天帝来了都没抖过，神榜傅苍生

เห็นฝ่ายตรงข้ามที่มีระดับจ้าวพิภพว่ากล่าวตักเตือน,เผยความหวังดีต่อลู่อี้ผิง,เห่ยเซี่ยแค่นเสียงดูแคลนออกมาทันที”เอาชีวิตไปทิ้งอย่างงั้นรึ? จำต้องฟังคำเตือนพวกกุ้งแห้งเช่นเจ้าด้วยรึ?”

กงจู่หยวนซานแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวได้ยิน,ก็ขมวดคิ้วไปมา”ไม่รู้อะไรดีชั่ว!”

ยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่จ้องมองเห่ยเซี่ย,เผยยิ้ม”เจ้าหาว่าข้าเป็นกุ้งแห้งอย่างงั้นรึ? เจ้าหนู,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นยักษ์ใหญ่รึไง?

กล่าวจบ,ร่างกายของเขาที่เผยพลังพิภพปะทุส่งเสียงดังกึกก้อง,ฝ่ามือที่ยกขึ้นคว้าไปยังร่างของเห่ยเซี่ย,”ใครเป็นกุ้งแห้ง,ใครเป็นยักษ์ใหญ่,เจ้าจะได้รู้เร็ว ๆ นี้!”

ในเวลานั้นฝ่ามืออากาศขนาดใหญ่ที่คว้าไปยังร่างของเห่ยเซี่ย.

กระแสอากาศที่ดังหวีดหวิวพัดกระหน่ำออกไปรอบ ๆ.

เห็นฝ่ามือยักษ์ฝ่ายตรงข้ามคว้ามา,เห่ยเซี่ยไม่เพียงไม่ขยับ,ไม่มองด้วยซ้ำ,เขายกมือขึ้น,ปรากฏผนึกขนาดใหญ่พุ่งออกไป,กำเนิดเป็นร่างแปลงใหญ่ยักษ์,แผ่อำนาจปิศาจที่มืดมิดออกมา.

ร่างใหญ่ยักษ์ที่มืดมิดกระแทกฝ่ามือยักษ์ของฝ่ายตรงข้ามเกิดระเบิดดังสนั่น.

จากนั้นยอดฝีมือของแดนศักดิ์สิทธิ์โหยวหมิงกลายเป็นใบไม้ร่วงลอยกระเด็นอัดกระแทกหน้าผาของถ้ำเทพร่วง,ด้วยความเร็วน่าอัศจรรย์ใจ.

เสียงที่ระเบิดดังกึกก้อง,ฝุ่นหินดินทรายที่ลอยคลุ้งไปทั่ว.

กงจู่หยวนซานแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวและคนอื่น ๆ ที่ตกใจไปตาม ๆ กัน.

“อาคมปิศาจทมิฬ!”กงจู่หยวนซานที่เอ่ยด้วยความประหลาดใจ”เจ้ากับเห่ยเซี่ยเมื่อแสนปีก่อนเป็นอะไรกัน?”

เห่ยเซี่ยที่กวาดตามองคนของแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยว,และจ้องมองไปยังกงจู่หยวนซาน”ใครจะลงมืออีก?”

เวลานั้นยอดฝีมือที่อยู่ข้างกายของกงจู่หยวนซานก็ก้าวออกไปด้านหน้าเห่ยเซี่ย,พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง,หมัดของเขาที่โจมตีไปยังเห่ยเซียนทันที”อาคมปิศาจทมิฬ,ถึงเจ้าจะเป็นเห่ยเซี่ย,ก็ต้องตายภายใต้หมัดของข้า!”

พลังพิภพที่ดังกึกก้อง,ด้วยขอบเขตจ้าวพิภพขั้นปลายท้าย,และมีพลังพิภพถึง 99.99 ล้านพลังต่อสู้.

ด้วยพลังดังกล่าว,ไม่ได้ด้อยไปกว่าฉีอ้าวซือเมืองจ้านเทียนก่อนหน้านี้เลย.

ตัวตนระดับนี้,สามารถที่จะตัดผ่านเป็นผู้บัญชาภพได้ในไม่ช้า.

หากเห่ยเซี่ยยังไม่ตัดผ่านเป็นผู้บัญชาภพ,เกรงว่าคงยากจะเอาชนะเช่นกัน.

เห่ยเซี่ยจ้องมองฝ่ายตรงข้ามพลางง้างหมัด,และต่อยออกไปทันที.

ครั้งนี้,ไม่ใช่อาคมปิศาจทมิฬ.

เมื่อหมัดของเขาต่อยออกไป,เกราะเทวะทองคำมังกรเงินที่ราวกับมีชีวิต,มั่นพุ่งคำรามออกไปพร้อมกับหมัดของเขา.

“มังกรเงินสั่นคลอนสวรรค์!”

หมัดของเขาที่น่าอัศจรรย์ใจ,กลายเป็นมังกรเงินพุ่งตัดอากาศออกไป.

พลังหมัดของเขาทำลายพลังฝ่ายตรงข้างอย่างง่ายดาย,และยังพุ่งต่อ ตรงไปยังหน้าอกของอีกฝ่ายทันที.

มังกรเงินที่กระแทกหน้าอกฝ่ายตรงข้าม,ก่อนที่จะลอยกลับมายังประทับยังเกราะเทวะของเห่ยเซี่ย.

ยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่ยืนนิ่ง,แววตาไม่อยากเชื่อจ้องมองหน้าอกของเขาที่เป็นรู,จากนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มแตกร้าวไปทั่ว.

“ผู้บัญชาภพ!”กงจู่แดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวและยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวมากมายต่างใบหน้าเปลี่ยนสี.

คาดไม่ถึงเลยว่าชายชราผอมแห้งคนนี้จะเป็นผู้บัญชาภพ!

ยอดฝีมืออีกคนของแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่ก่อนหน้าก้าวออกไปต้องการที่เข้าไปช่วยเหลือ,พลังแตกร้าวได้ลามมายังร่างกายของเขาทำให้ตัวเขาแตกร้าวสลายไปพร้อม ๆ กับอีกฝ่าย,กลายเป็นกองเศษเนื้อเช่นกัน.

“ศิษย์ลำดับสาม!”ยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวอีกคนที่โอดครวญ,เขาจ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวไปยังเห่ยเซี่ยและลู่อี้ผิง”พวกเรามาจากพิภพสวีกง,อาจารย์ของพวกเราคือฟู่ซ่างเซิ่ง!”

“ฟู่ซ่างเซิ่ง!”เห่ยเซี่ย,ปาเต๋า,หลงกู่,ฉื่อเย่ทั้งสี่คนที่ประหลาดใจ”ยอดฝีมือทำเนียบเทพ!”

ฟู่ซ่างเซิ่ง,คือยอดฝีมือทำเนียบเทพในบรรดา 17 พิภพรอบ ๆ,กล่าวได้ว่าคือยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดร้อยอันดับจากพิภพทั้ง 17.

กงจู่หยวนซานแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวได้คำนับเขาเป็นอาจารย์,ส่วนเขาก็คือศิษย์อีกคนของฟู่ซ่างเซิ่ง,และคนที่เห่ยเซี่ยสังหารไปก่อนหน้านี้,เป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องของพวกเขานั่นเอง.

“ถูกต้อง,อาจารย์ของข้า,ฟู่ซ่างเซิ่ง,คือยอดฝีมือทำเนียบอันดับเทพ!”ยอดฝีมือคนดังกล่าวที่เอ่ยด้วยความโกรธเกรี้ยวและเกลียดชัง ขณะจ้องมองเห่ยเซี่ย,เผยยิ้มอย่างอหังการ”เจ้ากลัวรึ?เสียใจรึ? บอกเจ้าไว้,อาจารย์ของข้ากำลังมายังโลกเทวะ,รอสักพักเถอะ,เมื่อเขามาถึง,พวกเจ้าได้ตายกันหมดแน่!”

“รู้แล้วสินะ,ความกลัวคืออะไร!”

อย่างไรก็ตาม,เขาเพิ่งเอ่ยจบ,เวลานั้นสภาพแวดล้อมก็เปลี่ยนไปทันที,ร่างของเขาที่ถูกวัวกระทิงมังกรเขาทองคำใช้พลังดึงลากมาด้านหน้า.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่คว้าลำคออีกฝ่ายไว้”ฟู่ซ่างเซิ่งอะไร,หมาแมวที่ใหน,ปู่หนิวต้องกลัวด้วยรึ? ถึงจะเป็นจักรพรรดิสวรรค์ยุคปรัมปรามาถึง,ปู่หนิวก็หาได้สนใจ.”จากนั้นเขาก็บีบร่างอีกฝ่ายระเบิดไปในทันที.

ศิษย์ลำดับสี่ฟู่ซ่างเซิ่ง,ตายอีกคน!

กงจู่หยวนซานแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวตลอดจนยอดฝีมือคนอื่น ๆ ที่ใบหน้าซีดเซียว.

“เจ้าเป็นใคร?!”หยวนซานที่ตกใจและโกรธเกรี้ยวจ้องมองลู่อีผิ้งและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำตลอดจนคนอื่น ๆ.

“ลู่อี้ผิง.”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่แยแส.

“อาจารย์นักบุญปิศาจ!” หยวนซานตกใจ เมื่อเห็นเหล่ายอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่ตกใจถอยหลังไปสองสามก้าว.

หยวนซานที่ไปฝึกฝนที่พิภพสวีกงมาหนานหลายปี,เพิ่งกลับมาไม่กี่วัน,ทว่าเห็นท่าทางของยอดฝีมือแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวตกใจราวกับสายฟ้าฟาดเช่นนี้เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็นลู่อี้ผิงก็ประหลาดใจไม่น้อย.

ลู่อี้ผิงเอ่ยต่อหยวนซาน”รอให้ฟู่ซ่างเซิ่งมาถึง,ต้องการสังหารข้า,ก็นำเขามาหาข้า.”จากนั้นเขาก็เอ่ยต่อวัวกระทิงมังกรเขาทองคำและคนของเขา”ไป.”

หยวนซานที่จ้องมองพวกลู่อี้ผิงจากไป,เผยใบหน้ามืดครึ้มเย็นชา.

“ไม่คาดคิดเลยว่า นั่นคืออาจารย์นักบุญปิศาจ,ลู่อี้ผิง!”บรรพชนชราแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวที่หัวใจเต้นไปมาเอ่ยออกมาว่า”กงจู่,เรื่องครานี้,ข้าคิดว่าให้จบแค่นี้เถอะ,ลู่อี้ผิงผู้นี้น่าหวาดกลัวมาก!”

หนวนซานใบหน้าบิดเบี้ยว,จ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวไปยังบรรพชนชราแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยว”เจ้าหมายความว่า,ศิษย์ลำดับสามและศิษย์ลำดับสี่ตาย,ให้จบเพียงเท่านี้นะรึ?”

“ทว่าลู่อี้ผิงผู้นี้คือตัวตนที่แข็งแกร่งไร้เทียมทาน!”บรรพชนชราแดนศักดิ์สิทธิ์อู๋โหยวเอ่ย.

อย่างไรก็ตาม,ขณะเขาเอ่ยจบ,หยวนซานก็ตบไปยังใบหน้าของเขา,นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา”เพียงแค่กวาดล้างนิกายเทวะคุนเผิงเล็ก ๆ และวังมังกรปิศาจกระจอก ๆ นั่น,เพียงแค่ศิษย์พี่ใหญ่ของข้า,ก็ทำได้โดยง่าย.”

“อาจารย์ของข้าคือยอดฝีมือทำเนียบลำดับเทพ,ชื่อเสียงยิ่งใหญ่,ไม่ใช่สิ่งที่มดปลวกเช่นพวกเจ้าจะจินตนาการถึงได้.”

“อันดับเทพ,คือตัวตนที่สั่นคลอนสวรรค์,อาจารย์ของข้าคือยอดฝีมือทำเนียบเทพอันดับที่ 79,เพียงแค่หมัดเดียวก็กวาดล้างนิกายเทวะคุนเผิงได้แล้ว!”

“นักบุญปิศาจในอดีต,แม้นว่าจะเป็นตัวตนไร้เทียนมทาน,ทว่าก็มีอันดับเทพแค่อันดับที่ 96 เท่านั้น.”

น้ำเสียงที่เย็นชาของหยวนซานที่ก้องไปทั่วถ้ำเทพร่วง

ศิษย์ลำดับสี่ของฟู่ซ่างเซิ่งไม่ได้หลอก พวกลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำแต่อย่างใด,ในเวลานั้น,ฟู่ซ่างเซิ่งกำลังเดินทางข้ามแม่น้ำดวงดาราไปยังโลกเทวะพิภพเหิงหยวนแล้ว.

ระหว่างพิภพจะมีแม่น้ำดวงดารากั้นอยู่,ดวงดาวแต่ละดวงส่องประกายแสงวับวาว,เป็นห้วงมิติพิเศษที่มีพายุมิติค่อนข้างรุนแรง,เวลานี้เขาเดินทางใกล้ถึงโลกเทวะพิภพเหิงหยวนแล้ว.

ภายในแม่น้ำดารา,บุรุษผมดำ,ที่ผอมแห้งผู้นี้กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว.

ทว่าใกล้จะถึงโลกเทวะพิภพเหิงหยวนเขาก็หยุดลงพร้อมกับนำยันต์สื่อสารออกมา,เวลานั้นดวงตาของเขาที่เบิกกว้าง,ร่างกายแผ่จิตสังหารที่รุนแรงออกมา”สังหารศิษย์ข้องข้ารึ?! ในอดีตเจ้าหนูนักบุญปิศาจยังไม่กล้าท้าทายข้าเช่นนี้,เจ้ากับกล้าสังหารศิษย์ของข้า!”

ร่างกายของเขาที่เปี่ยมล้นด้วยพลัง,ปะทุซัดกวาดดวงดารารอบ ๆ ให้ระเบิดพังทลายลงเป็นแถบ ๆ.

หลังจากนั้น,ฟู่ซ่างเซิงก็เพิ่มความเร็วสูงมุ่งสู่โลกเทวะพิภพเหิงหยวนเต็มกำลังบินด้วยความเร็วที่มากมายยิ่งกว่าเดิม.