"ตอนตะกั่วแดงตรงมุมของหลุมปล่อยเมฆ สีครามจะเปล่งแสง ข้าจักนำมันมาใส่เตาหลอมและหลอมมันจนกว่าพลังแห่งธรรมชาติจะไม่อาจแยกได้อีก"

"ในศาสตร์การหลอม มันเกี่ยวกับลมหายใจของมังกรและเสือ!"

"การเลือกวัตถุดิบวิญญาณ การควบคุมไฟ อุณหภูมิของเตาหลอมและแม้แต่ความเข้มข้นของพลังปราณรอบมัน จะมีผลกับคุณภาพของยา'

"มีเพียงการทำอย่างแม่นยำและสมบูณณ์แบบถึงสามารถทำเม็ดยาที่สมบูรณ์แบบได้!"

ฝ่ามือของเย่เซียวปล่อยไฟและเตาหลอมก็ลอยในอากาศขณะที่ควันเขียวโ๙น

มือหนึ่งควบคุมพลังปราณ อีกมือควบคุมไฟ

มันละเอียดมาก

ทุกการเคลื่อนไหวละเอียดละออ!

"จงมา!"

สายตาของเย่เซียวเหมือนคบไฟ และเตาหลอมก็แผดเผารุนแรง!

พรึ่บ

เตาหลอมสั่นสักพักและฝาก็ลอยขึ้นในอากาศ

น้ำยาสีม่วงเข้มบินออกมา หมุนวนในอากาศ ปล่อยหมอกเจ็ดสี!

เมฆดำบรรจบในอากาศ และดูเหมือนจะมีเสียงฟ้าร้องในเมฆ

วินาทีต่อมา พายุฝนก็ปรากฏ!

ภาพนิมิตของฟ้าดิน!

มันคือสัญญาณในตำนานของยาสวรรค์ที่กำลังออกจากเตาหลอม!

"เสร็จแล้ว!"

เย่เซียวดูแปลกใจ

เขาไม่คิดเลยว่าไม่เพียงเขาจะหลอมเม็ดยาจิตวิญญาณระดับเจ็ดได้ แต่ยังเป็นเม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์ขั้นสมบูรณ์

แม้กระทั่งเขาก็ไม่เคยทำเม็ดยาคุณภาพนี้มาก่อน!

"สมกับเป็นข้า!"

เย่เซียวพอใจ

ครั้งนี้ไม่มีความล้มเหลวและตอนนี้ก็จะไม่มีใครดูถูกเขา!

ผู้บ่มเพาะคนอื่นตกตะลึง

ใครจะไปคิดว่าจะมีคนสามารถทำเม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์ได้?

แม้กระทั่งปรมาจารย์เม็ดยาชราจากหอคอยเม็ดยาก็ยังทำไม่ได้!

แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็ทำให้พวกเขาเสียสมาธิ เพราะมันทำให้หลายคนไม่สามารถควบคุมไฟได้เหมาะสม และเม็ดยาพวกเขาก็ไหม้เป็นตอตะโก

ยังมีบางคนที่เตาหลอมโดนพายุฝนโหมกระหน่ำ และผลงานก็เละเทะ

ผู้คนได้แต่ก่นด่า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกลับภูเขาสมุนไพรไปหาของเพิ่ม

พอมองฉากวุ่นวายรอบตัวเขา เย่เซียวก็กอดอกและหัวเราะเย็นชา

"ฮึ่ม พวกขยะ!"

..

"ซูสืออ อย่าหลับ มีคนทำเม็ดยาเสร็จแล้วนะ"

เซินอี้เหรินเขย่าตัวซูสือ

ซูสือลืมตา"ใครละ?'

เซินอี้เหรินชี้เย่เซียว"เขา เขาหลอมเม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์ได้"

"ทันเวลาพอดี"

ซูสือลุกขึ้นและยืดเส้นยืดสาย"ข้าจะไปแย่งมันมา"

เซินอี้เหริน"หะ?"

...

พอมองชายชุดขาวด้านหน้าเขา เย่เซียวก็ขมวดคิ้ว"ซูสือ เจ้าจะทำอะไรของเจ้า?"

"ขโมย"

ซูสือพูดตรงๆ

เย่เซียวอ้าปาก"เจ้าหมายความว่าไง?นี่คือการทดสอบหลอมเม็ดยา ไม่ใช่การขโมยเม็ดยา!"

ซูสือส่ายหัว"แต่เดิมนี่เป็นเม็ดยาของข้า มันแค่อยู่ในมือเจ้าชั่วคราว"

"ซูสือ!"

เย่เซียวโกรธ พลังปราณของเขาปะทุ เสื้อผ้าโบกสะบัด"เจ้าคิดจริงๆหรือว่าข้าเป็นเค้กนุ่มที่ใครจะสามารถเอาเปรียบได้?!"

ซูสือพูดอย่างสงสัย"แล้วไม่ใช่หรือไง?"

"..."

"ศิษย์สืบทอดจ้าน ผู้ตรวจการหลวงเฉิน ถึงเวลาลงมือแล้ว มารตนนี้หยิ่งเกินไป!'

เย่เซียวหยิบเอาดาบไร้คมสีดำสนิทขึ้นมาและพูดด้วยจิตสังหาร"มาร่วมมือกับข้าขับไล่เขาออกไป!"

อากาศเงียบสงัด เสียงของเข็มตกยังสามารถได้ยิน

สองสาวนั่งนิ่งเหมือนไม่ได้ยินอะไร

จ้านชิงเฉิงพูด"เม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์นี้สมบูรณ์แบบ ซูสือจะต้องสามารถผ่านบททดสอบไปได้แน่ถ้าเขาเอามันไป"

เฉินชิงหลวน"อืม ไม่เลว ข้าจะได้ไม่ต้องช่วยหลอมยาให้เขา"

พอเห็นท่าทางของทั้งสอง แผ่นหลังของเย่เซียวก็เย็นเฉียบ

สถานการณ์ไม่เหมือนที่คิดไว้!

"สหายเต๋าทั้งหลาย พวกเจ้าคิดจะดูมารผู้นี้รังแกคนหรือไง?!"

เย่เซียวพยายามปลุกระดม

น่าเสียดาย ไม่มีใครสนใจ

เม็ดยาของคนเหล่านี้เพิ่งถูกทำลายไปเพราะเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาย่อมไม่พอใจเขา

นอกจากนี้ ใครจะอยากตอแยอัจฉริยะอันดับหนึ่งของวิถีมารเพื่อคนแปลกหน้า?

ซูสือหรี่ตา"ถ้าข้าฆ่าเจ้า ข้าก็สามารถเอาเม็ดยาไปจากเจ้าได้สบาย ตอนนี้คำถามคือ เจ้าจะเต็มใจมอบเม็ดยาให้ไหมหรืออยากให้ข้าเอามันมาเอง?"

ใบหน้าของเย่เซียวเปลี่ยนสี

เขารู้ว่ามารตนนี้ไม่ได้พูดเล่น!

พอคิดถึงความโหดของอีกฝ่ายในเมืองอวี่หลิน เย่เซียวก็ลังเลและส่งเม็ดยาให้อีกฝ่ายด้วยใบหน้าแดงปั้ด

ลูกผู้ชายต้องรู้จักวิธีประเมินศัตรู!

ตอนนี้เขายังเทียบกับซูสือไม่ได้!

ซูสือรับเม็ดยมาและพูด"ไป มันน่าจะยังไม่สายเกินไปที่จะหลอมเม็ดยาอีกเม็ด"

เย่เซียวระงับความโกรธไว้และบินไปทางภูเขาสมุนไพร

มันยังมีความหวัง!

ตราบเท่าที่เขาผ่านบททดสอบไปได้ ทุกอย่างจะยังมีโอกาส!

ครั้งนี้ เวลาจวนตัว เขาต้องไม่อวดความสามารถ แต่เลือกทางที่เร็วสุด

ทำเม็ดยาระดับหก!

รวบรวมวัตถุดิบ จุดไฟ เตรียมเตาหลอมและเสร็จ!

ทั้งหมดทีเดียว!

แม้มันจะไม่ใช่เม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์ คุณภาพก็ยังดี เย่เซียวเก่งด้านนี้จริงๆ!

แต่ทว่า ก่อนเม็ดยาจะได้เย็นตัว เงาก็ปกคลุมตัวเขา

ใบหน้าของเย่เซียวแข็งค้าง เขาเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นซูสือกำลังยิ้มเหมือนเทพบุตร

"สวัสดี ข้ามาปล้น"

"..'

"ไม่ใช่ว่าเจ้าได้ไปแล้วหรือไง?!"

"แต่ข้ายังมีสหายอีกคน"

"สารเลว!!"

"เจ้าอยากให้มันหรือไม่?"

"..ข้าจะให้!"

พอมองแผ่นหลังของซูสือ ตัวของเย่เซียวก็สั่นด้วยความโกรธ

ถ้าเขาแข็งแกร่งพอ เขาคงฆ่ามารนี่ไปนานแล้ว!

"มันสายเกินไปที่จะหลอมเม็ดยาแล้ว.."

เย่เซียวกวาดมองฝูงชนด้วยสายตาขุ่นมัว"ดูเหมือนข้าจะทำได้แค่ปล้น!"

เขาหยิบเอาดาบไร้คมขนาดใหญ่ออกมาและเดินไปทางผู้บ่มเพาะมาร

เหมือนได้รับแรงบันดาลใจ พวกที่หลอมเม็ดยาไม่ได้เริ่มปล้นเช่นกัน และพวกที่ถูกปล้นก็ไม่เต็มใจให้ปล้น ทั้งลานจึงเกิดความวุ่นวาย!

ซูสือโยนเม็ดยาให้เซินอี้เหริน"นี่ รับไป"

เซินอี้เหรินยื่นมือไปรับมาด้วยใบหน้างุนงง

ซูสือตบไหล่นาง"จำเอาไว้ ปล่อยเรื่องเฉพาะทางให้มืออาชีพทำ ถ้าเจ้าไม่รู้วิธีหลอมเม็ดยา เจ้าก็ต้องปล้นสิ"

ดวงตาของเซินอี้่เหรินเบิกกว้าง

มันสมเหตุสมผล!

บูม!

เกิดการต่อสู้รุนแรง

ทั้งสองฝ่าย ระหว่างวิถีธรรมะและวิถีมารตกอยู่ในความโกลาหล พวกเขาเริ่มโจมตีคนของตัวเอง

หญิงสาวชุดดำพุ่งทะยานออกมาจากความวุ่นวาย

ในมือนาง นางถือเม็ดยาสีเขียวสดไว้

"ฮ่าๆ การแย่งมาช่างสะดวกสบายเสียจริง"

"เม็ดยาระดับห้า..ก็น่าจะพอ"

พรึ่บ!

วินาทีต่อมา อากาศก็ผันผวนและเกิดเสียงดังขึ้น

[หมดเวลาแล้ว การทดสอบยุติ]

คนที่กำลังต่อสู้กันถูกแยกด้วยพลังที่มองไม่เห็น

ถาดสีทองปรากฏด้านหน้าแต่ละคนและตอนวางเม็ดยา คุณภาพก็จะเปิดเผย

[เม็ดยาระดับสี่ ถูกกำจัด]

[เม็ดยาระดับห้า เข้ารอบต่อไปได้]

[เม็ดยาระดับห้า เข้ารอบต่อไปได้]

[เม็ดยาระดับห้า เข้ารอบต่อไปได้]

พวกที่ผ่านมีความสุข พวกที่โดนกำจัดหน้าเศร้า

จ้านชิงเฉิงกับเฉินชิงหลวนหลอมเม็ดยาระดับหก คุณภาพของทั้งสองพอๆกัน

เย่เซียวขโมยเม็ดยาระดับห้ามา และสามารถเข้ารอบต่อไปได้

ซูสือวางเม็ดยาบนถาด

เสียงฟ้าร้องดังสนั่น

[เม็ดยาจิตวิญญาณสวรรค์ระดับเ๗ด สามารถเข้ารอบต่อไป ได้รับรางวัลเป็นไฟสวรรค์ฟ้าคราม]

"ไฟสวรรค์..ฟ้าคราม?"