ดวงจันทร์สีเลือดลอยในท้องฟ้า
แสงสีแดงพ่นออกมาทุกมุม
ค่ายกลสังหารโลหิตดูเหมือนจะค่อยๆหมุนเหมือนกงล้อ ราวกับอยากบดขยี้ทุกสิ่งมีชีวิตในเมือง
เลือดในตัวทุกคนเดือดพล่าน
ดวงจันทร์สีเลือดยังทรงพลังขนาดนี้แม้จะไม่เต็มดวง ถ้าพลังงานเลือดกลายเป็นจันทร์เต็มดวง สิ่งมีชีวิตทั้งหมดน่าจะตายทันที!
ดวงตาของหวังเหมาสั่นไวห
ถ้าไม่ใช่เพราะซูสือ เมืองหวงหยวนคงกลายเป็นเมืองผีไปแล้ว
แต่ตอนนี้…
“ซูเซิ่งจื่อ!”
ตอนซูสือกำลังจะก้าวไป
หวังเหมาหยุดเขา
ซูสือขมวดคิ้ว”มีอะไร?”
หวังเหมาพูด”ให้ข้าทำเถอะ ข้าจะไปทำลายตัวอ่อนปีศาจนั่นเอง!”
การฆ่านกสายฟ้า หาความจริง ทำลายพลังปราณชั่วร้ายและหยุดคลื่นสัตว์อสูณ
มารตนนี้ ซึ่งในสายตาโลกคือหายนะของมนุษย์กลับให้ความช่วยเหลือมนุษย์มากเพียงนี้
“หน้าที่ของข้าคือปกป้องเมืองหวงหยวน ข้าขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ซูเซิ่งจื่อทำลงไป ที่เหลือให้เป็นหน้าที่ข้าเถอะ”
ใบหน้าของหวังเหมาหนักแน่น ไร้ความกลัว”ข้าจะแผดเผาเลือดและทำลายตัวข้าเอง ข้าจะกำจัดปีศาจตนนี้ ข้าขอให้ซูเซิ่งจื่อปกป้องผู้คนในเมืองด้วย’
เขาได้สั่งเสียแล้ว!
นี่คือจักรวรรดิหลินหลาง พวกคนนอกกล้าดียังไง!
แต่ซูสือกลับส่ายหัว”ข้าเข้าใจความรู้สึกของแม่ทัพหวัง แต่ต่อให้ท่านแผดเผาชีวิต มันก็ไม่ช่วย”
“ตัวอ่อนปีศาจกับค่ายกลเป็นหนึ่งเดียวกัน ตราบเท่าที่ค่ายกลสังหารโลหิตไม่ถูกทำลาย ท่านจะไม่สามารถทำร้ายตัวอ่อนปีศาจนั่นได้”
ดวงตาของหวังเหมามีความสิ้นหวัง
เขาจำได้ ซูสือบอกว่าค่ายกลนี้ไม่สามารถทำลายได้เลย
หรือว่าพวกเขาจะได้แต่รอความตายจริงๆ?
“เหตุผลที่เราไม่สามารถทำลายค่ายกลได้เพราะเราหาแหล่งค่ายกลไม่เจอ”
ซูสือมองจันทร์สีเลือด”แต่ตอนนี้มันอยู่ตรงหน้าเราแล้ว..”
เขาค่อยเหยียบอากาศ พุ่งใส่ดวงจันทร์สีเลือด”ทุกคน จงดูข้าเด็ดดาวและโอบอุ้มดวงจันทร์”
“ซูสือ!”
“ซูสือ เจ้ารีบกลับมาเลยนะ!”
“ข้าจะทำเอง ข้าจะทำลายค่ายกลเอง!’
หัวใจของสาวๆเต้นกระหน่ำอย่างวิตก
แค่ยืนบนพื้นพวกนางยังตกอยู่ภายใต้แรงกดดันขนาดนี้ แล้วการขึ้นฟ้าจะน่ากลัวแค่ไหน?
พวกนางอยากบินไปหยุดเขา แต่ก็โดนค่ายกลของซูสือขังไว้
พวกนางไม่สามารถหลุดพ้นได้เพราะพลังปราณหมดลงแล้ว พวกนางได้แค่มองเขา
หวังเหมามองร่างชุดขาว
“ซูเซิ่งจื่อ…”
หยูเจียวหลงเห็นฉากนี้ ดวงตาไม่แยแสของนางเริ่มสั่นไหว
ทุกคนสามารถตายได้ แต่ไม่ใช่กับซูสือ!
บูม!!!
หอกของนางพุ่งไปเหมือนมังกร หอกสีเงินอัดแน่นด้วยกฏแห่งเต๋า หลั่งใหลเหมือนพายุ
ม่านพลังสีเลือดเริ่มสั่นสะเทือน
แต่นี่คือค่ายกลเผ่าเสือสิบปี มันกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเมืองหวงหยวนแล้ว
แม้กระทั่งนางก็ไม่สามารถทำลายมันได้ในเวลาอันสั้น
..
ที่ราบเนินเขียว
ชุดดำของอวี่หยวนสะบัดตามแรงลม
เขามองแสงสีเลือดในท้องฟ้าไกล และขมวดคิ้ว
‘กงล้อ การหลอม..ค่ายกลนี้คืออะไร?”
“เผ่าเสือคิดทำอะไรกันแน่?’
เขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ
“ท่านผู้นำ แย่แล้วขอรับ แย่แล้ว!”
หนึ่งในสมาชิกเผ่าวิ่งมาด้วยความเร็วสูง
อวี่หยวนถาม”มีอะไร?”
สมาชิกเผ่าดูกลัวและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ”คุณหนูขอรับ คุณหนูหายตัวไป!”
“เจ้าพูดว่าอะไรนะ?”
อวี่หยวนตัวแข็ง จากนั้นก็หันไปมองเมืองที่รายล้อมด้วยแสงสีเลือด
เขานึกถึงท่าทางของลูกสาวเขาเมื่อคืน หัวใจพลันเต้นกระหน่ำ
“เหรินเอ๋อร์…”
‘ไม่!”
อวี่หยวนพลันหายตัวไปทันที!
..
ซูสือบินไปทางดวงจันทร์สีเลือด ขณะที่ตัวอ่อนปีศาจหัวเราะแหลม
“เปล่าประโยชน์ กงล้อโลหิตจะหมุน ทุกสิ่งมีชีวิตจะดับสิ้น พวกเจ้าจะกลายเป็นอาหารของข้า เคี้ยก เคี้ยก!”
ภายใต้การหล่อเลี้ยงของแก่นโลหิต ใบหน้ามันเริ่มชัดเจน ลายเสือปรากฏบนหน้าผาก
มันยังพูดภาษามนุษย์!
“แม้ค่ายกลนี้จะะเหลือพลังแค่หนึ่งส่วนสิบ มันก็พอที่จะฟักตัวอ่อนของข้า”
“น่าเสียดายที่ข้าไม่สามารถได้รับกายมารสูงสุด”
ดวงตาของมันแสดงความเสียใจ
เขาคือบรรพชนของเผ่าเสือ พลังเป็นที่หวาดหวั่นไปทั่วร้อยเผ่า แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่อาจรอดพ้นวัฏจักรชีวิต
ขณะที่เขากำลังจะตาย เขากลืนกินพลังมารและใช้มันเพื่อสร้างตัวอ่อนปีศาจ พยายามจะขัดประสงค์แห่งสวรรค์
ถ้าแผนของเขาสำเร็จ เขาจะไม่ตาย แถมยังได้รับกายเซียนมาร!
เขาจะกลายเป็นผู้อยู่บนจุดสูงสุด!
“พลังงานชั่วร้ายไม่พอใจจริงๆ เจ้าชิวหู!”
“แต่ก็พอ ตราบเท่าที่ข้ากลับมามีชีวิต มันก็ไม่ถือว่าล้มเหลว.
ตัวอ่อนปีศาจไม่ได้มองซูสืออย่างจริงจัง
แค่ผู้บ่มเพาะแก่นทองคำจะมาทำลายค่ายกลได้ไง?
ซูสือเองก็เมินมัน
เพราะเขารู้ว่าตัวอ่อนปีศาจไม่ใช่กุญแจสำคัญ ทางเดียวที่จะพลิกสถานการณ์ได้คือทำลายค่ายกล!
ยิ่งเขาเข้าใกล้ค่ายกล แรงกดดันก็ยิ่งหนักหน่วง ราวกับฟ้าดินกำลังกดทับเขา
ตัวของซูสือเปล่งแสงดาว บินใส่ดวงจันทร์
พอเห็นเขาเข้าใกล้ดวงจันทร์สีเลือดขึ้นเรื่อยๆ ตัวอ่อนปีศาจถึงตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“เจตจำนงแห่งดวงดาว?”
“แค่ผู้บ่มเพาะแก่นทองคำจะไปเข้าใจเจตจำนงแห่งดวงดาวได้ไง?
ก่อนมันจะได้ตอบสนอง ซูสือก็ได้บดขยี้เข้ากับดวงจันทร์สีเลือดแล้ว!
ราวกับตกลงในทะเลเลือด ซูสือเหมือนเรือโดดเดี่ยวที่ลอยอยู่ท่ามกลางคลื่นปั่นป่วน
ความคิดโหดเหี้ยมนับไม่ถ้วนถาโถมในหัวเขา
ดวงตาของซูสือพลันแดงก่ำ เส้นเลือดปูด เขาเต็มไปด้วยจิตสังหารคลุ้มคลั่ง!
ตัวอ่อนปีศาจหัวเราะ”เจ้าหนู เจ้าเองก็เป็นมารเหมือนกันรึ?”
“อย่าอดกลั้น ฆ่า จงฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในเมืองนี้ซะ และกลายเป็นมารสวรรค์ไปพร้อมกับข้า!”
พรึ่บ!
เกิดเสียงแผ่วเบา
ตัวของซูสือเปล่งแสงสีทอง ดวงตาของเขาพลันฟื้นคืนความแจ่มแจ้ง
กายทองคำได้สลายความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมดไป!
“เจ้าพูดว่ามาร?’
ซูสือหัวเราะเสียงเย็น”เข้าใจกฏแห่งการสรรค์สร้าง ปกครองเหนือฟ้าดิน ทำทุกสิ่งตามใจชอบ แทนที่สวรรค์ด้วยตัวเจ้าเอง”
“นี่คือวิถีมาร!”
“สำหรับเจ้า..”เขามองเหยียด
“โดนฝังมาเป็นสิบปี ต้องพึ่งพาชีวิตมนุษย์เพื่ออยู่รอด ดูสภาพน่าสมเพชของเจ้าสิ เจ้าต่างอะไรกับพวกหนอนชอนไช?”
ตัวอ่อนปีศาจโกรธจัด
“เจ้ากล้าดียังไง!ข้าจะฉีกเจ้าด้วยมือข้าเองเมื่อข้าได้พลังของข้ากลับคืนมา!”
ซูสือส่ายหัว”น่าเสียดาย เจ้าไม่มีโอกาสนั้น”
“หึ เจ้ามันก็แค่แก่น-”
สีหน้าของตัวอ่อนปีศาจเปลี่ยนไปก่อนมันจะได้พูดจบ
ผนึกโบราณลึกลับปรากฏบนตัวซูสือ และเสียงของเต๋าก็ดังไปทั่วโลก
เขาดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นเตาหลอม แผดเผาทะเลเลือดจนเดือด!
“มิติถูกทำลายเพื่อเปิดเผยธาตุแท้ของข้า”
“ธาตุไร้สิ้นสุด หยินและหยางแปรผัน!”
บูม!
ทะเลเลือดม้วนตัวกลับ ฟ้าดินเปลี่ยนสี!
ในเมืองหวงหยวน
ผู้คนมองดวงจันทร์สีเลือดแหลกสลายด้วยสายตาทึ่ง
ท่ามกลางหมอกเลือด แสงแดดเจิดจ้าส่องลงมา!
เปลี่ยนท้องฟ้า พลิกย้อนหยินและหยาง!
คอของหวังเหมาแห้งผาด ริมฝีปากของเขาเผยอออก”ซูเซิ่งจื่อ..เขาลบดวงจันทร์ได้จริงๆ”
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved