ตอนที่ 147 อัจฉริยะแห่งยุค

"ใช่แล้ว ซู่ชิง... ก็อยู่ในรายชื่อเซวียนเหนี่ยวเช่นกัน"

ฉู่มู่กล่าวขึ้นอย่างกะทันหัน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู่หยางก็ไม่ได้แสดงอาการสงสัย

"เขาอยู่อันดับเท่าใดรึขอรับ?"

"อันดับที่ 72 อยู่ท้ายสุด เพิ่งจะก้าวเข้าสู่รายชื่อเซวียนเหนี่ยวได้"

ฉู่มู่มีท่าทางจริงจังบนใบหน้า

ซู่ชิง เป็นจ้าวสำนักน้อยของสำนักห้วงสมุทร ความสามารถของเขาในทั้งราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวก็ถือว่าโดดเด่นมาก

ไม่เช่นนั้น ในตอนแรก ราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวก็คงไม่ได้เลือกเขาเป็นผู้แทนมาเลือกอัจฉริยะจากแคว้นต่าง ๆ

แต่ซู่ชิงกลับสามารถอยู่ในรายชื่อเซวียนเหนี่ยวได้เพียงอันดับสุดท้าย

เห็นได้ชัดว่ารายชื่อเซวียนเหนี่ยวมีค่ามหาศาลเพียงใด!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู่หยางก็พยักหน้าเล็กน้อย

ฉู่มู่ยังคงพูดต่อ

เห็นได้ชัดว่าเขามีความรู้เกี่ยวกับรายชื่อเซวียนเหนี่ยวอย่างละเอียด มีการสืบสวนอย่างเฉพาะเจาะจง

"ข้าได้สืบสวนมาแล้ว"

"ผู้ที่อยู่อันดับแรกของรายชื่อเซวียนเหนี่ยวนี้ เป็นหญิงสาวชื่อ เย่ชิงเฉิง ข่าวลือบอกว่านางเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวในปัจจุบัน มีความงดงามที่หาได้ยากในรอบ 3,000 ปี ข่าวลือว่านางมีสายเลือดราชันและได้ปลุกสายเลือดแล้ว ว่ากันว่ามีสายเลือดเข้มข้นมาก หาคู่ต่อสู้ได้ยากในระดับเดียวกัน"

"เมื่อนางอายุ 19 ปี นางก้าวเข้าสู่ขอบเขตห้วงสมุทรแก่นแท้ และได้ตรัสรู้เจตจำนงกระบี่สำเร็จขั้นเล็กน้อย! มีพรสวรรค์ที่น่ากลัว... สุดยอดมาก!"

ฉู่มู่กล่าวด้วยท่าทีเคร่งขรึม

แม้เขาจะคิดว่าไม่มีใครสามารถเทียบกับกู่หยางเรื่องความสามารถได้ แต่ชัดเจนว่าอัจฉริยะอันดับหนึ่งของรายชื่อเซวียนเหนี่ยวนี้ เย่ชิงเฉิง...

ก็สามารถเป็นภัยคุกคามต่อกู่หยางในด้านนี้ได้!

"ปัจจุบันนางอายุ 21 ปี ระดับความสามารถจริง ๆ ไม่มีใครรู้ แต่คิดว่าคงจะไปถึงจุดที่น่ากลัวมากแล้ว!"

"นอกจากเย่ชิงเฉิงแล้ว อัจฉริยะที่อยู่ในรายชื่อเซวียนเหนี่ยวจากอันดับที่ 2 ถึงอันดับที่ 5 มีพลังไม่ต่างกันมาก แต่เมื่อเปรียบเทียบกับเย่ชิงเฉิงแล้ว ก็ต่ำกว่าหนึ่งระดับ"

"แต่พลังจริง ๆ ยังต้องเห็นด้วยตาตนเองถึงจะรู้"

"ไม่ว่าอย่างไร... ทุกคนที่สามารถอยู่บนรายชื่อเซวียนเหนี่ยว ล้วนแต่อยู่ในขอบเขตห้วงสมุทรแก่นแท้แล้ว"

"ภายในนี้ ยังรวมถึงซู่ชิงด้วย"

"แม้ว่าเขาจะอยู่ในขอบเขตหลอมรวมระดับ 10 ขั้นสูงสุดเมื่อปีที่แล้ว แต่ปัจจุบันเขาได้ทะลวงผ่านไปยังขอบเขตห้วงสมุทรแก่นแท้ระดับ 2 ในอายุเพียง 24 ปี"

พูดถึงตรงนี้ ฉู่มู่ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงจากการยิ้มอย่างขมขื่นได้

ช่องว่างระหว่างราชวงศ์และแคว้นต่าง ๆ ชัดเจนมาก

อัจฉริยะในแคว้นเล็กๆ ไม่สามารถเทียบกับแคว้นใหญ่ได้เลย!

แคว้นฉู่หากตัดกู่หยางออก

แคว้นฉู่ของพวกเขาก็ไม่มีอัจฉริยะที่สามารถก้าวเข้าสู่รายชื่อเซวียนเหนี่ยวได้!

ไม่ต้องพูดถึงการเปรียบเทียบกับราชวงศ์ด้วยซ้ำ

ช่องว่างนั้นไม่ใช่เล็กน้อยเลย!

กู่หยางฟังแล้วก็ครุ่นคิดเล็กน้อย

แววตาเต็มไปด้วยแสงสว่าง

พูดตามตรง

เขาไม่ได้ใส่ใจสงครามร้อยแคว้นนี้เลย

แต่ตอนนี้ฟังฉู่มู่พูดอย่างนี้...

ดูเหมือนสงครามร้อยแคว้นนี้จะดุเดือดจริง ๆ

แน่นอน สำหรับกู่หยาง...

ก็เพียงแค่เท่านั้น

"ข้าเข้าใจแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว"

"การเหนือกว่าพวกเขา เป็นเพียงเรื่องของเวลา"

กู่หยางพูดอย่างสงบ

แววตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

"ความสามารถของเจ้า ข้าเองก็เป็นผู้ที่เชื่อมั่นอย่างมาก!"

ฟังมาถึงตรงนี้ ฉู่มู่ก็แสดงรอยยิ้มที่เชื่อถือ

ต่อความสามารถของกู่หยาง เขาไม่มีการสงสัยใด ๆ

แม้กระทั่งอัจฉริยะอันดับหนึ่งของรายชื่อเซวียนเหนี่ยว เย่ชิงเฉิง เขาก็เชื่อว่าฝ่ายนั้นไม่สามารถเทียบกับกู่หยางได้!

ไม่ต้องพูดถึงราชวงศ์เซวียนเหนี่ยว

แม้กระทั่งในทั้งราชวงศ์ต้าเหยียน

คนที่สามารถเปรียบเทียบความสามารถกับกู่หยางได้ ก็คงไม่มีมากนัก!

"ยังเหลือเวลาอีก 2 เดือนก่อนถึงสงครามร้อยแคว้น ดังนั้นในช่วงเวลานี้... เจ้าฝึกฝนได้ดี"

ฉู่มู่เตือนด้วยคำพูดนี้ แล้วก็ไม่รบกวนกู่หยางอีก หันหลังเดินออกไป

กู่หยางก็ไม่ได้หยุดอยู่

กลับไปยังห้องนอน

เมื่อกลับมาที่ห้อง

กู่หยางก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของปราณ

เงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าฉู่หลิงเอ้อร์กำลังนั่งขัดสมาธิบนเตียง ปิดตาบำเพ็ญเพียร

เมื่อเห็นเช่นนี้ กู่หยางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เขาอยู่กับฉู่หลิงเอ้อร์มานานขนาดนี้ เป็นครั้งแรกที่เห็นนางบำเพ็ญเพียร

และ...

กู่หยางหรี่ตาลงเล็กน้อย

อ่อนแอ!

อ่อนแอเกินไป!

ความเร็วในการบำเพ็ญของฉู่หลิงเอ้อร์นั้นช้าอย่างไม่คาดคิด

แม้กระทั่งไม่สามารถเทียบได้กับอัจฉริยะในรายชื่ออัจฉริยะแห่งแคว้นฉู่

สำหรับคนธรรมดา อาจถือว่ายังพอใช้

แต่สำหรับอัจฉริยะแล้ว ก็ดูจะน้อยไปหน่อย

กู่หยางจึงเข้าไปสังเกตอย่างละเอียด

จากนั้นเขาก็พบปัญหา

ฉู่หลิงเอ้อร์ดูดซับปราณได้เร็วมาก!

เร็วกว่าเขาอีก!

โดยทั่วไปแล้ว ความเร็วในการบำเพ็ญเพียรที่เร็วเช่นนี้ ความสามารถก็ต้องไม่ต่ำ

แต่ปราณที่ดูดซับเข้าสู่ร่างกายเหล่านี้ ไม่ทันรอให้ฉู่หลิงเอ้อร์ได้ดูดซับและกลั่นกรอง ทว่ามันกลับหายไปอย่างลึกลับ

เหมือนกับว่า... ถูกร่างกายของนางดูดซับไปเช่นกัน!

กู่หยางรู้สึกถึงสิ่งนี้ จากนั้นก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย

"เป็นเพราะกายาวิญญาณหยินหรือ?"

จักรพรรดิฉู่เพียงแค่บอกเขาว่า กายาวิญญาณหยินหลังจากเติบโตเต็มที่สามารถทำให้คู่บ่มเพาะได้รับพรสวรรค์และรากฐานเพิ่มได้ แต่ส่วนอื่น ๆ ก็ไม่ได้กล่าวถึง

แต่จากสถานการณ์การบำเพ็ญเพียรของฉู่หลิงเอ้อร์ในตอนนี้ น่าจะเป็นเพราะกายาวิญญาณหยิน

และเมื่อกู่หยางเข้าใกล้เพื่อสังเกตการณ์อย่างละเอียด

ฉู่หลิงเอ้อร์ดูเหมือนจะรู้สึกถึงบางอย่าง จึงรีบหยุดการบำเพ็ญเพียร

นางยกหัวขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาของกู่หยางก็ปรากฏให้เห็น

ฉับพลัน ใบหน้าของฉู่หลิงเอ้อร์ก็กลายเป็นสีแดง

"สามี... เจ้ากลับมาแล้วก็ไม่บอกสักคำเลยรึ?"

กู่หยางยิ้มเล็กน้อย

"นั่นเพราะข้าต้องการให้เจ้าประหลาดใจ"

หลังจากเล่นกันอย่างสนุกสนาน

กู่หยางและฉู่หลิงเอ้อร์ก็นอนอยู่บนเตียง

"สถานการณ์การบำเพ็ญเพียรของเจ้า... เป็นอย่างไรบ้าง?"

กู่หยางเป็นฝ่ายที่เริ่มต้นคำถามก่อน

"ข้าก็ไม่ทราบ ท่านพ่อจักรพรรดิบอกว่าเป็นเพราะร่างกายของข้า เมื่อข้าโตเต็มที่แล้วก็จะดีขึ้นเอง"

ฉู่หลิงเอ้อร์ตอบอย่างรวดเร็ว

แต่จากน้ำเสียงของนางก็สามารถได้ยินความผิดหวังเล็กน้อย

ความสามารถของนางไม่ได้สูงมาก

เพียงแค่ขอบเขตหลอมรวมระดับ 3

แม้กระทั่งในราชวงศ์ฉู่ก็ถือว่าอยู่ในระดับท้าย ๆ

แม้ว่านางเป็นองค์หญิงเจ็ด โดยพื้นฐานแล้วไม่จำเป็นต้องมีความสามารถสูง

แต่นับตั้งแต่กลายเป็นภรรยาของกู่หยาง นางก็เริ่มมีความรู้สึกไม่มั่นคง

กู่หยางยอดเยี่ยมเช่นนี้ ภรรยาของเขาจะกลายเป็นภาระของสามีได้อย่างไร?

นางก็อยากจะแข็งแกร่งขึ้น อย่างน้อยก็มีความสามารถในการปกป้องตัวเอง!

กู่หยางรู้สึกถึงความคิดของฉู่หลิงเอ้อร์จึงโอบกอดร่างกายอ่อนนุ่มของนางด้วยมือข้างหนึ่ง

"ไม่ว่าอย่างไร เจ้าก็คือสตรีของข้า กู่หยาง แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว"

"ไม่ต้องคิดมาก"

เมื่อได้ยินคำพูดของกู่หยาง

ฉู่หลิงเอ้อร์ก็มีดวงตาชุ่มชื้น

ส่งเสียงเบา ๆ ราวกับยุง

"ขอบคุณสามี"

เมื่อมองฉู่หลิงเอ้อร์ที่ดูน่าสงสาร แววตากู่หยางก็เปล่งประกาย

คืนนี้ไม่มีคำพูดใด ๆ

วันรุ่งขึ้นตอนเช้า กู่หยางก็ลุกขึ้น

มายังห้องข้าง ๆ และนั่งขัดสมาธิ

ถัดไป เขาก็ยื่นมือออกมา

ผลไม้แปลกประหลาดก็ปรากฏอยู่ในฝ่ามือของเขา

สมุนไพรสมบัติระดับ 5 ผลไม้เทพผสาน

เป็นสมุนไพรสมบัติที่เพิ่มพูนจิตวิญญาณ

หลังจากบริโภคสามารถเพิ่มพลังจิตวิญญาณของตนเองได

แต่ก่อนที่จะบริโภค กู่หยางยังคงมีนิสัยหนึ่งที่ต้องทำ

"ปรับแต่งผลไม้เทพผสาน เวลาคือ... หมื่นปีหน้า!"

ขณะยืนยันการปรับแต่งในชั่วพริบตา

ผลไม้เทพผสานในมือของกู่หยางก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก!

ผลไม้เทพผสานเดิมมีสีเขียว

บนผลไม้ยังมีลวดลายลึกลับ

แต่ตอนนี้...

ลวดลายนั้นดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาก

จากนั้นเริ่มต้นและพัฒนา

จนกระทั่งปรากฏผลไม้สีแดงข้าง ๆ กันอีกผล!

แล้วความประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา

ผลสีเขียวและสีแดงสองผลนี้เชื่อมต่อกันเป็นหนึ่งเดียว ตกลงในฝ่ามือของกู่หยาง

"นี่... เกิดการเปลี่ยนแปลง?"

กู่หยางรู้สึกประหลาดใจ

ปรับแต่งไปหมื่นปีหน้า...

ผลไม้เทพผสานเกิดการเปลี่ยนแปลง?

กู่หยางก็เคลื่อนความคิด

ความสามารถในการมองเห็นโชคชะตาก็เปิดใช้งาน

เขามองไปที่ผลไม้สองผลนั้น

ทันใดนั้น บรรทัดข้อความก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า

[ผลไม้เทพผสาน หลังจากผ่านกาลเวลาหมื่นปี ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เกิดผลไม้เบิกสวรรค์หนึ่งผล มีผลในการเปลี่ยนแปลงร่างกาย ปรับปรุงรากฐาน]

"เกิดการเปลี่ยนแปลงจริง ๆ!"

เมื่อเห็นนี้ กู่หยางก็ตกใจไม่น้อย

เขาไม่คาดคิดเลย... ผลไม้เทพผสานที่มีคุณสมบัติในการเพิ่มพูนจิตวิญญาณนี้ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาหมื่นปี

และ...

ยังก่อตัวขึ้นเป็นผลไม้เบิกสวรรค์ที่สามารถปรับปรุงความสามารถและรากฐานได้