ตอนที่ 238 หลอมรวมกัน

 ตอนที่ 238 หลอมรวมกัน

"นี่...เขาทำอะไรของเขากัน"

“นี่คือทัณฑ์สายฟ้า! กู่หยาง...จะแย่งทัณฑ์สายฟ้าที่หลินฉู่เทียนเขาใช้เองหรือ"

"การกระทำนี้...ข้ามองไม่ออก"

"จะว่าไป สายฟ้าน่ากลัวขนาดนี้ ถึงกับทำร้ายกู่หยางไม่ได้เลยหรือ"

"ข้าทำไมรู้สึกว่ากู่หยางดูชื่นชอบเสียอีก"

อัจฉริยะฟ้าประทานจับจ้องกู่หยางที่ลอยเคว้งรับสายฟ้าหลอมร่างอยู่กลางฟ้า

สีหน้าก็ค่อนข้างประหลาดเช่นกัน

และตอนนี้

ทั้งสามที่กำลังจะใช้ทัณฑ์สายฟ้าหล่อหลอมแก่นก่อกำเนิดชีวิต ก็งุนงงหมดแล้ว

นี่มัน...

เกิดเรื่องอะไรขึ้น!

กู่หยาง ดันมาขวางสายฟ้าที่เดิมทีจะใช้หลอมแก่นก่อกำเนิดชีวิตของพวกเขาได้ทั้งหมด

แถมมองจากท่าทางของเขาแล้ว...

เหมือนยังกำลังอาศัยทัณฑ์สายฟ้าหลอมร่างอีกต่างหาก!

แย่แน่!

"กู่หยาง เจ้าตายแน่!"

"ไสหัวไป!"

ทั้งสามทนไม่ไหวแล้ว พวกเขากู่หยางกำลังยกระดับร่างกายด้วยการหลอมทัณฑ์สายฟ้าไปเรื่อย ๆ ด้วยสีหน้าอัปลักษณ์

พวกเขาจึงตะโกนเสียงดัง

เป็นฝ่ายลงมือโจมตีกู่หยางบนฟ้าทันที

พยายามจะแย่งชิงทัณฑ์สายฟ้าบนท้องฟ้ากับกู่หยาง

เห็นเช่นนี้ กู่หยางก็ยิ้มมุมปาก

ยกมือใหญ่ขึ้นมา แรงกดดันน่ากลัวก็ถาโถมกดลงมาทันที

พุ่งลงไปที่หัวทั้งสามอยู่ด้านล่าง

ส่วนตนเองก็ยังคงรับสายฟ้าหลอมร่างเรื่อย ๆ

ตอนนี้ทัณฑ์สายฟ้าก็ทรงพลังยิ่งยวด

ถึงขั้นนี้ แม้แต่ร่างกายของกู่หยางก็เริ่มอึดอัด!

บาดแผลนับไม่ถ้วนก็เริ่มปรากฏขึ้นเรื่อย ๆ

แต่กู่หยางตอนนี้ร่างกายแข็งแกร่งยิ่งนัก

บาดแผลพอโผล่มาก็เริ่มรักษาตัวเอง!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ร่างกายกู่หยางก็แข็งแกร่งขึ้นไปเรื่อย ๆ!

ส่วนด้านล่าง ทั้งสามโมโหจนแทบพ่นเลือด!

พวกเขาไม่สามารถแย่งชิงได้!

จึงได้แต่ดึงแก่นก่อกำเนิดชีวิตออกมา รับเอาพลังสายฟ้าที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกู่หยางมาหลอมแก่นก่อกำเนิดชีวิตไปก่อน

เมื่อมองฉากที่กู่หยางลอยอยู่กลางฟ้าสะกดทั้งสามไว้ได้อย่างง่ายดาย ยึดทัณฑ์สายฟ้าทั้งสามเส้นไว้ได้ราวกับโจร

ทุกคนต่างอ้าปากค้าง

นี่มัน...

เป็นการฝ่าทัณฑ์สายฟ้าหรือไม่

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่การฝ่าทัณฑ์สายฟ้าจะง่ายดายขนาดนี้

"นี่มัน..."

"วิธีฝ่าทัณฑ์สายฟ้าแบบนี้ ข้ายังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย!"

"ช่างเป็นเรื่องน่าทึ่ง! สายฟ้าที่น่ากลัวขนาดนี้ ถึงกับทำร้ายกู่หยางไม่ได้เลยหรือ"

"ข้ารู้สึกเหมือนว่ากู่หยางกำลังมีสีหน้าสนุกสนานอย่างยิ่งด้วยซ้ำ"

อัจฉริยะฟ้าประทานนับไม่ถ้วนจ้องมองกู่หยางที่กำลังสนุกสนานกับการหลอมสายฟ้าสามเส้นอยู่กลางท้องฟ้า

สีหน้าก็ค่อนข้างประหลาดใจ

และตอนนี้

ทั้งสามที่กำลังจะใช้ทัณฑ์สายฟ้าหลอมแก่นก่อกำเนิดชีวิต ต่างงงงวยสิ้นดี

นี่มัน...

เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น!

กู่หยางดันมาขวางทัณฑ์สายฟ้าที่เดิมทีจะใช้หล่อหลอมแก่นก่อกำเนิดชีวิตของพวกเขาไปหมด

แล้วดูจากท่าทางเขาตอนนี้...

เหมือนจะกำลังใช้ทัณฑ์สายฟ้าหลอมร่างตัวเองอยู่ก็มิปาน!

ตอนนี้

ทัณฑ์สายฟ้าบนท้องฟ้าราวกับจะสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง

มันทำหน้าที่ส่งสายฟ้า ทว่ากลับมีคนแย่งชิงกันเช่นนั้นหรือ

ช่างไม่ให้เกียรติกันเอาเสียเลย!

พลังทัณฑ์สายฟ้าของมันนั้นไม่มีค่าอะไรงั้นหรือ!

ในพริบตา

เมฆทัณฑ์สายฟ้าทั้งสามลูกก็หยุดปล่อยสายฟ้าลงมา

แต่กลับ...เริ่มค่อย ๆ รวมตัวกันอย่างช้า ๆ

ดูเหมือนกำลังจะหลอมรวมกัน!

เห็นอย่างนี้ ทุกคนก็ตาค้าง

ทัณฑ์สายฟ้าเริ่มรวมตัวกันหรือ?

ทัณฑ์สายฟ้าจากเมฆลูกเดียวก็น่ากลัวมากแล้ว

หากสามลูกทัณฑ์สายฟ้ารวมตัวกันแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีทัณฑ์สายฟ้าที่สะพรึงแค่ไหนกัน!

และในตอนที่ทุกคนกำลังตกตะลึงพรึงเพริดอยู่นั้น

ทัณฑ์สายฟ้าสามลูกก็รวมตัวกันจนสมบูรณ์

และหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน กลายเป็นเมฆทัณฑ์สายฟ้าขนาดมหึมาที่น่ากลัวยิ่งนัก!

ในเมฆสายฟ้า สายฟ้ามหาศาลที่น่าสะพรึงกลัวกำลังก่อตัวอย่างช้า ๆ

กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากเมฆสายฟ้านี่...ทำเอาทั้งสามหน้าถอดสี

"บัดซบ!" หลินฉู่เทียนถึงกับพ่นคำสบถออกมาด้วยความตกใจ

ทัณฑ์สายฟ้าที่รวมตัวกันนั้น พวกเขาทนไม่ได้แม้แต่น้อย!

ขนาดยอดฝีมือขอบเขตมรณะชีวันก็อาจบาดเจ็บสาหัสได้!

สำหรับพวกเขา...

เพียงแค่ฟาดลงมา ก็คงตายแน่แท้!

แล้วเช่นนี้จะฝ่าทัณฑ์สายฟ้าได้อย่างไรกัน!

หลัวเฉิงคุนและหลัวหยูเฟยตอนนี้ก็สีหน้ากังวลไม่น้อยเช่นกัน

ทัณฑ์สายฟ้าขนาดนี้...พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้อีกแล้ว

หากถูกฟาดลงมา...

กลัวว่าพวกเขาทั้งสี่คงตายด้วยกันแน่!

ในเวลาเดียวกัน

ผู้อาวุโสขอบเขตผันแปรทั้งหลายเห็นฉากนี้ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปในทันที

"ไม่ดีแล้ว!"

"คิดไม่ถึงว่าทัณฑ์สายฟ้าจะรวมตัวกัน"

"ที่สำคัญคือคิดไม่ถึงว่ากู่หยางจะออกมาดึงสายฟ้าเข้าตัวเอง จนกลายเป็นสถานการณ์แบบนี้"

"ไม่ได้ ต้องบังคับยื่นมือเข้าช่วยแล้ว ไม่เช่นนั้น หากทัณฑ์สายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวนี่ฟาดลงมา...พวกเขาทั้งสี่จะต้องเอาชีวิตไม่รอดแน่!"

ผู้อาวุโสทั้งหลายรีบลุกขึ้น เตรียมจะออกมาช่วยเหลือ

องค์ชายแปดและองค์หญิงเก้าเป็นถึงสมาชิกวงศ์ราชวงศ์ต้าเหยียน มีฐานะสูงส่ง

หลินฉู่เทียนก็เป็นอัจฉริยะฟ้าประทานที่สำคัญของตระกูลหลิน

ส่วนกู่หยาง...ก็เป็นสัตว์ประหลาดรุ่นใหม่ที่อาจเทียบชั้นกับหลัวเหยียนเทียนได้

ใครก็ตามล้มตายไป สำหรับราชวงศ์ต้าเหยียนของพวกเขาถือเป็นความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง!

ยิ่งไปกว่านั้น ทัณฑ์สายฟ้าที่น่ากลัวขนาดนี้...ไม่แน่ว่าอาจจะพรากชีวิตทั้งสี่ไปในครั้งเดียวเลยก็เป็นได้!

พวกเขาจึงนั่งไม่ติดแล้ว!

แต่การที่พวกเขาเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับทัณฑ์สายฟ้า ก็จะก่อให้เกิดอันตรายได้เช่นกัน

หากทำให้ทัณฑ์สายฟ้าโกรธจัด

ไม่แน่ว่าทัณฑ์สายฟ้ายังอาจจะพัฒนาตัวเองขึ้น กลายเป็นทัณฑ์สายฟ้าระดับขั้นที่อาจสังหารยอดฝีมือขอบเขตผันแปรได้เลย!

"หวังว่าจะไม่เกิดสถานการณ์แบบนั้นขึ้น!"

แต่สถานการณ์บีบคั้น

พวกเขาไม่มีเวลามาคำนึงถึงเรื่องพวกนี้แล้ว

เห็นสายฟ้ามหาศาลน่ากลัวบนท้องฟ้ากำลังก่อตัวเรื่อย ๆ

และ...กำลังจะฟาดลงมาในไม่ช้า

พวกเขาก็เตรียมจะลงมือบังคับวิถีทัณฑ์สายฟ้า

แต่ก็ในตอนนี้เอง

เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

เห็นกู่หยางที่ยืนอยู่กลางอากาศไม่ขยับเขยื้อนมานานแล้ว

ในขณะที่สายฟ้ามหาศาลน่ากลัวนั่นกำลังจะก่อตัว

ถึงกับไม่ถอยหนี ตรงกันข้ามกลับหัวเราะดังลั่น พุ่งตรงเข้าไปหาสายฟ้านั่นโดยตรง!

เห็นดังนั้น

ผู้อาวุโสทั้งหลายก็สีหน้าเปลี่ยนไปในพริบตา

"หยุดมือก่อน!"

มีผู้อาวุโสรีบร้องเตือน

แต่ก็สายไป

ในพริบตานั้น

กู่หยางก็พุ่งชนเข้ากับสายฟ้ามหาศาลที่น่าสะพรึงกลัวโดยตรง!

ตู้ม!

พลังสายฟ้าที่ยากจะพรรณนาได้ด้วยคำพูดก็ระเบิดออกมา!

กู่หยางรับสายฟ้าเข้าเต็ม ๆ

ในตอนที่ทุกคนกำลังมองอย่างงงงวย

สายฟ้าระเบิดเข้าใส่กู่หยางจนร่างเขาสะท้าน

แต่...

ไม่นานก็กลับมายืนตัวตรงได้อีกครั้ง!

บนร่างที่เปลือยเปล่า เปลวเพลิงอันน่ากลัวกำลังลุกโชติช่วง

ทว่าร่างเขากลับไม่ได้ไหม้เกรียม!

ตรงกันข้ามยังแข็งแกร่งขึ้นมาอีก!

เห็นดังนั้น ทุกคนก็อ้าปากหวอ

ทัณฑ์สายฟ้าหรือ... นี่เรียกว่าทัณฑ์สายฟ้าได้อย่างไร

รับไปขนาดนี้ แต่กลับไม่เป็นอะไรเลยสักนิด!

"นี่มัน..."

"ข้ามองไม่ออกแล้ว"

"กู่หยางช่างน่ากลัวเกิน..."

"แม่เจ้า แบบนี้มันจะเรียกว่าผ่านทัณฑ์สายฟ้าได้อย่างไรกัน"

อัจฉริยะฟ้าประทานทั้งหลายพากันส่ายหัว ตีความกระบวนการหลอมตัวของกู่หยางออก

เรียกว่าทัณฑ์สายฟ้าไม่ได้แล้ว

เรียกว่า...สิ่งที่ใช้หลอมกายน่าจะเหมาะกว่ามั้ง

ขณะที่ทุกคนงงงวยสงสัย

กู่หยางก็นั่งอยู่บนไหล่มังกรคชสารบรรพกาลที่ปรากฏขึ้นเบื้องหลัง ร่างลอยเคว้งอยู่กลางฟากฟ้า

ตาเงยมองขึ้นไป บนใบหน้าแฝงรอยยิ้ม

"ดีเหมือนกัน...แต่แค่นี้ก็ยังไม่พอหรอก"

บนท้องฟ้า ทัณฑ์สายฟ้าทวีความน่าสะพรึงกลัวขึ้นเรื่อย ๆ

ทว่ากู่หยางกลับไม่หลบหนี

ตรงกันข้ามเขายังยิ้มแย้ม ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคลิบเคลิ้ม

ถึงตอนนี้ เขาจึงหลับตาลง

เปิดการรับรู้ทั้งหมด ปล่อยให้ทัณฑ์สายฟ้ากระหน่ำหลอมร่างตนเองอย่างไม่ยั้ง!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

สายฟ้าขนาดมหึมาพุ่งชนใส่ร่างกู่หยางไม่หยุดหย่อน

หลอมร่างเขาอย่างบ้าคลั่ง

แต่เป็นเรื่องน่าประหลาด

หลังจากผ่านการหลอมด้วยทัณฑ์สายฟ้าเป็นเวลานาน

ร่างกู่หยางกลับไม่บุบสลาย

ตรงกันข้าม ผิวเนื้อที่แข็งแกร่งดั่งทองคำ ยังค่อย ๆ แตกเส้นบางขึ้นอีกต่างหาก!

จนกระทั่ง...เมฆทัณฑ์สายฟ้าค่อย ๆ จางหายไป

นิมิตสายฟ้าก็ลดระดับลงอีกครั้ง

ท้องฟ้ากลับมาแจ่มใสอีกครา

กู่หยางจึงลืมตาขึ้น

ร่างกายสูงใหญ่ของเขาลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ

ผิวกายปกคลุมด้วยสีทองเหลืองเปล่งประกาย

ไม่เพียงแค่นั้น

มังกรประหลาดยังอยู่เบื้องหลังเขาด้วย

กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกไป

เกิดพายุขนาดใหญ่

กวาดต้อนทั่วทั้งภูเขา

เห็นดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นอัจฉริยะฟ้าประทานทั้งหลาย รวมถึงผู้อาวุโสที่มาดูแล ต่างก็ตาค้าง หน้าตาตื่นตะลึง

ช่างเป็นสัตว์ประหลาดอันใดกัน

นี่มัน...ช่างเป็นการหลอมร่างที่เหนือชั้น ราวกับสัตว์วิญญาณจากยุคบรรพกาลก็มิปาน...

ก็ต้องเป็นเทพสัตว์ถึงจะมีกลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้!

กู่หยาง...

เขาหลอมร่างสำเร็จถึงขั้นไหนแล้วกันแน่!

อัจฉริยะฟ้าประทานจากสิบราชวงศ์ที่เข้ามาในสถาบันศักดิ์สิทธิ์มรกตเร้นลับ รวมถึงกู่หยางด้วย

ในจำนวนนี้...มีใครกันที่จะสามารถยืนหยัดได้!

พวกเขาอดสงสัยไม่ได้...