บทที่ 36 : ระดับเปิดทะเลมาถึง, ฝ่ามือฟู่จุนเมฆาเพลิง!

[ทริกเกอร์รางวัลเพิ่มเติม : การ์ดความสำเร็จทักษะการต่อสู้ระดับลึกลับ*3!]

เสียงของระบบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

พูดตามตรง เมื่อเขาได้ยินว่าคุณสมบัติแรกคือ “ทักษะควบคุมไฟตะวันเผาไหม้”

หัวใจของเมิ่งฉางชิงก็สั่นไหว

เนื่องจากการได้มาซึ่งคุณสมบัติของระบบเป็นแบบสุ่ม สิ่งนี้จึงเกิดขึ้นแบบสุ่มอย่างเห็นได้ชัด

โชคดีที่ความประทับใจที่ดีของคงหลินเสวี่ยที่มีต่อเขานั้นสูงอย่างลึกลับ

แค่สองดาว...

คุณสมบัติที่สองคือความสำเร็จในการปรุงยา

เขาจำได้ว่าตอนที่เขาช่วยเหลือไป่ซู่ซี นางให้เพียงดาวดวงเดียวเท่านั้น หลังจากคุยกันได้สักพัก นางก็เลื่อนขั้นเป็นสองดาว

นอกจากนี้ยังได้รับรางวัลเพิ่มเติมและได้รับการ์ดความสำเร็จอีกสามใบ

นี่เป็นสิ่งที่ดี

พูดอย่างเคร่งครัดจะไม่เลวร้ายไปกว่าคุณสมบัติบางอย่าง

[หลอมรวมทันทีหรือไม่?]

“ไม่”

สถานที่นี้ไม่เหมาะกับการหลอมรวมคุณสมบัติโดยธรรมชาติ

“ต่อจากนี้ไป ข้าจะรบกวนศิษย์พี่หญิง”

รอยยิ้มที่สดใสปรากฏบนใบหน้าของเมิ่งฉางชิง

เรื่องนี้มาจากใจ

“เป็นไปได้อย่างไร ศิษย์น้อง หากมีข้อสงสัยใดๆ มาหาข้า ข้าจะบอกทุกอย่างที่ข้ารู้อย่างแน่นอน!”

คงหลินเสวี่ยยังกล่าวด้วยความยินดีว่า “อย่างไรก็ตาม คำขอเล็กๆ น้อยๆ จากศิษย์น้องนี้ไม่ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณ ข้าจะขอบคุณอย่างสุดซึ้งเมื่อข้ากลับไป!”

“หรือถ้าเจ้ามียาอายุวัฒนะพิเศษใดๆ ที่เจ้าต้องการ เจ้าสามารถให้ข้าปรุงมันได้ ข้าเป็นนักปรุงยาระดับสอง!”

“เอาล่ะ ศิษย์พี่หญิงคง ไม่ลังเลที่จะทำ แต่อย่าจริงจังเกินไป”

เมิ่งฉางชิงพยักหน้า

สิ่งที่เขาต้องการคือคุณสมบัติของคงหลินเสวี่ย

ตอนนี้ที่เขามีแล้ว คงหลินเสวี่ยได้ให้ 'ค่าตอบแทน' แก่เขาแล้ว

แต่เมื่อดูรูปลักษณ์ของคงหลินเสวี่ย เขาก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะปฏิเสธ

นอกจากนี้ ไม่จำเป็นต้องจงใจปฏิเสธ ยิ่งมีทรัพยากรยาอายุวัฒนะมากก็ยิ่งดี

ฟุบ!

เหนือศีรษะดูเหมือนจะมีร่างลงมา

กลิ่นอายนั้นแข็งแกร่งมาก

แม้แต่เมิ่งฉางชิงก็รู้สึกว่าไหล่ของเขาจมลง สร้างความกดดัน

“มีคนมา”

เมิ่งฉางชิงลุกขึ้นยืนทันทีและหรี่ตาลงเล็กน้อย

คนที่มาคือชายชราในชุดคลุมสีเทา

ข้อมือมีลวดลายเหมือนเตาปรุงยา

เห็นได้ชัดว่าเขามาจากยอดเขาราชายา

“ผู้อาวุโสเฟิง?!”

คงหลินเสวี่ยรู้สึกประหลาดใจและลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว

“กลายเป็นศิษย์หลานคง”

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสเฟิงตกใจเมื่อเห็นคงหลินเสวี่ย จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขามาที่นี่หลังจากเห็นสัญญาณขอความช่วยเหลือ

โดยไม่คาดคิดเมื่อเขามาถึง นางคือคงหลินเสวี่ย

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหนักอึ้งอยู่ภายใน

ท้ายที่สุดแล้ว อาจารย์ของคงหลินเสวี่ยไม่ใช่คนธรรมดา

แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนรุ่นเดียวกับเขา แต่ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ในการฝึกตนและสถานะของเขา

หากคงหลินเสวี่ยตายอยู่ที่นี่ เขาอาจได้รับผลกระทบบ้างเช่นกัน

แน่นอนว่ามันเป็นไปได้

โชคดีที่คงหลินเสวี่ยดูเหมือนจะสบายดี

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”

ผู้อาวุโสเฟิงถาม

คงหลินเสวี่ยจัดคำพูดของนางและพูดถึงรายละเอียดทันทีโดยให้รายละเอียดทุกอย่าง

เห็นได้ชัดว่าการแสดงออกของผู้อาวุโสเฟิงกำลังเปลี่ยนไป

จากนั้นเมื่อเขามองไปที่เมิ่งฉางชิง ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ

เขาได้ตระหนักถึงพลังดาบเพียงแค่ขั้นที่ห้า เขาเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ

ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถฆ่านิ้วผีเป่ยเฉียนเค่อ ซึ่งอยู่ที่จุดสูงสุดของระดับรูรับแสงได้

“ชีวิตในอนาคตช่างน่ากลัว”

ผู้อาวุโสเฟิงมองดูเมิ่งฉางชิงแล้วกล่าวพร้อมกับถอนหายใจว่า “ยอดเขาหลิงเซี่ยวคงมีความสุขมาก มีร่างกายที่พิเศษเมื่อสองสามปีก่อน และตอนนี้ก็มีคนแบบเจ้า”

“ผู้อาวุโสเฟิงยกย่องมากเกินไปแล้ว”

เมิ่งฉางชิงตอบอย่างใจเย็น ไม่ถ่อมตัวหรือหยิ่งผยอง

แต่มีการเคลื่อนไหวเล็กน้อยในใจของเขา

ร่างกายพิเศษ?

นี่เป็นสิ่งที่หายากเท่ากับสายเลือด ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งในล้าน แต่หายากมากในล้าน!

เนื่องจากเป็นร่างกายพิเศษฝากตัวเป็นศิษย์ที่ยอดเขาหลิงเซี่ยว จึงมีความเป็นไปได้สูงที่จะ...

“นี่คือเป่ยเฉียนเค่อจริงๆ”

ผู้อาวุโสเฟิงเดินไปที่ร่างของเป่ยเฉียนเค่อและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ไอ้สารเลวเหล่านี้จากนิกายมารใต้พิภพมีความกล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนว่าความพยายามในการปราบปรามของนิกายของเราจะชะลอตัวลงเล็กน้อยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา”

“ทำให้หนูรางน้ำเหล่านี้เพาะพันธุ์ความคิดที่กล้าหาญ”

ยิ่งกล่าวก็ยิ่งโกรธ

เขายกมือขึ้นแล้วตบมันด้วยฝ่ามือ

รอยฝ่ามือสีแดงเพลิงปรากฏขึ้น ผลักไปข้างหน้าอย่างหยุดไม่ได้

ไม่กี่สิบเมตรต่อมาก็ชนเนินเขา

มันทำให้เนินเขาสั่นสะเทือนและก้อนหินกลิ้งลงมา

ฉากนี้ทำให้ดวงตาของเมิ่งฉางชิงขยับเล็กน้อย

“เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งในระดับเปิดทะเลจริงๆ!”

ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันสามารถทำให้เขารู้สึกกดดันในเวลาที่เหมาะสมได้!

“นี่คือพลังปราณที่แท้จริง?”

พลันเห็นว่าเส้นทางที่รอยฝ่ามือผ่านไปถูกปกคลุมไปด้วยสีดำไหม้เกรียม และมีเปลวเพลิงลุกโชนด้วยอุณหภูมิที่สูงมาก

และยังมีรอยฝ่ามืออันสดใสอยู่บนเนินเขาด้วย

พลังปราณและเลือดลมไม่สามารถเปรียบเทียบได้จริงๆ

เหมือนสวรรค์และโลก!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เมิ่งฉางชิงก็มองไปที่แผงตัวละครของผู้อาวุโสเฟิงทันที

ข้อมูลพื้นฐาน :

[ชื่อ : เฟิงชิงหมิง]

[เผ่าพันธุ์ : เผ่าพันธุ์มนุษย์]

[การฝึกตน : ขั้นที่หกของระดับเปิดทะเล]

ข้อมูลคุณสมบัติ :

[กระดูกราก : ระดับที่สาม]

[ความเข้าใจ : ปานกลาง]

[ทักษะการต่อสู้ : “ทักษะควบคุมไฟตะวันเผาไหม้” (ความสำเร็จเล็กน้อย), “ฝ่ามือฟู่จุนเมฆาเพลิง” (ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่)...]

[ความสำเร็จในการปรุงยา : ระดับสอง]

“เขาเป็นระดับเปิดทะเลจริงๆ แต่คุณสมบัติในทุกด้านดูเหมือนจะไม่โดดเด่นเป็นพิเศษ”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความสำเร็จในการปรุงยา จริงๆ แล้วเขาเป็นเพียงนักปรุงยาระดับสองเท่านั้น?”

“เป็นเหตุผลที่ว่าในฐานะคนที่มาจากยอดเขาราชายา เมื่อไปถึงระดับเปิดทะเล จะต้องเป็นระดับสามเป็นอย่างน้อยไม่ใช่หรือ?”

หลังจากสงสัยอยู่พักหนึ่ง เมิ่งฉางชิงก็ส่ายหน้าเล็กน้อยและไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาอยู่แล้ว

ฝ่ามือที่ผู้อาวุโสเฟิงโจมตีตอนนี้ควรเป็น “ฝ่ามือฟู่จุนเมฆาเพลิง” ในแผง และพลังของมันช่างน่าตกใจอย่างแท้จริง

มันไม่ใช่ทักษะการต่อสู้ขั้นต้นระดับลึกลับอย่างแน่นอน

มันน่าจะเป็นขั้นสูง

เขาโลภนิดหน่อยจริงๆ

แต่การเพิ่มคนเช่นนี้เป็นเพื่อนเป็นเรื่องยากจริงๆ

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาไม่รู้จักกัน พวกเขามีประสบการณ์พิเศษร่วมกันบ้าง? ถ้าจะบอกว่า เป็นเพื่อนกันไหม? คนก็จะคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว!

“อย่าลืมเอาหัวนี้กลับไปด้วย มันสามารถแลกเปลี่ยนเป็นคะแนนการมีส่วนร่วมได้มากมาย”

ผู้อาวุโสเฟิงฟื้นความสงบอีกครั้ง จากนั้นยิ้มให้เมิ่งฉางชิงแล้วกล่าว

“ขอบคุณผู้อาวุโสเฟิงที่เตือนข้า”

เมิ่งฉางชิงพยักหน้า

อย่างแท้จริง

ผู้ฝึกตนมารเช่นนี้ยังคงมี 'คุณค่า' อย่างมาก

มันบังเอิญว่าเขาขาดคะแนนการมีส่วนร่วมบางส่วน

จบบทที่ 36