ตอนที่ 211

不用太激动,那只是主人亿点点的力量(三更)

***เปลี่ยนชื่อจ้าวแห่งทวยเทพ เป็น จ้าวหมื่นทวยเทพครับ จะได้เข้ากับเนื้อเรื่องช่วงหลัง.

เสียงของลู่อี้ผิงที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยันยอดฝีมือทำเนียบเทพเป็นอย่างมาก!

เสียงของเขาดูแคลนฟู่ซ่างเซิ่งเป็นอย่างมาก!

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้,ภายในถ้ำเทพร่วงกับเงียบสนิท,ไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไรออกมา.

ไม่มีใครกล้าเอ่ยแย้งแม้แต่คนเดียว.

บางทีความแข็งแกร่งของลู่อี้ผิงทีเผยออกมาก่อนหน้านี้น่าเกรงขามอย่างที่สุด,จนทำให้ไม่มีใครกล้าเอ่ยปาก,ไม่อาจออกความเห็นใด ๆได้.

แม้แต่กงจู่หยวนซานที่ยกย่องฟู่ซ่างเซิ่งอย่างที่สุด,ยังพูดไม่ออก.

นางโกรธ.

ไม่อยากเชื่อ

อย่างไรก็ตามนาง...

หวาดกลัวเป็นอย่างมาก,แม้แต่กลายเป็นสิ้นหวังไปแล้ว!

ภายในถ้ำเทพร่วง,ลู่อี้ผิงที่ก้าวออกไป,ปรากฏบนท้องฟ้าจ้องมองลงไปยังฟู่ซ่างเซิ่งที่จมอยู่ใต้หลุม.

อีกฝ่ายที่อยู่ในสภาพอนาถ,เกราะเทวะที่แตกละเอียด,ทั่วร่างเต็มไปด้วยโลหิต,บนร่างมีแม้แต่โลหิตที่กำลังพุ่งปุด ๆ ออกมา,จากนั้นลู่อี้ผิงก็ต่อยออกไปอีกหมัด.

“กำราบสวรรค์!”

“กำราบปฐพี!”

“กำลังสังหารหมื่นโลกา!”

เสียงของลู่อี้ผิงที่ดังก้องไปทั่วถ้ำเทพร่วง.

เสียงที่เย็นชา,หมัดที่ใหญ่ยักษ์ส่องประกายแสงจากท้องฟ้าฟาดลงมาบนพื้น,เห็นแต่ไกลเป็นเหมือนกับเสาสวรรค์ที่ส่องสว่างเชื่อมต่อสวรรค์และปฐพี.

หมัดเสาสวรรค์ที่ฟาดลงมาบนร่างของฟู่ซ่างเซิ่ง.

ตูมมมมมมมม!

ผืนปฐพีที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง.

จากนี้,ทุกคนที่เห็นภาพดังกล่าว เกรงว่าชั่วชีวิตนี้คงไม่อาจลืมได้,หมัดที่เหมือนกับเสาสวรรค์ที่ทะลวงจากสวรรค์สู่ผืนปฐพี,ทำลายล้างผืนแผ่นดินขนาดใหญ่.

เสาแห่งหมัดที่ตั้งตระหง่านบนผืนทวีป.

ฟู่ซ่างเซิ่งที่ถูกฝังเอาไว้ใต้ผืนปฐพีไปในทันที.

ทุกคนต่างก็จ้องมองภาพที่เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องสนั่นผืนปฐพี จนทำให้พื้นดินสั่นไปมาอย่างรุนแรง,ด้วยจิตใจที่ว่างเปล่า,ไม่อาจแสดงความคิดเห็นใด ๆ ออกมาได้เลย.

จ้องมองแต่ไกลมองเห็นเป็นเสาแห่งแสงที่น่าพรั่นพรึงกำลังทะลวงผืนปฐพีให้จมลึกลงสู่ใต้ผืนพิภพ.

ทว่าบนลำแสงที่ทะลวงท้องฟ้า,มีผู้เยาว์สวมชุดสีน้ำเงิน,ที่แผ่กลิ่นอายมหาราชแห่งโลกหล้าปรากฏอยู่.

ลู่อี้ผิงบนท้องฟ้า,ดูไร้อำนาจไร้ซึ่งอิทธิพล,ทว่ากับรู้สึกเหมือนสวรรค์และปฐพีราวกับอยู่ในมือของเขาอย่างสมบูรณ์,เหล่าเทพและเซียนปิศาจล้วนแต่ต้องการคุกเข่าแทบเท้าของเขา.

ชุดสีน้ำเงินที่ราบเรียบสุขุมนุ่มลึก.

เมื่อฟู่ซ่างเซิ่งถูกต่อยจมผืนปฐพี,ทุกสิ่งทุกอย่างก็พังลายลง,ผืนฐพีแตกสลาย,แม้นว่าผืนปฐพีที่แยกออกจากกันไกล,ทว่าทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าร่างของฟู่ซ่างเซิ่งนั้นแตกสลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยสลายหายไปแทบจะในทันที.

ทุกคนรอบ ๆ สามารถมองเห็นได้ว่าฟู่ซ่างเซิ่งนั้นตกตายด้วยสภาพอย่างไร,ใบหน้าท่าทางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,สิ้นหวัง,เศร้าใจ,แม้แต่เห็นน้ำตาที่ไกลอาบแก้มของฟู่ว่างเซิ่งด้วย.

เข้าใจอะไรผิดหรือไม่?

ยอดฝีมือทำเนียบเทพอันดับ 79,ถึงกับหลังน้ำตาอย่างคาดไม่ถึง.

ก่อนหน้านี้,มีบางคนที่ได้ยินเสียงคำรามของฟู่ซ่างเซิ่ง,ทว่าเสียงคำรามด้วยความโกรธนั้นกับไม่ชัดเจนนัก.

อย่างไรก็ตาม,เสียงที่ไม่ยินดีและเศร้าสลดนั้นกับได้ยินอย่างชัดแจ้ง.

ฟู่ซ่างเซิ่งตายแล้ว!

ทำเนียบเทพอันดับ 79,จากพิภพสวีกง,ระยะห่างหลายร้อยล้านลี้,เดินทางมาตกตายที่ถ้ำเทพร่วง.

ถ้ำเทพร่วง,ที่ฝังเหล่าตัวตนที่น่าเกรงขามเอาไว้มากมาย,วันนี้เพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว.

บรรพชนชราบางคนจ้องมองกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ของผู้เยาว์ชุดน้ำเงินบนอากาศ,พลางเอ่ยพึมพำ,”หลังจากนักบุญปิศาจ,พิภพเหิงหยวน,ก็มียอดฝีมือทำเนียบเทพในที่สุด!”

พื้นที่ดวงดาว 17 พิภพ,แม้นว่าจะไม่มีกฎเกณฑ์ที่เขียนเอาไว้ชัดเจน,ทว่าขอเพียงเอาชนะหรือสังหารยอดฝีมือทำเนียบเทพก่อนหน้านี้,อันดับของคนก่อนก็จะเป็นของคนใหม่.

ตอนนี้,ลู่อี้ผิงสังหารฟู่ซ่างเซิ่ง,อันดับ 79 ,อันดับทำเนียบเทพของฟู่ซ่างเซิ่งก็จะกลายเป็นของลู่อี้ผิง.

ลู่อี้ผิงที่กลับมายังพื้นที่เดิมก่อนหน้านี้รวมกลุ่มกับพวกเห่ยเซี่ย,หลงกู่และคนอื่น ๆ.

เห่ยเซี่ย,หลงกู่,หวงหยวนตงและคนอื่น ๆ แทบควบคุมตัวเองไม่ได้จนต้องคุกเข่าลงบนพื้น.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ยปาก”ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้น,เมื่อกี้ ก็แค่ความแข็งแกร่งหนึ่งในร้อยล้านของจูเหรินเท่านั้น.”

ความแข็งแกร่งหนึ่งในร้อยล้านอย่างงั้นรึ?

คำพูดของวัวกระทิงมังกรเขาทองคำนั้น,ได้กระแทกทำลายขวัญกำลังใจของหลงต้าเหมิงและเหล่าคนนิกายราชามังกรเป็นอย่างมาก.

แน่นอน,หลงต้าเหมิงและคนอื่น ๆ ย่อมไม่เชื่อคำพูดของมังกรเขาทองคำ,ทว่าความแข็งแกร่งที่อีกฝ่ายมีนั้นก็เหนือกว่าพวกเขาอย่างสมบูรณ์,คำพูดดังกล่าวจะเชื่อหรือไม่,หาได้สำคัญ.

ลู่อี้ผิงที่โบกมือให้เห่ยเซี่ย,หลงต้าเหมิง,หวงหยวนตงและคนอื่น ๆ ลุกขึ้น,จากนั้นก็จ้องมองไปยังหลงต้าเหมิงและหลงยวีรวมทั้งคนอื่น ๆ.

หลงต้าหมิง,หลงยวีเวลานี้ร่างกายอ่อนระทวย,แทบยืนไม่อยู่,เวลานี้รู้สึกพลังทั่วร่างมันเหือดหายไปหมดแล้ว.

ลู่อี้ผิงจ้องมองไปยังหลงต้าเหมิง,”ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้,เจ้าบอกว่าจะฝังพวกเราไปพร้อมหลงกู่หรอกรึ?”

หลงต้าเหมิงที่ใบหน้าซีดเซียวราวกับคนตาย,เอ่ยออกมาด้วยความหวาดผวา”ต้าเหริน,โปรดอภัยด้วย!”

เมื่อลู่อี้ผิงจดจ้องมอง,หลงต้าเหมิงก็พุ่งกระเด็นออกไป,ขณะล่วงหล่นลงพื้น,ร่างกายถูกเพลิงสายฟ้าปกคลุม,เผาไหม้จนกลายเป็นเถ้าสลายไปกับสายลม.

ในเวลานั้น,ประมุขน้อยนิกายราชามังกร หลงยวีที่มีน้ำเจิ้งนอง,เปียกปอนเป้ากางเกงของตัวเองไปหมด.

เห็นชัดเจนว่าหลงยวีนั้นหวาดกลัวจนขนหัวลุกแล้ว.

ลู่อี้ผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.

ท้ายที่สุด,ลู่อี้ผิงก็นำวังดาราอู๋จี้ ปล่อยจ้าวพิภพทั้ง 100,000 คนออกมา,เพื่อฝึกฝนฝีมือกับคนของนิกายราชามังกร.

คนของนิกายราชามังกรหลายพันคน,ที่เห็นจ้าวพิภพหลายแสนคนที่ปรากฏขึ้นเต็มท้องฟ้าไปหมด,ถึงกับกลายเป็นงงงวย.

แม้แต่หูโจวเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณและคนอื่น ๆ ยังหวาดผวา.

ใน 17 พิภพ,แม้แต่เผ่าโม่เหออีที่แข็งแกร่งที่สุดในพิภพสวีกง,ยังไม่มีจ้าวพิภพถึงหนึ่งแสนคนเลย?

ภายใต้จ้าวพิภพหนึ่งแสนคนพร้อมกับค่ายกลสายฟ้าสังหารมังกรทะยาน,คนของนิกายราชามังกรแทบจะพังทลายในการโจมตีเดียว.

ถูกกวาดกล้างโดยสมบูรณ์.

หลังจากกำจัดคนของนิกายราชามังกรไปทั้งหมด,ลู่อี้ผิงก็จ้องมองไปยังคนของแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่อยู่ไกลออกไป,พร้อมกับให้จ้าวพิภพทั้งหนึ่งแสนคนลงมือต่อ.

กงจู่หยวนซานแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยว ถูกเห่ยเซี่ยจัดการเพียงแค่หมัดเดียว.

หลังจากจัดการคนของแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวแล้ว,ลู่อี้ผิงก็จ้องมองไปยังเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

ประมุขหู่โจวและผู้ฝึกตนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่คุกเข่าหมอบราบลงบนพื้นทันที.

ก่อนหน้านี้เขาเอ่ยว่าลู่อี้ผิงกล้าท้าทายฟู่ซ่างเซิ่งช่างอหังการนัก,เวลานี้หู่โจวกับคุกเข่าแนบพื้น เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ”ต้าเหริน,เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณไม่เคยคิดล่วงเกินต้าเหรินเลยแม้แต่น้อย,ขอให้ต้าเหรินอภัยต่อชีวิตราคาถูกของพวกเราด้วย.”

ตอนนี้,แม้ลู่อี้ผิงให้เขาล่วงเกินยอดฝีมืออันดับเทพ,เขาก็พร้อมที่จะทำตาม.

เห็นหู่โจวเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณสั่นสะท้านไร้ซึ่งศักดิ์ศรีแล้ว,ลู่อี้ผิงก็เอ่ยออกมาว่า”พวกเจ้ามาหาอะไรที่นี่?”

หู่โจวที่เร่งรีบเอ่ยตอบออกมาว่า”เรียนต้าเหริน,พวกเรากำลังค้นหาถ้ำที่พักของเทพโบราณยุคโบราณ ต้วนหลง.”

“ถ้ำที่พักของเจ้าหนูต้วนหลงอยู่ที่นี่อย่างงั้นรึ?”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยความประหลาดใจ.

ต้วนหลง,เป็นลูกหลานของจ้าวหมื่นทวยเทพ,พรสวรรค์ของต้วนหลงนั้น,น่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก,ลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำเห็นเหล่าพรสวรรค์มามากมาย,ทว่ามีน้อยคนนักที่จะเทียบกับต้วนหลงได้.

“เจ้านำพวกเราไป.”ลู่อี้ผิง.

“น้อมรับคำสั่ง!”หู่โจวที่กลายเป็นดีใจ,เร่งรีบนำพวกลู่อี้ผิงไปยังหุบเหวขนาดใหญ่ทันที.

ในเวลานั้น,ทุกคนที่จ้องมองหุบเหวขนาดใหญ่.

หู่โจวเอ่ย”อยู่ในส่วนลึกหุบเหวแห่งนี้.”

หวงหยวนตงเอ่ยกับลู่อี้ผิง”เรียนต้าเหริน,ข้าเองก็ได้รับหยกโลกพิสุทธิ์ในหุบเหวแห่งนี้ในอดีตเช่นกัน.”