ตอนที่ 226

紫极魔族魔巢(三更)

ฝ่ายตรงข้ามนั้นสวมชุดสีดำ,ปกปิดร่างที่เต็มไปด้วยปราณปิศาจ,เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็ไปไกลหลายลี้แล้ว,นอกจากนี้ยังเคลื่อนที่ผ่านไปยังเทือกเขาร้างอีกด้วย.

ลู่อี้ผิงที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว,แหวกมิติไปอยู่ด้านหน้าของอีกฝ่ายทันที.

“ใครกัน?!”ในเวลานั้นจู่ ๆ ก็ปรากฏคนชุดน้ำเงินปรากฏขึ้น,ย่อมทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจหยุดชงักไปในทันที.

“เผ่าปิศาจจื่อจี.”ลู่อี้ผิงที่จ้องมองฝ่ายตรงข้าม,เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ.

แม้นว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นจะเต็มไปด้วยปราณปิศาจ,ทว่าสายโลหิตของเผ่าปิศาจจื่อจีนั้นมีรูปแบบเฉพาะ,ไม่มีทางที่จะซ่อนความจริงจากลู่อี้ผิงได้.

“เจ้าเป็นใคร?!”ยอดฝีมือเผ่าปิศาจจื่อจีเอ่ยด้วยความตกใจ,พร้อมกับถอยหนี,ร่างกายปกคลุมด้วยรัศมีแสง,มือของเขาที่บดยันต์เทวะหลบหนีทันที.

เห็นฝ่ายตรงข้ามที่บดยันต์เทวะหลบหนี,ลู่อี้ผิงหาได้สนใจ,มือยกขึ้นดูดดึงร่างอีกฝ่ายมาด้านหน้าของตัวเองทันที.

ฝ่ายตรงข้ามที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เขาที่บดยันต์เทวะหลบหนี,แต่กับพบว่ารอบ ๆ ร่างกายห้วงมิติได้จับตัวกันอย่างสมบูรณ์,จนทำให้ยันต์หลบหนีของเขาไร้ผลไปอย่างสิ้นเชิง.

ลู่อี้ผิงผนึกพลังเทวะของอีกฝ่าย,พร้อมกับค้นวิญญาณในทันที.

หลังจากค้นวิญญาณเสร็จ,ก็บีบร่างกายอีกฝายระเบิดไป.

บางทียอดฝีมือเผ่าปิศาจจื่อจีคงไม่คาดคิด,ว่าใน 17 พิภพแห่งนี้,จะมีคนที่สามารถจัดการเขาได้.

แม้แต่ตายก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่สังหารตัวเองเป็นใคร.

“เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.”ลู่อี้ผิงเอ่ย.

จากข้อมูลของยอดฝีมือเผ่าปิศาจจื่อจี,เขารับรู้ว่าเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณคือรังเล็กของเผ่าปิศาจจื่อจี,เป็นหนึ่งในสองแห่งที่มีอยู่ใน 17 พิภพ.

อีกแห่งอยู่ในพิภพสวีกง,แม้แต่เผ่าปิศาจจื่อจีเองก็มีเพียงแค่บางคนที่รู้ว่ามีรังเล็กอยู่ในพิภพสวีกง,พวกเขาระมัดระวังเรื่องนี้เป็นอย่างมาก.

ลู่อี้ผิงเผยแววตาเย็นชา”เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.”

เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณคาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นรังเล็กของเผ่าปิศาจจื่อจี.

“จูเหริน.”ในเวลานั้น,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและพวกเห่ยเซี่ยก็ตามมาถึง.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำจ้องมองฝุ่นโลหิตที่ยังคงลอยฟุ้งบนอากาศ.

“ไปยังเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,รังของเผ่าปิศาจจื่อจีอยู่ในเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.”

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เผยความประหลาดใจออกมา.

คาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าเผ่าปิศาจจื่อจี,จะอยู่ในเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

แทบจะในทันที,ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและพวกมุ่งตรงไปยังเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,เป็นนิกายจากยุคโบราณ,เป็นหนึ่งในสุดยอดอิทธิพลในพิภพจิ่วซิง,ลำดับสี่,พวกเขาครอบครองเทือกเขาที่เรียกว่าภูเขาเจ็ดวิญญาณ,เป็นที่ตั้งนิกาย.

เมื่อลู่อี้ผิงพาคนไปถึงเทือกเขาเจ็ดวิญญาณ,ดวงตะวันก็เริ่มทอแสงขึ้นบนท้องฟ้า.

แสงตะวันเริ่มเช้าวันใหม่,บนเทือกเขาเจ็ดวิญญาณ,ส่องประแสงเจ็ดสีสว่างงดงาม.

นี่คือเหตุผลของพลังเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณนั้นมีสายโลหิตวิญญาณเจ็ดชนิด,หลังจากกลายเป็นเทพวิญญาณ,พลังเทวะของพวกเขานั้นพิเศษมาก,ประกอบด้วยสีเจ็ดสี,หรือที่เรียกว่าพลังเทวะเจ็ดวิญญาณ.

ด้วยเหตุนี้เพราะต้องใช้เทือกเขาเจ็ดวิญญาณในการบ่มเพาะ,พลังเทวะทั้งเจ็ดจึงสามารถบ่มเพาะได้เฉพาะเทือกเขาเจ็ดวิญญาณเท่านั้น,ภายใต้แสงแดดที่สาดส่อง,ก็จะทำให้พลังวิญญาณเทวะเจ็ดสีมีเข้มข้นมากที่สุด.

อย่างไรก็ตาม,ขณะที่ทุกคนมาถึงเทือกเขาเจ็ดวิญญาณก็พบว่าที่เชิงเขานั้นมีผู้คนต่อสู้กันอยู่.

ฝั่งหนึ่งเป็นสตรีผู้งดงามสองคน,รูปร่างน่าตาที่ดูน่าดึงดูดน่าสนใจไม่น้อย.

อีกฝั่งเป็นคนของเทือกเขาเจ็ดวิญญาณนั่นเอง.

เดิมที,ลู่อี้ผิงหาได้สนใจแต่อย่างใด,ทว่าสตรีผู้งดงามทั้งสองนั้นกับใช้เพลงกระบีที่กำเนิดริ้วแสงส่องประกายอันคุ้นเคย,ไม่เพียงลู่อี้ผิงเท่านั้น,แม้แต่วัวกระทิงมังกรเขาทองคำยังประหลาดใจ.

“เพลงกระบี่เสวียนฮัว!”

เพลงกระบี่เสวียนฮัว,ก็คือเพลงกระบี่ของโหลวสุ่ยในอดีตนั่นเอง.

สตรีผู้งดงาม,มีวิชากระบี่ของโหลวสุ่ยได้อย่างไร?

เพลงกระบี่เสวียนฮัวถูกใช้ออกมาโจมตีไปยังศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณกระเด็นลอยออกไป.

“เป็นสตรีที่โอหังนัก,กล้ามาหาเรื่องเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณของพวกเรา!”ศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณเอ่ยด้วยความโกรธเกรี้ยว,”วันนี้อย่าหวังว่าจะยกโทษให้”กล่าวจบร่างกายของเขาที่กระตุ้นพลัง,พร้อมกับฟาดฝ่ามือไปยังสตรีทั้งสอง.

สตรีทั้งสองนั้นเป็นเทพแท้จริงขั้นปลายท้าย,ส่วนศิษย์เผ่าจิ้งจอกวิญญาณเองก็เป็นเทพแท้จริงขั้นปลายท้ายเช่นกัน,ทว่าเมื่อพวกเขากระตุ้นพลังเทวะทั้งเจ็ด,ก็สามารถกำราบและเหนือกว่าสตรีทั้งสองอย่างรวดเร็ว.

“โจวเฉียง เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณของเจ้าน่าละอายเกินไปแล้ว,ขโมยโสมมังกรฟ้าของพวกเราไป,พวกเราต้องการพบกับประมุขของเจ้า,ต้องการทวงความยุติธรรม,แต่กับถูกคนของโจวเฉียงพวกเขาหยุดเอาไว้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า!”สตรีทั้งสองที่เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ.

ศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม”ไร้สาระ,โสมมังกรฟ้าเป็นของอาวุโสโจวเฉียงที่ได้มาจากป่ารกร้างต่างหาก!”

สตรีชุดแดงแค่นเสียง”เหลวไหล,โจวเฉียงกำลังหลอกลวงทุกคนอยู่.”

เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่โจมตีไปยังสตรีทั้งสองคน,ฝ่ามือของพวกเขานอกจากพลังเจ็ดเทวะแล้ว,ยังมีพลังแห่งความมืดมิดผสมอยู่ด้วย.

ขณะที่ทั้งสองตกใจ,พลังดังกล่าวก็พุ่งเข้าหาพวกนางแล้วแต่ทว่าทันใดนั้นปรากฏริ้วแสงกระบี่ตัดอากาศพุ่งออกมาตัดพลังฝ่ามือของศิษย์จิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

สตรีทั้งสองที่ตกใจเป็นอย่างมาก.

ขณะเงยหน้าขึ้นไป,เห็นผู้เยาว์ชุดน้ำเงินและชายร่างใหญ่ผมทอง,และยังมีชายชราสี่คนตามหลังมาด้วย.

คนที่ลงมือเมื่อครู่นี้,ก็คือปาเต๋านั่นเอง.

ลู่อี้ผิงและวังกระทิงมังกรเขาทองคำ,ก้าวเข้ามา,ในเวลานั้นจากด้านในเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณก็ปรากฏเงาร่าง ๆ หนึ่งบินตัดอากาศมา.

“อาวุโสโจวเฉียง!”หลังจากเห็นคนที่มา,ศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่เร่งรีบก้าวออกไปคารวะ.

คนที่มาคืออาวุโสโจวเฉียง,นอกจากนี้เขายังเป็นศิษย์สายตรงของบรรพชนชราสวีหานเหวิน.

หลังจากโจวเฉียงมาถึง,ก็จ้องมองไปยังสตรีทั้งสอง,และมองพวกลู่อี้ผิงคราหนึ่ง,เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา”ไม่รู้อะไรดีชั่ว,ถึงกับมาสร้างปัญหาที่เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ,วันนี้อย่าหวังว่าจะมีใครรอดไปได้.”

อย่างไรก็ตาม,หลังจากเอ่ยจบ,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำก็ดูดร่างอีกฝ่ายมาด้านหน้า,พร้อมกับยื่นฝ่ามือออกไปพร้อมกับทะลวงหน้าอกดึงแมลงออกมาร่างกายของเขา.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเอ่ย”แมลงกินใจของเผ่าปิศาจจื่อจี.”

แววตาของโจวเฉียงที่สั่นส่ายไปมาด้วยความตกใจ”ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเอ่ยอะไร.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำคร้านจะพูดคุย,ยกมือฟาดลงไปทันที.

โจวเฉียงที่ถูกฟาดหัวแบะกลายเป็นศพที่ส่วนบนแหลกเละไปในทันที,ทุกคนที่ชงักค้างแม้แต่สตรีผู้งดงามทั้งสองก็ด้วย.

“เจ้า!”ศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณที่โกรธเกรี้ยว,ปลดปล่อยพลังพุ่งเข้าหาวัวกระทิงมังกรเขาทองคำทันที.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่ยกมือฟาดลงไปยังศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณสังหารไปในทันทีด้วยเช่นกัน.

“คนที่ฝึกฝนวิชาของเผ่าปิศาจจื่อจี,ต้องตายทุกคน.”

ศิษย์เผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณถูกจัดการทั้งหมดในรวดเดียว.

“วิชากระบี่เสวียนฮัวพวกเจ้าเรียนมาจากใหน?”ลู่อี้ผิงเอ่ยสอบถามสตรีทั้งสอง.

สตรีทั้งสองที่หวาดกลัววัวกระทิงมังกรเขาทองคำเป็นอย่างมาก,ได้ยินลู่อี้ผิงเอ่ยถาม,ไม่กล้าโกหกเอ่ยตอบตามจริง”บิดาของข้าสอนมา.”

“บิดาของเจ้า.”ลู่อี้ผิงเผยความประหลาดใจ.

ยวีลู่หลานเอ่ย.”บิดาของเขาได้รับบาดเจ็บหนัก,เดิมทีพวกเราพบกับโสมมังกรฟ้า,จะนำไปรักษาท่านพ่อ,ไม่คาดคิดเลยว่าโสมมังกรฟ้าจะถูกโจวเฉียงชิงไป.”

ลู่อี้ผิงเอ่ย”พวกเจ้ารอข้าที่นี่.”จากนั้นเขาก็บินตรงไปยังดินแดนบรรพชนเผ่าจิ้งจอกเจ็ดวิญญาณ.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,และเห่ยเซี่ยเองก็ตามไปเช่นกัน.