ตอนที่ 262 การประลองรายชื่อมรกตเร้นลับ

"แช่แข็ง...ลืมเลือน!"

เย่ชิงเฉิงไม่ลังเลแม้แต่น้อย ขณะปล่อยพลังสัจธรรมเย็นสุดขีด 3 ส่วน

กระบี่วิญญาณในมือก็ฟันลงมาแล้ว!

นั่นคือกระบวนท่าที่นางและกู่หยางเคยใช้ต่อสู้กันมาก่อน!

เมื่อกระบี่ฟันลง

น้ำแข็งแผ่กระจายเต็มท้องฟ้า ทุกสรรพสิ่งแข็งตัว!

กลิ่นอายเย็นสุดขีดก็ลอยคว้างทั่วบริเวณในพริบตา

เย่ฉีอวิ๋นรู้สึกตัวสั่นเทิ้ม ชี้ให้เห็นว่าอุณหภูมิลดต่ำลงมากแค่ไหน!

ครู่ถัดมา

น้ำแข็งและไฟปะทะกันอย่างดุเดือด!

พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมา

ทั้งสองฝ่ายมีความสามารถไล่เลี่ยกัน

เย่ฉีอวิ๋นได้เปรียบด้านฐานะนพลัง

ส่วนเย่ชิงเฉิง มีความเข้าใจสัจธรรมที่เหนือกว่า และยังมี...พลังจากสายเลือดราชัน!

น้ำแข็งและไฟปะทะกันกลางอากาศ ส่งเสียงรบกวนหูไม่หยุด

ไม่นานนัก

สุดท้ายก็ยังคงเป็นความเย็นสุดขีดที่มีชัยชนะ

ปราณกระบี่เย็นสุดขีดทะลวงฟ้า กลืนกินเปลวไฟทั้งหมด

สุดท้ายก็ตกลงบนร่างของเย่ฉีอวิ๋น ทำให้เขาถูกกระเด็นออกไป!

เย่ชิงเฉิงชนะ!

ใต้แท่นประลอง ใบหน้าของเย่ฉีอวิ๋นไม่ค่อยดีนัก

เขาดูถูกเย่ชิงเฉิงเกินไป

ไม่คิดเลยว่าเย่ชิงเฉิงจะมีความสามารถและพรสวรรค์เหนือใครเพียงนี้

แม้ยังห่างไกลจากกู่หยาง...แต่ในลานฝ่ายใน ก็ถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว!

"ข้าแพ้แล้ว" เย่ฉีอวิ๋นถอนหายใจ ยอมรับอย่างจำใจ

เย่ชิงเฉิงในตอนนี้ก็ปล่อยลมหายใจยาวเช่นกัน

นางใช้วิธีต่าง ๆ นานา กว่าจะเอาชเย่ฉีอวิ๋นได้ในท้ายที่สุด

"ขอบคุณ"

เย่ชิงเฉิงก้มศีรษะแสดงความเคารพ จากนั้นสาวเท้าจากไปอย่างงดงาม

เมื่อเอาชเย่ฉีอวิ๋นได้ อันดับของนางก็ขยับขึ้นมาเป็นที่ 26

ต่อจากนั้น ย่อมไม่จำเป็นต้องไปประลองกับใครอีกแล้ว

เย่ชิงเฉิงวิ่งตรงกลับมาที่ข้างกายกู่หยาง ใบหน้างามเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม

"สามี เป็นอย่างไรบ้าง"

"ไม่เลว พัฒนาขึ้นมากเลย"

กู่หยางชื่นชมอย่างไม่อั้น พยักหน้ายอมรับ

"แน่นอนอยู่แล้ว หากไม่ใช่เพราะช่วงหลัง ๆ สามี เอ่อ... ข้าคงยังพัฒนาขึ้นอีกได้บ้าง!"

ใบหน้าของเย่ชิงเฉิงแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย

"นั่นไม่ต้องโทษข้า!"

กู่หยางแก้ตัวอย่างมีเหตุผล

และขณะที่กู่หยางกับเย่ชิงเฉิงกำลังหยอกล้อกัน

เหล่าอัจฉริยะฟ้าประทานโดยรอบก็มองเห็นภาพนี้

ใบหน้าของพวกเขาฉายแววประหลาดใจเล็กน้อย

"ไม่คิดเลยว่าพรสวรรค์ของเย่ชิงเฉิงจะยอดเยี่ยมขนาดนี้"

"ก็จริง ตอนที่ชื่อเสียงของกู่หยางยังไม่โด่งดัง เย่ชิงเฉิงก็เป็นอัจฉริยะฟ้าประทานอันดับ 1 ของราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวอยู่แล้ว!"

"เย่ชิงเฉิงเพิ่งเข้ามาในลานฝ่ายในไม่นาน ก็ขึ้นรายชื่อมรกตเร้นลับได้แล้ว ในอนาคตหากมีพรสวรรค์เฉกเช่นนาง คงจะติดสิบอันดับแรกของรายชื่อมรกตเร้นลับได้!"

"กู่หยางไม่เพียงเป็นอสูรเอง แม้แต่คนข้างกายก็มีพรสวรรค์เหนือใครเช่นกัน!"

"นี่เป็นสิ่งที่เรียกว่าคบบัณฑิตพาไปหาผลหรือไม่"

"น่าอิจฉาจริง ๆ"

การประลองแย่งตำแหน่งยังคงดำเนินต่อไป

ต้องยอมรับว่าอัจฉริยะฟ้าประทานรุ่นนี้มีไม่น้อยที่มีความสามารถโดดเด่น!

และยังมีใบหน้าคุ้นตาอีกหลายคนที่เข้าร่วมประลองแย่งตำแหน่ง

เช่น เปียนซืออวิ๋น ลูกน้องของเยว่ซิงเฉิน

ความสามารถของเขาเดิมทีก็พอจะติดอันดับท้าย ๆ ของรายชื่อมรกตเร้นลับได้อยู่แล้ว

แต่พอมาถึงรุ่นนี้ อัจฉริยะฟ้าประทานจำนวนมาก และหนึ่งคนก็เก่งกว่าอีกคน

สิบอันดับสุดท้ายของรายชื่อมรกตเร้นลับแทบจะถูกแทนที่ยกชุด

เปียนซืออวิ๋นเองก็ยังไม่มีสิทธิ์ขึ้นรายชื่อมรกตเร้นลับเลยด้วยซ้ำ

ขณะที่อัจฉริยะฟ้าประทานที่ถูกแทนที่ไปก็พยายามประลองเพื่อกลับเข้ารายชื่ออีกครั้ง

เมื่อมีการต่อสู้ที่เข้มข้นจนแทบลืมหายใจ

กว่าสองชั่วโมงผ่านไป

ในที่สุด การประลองแย่งตำแหน่งที่ตื่นเต้นเร้าใจแต่ก็น่าเบื่อเล็กน้อยก็จบลง

25 อันดับแรกของรายชื่อมรกตเร้นลับไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

ส่วนอัจฉริยะฟ้าประทานตั้งแต่ 26 ลงไป...

ก็ถูกแทนที่ยกชุด

อัจฉริยะฟ้าประทานใหม่ที่ขึ้นรายชื่อมรกตเร้นลับซึ่งรวมถึงเย่ชิงเฉิงด้วยนั้น มีทั้งหมด 10 คน

นอกจากเย่ฉีอวิ๋นที่แพ้ให้เย่ชิงเฉิงยังอยู่ในอันดับ 27 แล้ว

ตั้งแต่ 27 ลงไป อัจฉริยะฟ้าประทานที่ติดรายชื่อมรกตเร้นลับทุกคนต่างก็ถูกแทนที่หมด!

เห็นภาพนี้แล้ว

อัจฉริยะฟ้าประทานจำนวนมากต่างอดถอนหายใจไม่ได้

"การแข่งขันในลานฝ่ายใน ช่างดุเดือดอะไรอย่างนี้!"

"ใช่แล้ว หน้าใหม่ขึ้นรายชื่อมรกตเร้นลับเต็มไปหมด!"

"ล้วนเป็นอัจฉริยะฟ้าประทานที่แม้จะไร้ชื่อเสียง แต่พรสวรรค์ไม่เป็นรองใครเลย!"

กู่หยางก็ถอนหายใจเบา ๆ เช่นกัน

บอกได้เลยว่าในสถาบันศักดิ์สิทธิ์มรกตเร้นลับนี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ

หากความสามารถไม่เพียงพอ หรือว่าขี้เกียจสักพักหนึ่ง ตำแหน่งบนรายชื่อมรกตเร้นลับนี่ก็อาจจะไม่ปลอดภัยแล้ว!

บรรยากาศการแข่งขันอย่างดุเดือดนี้ ย่อมกระตุ้นให้อัจฉริยะฟ้าประทานทุกคนในลานฝ่ายในต้องขยันฝึกฝนหนักขึ้นไปอีก!

บรรยากาศเช่นนี้ นับว่าเป็นไปในทางที่ดี

บนฟากฟ้า

เห็นผลการประลองแย่งตำแหน่ง เหอชิงเซวียนก็พยักหน้าด้วยความพอใจ

"การประลองแย่งตำแหน่งครั้งนี้ ไม่เลวเลย"

"สามารถมีอัจฉริยะฟ้าประทานถึง 10 คนขึ้นรายชื่อ เก่งกว่ารุ่นก่อน ๆ"

"แน่นอน บางทีพวกที่อยู่อันดับท้าย ๆ อาจจะขี้เกียจไปหน่อย"

ได้ยินคณะบดีพูดแบบนี้

อัจฉริยะฟ้าประทานจำนวนมากก็ก้มหน้าลงต่ำ

เหอชิงเซวียนไม่พูดอะไรอีก

สายตาวาบคราหนึ่ง

"รอบแรกคือการประลองแย่งตำแหน่งจบลงแล้ว 36 อันดับของรายชื่อมรกตเร้นลับก็ยืนยันแล้ว"

"ต่อไปนี้จะเป็น... การประลองนับคะแนน!"

"ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป อัจฉริยะฟ้าประทาน 36 คนบนรายชื่อมรกตเร้นลับจะต้องประลองตัวต่อตัวกับอีก 35 คน!"

"หากชนะ ได้ 1 คะแนน หากแพ้ก็ไม่ได้คะแนนใด ๆ!"

"สุดท้ายผู้ที่ได้คะแนนสูงสุด จะขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของรายชื่อ ตามด้วยอันดับสองและลำดับถัดไป!"

เหอชิงเซวียนกล่าวอย่างเชื่องช้า

เปิดเผยกฎการแข่งขันรอบสองของการประลองลานฝ่ายในอย่างหมดเปลือก

ได้ยินดังนี้ อัจฉริยะฟ้าประทานบนรายชื่อมรกตเร้นลับต่างอึ้งไปเล็กน้อย

ฟังจากที่พูดนี่ก็คือ...

ทุกคนต้องประลองกับอัจฉริยะฟ้าประทานคนอื่นทุกคน

แต่ละคนต้องประลองถึง 35 ครั้ง!

ปริมาณนี่...ดูเหมือนจะมากไปหน่อย

แน่นอน มองดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น

แต่จริง ๆ แล้วก็ใช้เวลาไม่นาน

เพราะหากคู่ต่อสู้มีความสามารถห่างกันมาก...มักจะจบอย่างรวดเร็ว!

สำหรับระบบการแข่งขันนับคะแนนนี้

อัจฉริยะฟ้าประทานหลายคนอึ้งไปครู่หนึ่ง แต่หลังจากนั้นก็เข้าใจได้

เมื่อเข้าใจแล้วก็รู้ว่า ระบบการแข่งขันแบบนี้นับว่าสมเหตุสมผลมาก

หลีกเลี่ยงความไม่ยุติธรรมที่อาจเกิดขึ้น

เพราะทุกคนต้องประลองกันคนละครั้ง

จะได้คะแนนมากน้อยแค่ไหน ก็พอจะบอกได้ว่าความสามารถของเจ้าเป็นอย่างไร

หากความสามารถแกร่งกล้า ย่อมชนะรวดไปเรื่อย ๆ คะแนนก็จะออกมาเยอะ

หากความสามารถไม่พอ ก็ย่อมแพ้รวดเช่นกัน คะแนนก็ได้ยากเย็น

อย่างไรก็ตาม

อัจฉริยะฟ้าประทานทุกคนบนรายชื่อมรกตเร้นลับต่างตื่นเต้นและคาดหวัง

"ดูเหมือนพวกเจ้าจะเข้าใจกติกากันแล้ว"

"ถ้าอย่างนั้น...รอบสองคือการประลองนับคะแนนก็กำลังจะเริ่มขึ้น!"

"การประลองรอบแรก..."

"อันดับ 2 โหยวเฟิง ปะทะ อันดับ 36 ซูเอ้อร์!"

"อันดับ 10 หยวนอวี้เฟิง ปะทะ อันดับ 29 ฉินหยูเซียว!"

"อันดับ 5 กู่หยาง ปะทะ อันดับ 15 คงเล่อ"

หลังจากเหอชิงเซวียนกล่าวจบ ผู้อาวุโสขั้นผันแปรก็ก้าวออกมา อ่านรายชื่อคู่ประลองรอบแรก

ในไม่ช้า คู่ต่อสู้ทั้งหลายก็พากันก้าวออกมาทีละคู่

"รอบแรกก็ถึงตาข้าแล้วหรือ"

กู่หยางแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะก้าวขึ้นไปยืนบนแท่นหินหมายเลขสาม

ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง...

คงเล่ออันดับ 15 ของรายชื่อมรกตเร้นลับ ก็หน้าดำคล้ำ

"เวรเอ๊ย! โชคบัดซบอันใดกัน พึ่งขึ้นมาก็เจอเจ้าอสูรนี่เลยรึ!"

คงเล่ออารมณ์ไม่ค่อยดีนัก

ตนเองเพิ่งเริ่มต้น...กลับเริ่มด้วยความโชคร้ายเสียแล้ว!

เพราะการต่อสู้ครั้งแรกมีผลอย่างมากต่อขวัญกำลังใจ

หากพ่ายแพ้ย่อยยับไปเลย...ไม่แน่ว่าความมั่นใจก็อาจหายไปหมด!

ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลเลย พอขึ้นไปบนแท่นหินหมายเลขสามก็ชูมือขึ้นมาทันที

"ข้ายอมแพ้!"