“ผู้ดูแลโจว ถ้าท่านมีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย ข้ารู้สึกหงุดหงิดกับพฤติกรรมของท่าน” หยางหง นั่งอย่างระมัดระวังบนเก้าอี้ของเขา

พูดตามเหตุผลแล้ว เขาเป็นผู้ตรวจการของ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ และมีโอกาสที่จะได้เป็นผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ในอนาคต เมื่อต้องเผชิญหน้าผู้ดูแลโรงหลอม แม้ว่าเขาจะไม่สูงส่งและแข็งแกร่ง แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้หวาดกลัวขนาดนี้

พูดกันตามตรงแล้ว ผู้ตรวจการของ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ มีตำแหน่งสูงกว่าผู้ดูแลโรงหลอม

แต่เมื่อเขาเห็นบุคคลนี้ต่อหน้าเขา หยางหง ก็นึกถึงฉากในวันนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

นายน้อยรองของตระกูล มี่ ช่างตีเหล็กฝึกหัดที่องค์จักรพรรดิทรงอนุญาตเป็นพิเศษให้เข้าร่วมขบวนทหาร สงสัยว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับองค์หญิง...

จุดใดจุดหนึ่งเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับ หยางหง ที่จะให้ความสำคัญกับ โจวชู!

“ผู้ตรวจการหยาง เราถือว่าเป็นคนรู้จักหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่จำเป็นต้องประหม่าเมื่อพบเพื่อนเก่าและคุยกันใช่ไหม” โจว ชูยิ้ม

"ให้ข้าแนะนำท่าน นี่คือรองผู้การเฉิงหย่งแห่งกองทัพพยัคฆ์ เขายังเป็นเพื่อนของข้าด้วย”

เฉิงหย่ง รู้สึกยินดีเล็กน้อยในขณะที่เขายืนขึ้นและป้องมือของเขา "ยินดีที่ได้รู้จัก!"

“หยางหง” หยางหง ป้องมือของเขาเป็นการตอบ

เขายังคงรู้สึกแปลกอยู่เล็กน้อย โจวชู เชิญเขาไปดื่มโดยไม่มีเหตุผล ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมา

ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร?

“สุภาพบุรุษ ข้าขาดเงินช่วงนี้ ดังนั้นข้าทำได้แค่เลี้ยงท่านสองคนด้วยเครื่องดื่มที่นี่ โปรดยกโทษให้ข้าด้วย” โจวชู กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ไม่ไม่. ที่นี่ดีมากแล้ว” หยางหง และ เฉิงหย่ง พูดพร้อมกัน

จินตนาการของ หยางหง โลดแล่น ผู้ดูแลโจว วางแผนที่จะยืมเงินจากข้าหรือไม่?

ไม่มีเหตุผลที่เขาจะทำเช่นนั้น ทำไมนายรองของตระกูล มี่ ถึงขาดเงิน?

ทุกคนรู้ว่าตระกูล มี่ เป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในอาณาจักรต้าเซี่ย

“ข้ายังมีเงินเก็บอยู่บ้าง ถ้าผู้ดูแลโจวต้องการมันอย่างเร่งด่วน—” หยางหงกล่าว

โจวชู พูดไม่ออก หยางหง กำลังคิดอะไรอยู่?

เขาคิดว่าข้าต้องการยืมเงินจากเขาเพราะข้าบอกว่าข้าขาดเงินหรือไม่?

จริงอยู่ว่าตอนนี้เขาไม่มีเงินติดตัว แต่เขาก็ไม่ได้จนจนต้องไปขอยืมเงินคนอื่น ถ้าเขาต้องการยืมเงินจริง ๆ จะดีกว่าไหมที่จะขอยืมจาก มี่ จือฟู่ มากกว่าที่จะมาหาพวกเขา

“ผู้ดูแลโจว ปกติแล้วค่าใช้จ่ายของข้าเยอะมาก ข้ามีเงินเก็บไม่มาก แต่ข้ายังสามารถให้ท่านได้หนึ่งหรือสองร้อยตำลึง ข้าแค่ไม่รู้ว่ามันจะช่วยได้ไหม…” เฉิงหย่งพูดแทรกขึ้นมา

โจวชู พูดไม่ออก ทำไมพวกเจ้าถึงคึดกันไปเอง!

"เข้าใจผิด! นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด!” โจว ชู กล่าว “ข้าไม่ได้ต้องการยืมเงินจากท่าน”

“ข้าแค่พาพวกท่านมาดื่มและพูดคุย!”

"จริงๆ?" หยางหง ดูสงสัย

คนที่เรียกร้องอย่างไร้เหตุผลกำลังซ่อนเจตนาชั่วร้าย!

เขารู้ว่าเขามีความสัมพันธ์ไม่มากนักกับ โจวชู และการมีปฏิสัมพันธ์กับเขาครั้งสุดท้ายก็ไม่ค่อยดีนัก

เขาไม่เชื่อว่า โจวชู จะดื่มกับเขาโดยไม่มีเหตุผล

“จริงๆ” โจว ชู พูดด้วยความจริงใจ “แต่ข้ามีบางอย่างอยากให้ท่านช่วย”

นั่นไงว่าแล้ว

หยางหง กลับถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดว่า "ถ้ามีอะไร โปรดพูด ข้าจะช่วยแน่นอนถ้าทำได้”

หยางหง ไม่ได้ปฏิเสธ แต่เขาก็ไม่ได้ผิดสัญญาเช่นกัน

“การสืบสวนคดีของเสี่ยวจงสุ่ยเป็นยังไงบ้าง” โจว ชู ถาม

แม้ว่าเขาจะใช้ดาบปักฤดูใบไม้ผลิเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลบางอย่างจากหม่า เฟิงจาง แต่เป็นไปไม่ได้ที่ หม่า เฟิงจาง จะเป็นแหล่งข้อมูลของเขาเสมอ พันธมิตรเชิงกลยุทธ์ที่ว่าเป็นเพียง โจวชู ที่หลอก ซุน กงผิง

โจวชูไม่มีทางรู้เกี่ยวกับกรณีดังกล่าว

“จับฆาตกรได้หรือยัง” โจว ชู ถามต่อ

"ยัง" หยางหง ส่ายหัว นี่ไม่ใช่ความลับเช่นกัน เขาเปิดปากและพูดว่า “เสี่ยวจงสุ่ยและ เจิ้นไค่เสียชีวิตเพราะวิญญาณของพวกเขาถูกทำลายโดยใครบางคน คนที่โจมตีมีระดับการฝึกฝนไม่ต่ำกว่าระดับสาม

“ตามการคาดเดาของเรา พวกเขาสองคนต้องเห็นบางสิ่งที่พวกเขาไม่ควรเห็นและถูกสังหารโดยผู้เชี่ยวชาญ ไม่มีทางสืบสวนผู้เชี่ยวชาญตั้งแต่ระดับสามขึ้นไปได้”

แม้แต่หัวหน้าของ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์, หม่า เฟิงจาง ก็เป็นเพียงนักสู้ระดับสาม

นักสู้ระดับสามได้ก้าวข้ามความเป็นมนุษย์ไปแล้ว กฎธรรมดาไม่สามารถยับยั้งพวกเขาได้อีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้น หากนักสู้ระดับสามต้องการซ่อนที่อยู่ของพวกเขา ไม่มีทางที่ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ จะสามารถค้นหาพวกเขาได้

“คดีปิดไปแล้วอย่างนั้นหรือ” โจว ชู ถามด้วยความโล่งใจ แม้ว่าเขาจะแน่ใจว่าไม่ได้ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้แต่ใครจะรับประกันได้ว่า สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีวิธีพิเศษอะไร?

“สำหรับตอนนี้” หยางหง กล่าว “มีคดีแบบนี้นับไม่ถ้วนในสำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ เราจะทำยังไงได้เราไม่สามารถหาข้อสรุปได้”

“สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งก่อนเป็นเรื่องเข้าใจผิด ข้าขอโทษที่ทำให้ท่านขุ่นเคือง ผู้ดูแลโจว” หยางหง ยกแก้วไวน์ขึ้นและกระดกในอึกเดียว

เขาคิดว่าโจวชูยกเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะเขาต้องการจะยุติความขัดแย้งกับเขา ท้ายที่สุด เขาเกือบจะทรมานโจวชูในตอนนั้น ใครๆ ก็คงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

หยางหง เป็นคนใจกว้าง แม้ว่าเขาจะมีจิตสำนึกที่ชัดเจน แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องก้มหัวลง เขาก็จะทำอย่างแจ่มแจ้ง

คดีก็คือคดี แต่เมื่อไม่เกี่ยวข้องกับคดี ก็ไม่จำเป็นต้องรุกรานคนอย่างโจว ชู ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีภูมิหลังที่ทรงพลัง

“ผู้ตรวจการหยาง ท่านสุภาพเกินไปแล้ว ท่านเพียงแค่นึกถึงส่วนร่วมก่อนเท่านั้นเอง” โจวชู ส่ายหัวของเขา เขายกถ้วยขึ้นและดื่ม“ข้าชื่นชมท่าน”

เขาเปลี่ยนหัวข้อและพูดต่อ “ข้าแค่ถามเฉยๆ ท้ายที่สุด เหยื่อคือเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของข้า แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการขอความช่วยเหลือจากท่าน”

“กรุณาพูด ผู้ดูแลโจว ถึงข้าไม่มีอำนาจมากนัก แต่ข้าจะไม่ลังเลเลยที่จะช่วยท่าน” เฉิงหย่ง ตบหน้าอกของเขา

เดิมทีเขาต้องการเป็นเพื่อนกับ โจวชู เมื่อโอกาสมาถึงแล้ว ทำไมเขาถึงลังเล?

“ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” โจวชู ยิ้มและชี้ให้ทั้งสองคนกิน “อย่างที่ท่านทราบ ข้าเป็นผู้ดูแลโรงหลอม โรงหลอมของเรามีหน้าที่ของเราเอง”

“ข้าเพิ่งพัฒนาอาวุธมาตรฐานใหม่ ข้าต้องขายอาวุธนี้ด้วยตัวเอง ยังไงก็ตาม ข้าไม่รู้จักคนมากมายในกองกำลัง ท่านแนะนำใครให้ข้ารู้จักได้ไหม”

หยางหง และ เฉิงหย่ง มองหน้ากันและเห็นความหมายในดวงตาของกันและกัน

แม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นเจ้าหน้าที่ แต่พวกเขาก็อยู่ในระดับเดียวกับโจวชู

พวกเขาไม่สามารถติดต่อกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงได้เลย

พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับคนที่ซื้ออาวุธในกองทัพ

“ผู้ดูแลโจว ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการช่วย ก็แค่… ข้าไม่ใช่ทหาร” หยางหง ยิ้มอย่างขมขื่น

“ท่านสองคนเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่ต้องการให้ท่านช่วยข้าเรื่องนั้น” โจว ชูสามารถบอกได้ว่าพวกเขาสองคนอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก

เขายิ้มและพูดว่า “ข้าต้องการให้ท่านสองคนช่วยเผยแพร่พลังดาบของข้า”

“ในบรรดาเพื่อนของท่าน ช่วยข้าเผยแพร่พลังของดาบเล่มนี้และให้ทุกคนรู้เกี่ยวกับมัน”

“ดาบนี่คือ?” เฉิงหย่ง เห็นดาบในมือของ โจวชู

ดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วง!

หยิน หวู่โหย่ว ได้สั่งผู้ดูแลโรงหลอมแล้วว่าไม่ให้เปิดเผยสิ่งใดเกี่ยวกับดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วง

แต่เธอลืมเกี่ยวกับ โจวชู

ใครจะคิดว่าโจวชูจะกังวลมากที่จะเรื่องการเผยแพร่ดาบดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วง!

โชคดีที่ โจวชู ไม่ได้ท่องบทกวีใดๆ ในครั้งนี้

“ใช่ ดาบเล่มนี้เรียกว่าดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วง พลังของมันคล้ายกับดาบปักฤดูใบไม้ผลิของ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์” โจวชู กล่าว “รัฐมนตรีผู้ยิ่งใหญ่ของเราชื่นชมดาบเล่มนี้มาก แม้แต่องค์จักรพรรดิยังตรัสว่าดาบเล่มนี้ดีมาก”

ประโยคสุดท้ายเป็นเพียง โจวชู พูดพล่าม ไม่ว่าในกรณีใด ไม่มีทางที่จะตรวจสอบได้ พวกเขาจะมีโอกาสพบกับองค์จักรพรรดิได้ยังไง?

ไม่มีใครรู้ว่าองค์จักรพรรดิพูดอย่างนั้นจริงๆหรือป่าว

“มันคล้ายกับดาบปักลายฤดูใบไม้ผลิของเรา?” ความสนใจของ หยางหง นั้นเพิ่มขึ้น

ไม่นานมานี้ สำนักผู้ตรวจการศักดิ์สิทธิ์ ได้แจกจ่ายดาบปักฤดูใบไม้ผลิชุดแรกให้กับผู้ตรวจการที่ยังถึงนักสู้ระดับ

หยางหง ก็ได้รับหนึ่งอันเช่นกัน ดาบปักฤดูใบไม้ผลินี้ดีกว่าดาบที่พวกเขาเคยใช้มาก่อนมาก

ไม่เพียงแต่มีพลังมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังสวยงามและเหมาะสมกับอารมณ์ของพวกเขาอีกด้วย

เขามองดาบดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วงด้วยท่าทีสนใจ รูปลักษณ์ของดาบนี้งดงามเทียบเท่ากับดาบปักฤดูใบไม้ผลิ

“นี่เป็นดาบที่ดี” หยางหงพยักหน้า ท้ายที่สุด เขามีไหวพริบมากกว่าเฉิงหย่งเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงเข้าใจเจตนาของโจวชูได้อย่างรวดเร็ว

“ผู้ดูแลโจว ท่านกำลังพยายามทำให้ดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วงเป็นที่รู้จักของแม่ทัพแห่งกองทัพองค์รักษ์เพื่อที่พวกเขาจะมาซื้อมันใช้หรือไม่”

"ใช้" โจวชู พยักหน้าและยกนิ้วให้เขา

มีอาวุธมาตรฐานหลายประเภทมากเกินไป ทองคำที่ฝังลึกไม่สามารถเปล่งแสงได้ ถ้าไม่ใช่เพราะไม่มีอุตสาหกรรมโฆษณาในโลกนี้ โจวชูคงไปโฆษณาแล้ว

“ผู้ดูแลโจว ท่านมาหาคนผิดแล้ว” หยางหงหัวเราะ “ไม่จำเป็นต้องเป็นเราด้วยซ้ำ”

"ท่านหมายถึงอะไร?" โจว ชู ถามด้วยความสับสน

“ผู้ดูแลโจว ท่านรู้เกี่ยวกับแผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐานของ หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์ ไปแล้วหรือยัง” หยางหง ตอบคำถาม

“หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์? แผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐาน?” โจวชู รู้สึกเหมือนเคยได้ยินมาก่อน แต่เขาไม่มีความประทับใจลึกซึ้งเกี่ยวกับมัน เขาป้องมือของเขาและถามว่า "ข้าต้องการฟังรายละเอียด"

หยางหง ค่อนข้างงงงวย ผู้ดูแลโรงหลอมไม่ทราบเกี่ยวกับแผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐาน?

เฉิงหย่ง ไม่มีข้อสงสัยนี้ เขารู้ว่าโจว ชูเริ่มต้นจากการเป็นช่างตีเหล็กฝึกหัด และไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงอธิบายว่า “หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์เป็นองค์กรลึกลับ ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ยังไงก็ตาม พวกเขาเผยแพร่การจัดอันดับอาวุธทุกปี”

“ทุกคนเชื่อการจัดอันดับอาวุธที่พวกเขาปล่อยออกมาหรือไม่” โจวชู งงงวย

เขาไม่รู้ว่า แผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐาน มันคล้ายกับ คัมภีร์สรรพาวุธของเขาหรือไม่?

หรือคล้ายกับคู่มืออาวุธยุทโธปกรณ์ของ แผนกหลอมอาวุธ?

แผนกหลอมอาวุธยังมีคู่มืออาวุธยุทโธปกรณ์ภายในที่บันทึกอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมดของแผนกหลอมอาวุธ อาจถือเป็นการแนะนำผลิตภัณฑ์

สำหรับการจัดอันดับ โจว ชูเคยเห็นมาไม่น้อยในชีวิตที่แล้ว แต่มีไม่กี่คนที่น่าเชื่อถือ

“แน่นอนพวกเขาเชื่อถือได้ การจัดอันดับคู่มืออาวุธยุทโธปกรณ์ที่ประกาศโดย หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์ ไม่เคยผิดพลาด” เฉิงหย่งกล่าว

“ขนาดนั้น?” โจว ชูอุทาน

หยางหง พยักหน้า “หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์ อาจกล่าวได้ว่ามีช่องข้อมูลที่ทรงพลังที่สุดในทวีป มีหลายสิ่งที่พวกเขารู้ คู่มืออาวุธยุทโธปกรณ์ของ หมู่บ้านหุบเขาสวรรค์ แบ่งออกเป็นแผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐานและแผนศิลาจัดอันดับอาวุธระดับ แผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐานบันทึกอาวุธยุทโธปกรณ์มาตรฐานทั้งหมดในโลก ในความคิดของข้า ดาบขนนกฤดูใบไม้ร่วงและดาบปักฤดูใบไม้ผลินี้สามารถจัดอยู่ในระดับต้น ๆ ของแผนศิลาจัดอันดับอาวุธมาตรฐาน เมื่อถึงเวลา ท่านไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับพวกมัน..”

ฝากติดตามเพจ "นักแปลลูกอ่อน" ด้วยนะครับ ผิดพลาดประการใดเม้นบอกกันได้นะครับ จะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น

ตอนนี้เรามีกลุ่มแล้วนะครับ ในกลุ่มลับลงขั้นต่ำวันละ7-10ตอนเว็บลงวันละ2