ตอนที่ 234 หมัดเดียวของข้าก็รับไม่ได้แล้วรึ

 ตอนที่ 234 หมัดเดียวของข้าก็รับไม่ได้แล้วรึ

เห็นภาพนี้ อัจฉริยะฟ้าประทานรอบด้างต่างเผยสีหน้าตกตะลึง

พวกเขาจำได้ในทันที

ดาวตกสังหารราชันสายลม...

ก็คือวิชายุทธระดับราชันเช่นกัน!

ยิ่งไปกว่านั้น หลินฉู่เทียนได้ฝึกฝนกระบวนท่าดาวตกสังหารราชันสายลมจนเกือบจะถึงขอเขตสำเร็จวิชาขั้นเล็กน้อย

กระบวนท่านี้...

มีพลังน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

"สมแล้วที่เป็นหนึ่งในสามอัจฉริยะฟ้าประทานสูงสุดของลานฝ่ายนอก!"

"หลินฉู่เทียนแข็งแกร่งเหลือเกิน! สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะฟ้าประทานอันดับหนึ่งของตระกูลหลิน!"

"กู่หยางเป้นแค่อัจฉริยะฟ้าประทานอันดับหนึ่งของราชวงศ์เซวียนเหนี่ยว จะมีพลังเป็นคู่ต่อสู้ของหลินฉู่เทียนได้อย่างไร?"

ทุกคนทั้งตกตะลึงและรู้สึกสะเทือนใจ

ในเวลาเดียวกันก็ยิ่งดูแคลนกู่หยางมากขึ้น

ในสายตาพวกเขา...

กู่หยางไม่สมควรนำมาเปรียบเทียบกับหลินฉู่เทียนเลย!

กู่หยางไม่สนใจเสียงคุยโพล่งและสายตารอบข้าง

เขามองพายุน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งในอากาศ ที่ดูเหมือนจะบดขยี้ทุกสิ่ง

แต่สีหน้ากลับเย็นชาราวกับน้ำ

แล้วในพริบตาถัดมา

เขาชูหมัดขึ้นมาอย่างช้า ๆ

ทันใดนั้น เกล็ดสีทองก็ปรากฏขึ้นบนหมัดขวาของเขา

เงามังกรคชสารบรรพกาลเลือนรางจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นพร้อมเสียงคำราม!

เห็นดังนี้

อวิ๋นเทียนหมานก็ลุกวาวขึ้นมาทันที

มาแล้ว!

กระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของพี่ใหญ่!

แต่ว่า...

กระบวนท่านี้ จะสามารถรับมือกับกระบวนท่าของหลินฉู่เทียนได้หรือไม่?

เขาดีใจในใจ แต่ก็อดกังวลไม่ได้

ก็ในตอนนั้นเอง

ที่หมัดของกู่หยาง...

ระเบิดสัจธรรมที่น่าพิศวงออกมา

สัจธรรมหมัด 1 ส่วน!

และยังไม่หมด

แววตาของกู่หยางฉายแววคมกริบวูบหนึ่ง

เสียงตะโกนต่ำก็ดังออกมาจากปากของเขาอย่างเชื่องช้า

"หมัด...มังกรคชสารปราบมาร!"

พอคำพูดเสร็จสิ้นลง

เงามังกรคชสารบรรพกาลเลือนรางจำนวนมากบนแขนของเขา ก็ส่งเสียงขับขานบรรพกาลดังขึ้นมา

แล้วในพริบตาถัดมา

พลังหมัดที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งไปทั่วสารทิศ ทุ่มใส่พายุลมอันน่ากลัวตรงหน้าโดยตรง!

ตูมตูม!

พลังหมัดกับพายุลมในอากาศต่างเกี่ยวพันกัน

พลังที่น่าสะพรึงกลัวต่างฉีกทึ้งกันและกัน

คนทั้งหลายเดิมคิดว่ากู่หยางจะพ่ายแพ้แก่หลินฉู่เทียนอย่างง่ายดาย

แต่

ในพริบตาถัดมา...

พายุลมอันน่าสะพรึงกลัวนั้น ก็ไม่สามารถต้านทานพลังหมัดที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามได้!

ปัง!

พายุลมถูกสั่นสะเทือนจนแตกกระจาย!

ถัดจากนั้น พลังหมัดที่แข็งแกร่งนั้นก็ยังคงพุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่ลดละ กระแทกลงบนหน้าอกของหลินฉู่เทียนโดยตรง!

พรวด!

เลือดสดพุ่งออกมา

ร่างของหลินฉู่เทียนก็เหมือนว่าวที่ขาดสายป่าน ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไป!

ปัง!

ชนเข้ากับค่ายกลที่ขอบลานหิน เกิดเสียงดังกังวานราวโลหะกระทบเหล็กก็มิปาน

เห็นภาพนี้

ทุกคนต่างหน้าเหวอ มองภาพตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ พวกเขาเห็นอะไร?

หลินฉู่เทียน...

ถูกกู่หยางกระแทกจนกระเด็นออกไปเช่นนั้นหรือ!?

นี่มันเป็นไปได้อย่างไร!?

กระบวนท่านั้นของหลินฉู่เทียน คือวิชายุทธระดับราชันที่ฝึกฝนจนจวนจึงขอบเขตสำเร็จวิชาขั้นเล็กน้อยแล้ว!

แล้วกู่หยาง...

ทำแบบนั้นได้อย่างไร!?

อวิ๋นเทียนหมานก็ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าตกใจยิ่งนัก

เขาไม่คิดเลยจริง ๆ ว่า...

กู่หยางต่อยหลินฉู่เทียนกระเด็นได้จริง ๆ!

ยิ่งไปกว่านั้น...

พลังกำลังที่น่าสะพรึงกลัวในหมัดของกู่หยางเมื่อครู่

ทำเอาเขาหน้าซีดเผือดอย่างห้ามไม่อยู่

"ที่แท้...ตอนที่พี่ใหญ่ต่อสู้กับข้า ก็ยังไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่เลยหรือ!?"

เขารู้สึกประทับใจในใจอย่างลึกซึ้ง

ยิ่งเคารพนับถือและยำเกรงกู่หยางมากขึ้นไปอีก

ส่วนอีกด้านหนึ่ง

องค์ชายแปดและองค์หญิงเก้าก็เบิกตาโพลงมองจ้อง

คนภายนอกอาจมองไม่ออก

แต่พวกเขา...

เห็นได้ในทันที!

วิชาหมัดที่กู่หยางใช้เมื่อครู่...

ก็คือระดับราชัน!

วิชาหมัดระดับราชัน!

ยิ่งไปกว่านั้น...

ระดับความเข้าใจลึกซึ้งยิ่งนัก!

ได้ถึงขอบเขตสมบูรณ์แบบรู้!

สูงกว่าที่หลินฉู่เทียนเข้าใจเสียอีก!

วิชาหมัดระดับราชันที่ฝึกฝนจนสมบูรณ์แบบ...

นี่มันเป็นไปได้อย่างไร!?

หลินฉู่เทียนตอนนี้ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นจากพื้น พลางกุมอกด้วยสีหน้าเลวร้ายน่าดู

เขามองไปที่กู่หยางด้วยแววตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความไม่อยากจะเชื่อ

เจ้าหมอนี่...

ก็มีวิชายุทธระดับราชันเหมือนกัน

แถมระดับการหยั่งรู้ยังลึกซึ้งกว่าตัวเองอีก!

"หมัดเดียวของข้าก็รับไม่ได้แล้วรึ?"

กู่หยางมองหลินฉู่เทียนอย่างเย่อหยิ่ง แววตาเต็มไปด้วยความเมินเฉย

ดวงตาที่เหมือนไม่ได้ใส่ใจเขาแม้แต่น้อยนั้น

ทำให้ความโกรธเคืองในใจของหลินฉู่เทียนยิ่งทวีคูณ

เจ้าบัดซบนี่...

ถึงกับกล้าดูถูกเหยียดหยามตัวเองถึงเพียงนี้!?

ด้วยความโกรธจนคลุ้มคลั่ง

ปราณบนตัวของหลินฉู่เทียนจึงแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

ห้วงมิติรอบ ๆ ตัวของหลินฉู่เทียนถึงกับเริ่มบิดเบี้ยว

พายุที่บ้าคลั่งและดุดันเต็มที่ยิ่งปะทุพลังกดดันที่รุนแรงออกมา

น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!

"หลินฉู่เทียนปลุกสายเลือดแล้ว!"

"เป็นสายเลือดราชัน สายเลือดดวงดาววายุ! ร่วมกับวรยุทธและวิชายุทธที่ฝึกฝน พลังทวีคูณเป็นสิบเท่า!"

เสียงอุทานดังขึ้นเป็นระลอก

แต่พอเสียงของพวกเขายังไม่ทันจบลง

ปราณบนตัวของหลินฉู่เทียนก็พุ่งสูงขึ้นมาอีก!

"เฮอะ..."

"หลินฉู่เทียนโกรธจริงแล้ว!"

"ถึงขั้นใช้วิชาลับแล้ว!"

ตอนนี้หลินฉู่เทียนก็ใช้ไม้ตายทุกอย่างที่มี

ถูกอีกฝ่ายดูถูกเยาะเย้ยขนาดนี้ ทำให้เขาผู้มีศักดิ์สูงส่งไม่อาจรับไหว!

ดังนั้น...

จะต้องสั่งสอนเจ้าบัดซบนี่เสีย!

ให้รู่ว่า...ผู้สืบทอดขอบเขตราชัน มีความสามารถเพียงใด!

ว่า...อัจฉริยะที่แท้จริงเป็นเช่นไร!

"แพ้ไปเสีย!"

หลินฉู่เทียนมีใบหน้าบิดเบี้ยว

แม้กระทั่งพลังแก่นแท้ทั้งหมดก็รวมเข้าไว้ด้วยกัน

พายุที่พัดวนอยู่รอบ ๆ ก็เหมือนจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

แล้วในพริบตาถัดมา...

เขาก็ปลดปล่อยพลังออกมาทั้งหมด

ปัง!

ปราณที่น่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา สั่นสะเทือนไปทั่วลาน

สีท้องฟ้าทันใดนั้นก็มืดลงทันที

พายุที่น่าสะพรึงกลัวและบ้าคลั่งครอบคลุมทั่วลาน

พรึ่บ

พลังที่เกือบจะสามารถฉีกทึ้งห้วงมิติทะลวงออกมาจากพายุ

กระบวนท่านี้...

ถือเป็นการใช้พลังเต็มที่ เป็นวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา!

กระบวนท่านี้...

ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือขอบเขตมรณะชีวันธรรมดา

ก็ไม่กล้ารับกระบวนท่านี้ง่าย ๆ !

เขายิ้มมั่นใจ ไม่เชื่อว่ากู่หยางจะรับกระบวนท่าของเขาไหวอีก!

เขาจ้องมองใบหน้าของกู่หยางอย่างเข้มข้น

พยายามมองหาความหวาดกลัวแม้เพียงเล็กน้อย

แต่...

ความหวังของเขานั้นไร้ผล

กู่หยางไม่เพียงไม่มีความตกใจ

แม้กระทั่งสีหน้าก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย

หน้านิ่ง เย็นชา

มองพายุหมุนวนที่ปกคลุมไปทั่วลานอย่างน่าสยดสยอง

กู่หยางก็เพียงหัวเราะเบา ๆ

จากนั้นก็ตวัดหมัดออกไปอีกครั้ง!

ปราณแสนน่าสะพรึงกลัวถูกปลดปล่อยออกมา

แต่ครั้งนี้ต่างจากเดิม...

ไม่ใช่สัจธรรมหมัด 1 ส่วน

แต่เป็น...

3 ส่วน!

ตู้มตู้ม!

เสียงมังกรคชสารคำรามคุ้นชินดังขึ้น เสียงสรรเสริญแต่โบราณกาลคุ้นหูกรอกกรน

เมื่อกู่หยางปล่อยหมัดออกไป

ราวกับมังกรคชสารบรรพกาลสะบัดหัวพุ่งชนกลางฟากฟ้า

กร๊อบ!

เสียงแตกร้าวดังขึ้น

ค่ายกลที่แข็งแกร่งนั้น ตอนนี้มีรอยแตกบาง ๆ เท่านิ้วมือ!

และพริบตาถัดมา...

หมัดมังกรคชสารก็ปะทุพลังน่าสะพรึงกลัวออกมา!

สั่นสะเทือนพายุหมุนวนน่ากลัวให้แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที

ตู้ม!

เสียงระเบิดกระแทกล้ำลึกก็ดังขึ้นเป็นระลอกไม่ขาดสาย!

ลมร้ายแรงถาโถมไปทุกทิศทาง!

เสื้อคลุมของสองคนสะบัดไสวสะท้านจนน่ากลัว!

สีหน้าของหลินฉู่เทียนเปลี่ยนไป

เขาค้นพบว่า...

กระบวนท่าของเขาถูกปราบปรามลงไปจนหมดสิ้น

แล้วพริบตาถัดมา

เขาทำหน้าซีดเผือดทันที

เพราะหมัดมังกรคชสารที่น่าสะพรึงกลัวนั่น พุ่งมาทางเขาอย่างไม่ลดละ!

เขารีบควักยันต์หยกชิ้นหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของแล้วเอาไว้ตรงหน้าอก!

ปัง!

หมัดพุ่งถึงตรงหน้า

พลังที่น่าสะพรึงกลัวกระแทกเขากระเด็นออกไปอีกครั้ง

พรวด!

เลือดสดพุ่งออกจากปากเขา!

ทั้งตัวของเขากระแทกใส่ค่ายกลจนหักพังไปส่วนหนึ่ง แล้วล้มฟุบลงไปกองกับพื้น

เห็นฉากน่าตกใจนี้

ทุกคนต่างเผยสีหน้าตกตะลึง!

ดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึงและตกใจจนพูดไม่ออก!