ตอนที่ 46 กู่หยาง ปะทะ หลินชูเหอ

"กู่หยางผ่านรึ”

"โอกาสหนึ่งในสิบห้ากลับตกมาที่กู่หยาง ช่างมีวาสนายิ่งนัก"

"น่าเสียดาย ทำไมผู้ที่ผ่านไม่ใช่ข้า"

เสียงพูดคุยดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

และทางอีกฝั่ง หลินชูเหอที่ตั้งใจจะเจอกับกู่หยางจนใจจะขาดก็ขมวดคิ้ว

"ถูกปล่อยว่างหรือนี่"

เขายังคิดว่าในรอบนี้ตนจะได้เจอกับกู่หยาง แล้วจะสั่งสอนอีกฝ่ายเป็นอย่างดี

แม้กระทั่ง...

ตรงไปตรงมาทำลายเขาเลย!

แต่...

กู่หยางกลับถูกปล่อยว่าง

"แต่ก็ดี รอบถัดไป... โอกาสที่จะพบเขาก็จะมากขึ้น"

หลินชูเหอมีสายตาคมกริบ เขาเลียริมฝีปากและยิ้มอย่างโหดร้าย

"กู่หยาง เจ้าโชคดีจริง ๆ"

"โชคดียิ่งนัก แบบนี้ก็สามารถผ่านเข้ารอบถัดไปได้สบาย ๆ"

หลายคนจากสำนักเมฆาคล้อยที่อยู่กลุ่มเดียวกับกู่หยางในกลุ่มที่ห้าก็เข้ามาแสดงความยินดี

กู่หยางก็ได้แต่ยักไหล่อย่างไม่มีทางเลือก

เขาเองก็ไม่คิดว่าจะผ่านไปได้

ต้องรู้ว่าตอนอยู่โลกมนุษย์ เขาเคยถูกเรียกว่าคนดวงซวย

รางวัลใหญ่หรือรางวัลเล็กไม่เคยเข้ามาในชีวิตเขาเลย

แม้กระทั่งหนึ่งในสองก็ยังพลาด

สามารถพูดได้ว่าโชคชะตาต่ำเตี้ย

กู่หยางส่ายหัว

แต่เมื่อผ่านแล้วก็ปล่อยวาง

เช่นนั้นก็ควรจะสังเกตการณ์ศิษย์แท้จริงจากสำนักอื่น ๆ เพื่อดูว่าพวกเขามีฝีมืออย่างไร

เหตุการณ์ของกู่หยางไปอย่างรวดเร็ว

รอบที่สองของการประลองก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

การต่อสู้ในรอบที่สองชัดเจนว่ารุนแรงกว่ารอบแรกมาก

ท้ายที่สุด ทุกคนต่างก็ผ่านการต่อสู้ในรอบแรกและชนะมาได้

ความสามารถของพวกเขานั้นไม่ต้องสงสัย

สำหรับศิษย์แท้จริงอันดับหนึ่งและอันดับสองของสี่สำนักใหญ่...

ล้วนเป็นการต่อสู้แบบย่ำยี!

ช่องว่างของความสามารถมากเกินไป

เมื่อเผชิญหน้ากับศิษย์แท้จริงอันดับหนึ่งและอันดับสอง

การทนได้แค่หนึ่งกระบวนท่าก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว

และในขณะที่การต่อสู้ในลานประลองทั้งห้ากำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด

กู่หยางเริ่มพบว่ามันน่าสนใจไม่น้อย

ในหมู่ศิษย์แท้จริงมากมาย นอกจากศิษย์แท้จริงอันดับหนึ่งและอันดับสองแล้ว แต่ละสำนักก็ยังมีอัจฉริยะที่ไม่เลวอีกหลายคน

พวกเขาไม่ได้เก่งกาจเท่ากับศิษย์แท้จริงอันดับหนึ่งและอันดับสอง

แต่ก็แข็งแกร่งกว่าศิษย์แท้จริงคนอื่น ๆ อย่างแน่นอน

เช่น หลินชูเหอในกลุ่มที่ห้า

แม้ว่าจะเป็นเพียงศิษย์แท้จริงอันดับสามของสำนักตะวันพิสุทธิ์

แต่ความสามารถที่เขาแสดงออกมาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าศิษย์แท้จริงอันดับสองเลย

คู่ต่อสู้ของเขา... ก็ไม่สามารถต้านทานเขาได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว!

เป็นการเอาชนะอย่างรวดเร็ว

"ไม่น่าแปลกใจ"

กู่หยางตาคมกริบ

ถึงแม้เขาจะไม่สนใจการยั่วยุของหลินชูเหอ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ใส่ใจ

หากมีโอกาส...

เขาก็จะไม่ลังเลที่จะสั่งสอนอีกฝ่าย!

แน่นอน ข้อกำหนดคือต้องพบกัน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

การประลองรอบนี้ก็ทั้งหมดจบลง

ดังนั้น แต่ละกลุ่มก็เหลือเพียง 8 คนเท่านั้น!

"การประลองรอบสองจบลงแล้ว"

"มีเวลาพักสิบนาที หลังจากนั้นจะเริ่มการประลองรอบที่สามทันที"

ผู้อาวุโสพูดช้า ๆ

เมื่อได้ยินนี้ ศิษย์แท้จริงที่เพิ่งผ่านการต่อสู้อย่างดุเดือดก็นั่งขัดสมาธิลงเพื่อฟื้นฟูปราณแท้

สิบนาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

รอบที่สามก็กำลังจะเริ่มขึ้น!

"การประลองรอบที่สามคู่แรก สำนักตะวันพิสุทธิ์ - หลินชูเหอ กับ... สำนักเมฆาคล้อย - กู่หยาง"

ผู้อาวุโสดึงรายชื่อสองใบออกจากกล่องชื่อ

จากนั้นจึงมองไปที่ชื่อบนกระดาษและอ่านออกมา

แต่เมื่ออ่านถึงตอนท้าย เขาก็แสดงสีหน้าแปลกประหลาด

และแล้วพวกเขาสองคนก็มาพบกัน?

ก่อนหน้านี้หลินชูเหอยั่วยุกู่หยาง

ตามตรง เขาไม่อยากให้ทั้งสองพบกัน

หลินชูเหอในฐานะศิษย์แท้จริงอันดับสามของสำนักตะวันพิสุทธิ์ ความสามารถของเขาแน่นอนว่าแข็งแกร่งมาก

เมื่อเทียบกับกู่หยาง... เขายังคิดว่ากู่หยางยังเด็กเกินไป

ด้วยนิสัยของหลินชูเหอ อีกฝ่ายจะลงมือเต็มกำลังอย่างแน่นอน

กู่หยางอาจตกอยู่ในอันตราย!

กู่หยางมีพรสวรรค์ที่น่าทึ่ง

ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่ใช่ศิษย์สำนักเดียวกัน แต่เขาก็มักชื่นชมอัจฉริยะ

เขาไม่ต้องการให้กู่หยางถูกหลินชูเหอทำร้าย!

แต่ตอนนี้โชคชะตาเป็นเช่นนี้ เขาก็ทำอะไรไม่ได้

เมื่อผู้อาวุโสพูดออกมาแบบนี้

ทันใดนั้นก็ดึงดูดสายตามากมาย!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสำนักตะวันพิสุทธิ์และสำนักเมฆาคล้อยเป็นศัตรูกัน!

ทันทีที่พบกันก็จะเกิดการต่อสู้อย่างดุเดือดแน่นอน!

และกู่หยางก็ได้รับความสนใจจากหลายคนจากพลังที่เขาแสดงออกมาก่อนหน้านี้

พวกเขาก็ตั้งตารอว่ากู่หยางจะไปได้ไกลแค่ไหน

แน่นอน...

เมื่อทราบว่าคู่ต่อสู้ของกู่หยางคือศิษย์แท้จริงอันดับสามของสำนักตะวันพิสุทธิ์หลินชูเหอ

หลายคนพยักหน้าเล็กน้อย

"น่าเสียดาย กู่หยางจะต้องเจอกับหลินชูเหอ"

"ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ครั้งนี้ สองอันดับแรกของกลุ่มที่ห้าควรเป็นหลินชูเหอและกู่หยางจากสำนักเมฆาคล้อย"

"แบบนี้กู่หยางก็ไม่สามารถเข้าสู่สี่อันดับแรกได้ ต้องบอกว่าโชคร้าย"

"ก่อนหน้านี้กู่หยางโชคดีที่ได้ผ่านไปก่อน โชคร้ายก็ถือเป็นเรื่องปกติ"

เมื่อทราบผลการจับฉลากของกลุ่มที่ห้า

บนอัฒจันทร์

ผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักตะวันพิสุทธิ์ก็มีสายตาเป็นประกาย

ในดวงตาของเขาปรากฏความตื่นเต้น

ดี!

ยอดเยี่ยมมาก!

ต้องสั่งสอนกู่หยางให้ดี!

ถ้าเป็นไปได้ ให้ทำลายเขาไปเลย!

ก่อนการประลองศิษย์แท้จริงจะเริ่มขึ้น เขาได้เตือนศิษย์แท้จริงทั้งหมดแล้ว

หากพบกับศิษย์จากสำนักเมฆาคล้อย อย่าลังเลเด็ดขาด

ถ้าเจอกับกู่หยาง... จะดีที่สุดถ้าสามารถทำลายเขาโดยตรง!

แต่ไม่คิดว่าโอกาสจะมาถึงจริง ๆ!

นี่ทำให้เขาตื่นเต้นไม่หยุด

ในขณะที่ผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักเมฆาคล้อยขมวดคิ้ว

"หวังว่ากู่หยางจะไม่แข็งกระด้างเกินไป หากควรจะยอมแพ้ก็อย่าลังเล!"

เขาก็ส่ายหัวเช่นกัน

แม้ว่ากู่หยางจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหลินชูเหอ...

เขาเกรงว่าจะไม่มีโอกาสมากนัก

เขาแค่หวังว่ากู่หยางจะไม่ดื้อรั้นเกินไป และปล่อยให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บ

บนลานประลองหมายเลขห้า

กู่หยางและหลินชูเหอก็ยืนอยู่บนเวที

หลินชูเหอยิ้มอย่างโหดร้าย

"กู่หยาง ดูเหมือนว่าโชคชะตาของเจ้าจะหมดลงแล้ว"

"ข้าสามารถให้โอกาสเจ้าได้ หากเจ้าคุกเข่าลงบนพื้นตอนนี้และขอโทษข้าอย่าง และพูดว่า ‘สำนักเมฆาคล้อยด้วยกว่าสำนักตะวันพิสุทธิ์’ ข้าอาจจะใจอ่อน ไม่ให้เจ้าพ่ายแพ้อย่างยับเยิน ว่าอย่างไร?"

หลินชูเหอขมวดคิ้ว น้ำเสียงเต็มไปด้วยเยาะเย้ย

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินชูเหอ

ศิษย์จากสำนักเมฆาคล้อยหลายคนก็กำหมัดแน่น

บนอัฒจันทร์

ผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักตะวันพิสุทธิ์ก็พอใจมากและพยักหน้า

หลินชูเหอผู้นี้ใช้ได้

ถูกใจเขาเสียจริง!

ต่อหน้าสำนักเมฆาคล้อยควรจะทำแบบนี้!

"สำนักตะวันพิสุทธิ์ของเจ้ายังอ่อนแอไม่พอ ทั้ยังต้องการพิสูจน์ตัวเองอย่างนั้นหรือ"

กู่หยางตอบกลับอย่างสงบ

"ฮ่าฮ่าฮ่า พูดได้ดี!"

"สำนักตะวันพิสุทธิ์ไม่ได้แข็งแกร่ง แต่กลับอยากเร่งรีบพิสูจน์ตัวเอง"

"คนอ่อนแอต้องการให้พิสูจน์ คนแข็งแกร่งใช้หมัด"

ทันใดนั้นก็มีเสียงตอบรับดังขึ้น

แน่นอนว่ามาจากฝ่ายของสำนักเมฆาคล้อย

และเมื่อได้ยิน หลินชูเหอก็หน้าเขียวขึ้นทันที

เด็กคนนี้...

"สุราคาราวะมิชอบ ชอบสุราจับกรอก!"

"ระวัง!"

หลินชูเหอไม่ได้พูดมากอีกต่อไป ปราณแท้ภายในร่างกายระเบิดอย่างรุนแรง

ปราณแท้ภายในเขาเหมือนท้วงทะเล คลื่นพลิกผันทำให้เกิดบรรยากาศที่อัดแน่น

ชั่วขณะต่อมา ปราณแท้นั้นถูกส่งตรงเข้าสู่ขาทั้งสองของเขา

ร่างกายของเขาเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

เกือบจะในพริบตาเดียวปรากฏตัวต่อหน้ากู่หยาง

จากนั้นยกขาขวาขึ้น และเตะหน้าอกของกู่หยางอย่างรุนแรง!

ในเวลาเดียวกัน พลังแนวคิดเจตจำนงก็ระเบิดออกมาอย่างกะทันหัน!

นั่นคือ...

เจตจำนงขา 2 ส่วน!