ตอนที่ 175

ดวงตาของเอเลียเบิกกว้าง

นางเห็นเขานั่งสมาธิอยู่บนพื้น เปลวไฟสีทองแผดเผารอบตัวเขา เผยให้เห็นกล้ามสวยได้รูป

“เขากำลังบ่มเพาะ?แต่ทำไมเขาไม่สวมเสื้อผ้า?”

“เขาดูเหมือนพวกบัณฑิต แต่หุ่นช่างดีนัก…”

พอคิดย้อนกลับไปคืนก่อนในห้องของแม่นาง ทั้งสองเบียดกันในตู้เสื้อผ้าแคบๆ

หัวใจของเอเลียพลันเต้นเร็วขึ้น

“ข้ากำลังคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย?”

“ชายคนนี้น่ารำคาญชะมัด!”

ไม่เพียงเขาจะแกล้งนาง แต่ยังใช้เชือกมันนาง

ในฐานะเจ้าหญิงของอาณาจักรซาซิน นางไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้มาก่อน

เอเลียเบือนหน้าหนีจากเขา แต่หลังจากนั้นไม่นาน นางก็อดเหลือบมองเขาใหม่ไม่ได้!

นางต้องยอมรับว่าเขาหล่อมาก…

ซูสือปิดตาสนิท

จิตใจของเขาดำดิ่งไปในระฆังโบราณ

เคล็ดผสานเก้าวัฏจักรแห่งฟ้าดินหมุนเวียนด้วยตัวมันเอง และไฟเทพดวงดาวก็โหมกระหน่ำในตัวเขา

วัฏจักรแรกสมบูรณ์แล้ว

“น่าเสียดาย พลังของไฟเทพยังน้อยกว่าที่ควรเป็น ไม่พอจะผลักดันมันไปสู่วัฏจักรที่สอง”

เก้าวัฏจักรของเคล็ดผสานแห่งธาตุ

ด้วยการใช้ฟ้าดินเป็นเตาหลอม ใช้กายเนื้อเป็นเม็ดยา คนเราสามารถเข้าถึงความลี้ลับได้

ถ้าอยากทะลวงผ่าน มันก็ต้องใช้ไฟในระดับที่สูงขึ้นเพื่อหล่อหลอมตัวเอง

ไฟเทพดวงดาวมีระดับสูงมาก แต่ก็ไม่พอจะทะลวง

ความยากในการบ่มเพาะเคล็ดผสานธาตุเก้าวัฏจักรนั้นไม่ต้องพูด!

“ไฟเทพดวงดาว ควบคู่กับเคล็ดผสานเก้าวัฏจักรแห่งฟ้าดิน มันดูเหมือนว่านี่จะเป็นมรดกของจักรพรรดิโบราณจริงๆ”

“แต่ความยากในการบ่มเพาะสูงเกินไป”

ไม่ต้องพูดถึงข้อกำหนดของเคล็ดผสานเก้าวัฏจักรแห่งฟ้าดิน

แค่การพัฒนาคุณภาพของไฟอย่างเดียวก็ยากสำหรับคนมากมายแล้ว

“แต่โชคดี ข้ามีร้านค้า”

ซูสือเปิดแผงระบบ

[เจ้าของ : ผู้สังหารบุตรฟ้าประทาน-ซูสือล

[สถานะ : เต็มไปด้วยเลือดลม]

[พรสวรรค์ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสมบูรณ์]

[ฐานบ่มเพาะ : อาณาจักรวิญญาณแรกก่อตั้ง(ต้น)]

[เคล็ดบ่มเพาะ : เคล็ดผสานเก้าวัฏจักรแห่งฟ้าดิน พระสูตรสวรรค์ เคล็ดลมหายใจแห่งขุมนรก(สำเร็จอย่างมาก) เคล็ดบ่มเพาะเทพขุมนรก(สำเร็จเล็กน้อย)]

[แต้มโครงเรื่อง : 150แต้ม]

เพื่อซื้อเมล็ดพันธ์ุไฟ มันต้องใช้ 260 แต้ม

ด้วยพลังปัจจุบันของไฟเทพดวงดาว บางทีแค่เมล็ดเดียวคงพอ

“โชคดี มันไม่ยากอย่างที่ข้าคิด”

ตอนนี้ ซูสือตระหนักว่ามีสัญลักษณ์กระพริบบนแผง

พอเพ่งมองใกล้ๆ

[ผลของผู้สังหารบุตรฟ้าประทานถูกกระตุ้นล

[ถูกกระตุ้นโดย : เอเลีย]

ผู้สังหารบุตรฟ้าประทาน ได้รับหลังฆ่าพระเอกในหนังสือต้นฉบับ เย่เซียว

ตราบเท่าที่เขามีตัวละครที่ต้องชะตารอบตัว เขาจะสามารถเพิ่มสถานะต่างๆได้ รวมถึงเสน่ห์

ตัวละครที่ข้องเกี่ยวคือตัวละครหลักดั้งเดิมของหนังสือ

อวิ๋นฉีหลัว เฟิงเฉาเกอ จ้านชิงเฉิง เฉินชิงหลวน อวี่เหรินเอ๋อร์…ตราบเท่าที่คนเหล่านี้ปรากฏตัวข้างซูสือ ผลของผู้สังหารบุตรฟ้าประทานจะถูกกระตุ้น

แต่เอเลียสิที่ทำให้เขาแปลกใจ

ชื่อนี้ไม่มีกล่าวถึงในหนังสือ

“”หรือนางจะเป็นตัวละครลับ?”

“หรือข้าเปลี่ยนเนื้อเรื่องและยังเปลี่ยนตัวตนของตัวละคร?”

ซูสือครุ่นคิด

เขาค่อยๆลืมตา พบเห็นเอเลียกำลังจ้องเขาเขม็ง ไม่รู้ว่านางคิดอะไรกันแน่

ซูสือยื่นมือออกไป โบกมือต่อหน้านาง”เจ้ามองอะไร ไม่เคยเห็นคนหล่อมาก่อนเหรอ?”

“ใคร ใครมองเจ้า?”

เอเลียได้สติ หน้านางแดงก่ำ”ใส่เสื้อผ้าซะ เจ้าคนโรคจิต!”

ซูสือยักไหล่”ข้ากลัวว่าข้าจะเผาชุดตัวเอง”

เขายืนขึ้นและใส่ชุด

ดวงตาของเอเลียล่องลอย ไม่รู้ว่านางมองไปไหน

“เอาล่ะ ไปกันได้”

“อืม”

ทั้งสองเดินออกห้องนอน

“เจ้าหญิง”

“เจ้าหญิง”

ข้ารับใช้ที่เดินผ่านไปมาก้มหัวทักทาย ไม่มีใครสังเกตเห็นซูสือเลย

ด้วยความร่วมมือของเอเลีย ซูสือจึงตรวจสอบทั้งห้องนอนได้

“ไม่มี”

ซูสือขมวดคิ้ว”มันไม่อยู่นี่’

เอเลียพูด”ถ้าไม่อยู่นี่ งั้นก็ควรอยู่ข้างพ่อของข้า”

นับตั้งแต่เขาเจ็บป่วย ราชาแห่งอาณาจักรซาซินก็พักในหออำนวยพร ภายใต้การดูแลของหมอหลวง

“แต่ที่นั่นมีคนมากมาย..”

ตอนนั้นเอง สาวใช้คนหนึ่งรีบเดินมา

“เจ้าหญิง”

พอเห็นอีกฝ่ายดูตื่นตระหนก เอเลียก็ขมวดคิ้ว”เกิดอะไรขึ้น?”

สาวใช้ก้มหัว”เจ้าหญิง องค์ราชา ฝ่าบาทดูสภาพไม่ค่อยดีเลยเจ้าค่ะ องค์ราชินีอยากให้ท่านไปหาโดยเร็วที่สุด’

“ว่าไงนะ?”

เอเลียตัวแข็งแล้วรีบถาม”ท่านพ่อเป็นอะไร?”

สาวใช้ส่ายหัวและกระซิบ”เจ้าหญิงควรไปเดี๋ยวนี้’

เอเลียตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น

นางวิตกและรีบวิ่งไป

ซูสือลังเล แต่ก็ตามไป

หออำนวยพร

พอทั้งสองมาถึง มันก็มีคนหลายคนรวมตัวกันด้านหน้าแล้ว หมอหลวงทั้งหมดจากโรงแพทย์หลวงมาที่นี่

แต่ละคนดูจริงจัง

ตอนพวกเขาเห็นเอเลีย พวกเขาก็ก้มหัว”เจ้าหญิง”

เอเลียมองชายชราเคราขาว”ท่านหมอซีปู ท่านพ่อเป็นอะไร?”

ซีปูถอนหายใจ”ฝ่าบาท อาจ..อยู่ได้ไม่นาน”

เอเลียหน้าซีด”เป็นไปได้ยังไง?ไหนท่านบอกว่าเขาจะอยู่ได้อีกสามเดือน?”

ซีปูส่ายหัว”ข้าไม่รู้ว่าทำไม แต่จู่ๆการแปรสภาพร่างกายของฝ่าบาทก็เร่งงขึ้น ตอนนี้ทรายได้กระจายไปสู่หัวใจเขาแล้ว”

ร่างของเอเลียสั่นสะท้าน

นางยังคิดอยู่ว่าจะหาไข่มุกมาช่วยพ่อนางลบคำสาป

แต่พ่อนางกลับจะอยู่ได้ไม่ถึงวัน!

โถงวัง

มันเงียบ

ชายวัยกลางคนนอนราบกับเตียง ใบหน้าทรุดโทรม มีทรายไหลหกตลอดเวลา

ราชินีนั่งข้างเตียง ดวงตาแดงก่ำ

“ท่านพ่อ”

พอเห็นเอีลยเข้ามา ชายวัยกลางคนก็ยิ้มอย่างยากลำบาก”เอเลีย เจ้ามาแล้ว”

ชายคนนั้นพยายามยกมือ แต่ก็ยกได้แค่กลุ่มทราย

ตัวของเขา จากหน้าอกลงไป มันเปลี่ยนเป็นทรายหมด

เอเลียนั่งข้างเขา ดวงตาชุ่มชื้น”ท่านพ่อ ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”

ชายคนนั้นถอนหายใจ ไม่พูด

ด้านข้าง ซูสือขมวดคิ้วเป็นปม

“ราชาดูเหมือนจะ…”

เขาดูเหมือนจะคิดอะไรได้ และฉีกยิ้ม