挥手间，六万四千滴星辰混沌水（二更）

“เจ้านิกาย!”ถังชิงเอ่ย.

“เจ้ารู้ใหมว่าประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลามาพบลู่อี้ผิงเรื่องอะไร?”ฟ่านเซิ่งเอ่ยสอบถาม.

เขาเพิ่งรู้จักลู่อี้ผิงเพราะถังชิงมาขอตราประทับเข้าไปยังตำหนักลำล้ำเพื่อบ่มเพาะเมื่อวาน.

อย่างไรก็ตาม,เมื่อวานนี้เขาไม่ได้รับปากแต่อย่างใด.

“ไม่รู้เช่นกัน.”ถังชิงเอ่ย”ศิษย์ยอดเขาซิงเยว่รู้ว่าประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลามาเยือนจึงเร่งรีบมาแจ้ง,ส่วนเรื่องอันใดนั้น,ไม่ได้สอบถาม.”

นิกายเทวะซั่งเหล่ย,เจ้าหอลงทัณฑ์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา”ไม่ใช่ว่าเจ้าคนแซ่ลู่ได้ไปล่วงเกินหอการค้าเทียนจีหรอกรึ?,ดังนั้นประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลาจึงตามมาเอาเรื่อง.”

จากนั้นเขาก็เอ่ยออกมาว่า”หากเป็นเช่นนั้น,จะต้องทำให้นิกายเทวะซั่งเหล่ยของพวกเราเกิดปัญหาแน่,ถังชิง,เจ้าเป็นผู้ปกครองขุนเขาซิงเยว่จะต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย.”

นอกจากเจ้าขุนเขา,ยังมีหอต่าง ๆ ของนิกายเทวะซั่งเหล่ย,ซึ่งมีสถานะเท่าเทียมกัน,เจ้าหอลงทัณฑ์และถังชิงนั้นมีความขัดแย้งกันมานานแล้วนั่นเอง.

ถังชิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา”ล่วงเกินรึ? สมองเจ้ามีปัญหาไปแล้ว,ประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลาเขาบอกว่ามีเยี่ยมไม่ใช่รึไง.”

เจ้าหอลงทัณฑ์แทบสำลักน้ำลาย.

“เงียบได้แล้ว.”ฟานเซิ่งขมวดคิ้วไปมา.

ถังชิงและเจ้าหอลงทัณฑ์ที่หยุดลง,แม้นว่าจะขัดแย้งกัน,ทว่าก็รู้อะไรควรไม่ควร.

ฟ่านเซิ่งที่นำทุกคนเร่งรีบออกไปที่ด้านหน้าประตูทางเข้า,ระหว่าทาง,ฟ่านเซิ่งพยายามคาดเดาเป้าหมายของประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลา ว่ามาเยือนในครั้งนี้ด้วยจุดประสงค์อันใด.

หากว่าประธานเทียนจีและเจียงเหลามาที่นี่เพราะถูกล่วงเกิน,เรื่องนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องเล็กแน่.

ลู่อี้ผิงผู้นี้เป็นใครมาจากใหนกัน.

เพียงไม่นาน,ฟ่านเซิ่งที่ตัดสินใจนำยอดฝีมือกมากมายออกไปต้อนรับอีกฝ่าย,ขณะมาถึงเห็นประธานเทียนจีและเจียงเหล่า,พร้อมกับยอดฝีมือหอการค้าเทียนจีหลายสิบคน,ก็ตะลึงไปเหมือนกัน.

ฟ่านเซิ่งที่เร่งรีบก้าวไปด้านหน้า.

“คารวะประธานหรวนและอาวุโสเจียงเหลา.”ฟ่านเซิ่งที่เร่งรีบเข้าไปทักทาย.

ประธานหรวนและเจียงเหลาพยักหน้ารับ.

“เจ้านิกายฟ่าน,พวกเรามาครั้งนี้,ที่จริงไม่จำเป็นต้องทำให้เอิกเกริก”ประธานหรวนเจิ้นเผยยิ้ม”สองสามวันก่อนคุณชายลู่ได้ทำการซื้อของบางอย่างจากหอการค้า,พวกเราจึงนำสิ่งดังกล่าวมาส่ง,นอกจากนี้เพียงแค่ต้องการพูดคุยเรื่องธุรกิจบางอย่างกับคุณชายลู่เท่านั้น.”

กับการคาดการณ์ก่อนหน้านี้และจุดประสงค์การมาที่แท้จริงทำให้ฟ่านเฟิงประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

นำของมาส่ง?

ทุกคนต่างก็สงสัยเป็นอย่างมาก ว่ามีสิ่งใดที่ควรค่าให้ประธานหอการค้าเทียนจีและเจียงเหลานำยอดฝีมือมากมายมาส่งของด้วยตัวเอง.

ยังไงซะนิกายเทวะซั่งเหล่ยย่อมต้องต้อนรับหอการค้าเทียนจีเป็นธรรมดา,นอกจากนี้พวกเขายังเชิญหรวนเจิ้น,และเหล่าเจียงไปยังห้องโถงหลักด้วย.

หรวนเจิ้นที่ส่ายหน้าไปมา”ไม่จำเป็นต้องเชิญไปยังห้องโถงหลักหรอก,พวกเราเพียงแค่ต้องการส่งสินค้าให้คุณชายลู่และพูดคุยเรื่องธุรกิจเท่านั้น.”

ฟ่านเซิงได้ยินคำพูดดังกล่าว,จึงทำได้เพียงแค่นำทางหรวนเจิ้นและเจียงเหลาไปยังยอดเขาซิงเยว่.

หรวนเจิ้นที่เห็นถังชิงเผยแววตาสงสัย,ก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม”สหายถังชิง,บุตรสาวของท่านสองสามวันก่อนก็ไปด้วยกัน,ไม่ได้บอกท่านหรอกรึ? ว่าคุณชายลู่ได้มาซื้อของที่หอการค้าของพวกเรา?”

ถังเสวี๋ยวเหยาและหรวนฮุ่ยรู้จักกันดี,หรวนเจิ้นและถังชิงย่อมรู้จักกันเช่นกัน.

ถังชิงส่ายหน้าไปมา”ไม่,นางเพียงเอ่ยว่าไปยังหอการค้าเทียนจี,ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีก.”

หรวนเจิ้นเผยยิ้ม”สองวันก่อน,คุณชายลู่ได้ใช้ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์ 30 ล้านล้านซื้อศิลา จากหอการค้าของพวกเรา.”

ทุกคนที่ได้ยินแทบตกใจไปตาม ๆ กัน.

“30 ล้านล้าน!”ถังชิงและฟ่านเซิ่งที่หัวใจเต้นแรงเร็ว.

แม้แต่นิกายเทวะซั่งเหล่ยที่เป็นหนึ่งในสิบสุดยอดกลุ่มอิทธิพล,ก็ไม่ง่ายที่จะจ่าย 30 ล้านล้านได้.

นอกจากนี้ยังซื้อเพียงศิลาเท่านั้น.

ศิลาอะไร,ถึงได้แพงถึงขนาดนั้น!

หรวนเจิ้นเอ่ย”ศิลาดังกล่าว,เป็นศิลาที่ข้าใช้หนุดประทับคฤหาสน์ มันสามารถทำให้คฤหาสน์มั่นคงไม่ไหวติง.”

ศิลานั่นมีราคาถึง 30 ล้านล้านเลยรึ?

ทุกคนที่เข้าใจแล้วว่าทำไมหรวนเจิ้น มาส่งด้วยตัวเอง,ราคา 30 ล้านล้าน,ย่อมไม่วางใจที่จะให้คนอื่นส่งสินค้ามาเป็นธรรมดา.

อย่างไรก็ตาม,สิ่งที่ทุกคนสนใจที่สุด,หรวนเจิ้นต้องการพูดคุยเรื่องธุรกิจอะไรกัน.

เจียงเหลาเองก็มาด้วย,ควรจะเกี่ยวกับธุรกิจของหรวนเจิ้นที่ต้องการเจรจาหรือไม่?

ทุกคนมาถึงห้องโถงยอดเขาซิงเยว่,เจียงซิน,ถังเสวี๋ยเหยาและคนอื่น ๆ ต่างก็มาต้อนรับทุกคนที่ด้านหน้าห้องโถง.

หลังจากที่ทุกคนเข้าไปนั่งรออยู่ในห้องโถง.

ถังชิงได้เดินทางไปเชิญลู่อี้ผิงด้วยตัวเอง.

ลู่อี้ผิงที่ก้าวออกมา,รับรู้ว่าประธานหรวนเจิ้นมาส่งศิลาปู้โจวด้วยตัวเอง,ก็ไม่ได้ประหลาดใจแต่อย่างใด.

หลังจากนั้น,ลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและเช่อจื่อเผงได้ก้าวตามถังชิงตรงไปยังห้องโถงยอดเขาซิงเยว่.

ระหว่างทาง,ถังชิงจ้องมองลู่อี้ผิงด้วยความประหลาดใจ,แม้แต่คิดถึงศิลาเกรดสวรรค์จำนวนมากมายที่อีกฝ่ายใช้ไป.

เมื่อลู่อี้ผิงมาถึง,ทุกคนที่จับจ้องมองชายชุดน้ำเงินที่ก้าวเข้ามาเป็นสายตาเดียวกัน.

หรวนเจิ้นเห็นลู่อี้ผิงมาถึง,ก็ลุกขึ้นต้อนรับ,มีเพียงเจียงเหลายอดฝีมือทำเนียบเทพลำดับ 13 ที่นั่งอยู่.

หลังจากหรวนเจิ้นทักทายลู่อี้ผิง,เมื่อลู่อี้ผิงนั่งลง,ก็ส่งศิลาปู้โจวที่อยู่ด้านในสิ่งประดิษฐ์เทวะมิติ,มอบให้กับลู่อี้ผิง”คุณชายลู่นี่คือศิลาทั้งหมดที่พวกเรามีแล้ว.”

ลู่อี้ผิงที่ตรวจสอบ,พยักหน้ารับ,ก่อนที่จะเก็บศิลาปู้โจวไป.

หรวนเจิ้นเผยยิ้ม”ได้ยินหรวนฮุ่ยเอ่ยว่าคุณชายลู่ต้องการให้หอการค้าของพวกเราค้นหาศิลาและท่อนไม้,เอ่ยว่าหนึ่งลูกบาศก์เมตรต่อวารีดาราฮุ่นตุ้นสิบหยด,เป็นความจริงรึ?”

หนึ่งลูกบาศก์เมตรต่อวารีดาราฮุ่นตุ้นสิบหยด!

ฟ่านเซิง,ถังชิงและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองลู่อี้ผิงด้วยความตื่นตะลึง.

คำพูดของหรวนเจิ้นนั้น,ก็หมายความว่าลู่อี้ผิง,มีวารีดาราฮุ่นตุ้นมากมายใช่หรือไม่?!

ลู่อี้ผิงเอ่ย”ถูกต้อง”

ในเวลานั้น,หรวนเจิ้นนำสิ่งประดิษฐ์เทวะมิติออกมา,ด้านในนั้นมีท่อนไม้,ชิ้นส่วนของเจี้ยนมู่ขนาดใหญ่,เกรงว่าจะมี 3,000-4,000 ท่อน.

ลู่อี้ผิงก่อนหน้านี้,ก็สัมผัสได้ถึงเจี้ยนมู่ที่อยู่ในมือของหรวรเจิ้นแล้ว,เมื่อเห็นว่ามีจำนวนมาก,ก็เผยท่าทางพึงพอใจ.

หรวนเจิ้นเผยยิ้ม”คุณชาย,ท่อนเหล่านี้,ใช้ชิ้นส่วนท่อนไม้ที่ต้องการค้นหาหรือไม่?”

“ถูกต้อง,ความจริงข้ารับรู้มันตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว.”ลู่อี้ผิงเผยยิ้ม.

“ก่อนที่จะมา,ข้าได้คำนวณเอาไว้แล้ว,ท่อนไม้ทั้งหมด 3677 ท่อน,มีจำนวน 6400 ลูกบาศก์เมตร.”หรวนเจิ้นเผยยิ้ม.

ลู่อี้ผิงที่นำวารีดาราถังใหญ่ออกมา.

ถังหยกที่นำออกมา,แผ่รัศมีแสงดารากระจายไปทั่วห้อง,ลมปราณปฐมภูมิฮุ่นตุ้นที่ฟุ้งไปทั่วอากาศด้วยเช่นกัน.

ทุกคนแทบตาถลน,แม้แต่ยอดฝีมือหอการค้าเทียนจีที่มาพร้อมกับหรวนเจิ้นก็ยังอ้าปากค้าง.

แม้นว่าถังหยกของลู่อี้ผิงไม่ได้ใหญ่นัก,ทว่ามันควรมีวารีดาราฮุ่นตุ้นเต็มเปี่ยม,เกรงว่าจะมี 300,000 หยดบรรจุอยู่ด้านใน.

หลังจากลู่อี้ผิงนำถังหยกออกมาหนึ่งถัง,จากนั้นก็ทำการแบ่งนำวารีดาราฮุ่นตุ้น 64,000 หยดแยกออกมา,พร้อมกับใส่ลงไปในขวดหยก,และส่งให้กับหรวนเจิ้น.

ทุกคนที่กลายเป็นเงียบสงบ.

นี่เป็นฉากที่วิเศษเป็นอย่างมาก,แทบไม่กล้ากระพริบตาเลยด้วยซ้ำ.

สำหรับเทพโบราณการใช้วารีดาราบ่มเพาะถือเป็นเรื่องหรูหราเป็นอย่างมาก,การจะได้สักหยดของวารีดาราไม่ใช่เรื่องง่ายเลย,ตอนนี้ลู่อี้ผิงกับแยกวารีดารา 64,000 หยดออกมา.

ท้ายที่สุดถังชิงก็เข้าใจบุตรชายของเขาที่เอ่ยในวันนั้นแล้ว,พี่ชายลู่อี้ผิงนั้นร่ำรวยมาก ๆ นั้น หมายความว่าอย่างไร.

หรวนเจิ้นที่รับขวดหยกมา,เผยยิ้มกว้าง,พอใจกับการแลกเปลี่ยนเป็นอย่างมาก.

ในเวลาเดียวกัน,เจียงเหลาเอ่ยออกมาทันที”คุณชายลู่กำลังค้นหาแผ่นหยกอยู่ใช่หรือไม่?”จากนั้นเขาก็เอ่ยออกมาว่า”ไม่รู้ว่าคุณชายลู่วางแผนที่จะใช้วารีดาราเท่าไหร่เพื่อแลกเปลี่ยนแผ่นหยก?”