนของสมาพันธ์เจิ้นจิน,ประมุขตระกูลซูเคยพบกับชิ้นส่วนเจี้ยนมู่,เขาได้รับมันมาจากแดนชำระโม่เหอ.

ตระกูลซู,แน่นอนว่าต้องเป็นตระกูลซูเมืองตระกูลซู,ส่วนแดนชำระโม่เหอ,ก็คือพื้นที่ของเผ่าโม่เหออี.

เจ้าหน้าที่หลังเคาน์เตอร์เป็นสตรีที่งดงามเป็นอย่างมาก,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ยสอบถามออกมา”แม่นางน้อย,ผู้นำของเจ้าอยู่หรือไม่? ข้าต้องการซื้อบางสิ่งจากเขา.”

พนักงานสาวเผยยิ้ม”ไม่รู้ว่าผู้ยอดเยี่ยมต้องการซื้อสินใด?สถานที่แห่งนี้มีหน้าที่ซื้อขายข่าวสาร,หากต้องการซื้อขายสิ่งของโปรดไปยังอีกห้องโถง.”

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำจึงไม่เอ่ยอะไรอีก,ขณะเอ่ยต่อลู่อี้ผิง.

“จูเหริน,ไม่บ่อยนักที่จะมาถึงสำนักงานใหญ่สมาพันธ์เจิ้นจิ้น,พวกเราไปยังโถงซื้อขายหน่อยเป็นอย่างไร?”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ย.

ลู่อี้ผิงพยักหน้ารับ.

ตระกูลซูอยู่ในเมืองตระกูลซูอยู่แล้ว,พวกเขาไม่จำเป็นต้องเร่งรีบไปพบ.

ดังนั้น,พวกลู่อี้ผิงจึงไปยังห้องโถงซื้อขายที่อยู่ถัดไป.

โถงซื้อขายนั้นที่พื้นที่อยู่เก้าส่วน,ซึ่งมีสินค้ามากมายถูกนำมาวางแสดงเป็นสัดส่วนแยกเป็นโซนพื้นที่อย่างชัดเจน ยกตัวอย่าง พื้นที่ขายวัตถุดิบ,อาวุธ,สมุนไพรวิญญาณ,เม็ดยาเทวะและสมบัติหายาก.

พื้นที่ต่าง ๆ,จะมีผู้จัดการคนหนึ่งดูแลเฉพาะ.

พวกลู่อี้ผิงที่มาถึงโถงซื้อขายและเดินสำรวจอย่างไม่เร่งรีบ.

ทันใดนั้น,ลู่อี้ผิงก็หยุดลง,จ้องมองไปยังกล่องใบหนึ่ง.

กล่องดังกล่าวมีผนึกพิเศษผนึกเอาไว้.”สมบัติราชาอสูรหวนหยิง,เผ่าอสูรโบราณ.”

ที่พิภพเหิงหยวนก่อนนั้น,เขาและได้รับหยกหลงฮานสองชิ้นจากปราชญ์ยาจกโจวเฉิงซึ่งได้รับมันมาจากถ้ำที่พักราชาอสูรหวนหยิง,หลังจากนั้นเขาก็พบเข้ากับชิ้นส่วนของเจี้ยนมู่ในนั้น,ซึ่งนั่นเป็นชิ้นแรกของชิ้นส่วนเจี้ยนมู่ที่เขาได้รับ,และได้เพาะชำมันขึ้นมาในที่สุด.

“สมบัติเจ้าหนูหวนหยิง.”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำจ้องมองกล่องพลางเผยความประหลาดใจ.

ลู่อี้ผิงก้าวเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่”กล่องนี้ขายอย่างไร?”

“กล่องนี้,สมาพันธ์เจิ้นจินเพิ่งนำมาวาง,ทว่าไม่ได้ขายเป็นเงิน,ลูกค้าจะต้องนำสมบัติมาแลกเปลี่ยนเท่านั้น.”เจ้าหน้าที่ตอบ.

ลู่อี้ผิงเอ่ย”แล้วสิ่งใดที่สมาพันธ์เจิ้นจินต้องการแลกเปลี่ยน?”

เจ้าหน้าที่ส่ายหน้าไปมา”ผู้นำน้อยของพวกเราไม่ได้เอ่ย,เขาบอกว่าให้อีกฝ่ายเสนอสิ่งของที่ทำให้เขาถูกใจ,ก็สามารถแลกเปลี่ยนกล่องนี้ได้.”จากนั้นก็เอ่ยออกมาว่า”กล่องใบนี้,มีค่ายกลยุคโบราณผนึกอยู่,แม้แต่ยอดฝีมือของสมาพันธ์เจิ้นจินก็ไม่อาจเปิดได้.”

ลู่อี้ผิงที่โบกมือ,นำวารีดาราสองหยดออกมา.

“วารีดาราฮุ่นตุ้น!”เจ้าหน้าที่เผยความประหลาดใจ.

ผู้คนรอบ ๆ ภายในห้องโถง,ต่างก็จ้องมองสายตาเป็นประกายลุกโชนด้วยเปลวเพลิง.

“เจ้าลองถามผู้นำน้อยของเจ้า,วารีดาราสองหยดนี้เป็นอย่างไร.”ลู่อี้ผิงเอ่ย.

เจ้าหน้าที่เร่งรีบส่งข้อความรายงาน,ในเวลาต่อมาอีกฝ่ายที่ส่งข้อความกลับมา.

“ผู้นำน้อยของพวกเราบอกว่าต้องการวารีดารา,ทว่าต้องการ 20 หยด!”เจ้าหน้าที่บอกต่อลู่อี้ผิง.

พวกเห่ยเซี่ยได้ยินก็ขมวดคิ้วไปมา,ต้องการ 20 หยดแลกเปลี่ยนกับกล่องที่เปิดไม่ได้,สหพันธ์เจิ้นจินช่างโลภจริง ๆ.

“ตกลง.”ลู่อี้ผิงที่เอ่ยไม่ใส่ใจ,ก่อนที่จะโบกมือนำวารีดาราอีก 18 หยดออกมา,ก่อนจะส่งให้กับฝ่ายตรงข้าม.

อย่างไรก็ตาม,ขณะที่ลู่อี้ผิงจะนำกล่องไป,ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา”ช้าก่อน!”

พวกลู่อี้ผิงที่จ้องมองออกไป,เห็นชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ก้าวออกมา,พร้อมกับกลุ่มยอดฝีมือ.

เหล่าเจ้าหน้าที่เห็นผู้เยาว์พร้อมกับยอดฝีมือสมาพันธ์เจิ้นจินที่ก้าวออกมา,ก็เร่งรีบเข้าไปต้อนรับ”คารวะผู้นำน้อย.”คนที่มาเป็นผู้นำน้อยสหพันธ์เจิ้นจิน,จินเหยาโป.

จินเหยาโปก้าวมาอยู่ด้านหน้าลู่อี้ผิง,เผยยิ้ม”ผู้น้อย,ผู้นำน้อยสหพันธ์เจิ้นจิน,จินเหยาโป,ไม่รู้ว่าผู้ยอดเยี่ยมมีนามว่าอย่างไร?”

ลู่อี้ผิงจ้องมองฝ่ายตรงข้ามเล็กน้อย.”20 หยดวารีดาราฮุ่นตุ้น,เจ้ารับไปแล้ว,มีอะไร,สมาพันธ์เจิ้นจินต้องการตระบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?”

จินเหยาโปเผยยิ้ม”ผู้ยอดเยี่ยมเข้าใจผิดแล้ว,สมาพันธ์เจิ้นจินของพวกเราไม่มีทางกระทำเช่นนั้น,ทว่าพนักงานของพวกเราเมื่อครู่นี้เข้าใจผิด,ข้าบอกเขาไปว่า 120 หยดวารีดาราต่างหาก.”

พนักงานคนดังกล่าว ดวงตาแทบหลุดจากเบ้าด้วยความตกใจ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยยิ้ม,จ้องมองจินเหยาโป,”ข้าขอพูดนะเจ้าหนู,เจ้าคิดว่าพวกเราเป็นแกะอ้วนจริง ๆ รึ? 20หยดตกลงกันแล้ว,เจ้ากับเปลี่ยนเป็น 120 หยก”เขาหยุดและเอ่ยออกมาว่า”หากพวกเราให้เจ้า 120 หยด,เจ้าไม่เปลี่ยนเป็น 1200 หยดหรอกรึ?”

ยอดฝีมือของสมาพันธ์เจิ้นจินคนหนึ่งใบหน้ามืดครึ้ม,ก้าวออกมากล่าวต่อวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ”ผู้ยอดเยี่ยมระวังปากด้วย,สมาพันธ์เจิ้นจินของพวกเรานั้นแลกเปลี่ยนอย่างยุติธรรม,ไม่เคยบังคับใครแลกเปลี่ยน”

ลู่อี้ผิงยังคงสงบ”หากข้าต้องการนำกล่องนี้ไปและใช้วารีดาราเพียงแค่ 20 ล่ะ.”

จินเหยาโปที่ตกใจ,เผยยิ้มออกมา”หลายปีมานี้,ไม่เคยมีใครสามารถแย่งชิงสมบัติจากสำนักงานใหญ่เจิ้นจินของเราได้,ข้าขอเตือนผู้ยอดเยี่ยมอย่าได้คิดอะไรไม่ดี.”

ในเวลานั้น,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่ยกมือขึ้น,ดูดดึงกล่องดังกล่าวมาทันที.