บทที่ 123 : ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกาย, เส้นลมปราณทรราช!

“ศิษย์น้องเมิ่ง สองคนนั้นเป็นยอดอัจฉริยะชั้นนำของยอดเขาชางหวู่”

“หลินเสี่ยวเทียนและกัวฉวน”

ในช่วงเวลาที่ไม่ทราบแน่ชัด หลานซานได้เดินเข้ามาแล้ว ดวงตาของเขามองไปที่หนึ่ง

เมิ่งฉางชิงรู้สึกตัวขึ้นมา

มองไปเช่นกัน

พลันเห็นชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ด้านหลังซ่างกวนจื้อ

อายุประมาณยี่สิบสี่หรือยี่สิบห้า

ถือมีดยาวไว้บนหลัง พวกเขาเชิดหน้าและยกอกสูง

มีแสงสว่างในดวงตาของเขา

ในช่วงเวลานี้ เขาจะได้รู้จักยอดอัจฉริยะของนิกายต่างๆ ตามธรรมชาติ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้มีอำนาจจากกองกำลังอื่นๆ

หลินเสี่ยวเทียนอยู่ในอันดับที่ 6 ในรายชื่อมังกรซ่อน และอยู่ในขั้นที่เก้าของระดับสรรค์สร้าง

กัวฉวนอยู่ในอันดับที่ 15 ในรายชื่อมังกรซ่อน และอยู่ในขั้นที่หกของระดับสรรค์สร้าง

หลานซานที่อยู่ถัดจากเขาคืออันดับที่ 11 ในรายชื่อมังกรซ่อน

สำหรับโม่เสี่ยวหยู นางอยู่ในอันดับที่ 4 ในรายชื่อมังกรซ่อน

สามสิบอันดับแรกในรายชื่อมังกรซ่อนเป็นตัวแทนของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในระดับสรรค์สร้าง

และพวกเขาทั้งหมดมีศักยภาพในทักษะการต่อสู้

ยิ่งเข้าใกล้ด้านหน้ายิ่งแปลว่านอกจากกระดูกรากแล้ว ยังมีอย่างอื่นด้วย

เช่นความสามารถ ร่างกาย สายเลือด และอื่นๆ

“พวกเขาทุกคนแข็งแกร่ง”

เมิ่งฉางชิงพยักหน้าเล็กน้อย

เขาสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายของคนสองคนนี้น่าประทับใจจริงๆ

อย่างต่อเนื่อง

คนจากอีกสามเส้นลมปราณก็มาถึง

ยอดเขาราชายา ยอดเขาจื่อหยุน และยอดเขาค่ายกล

พวกเขาทั้งหมดนำโดยผู้นำยอดเขาของตน

“ศิษย์พี่เมิ่ง!”

สือเหยาโบกมืออย่างตื่นเต้นให้กับเมิ่งฉางชิง

เช่นเดียวกับสือกวง

ดูเหมือนว่าทั้งสองจะตัวใหญ่ขึ้น สูงเต็มสิบเมตร!

ไม่มีใครยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา

พวกเขาทั้งหมดดูเล็กมาก

ทุกก้าวที่พวกเขาทำก็เพียงพอที่จะเขย่าจัตุรัสใต้ฝ่าเท้าของเขา

“ศิษย์น้องสองคน”

เมิ่งฉางชิงยิ้มเล็กน้อย

ตอนนี้ทั้งสองพี่น้องได้ฝ่าทะลุไปสู่ระดับสรรค์สร้างแล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากกลิ่นอายของมัน ก็ควรจะเป็นไปได้ว่าเพิ่งฝ่าทะลุผ่านและยังไม่มั่นคงมากนัก

เมิ่งฉางชิงไม่แปลกใจกับความก้าวหน้าของพวกเขา

พวกเขาจะพลาดสามนิกายแข่งขันทักษะการต่อสู้ที่มีความสามารถในการต่อสู้เช่นนี้ได้อย่างไร

ย่อมใช้วิธีการต่างๆ เพื่อทำให้พวกเขาฝ่าทะลุไปสู่ระดับสรรค์สร้าง

แม้ว่าปัจจุบันทั้งสองจะแบ่งปันสายเลือดร่วมกันเท่านั้น

ไม่มีความเข้าใจในสถานการณ์

แต่อย่างน้อยก็สามารถจัดการยอดอัจฉริยะธรรมดาส่วนใหญ่ได้

หลังกำลังคิด

เมิ่งฉางชิงก็มองดูแผงของทั้งสองคน

[เพื่อน : สือกวง]

[เผ่าพันธุ์ : เผ่าพันธุ์มนุษย์]

[การฝึกตน : ขั้นที่หนึ่งของระดับสรรค์สร้าง]

[กระดูกราก : ระดับที่สาม]

[ความเข้าใจ : ปานกลาง]

[สายเลือด : มนุษย์หิน]

[ทักษะสายเลือด : เกราะทั่วไป, ราชาหินคำราม]

[ทักษะการต่อสู้ : “คัมภีร์จักรพรรดิสวรรค์ - เล่มหนึ่ง ดาราเปลี่ยนแปลง” (ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่)...]

“เขาได้ปลุกทักษะสายเลือดใหม่แล้ว ราชาหินคำรามหรือ? มันดูเหมือนทักษะการต่อสู้ด้วยเสียง”

“นอกจากนี้ ความคืบหน้าของการฝึกฝนยังเร็วมากอีกด้วย มันถึงความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แล้วจริงๆ”

เมิ่งฉางชิงตกใจเล็กน้อย

แต่เขาคุ้นเคยกับมันอย่างรวดเร็ว

เพราะมันเป็นเรื่องปกติเมื่อคิดเรื่องนี้

ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้ ยอดเขาจื่อหยุนมุ่งมั่นที่จะฝึกฝนพวกเขาอย่างเต็มที่

เขาเดาว่าสิ่งดีๆ ทั้งหมดถูกใช้กับพวกเขา

อย่างเช่นหินไขกระดูกนั้น

และสายเลือดมนุษย์นั้นเป็นสายเลือดการฝึกร่างกายระดับสูงสุด ดังนั้นการฝึกฝนทักษะการฝึกร่างกายนี้จะนำไปสู่ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วโดยธรรมชาติ

“ไม่เลว”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเมิ่งฉางชิง

เขาชอบเพื่อนที่ทำงานหนักที่สุด

ด้วยวิธีนี้ เขายังสามารถพยายามปรับปรุงความชื่นชอบของเขาได้

ในช่วงเวลาก่อนหน้านี้

ในพระราชวังหลิงเซี่ยว โม่ซูกวงไม่เพียงแต่พูดคุยเกี่ยวกับทักษะการใช้ดาบเท่านั้น แต่ยังพูดคุยเกี่ยวกับเชื้อสายอื่นๆ เช่นเดียวกับพลังของหุบเขาหยานหยางและกองกำลังอื่นๆ

ดังนั้น ความเข้าใจของเมิ่งฉางชิงเกี่ยวกับ “คัมภีร์จักรพรรดิสวรรค์” จึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก

คัมภีร์เล่มนี้มีสามเล่ม

เล่มหนึ่งเรียกว่า ดาราเปลี่ยนแปลง ซึ่งสอดคล้องกับทักษะขั้นสูงระดับปฐพี

คือ... พูดให้ถูกคือมันใกล้กับระดับสวรรค์อย่างไร้ขอบเขต!

ด้วยการดูดซับพลังของดวงดาวและรวมเข้ากับร่างกาย สามารถฝึกฝนร่างกายดาราที่ทรงพลังอย่างยิ่งได้!

ร่างกายดารานั้นดำรงอยู่อย่างมั่นคงจริงๆ

ด้านการป้องกันนั้นน่ากลัวอย่างยิ่งโดยธรรมชาติ

นอกจากนี้ เมื่อร่างกายดาราสมบูรณ์แบบ แก่นแท้ในร่างกายก็จะกลายเป็นแก่นแท้ของดวงดาวที่ทรงพลังยิ่งขึ้นด้วย

หมัดเดียวก็เหมือนดาวตก พลังนั้นน่าสะพรึงกลัว!

ดังนั้นพี่น้องทั้งสองของตระกูลสือจึงไม่ใช่อย่างที่เคยเป็นอีกต่อไป

แม้ว่าจะเป็นอัจฉริยะที่เข้าใจถึงศักยภาพก็ตาม

หากพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เดียวกันและไม่มีไพ่เด็ดอื่นๆ พวกเขาจะไม่มีวันเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขา

ลูกศิษย์ปัจจุบันมักจะฝึกตน

เลยไม่ได้เจอกันบ่อย แต่พอเจอกันก็เริ่มคุยกันทันที

เช่นเดียวกับผู้นำยอดเขาหลายคน

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ มีเสียงทุ้มลึกดังมาจากเหนือศีรษะ

“เหมาะสมหรือไม่ที่จะส่งเสียงดังที่หน้าห้องโถงใหญ่ของผู้นำนิกาย?”

ได้ยินคำกล่าว

การแสดงออกของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อยในทันใด

เงียบอย่างรวดเร็ว...

โดยเฉพาะพี่น้องสือสองคนที่กำลังจะเข้ามา และเมิ่งฉางชิงที่กำลังจะทักทายสองคน

พวกเขาหดตัวกลับทันที

เชื่อฟังเหมือนกระต่าย

เมิ่งฉางชิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย

พลันเห็นร่างหลายร่างลงมา

ผู้นำสวมชุดคลุมสีดำ

ใบหน้าทรงตัวอักษรจีน

มีความสง่างามอันแข็งแกร่งระหว่างคิ้ว...

มันน่ากลัวเกินไปที่จะมอง

เขาคือผู้นำยอดเขาแห่งการลงโทษ

ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายในข่าวลือ

สถานะอยู่ภายใต้ผู้นำนิกายเท่านั้น!

ในนิกาย ผู้อาวุโสใหญ่คนนี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าหวาดกลัวและได้กำหนดกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดมากมาย

แต่ถ้ามีผู้ฝ่าฝืน

ก็แทบไม่มีความเมตตาเลย

การลงโทษจะดำเนินการตามกฎอย่างสมบูรณ์

แม้แต่ผู้นำนิกายก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

“คารวะท่านผู้อาวุโสใหญ่”

ทุกคนแสดงความเคารพ

อย่างไรก็ตาม ผู้นำยอดเขาหลายคนเรียกเขาว่า 'ศิษย์พี่สอง'

ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้เป็นคนรุ่นเดียวกัน

หืม?

เมิ่งฉางชิงรู้สึกถึงแสงของดวงตาที่ส่องผ่านเขาอย่างชัดเจน ไม่สิ พูดให้ตรงก็คือมันคงอยู่สักพักหนึ่ง

มันเป็นผู้อาวุโสใหญ่

อันที่จริง ผู้นำยอดเขาทุกคนมองเขาเช่นนี้เมื่อพวกเขามาถึง

มันทำให้เขาสับสนเล็กน้อย

แม้ว่าความเข้าใจของเขาจะ 'น่าทึ่ง' แต่ไม่ควรใส่ใจกับมันมากนักใช่ไหม?

“เข้าไปเถอะ ผู้นำนิกายควรพร้อมแล้ว”

ผู้อาวุโสใหญ่เดินเข้าไปข้างใน

ทุกคนตามไปทันที

ห้องโถงใหญ่ของผู้นำนิกาย

พื้นเป็นเหมือนกระจก และทุกย่างก้าวที่เดิน จะรู้สึกเหมือนกำลังเหยียบน้ำ และยังมีระลอกคลื่นเป็นวงกลมด้วย ซึ่งดูน่าอัศจรรย์เล็กน้อยจริงๆ

สือเหยาอดไม่ได้ที่จะกระโดดขึ้นลง

จนกระทั่งอาจารย์ของเขา ซึ่งเป็นผู้อาวุโสจ้องมองมาที่เขา เขาก็เงียบลง

“คารวะผู้นำยอดเขาทุกคน รวมถึงศิษย์น้องชายและศิษย์น้องหญิงด้วย”

ในใจกลางห้องโถง มีคนรออยู่ที่นี่มานานแล้ว

เขานั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น

พลันยืนขึ้นช้าๆ ในเวลานี้

“กลิ่นอายของศิษย์หลานฮั่นเริ่มสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่สามารถระงับมันได้อีกต่อไป ไว้ฝ่าทะลุหลังจากที่สามนิกายแข่งขันแล้วกัน”

ผู้นำยอดเขาค่ายกลกล่าว

“ขอรับ นั่นคือสิ่งที่ข้าคิด”

ฮั่นลั่วหยูตอบอีกว่า “กรุณารอสักครู่ อาจารย์กำลังจะมาเร็วๆ นี้”

“นี่คือศิษย์ที่แท้จริงอันดับหนึ่งในปัจจุบันของนิกายไท่ซวนหรือไม่?”

ดวงตาของเมิ่งฉางชิงขยับเล็กน้อย

นับตั้งแต่เปิดตัว เขาไม่แพ้ใครเลยและได้รับชัยชนะมาโดยตลอด จนกระทั่งเขากลายเป็นอันดับหนึ่งในรายชื่อมังกรซ่อน

ฮั่วลั่วหยู

ได้รับการสอนส่วนตัวจากผู้นำนิกายคนเดียวเท่านั้น

เขาเปิดดวงตาสำรวจทันที และข้อมูลที่เกี่ยวข้องก็ปรากฏขึ้นทันที

ข้อมูลพื้นฐาน :

[ชื่อ : ฮั่นลั่วหยู]

[เผ่าพันธุ์ : เผ่าพันธุ์มนุษย์]

[การฝึกตน : ขั้นที่เก้าของระดับสรรค์สร้าง]

ข้อมูลคุณสมบัติ :

[กระดูกราก : ระดับที่หนึ่ง]

[ความเข้าใจ : สูง]

[ความสามารถพิเศษ : เส้นลมปราณทรราช]

[....]

จบบทที่ 123