一鼎๎城，唯我路一平（一更）

ได้ยินคำถามของลู่อี้ผิง,เช่อกัวหัวก็ตกใจ,ดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว,เร่งรีบเอ่ยตอบ”ข้าต้องการเข้าไปหาวัตถุดิบปรุงยาในพื้นที่ของแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้,ทว่ากับพบบางสิ่งเข้า.”มือของเขาที่ยื่นออกไป,ปรากฏวัตถุดิบสีดำบนฝ่ามือ.

วัตถุสีดำ,มีขนาดเท่ากับสองหัวแม่มือ,มีรูปลักษณ์สีเหลี่ยมจัตุรัส,ดูเหมือนกับผลึกสีดำ,แต่กับไม่สะท้อนแสง,นอกจากนี้ยังมีพลังกลืนกิน,แสงที่อยู่รอบ ๆ ถูกกลืนกินไม่หยุดหย่อนทำให้พื้นที่รอบ ๆ กลายเป็นสีดำแทน.

ลู่อี้ผิงที่ยื่นมืออกไป,วัตถุสีดำที่ลอยออกมา,อยู่ในมือของลู่อี้ผิง,ขณะที่เขาจ้องมองอย่างระเอียดก็เผยความประหลาดใจ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำจ้องมองวัตถุสีดำก็เผยความประหลาดใจ,เอ่ยออกมาว่า”นี่คือศิลาธรรมชาติปิศาจ!”

เขาและลู่อี้ผิงบอกได้ว่าศิลาปิศาจนี้ยังไม่เติบโต,หากเติบโตจะยิ่งทรงพลังกว่านี้.

เช่อกัวหัวเอ่ย”เมื่อข้าพบสิ่งนี้,เกือบที่จะถูกสะกด,โชคดีที่มีสมบัติพุทธะ,ทำได้ได้สติกลับมาได้.”เขาเอ่ยด้วยความหวาดกลัว.

“สิ่งนี้,ใช้หล่อเลี้ยงปิศาจจื่อจีอย่างงั้นรึ?”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ย.

แดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้,ไม่มีทางที่จะมีศิลาปิศาจระดับนี้ได้.

“ที่จริงพวกเราไม่เพียงต้องการศิลาปิศาจ,ยังต้องการสังหารข้าในทันทีด้วย”เช่อกัวเช่อเอ่ยอย่างจริงจัง”เพราะข้าพบเข้ากับคุกลับที่ด้านหลังเขาเทือกเขาแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้,ที่นั่นมีผู้ฝึกตนโลกเทวะ,โหยวหมิวและจิวเทียนมากมาย.”

“นอกจากนี้แต่ละคนยังมีระดับจ้าวพิภพขึ้นไปด้วย.”

ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและราชันย์หมาป่ายวีเมียนล้วนแต่เผยความประหลาดใจออกมา.

“และยังมีสองบรรพชนชราของวังอสนีม่วงของข้าสองคนขังอยู่ด้านในด้วย.”

ลู่อี้ผิงได้ยินก็เอ่ยออกมาว่า”เป็นไปได้ว่าหวงหยวนตงถูกขังเอาไว้ด้านในอย่างงั้นรึ?”

เช่อกัวหัวที่ตะลึงไปครู่หนึ่ง,จากนั้นก็พยักหน้ารับ”ขอรับ,หวงหยวนตงและบรรพชนชราอีกคนของข้าถูกขังเอาไว้ด้านใน,ข้ามีพลังน้อยจนเกินไปจึงไม่อาจช่วยพวกเขาได้.”

ลู่อี้ผิงรู้สึกยินดีขึ้นมาทันที.

ท้ายที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าหวงหยวนตงอยู่ที่ใด.

แท้จริงแล้ว,หวงหยวนตงถูกขังไว้ในแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้นี่เอง,ไม่แปลกใจที่หลายปีมานี้เหล่าผู้เยาว์ต่างก็ไม่ได้ข่าว.

“เจ้านำพวกเราไปยังที่นั่นเวลานี้เลย.”ลู่อี้ผิงเอ่ย.

ตอนนี้,เขาอดรนไม่ไหวต้องการรู้เรื่องราวเกี่ยวกับหยกเจาหัวที่หวงหยวนตงได้รับว่าเขาได้มันมาอย่างไร.

ในเวลานั้น,เช่อกัวหัวก็นำพวกลู่อี้ผิงกลับไปยังคุกลับหลังเขาแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้ทันที.

แดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้นั้นอยู่ใกล้กับแดนศักดิ์สิทธิ์หิมะมาก,พวกเขาจึงใช้เวลาเดินทางไม่นาน.

ที่ชายแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้มีทหาคุ้มกันอยู่หนึ่งล้านคน,ทว่าพวกลู่อี้ผิงไม่ได้ปิดบังกลิ่นอายแต่อย่างใด,พุ่งเข้าหาศัตรูสังหารไปในทันที.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเห้นราชันย์หมาป่ายวีเมียนและเช่อกัวหัวชงักช้า,ก็นำอสูรเทวะคุนเผิงออกมา,พร้อมกับไล่หวดทหารมากมายไปในทันที.

เพียงพริบตาเดียวกองทัพจำนวนมาก,ก็ถูกหวาดลอยกระเด็นหายไปจนหมด.

ท้องฟ้าแจ่มใสเห็นดวงตะวันทันที.

แสงแดดที่สาดส่อง.

เห็นอสูรเทวะคุนเผิงขนาดเท่ากับเทือกเขาใหญ่ยักษ์,ราชันย์หมาป่ายวีเมียนและเช่อกัวหัว,ถูต้าเหล่ยที่ชงักงันเป็นเวลานาน.

นับเป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นปลาขนาดใหญ่เช่นนี้!

กองทัพหนึ่งล้าน,หายไปหมดแล้ว.

ระหว่างทาง,พบกับยอดฝีมือหลายคนของแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้,ทว่าพวกเขาล้วนแต่ถูกปลาน้อยของวัวกระทิงมังกรเขาทองคำหวดลอยหายไปหมด.

ราชันย์หมาป่ายวีเมียน,ที่จ้องมองอสูรเทวะคุนเผิง,ช่างดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม,อสูรเทวะตนนี้ยังมีพลังชีวิตไม่ได้ตกตายแต่อย่างใด,แต่ขณะถูกเหวี่ยงมันกับนอนนิ่ง ๆ ร่างแข็งค้างไม่ต่างจากศพเท่านั้น.

ไม่รู้ว่าสังหารคนของแดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้ไปมากเท่าไหร่,พวกลู่อี้ผิงก็มาถึงเทือกเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีคุกลับในที่สุด.

เพราะว่าได้บุกเข้ามาตรง ๆ,ดังนั้นพวกลู่อี้ผิงจึงไม่ชักช้าลังเล,พื้นที่ประตูทางเข้าไปในทันที.

ที่ด้านหน้ามีมหาค่ายกลคุ้มกันภูเขา,ลู่อี้ผิงนำหม้อจักรวาลออกมา,นี่คือสุดยอดของวิเศษยุคเปิดสวรรค์ส่องแสงสว่างวับวาว,ขยายขนาดพร้อมกับพุ่งออกไปปรากฎที่ด้านหน้าเทือกเขาลับ.

ลู่อี้ผิง,ที่ใช้หม้อจักรวาลโจมตีลงมาตรง ๆ.

ตูมมมมมมมมมม!

หม้อจักรวาลที่ทรงพลังทำลายล้างที่น่าพรั่นพรึง,ทำลายมหาค่ายกลเทพปฐพีไป.

ผืนปฐพีไม่รู้ว่ากินพื้นที่มากลายกี่ลี้,มันแตกและจมลึกลงไป.

ค่ายกลเทพปฐพี,ที่สลายกลายเป็นฝุ่นผง.

กองทัพที่อยู่ด้านในค่ายกลจมลึกหายไปบนพื้นด้วยเช่นกัน.

โลหิตที่ไหลกระฉูด,ฝุ่นหินดินทรายที่ลอยคละคลุ้ง.

ค่ายกลเทพปฐพีที่พังทลายลงราวกับแผ่นกระดาษ,สลายเป็นฝุ่นกระจายหายไปตามสายลม.

ราชันย์หมาป่ายวีเมียน,เช่อกัวหัว,ถูต้าเหล่ยตกใจแทบไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้เลย.

แดนศักดิ์สิทธิ์จินตี้คือสุดยอดกลุ่มอิทธิพลอันดับสามของโลกเทวะ,ไม่รู้ว่ามีกองทัพมากมายเท่าไหร่,ภายในเมืองใหญ่ล้วนแต่มีจ้าวพิภพจำนวนมา,เวลานี้ล้วนแต่ถูกสังหารไปทั้งหมดเช่นกัน.

ไม่มีแม้แต่คนใดหนีออกไปได้อย่างงั้นรึ?

ใช่แล้วถูกจัดการทั้งหมด.

นี่คือพลังของอาจารย์นักบุญปิศาจ,บรรพชนทัณฑ์สายฟ้าลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ?

ลู่อี้ผิงที่เก็บหม้อจักรวาล,จ้องมองไปยังพื้นที่ราบด้านหน้า”ค่อนดูสบายตาหน่อย.”

ค่ายกลเทพปฐพีที่มีกำแพงสู่ร้อยจั้งก่อนหน้านี้,เวลานี้กลายเป็นราบเรียบ,ไม่มีอะไรขวางกั้นสายตาแล้ว.

แววตาของลู่อี้ผิงที่จ้องมองไปยังเทือกเขาที่อยู่ไกล ๆ.เอ่ยออกมาว่า”คุกลับอยู่ด้านหลังเขาลูกนี้อย่างงั้นรึ?”

เช่อกัวหัวเร่งรีบเอ่ย”ขอรับ,คุกอยู่ใต้ดินหลังเขา.

ราชันย์หมาป่ายวีเมียน,เช่อกัวหัวต้องการเข้าไป,ลู่อี้ผิงเอ่ยออกมาว่า”ไม่จำเป็น.”จากนั้นร่างกายของเขาก็เปล่งแสง,เขาต่อยหมัดออกไป,หมัดสีทองที่ใหญ่ยักษ์แหวกอากาศพุ่งออกไปทันที.

หมัดสีทอง,ที่มีขนาดใหญ่เท่ากับเมือง ๆ หนึ่ง.

ประกายแสงสีทองที่สว่างจ้าจนทำให้ราชันย์หมาป่ายวีเมียน,เช่อกัวหัวและศิษย์แทบลืมตาไม่ขึ้น.

ตูมมมมมมม!

หมัดสีทองที่เปิดทาง.

เทือกเขาใหญ่ยักษ์พังทลาย,ลอยกระเด็นออกไป.

หมัดสีทองทรงพลังไร้เทียมทาน.

เทือกขาใหญ่ที่ลอยกระเด็นไปไกลแตกสลายกลายเป็นห่าฝนศิลา.

ราชันย์หมาป่ายวีเมียนและเช่อกัวหัวทั้งสามคนที่ได้แต่ยืนตะลึงเป็นไก่ไม้.

คนทั้งสามที่ได้แต่อุทาน,ชายหนุ่มชุดน้ำเงินผู้นี้เป็นใคร? ไม่,ยังเป็นมนุษย์อยู่อีกรึ?

นี่คือพลังเทพเจ้าอย่างงั้นรึ?

เพียงแค่ต่อยออกไปครั้งเดียวก็ทำให้เทือกเขาใหญ่หายไปแล้ว.

นอกจากนี้หมัดสีทองยังดึงลากคว้าไปยังพื้นที่ด้านหลัง,ดึงคุกลับขนาดใหญ่ใต้ผืนดินให้โผล่ขึ้นมาอีก.

คุกลับใต้ดินมีขนาดใหญ่มาก,เพียงแค่มองก็พอบอกได้ว่ามีจ้าวพิภพกว่าหนึ่งแสนคนถูกขังเอาไว้!

ก่อนหน้านี้,หมัดสีทองที่ทำลายภูเขาหายไป,ทำให้เหล่ากองทัพผู้คุ้มกันเรือนจำได้แต่ยืนงง,เมื่อพื้นที่บนศีรษะของพวกเขาจู่ ๆ ก็หายไป,กลายเป็นเปิดโล่งแทบจะในทันที,ไม่มีเวลาให้พวกเขาได้ตกใจ,คุกยักษ์ก็ถูกดึงลากออกไปแล้ว.