“มันมีอะไรที่เจ้ารู้อีกไหม?” โจวโจวถามอีกครั้ง
“พอแล้วๆ ข้าอาจจะถูกลงโทษได้ถ้าบอกท่านอีก อย่าคิดว่าข้าจะพูดออกมาอีก!”
โจวเฉิงมินส่ายหัวอย่างจริงจัง
โจวโจวอดถามอีกครั้งสองครั้งไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายปากแข็งจริงๆ และเขาไม่น่าจะได้ข้อมูลอะไรมาอีกแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมแพ้
เขานั่งลง หยิบจอยเกมขึ้นมา และเริ่มเล่นเกมกับโจวเฉิงมิน
…
เช้าวันต่อมา โจวโจวก็มองไปที่คำว่า ‘เคลียร์’ บนจอโทรทัศน์ที่อยู่ตรงหน้าของเขาและยิ้มออกมา
จากนั้นเขาก็มองไปที่โจวเฉิงมิน
“เฒ่าโจว วันนี้มีอะไรขายบ้าง?”
เขาถามออกมาด้วยความคาดหวัง
“มันก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเจตจำนงสูงสุด แต่… มันก็น่าจะมีของดีๆ อยู่บ้างแหละใช่ไหม?”
โจวเฉิงมินกระแอมอยู่นิดหน่อย จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและเดินไปที่เคาน์เตอร์ จากนั้นเขาก็หยิบเอากล่องสีเงินสามกล่องออกมาและวางพวกมันไว้บนโต๊ะ
จากนั้นเขาก็เปิดพวกมันทีละกล่อง
สิ่งที่ทำให้โจวโจวประหลาดใจก็คือมันมีแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาอยู่ในทุกกล่องเลย
เขาย่อมรู้จักมัน
เคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิดของเขาก็ได้มาจากแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาที่ซื่อซวนเถียนมอบให้
“อย่าบอกนะว่าสินค้าทั้งหมดมาจากซื่อซวนเถียน?”
โจวโจวเดาอยู่ภายในใจ
จากนั้นเขาก็มองดูพวกมันทีละอัน
สุดท้ายเขาก็ประหลาดใจเล็กน้อยที่พบว่าแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาทั้งสามอันนี้มาจากซื่อซวนเถียนจริงๆ
อันแรกคือแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาที่บันทึกเคล็ดวิชาบ่มเพาะพลังของซื่อซวนเถียนเอาไว้ มันคือคัมภีร์หมื่นเซียนกระบี่ระดับมหากาพย์ขั้นสูง!
อันที่สองคือแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาที่บันทึกเคล็ดวิชาค่ายกลกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดของซื่อซวนเถียนเอาไว้ มันคือคัมภีร์ค่ายกลหมื่นเซียนกระบี่ระดับมหากาพย์ขั้นสูง
ส่วนอันที่สามคือแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาที่บันทึกเคล็ดวิชาค่ายกลกระบี่ที่แข็งแกร่งเป็นอันดับสองของซื่อซวนเถียนเอาไว้ มันคือคัมภีร์ค่ายกลมหากระบี่ห้าธาตุ!
ดวงตาของโจวโจวเปล่งประกายขึ้นมาในขณะที่เขามองดูแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาทั้งสามอันนี้
แม้ว่าพวกมันจะเป็นแค่สินค้าระดับมหากาพย์ แต่เขาก็ไม่ได้ดูแคลนไอเท็มทั้งสามชิ้นนี้
มันต้องรู้ว่าซื่อซวนเถียนได้พึ่งพาสินค้าทั้งสามชิ้นนี้เพื่อสังหารตัวตนระดับเซียนแท้จริงขั้นต้นในตอนที่เขาอยู่ในระดับมหากาพย์ขั้นสูงเท่านั้น!
แม้ว่าร่างเซียนกระบี่สวรรค์ของซื่อซวนเถียนจะมีส่วนสำคัญมาก แต่มันก็ไม่อาจลบความสำคัญของเคล็ดวิชาทั้งสามอันนี้ออกไปได้
และที่สำคัญที่สุด เขาเห็นว่าในตอนท้ายของรายละเอียดสินค้าทั้งสามชิ้นนี้มันบอกไว้ว่าพวกมันสามารถใช้โดยคนอื่นได้
ซึ่งก็หมายความว่า… เขาสามารถใช้สินค้าทั้งสามชิ้นนี้เพื่อสร้างเทพกระบี่ขึ้นมาอีกคนได้!
“ทั้งหมดราคาเท่าไร?”
โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและถาม
“แผ่นหยกถ่ายทอดวิชาคัมภีร์หมื่นเซียนกระบี่มีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับมหากาพย์ 1,000 ชิ้น และตราดินแดนระดับมหากาพย์ 1,000 อัน”
“แผ่นหยกถ่ายทอดวิชาคัมภีร์ค่ายกลหมื่นเซียนกระบี่มีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับมหากาพย์ 300 ชิ้น และตราดินแดนระดับมหากาพย์ 300 อัน”
“แผ่นหยกถ่ายทอดวิชาคัมภีร์ค่ายกลมหากระบี่ห้าธาตุมีราคาเท่ากับแกนหมอกระดับมหากาพย์ 100 ชิ้น และตราดินแดนระดับมหากาพย์ 100 อัน”
โจวเฉิงมินกล่าว
“ทำไมมันแพงจัง?” โจวโจวตกใจ
ราคาเช่นนี้แพงกว่าสินค้าระดับตำนานบางส่วนเป็นอย่างมากด้วยซ้ำ
โจวเฉิงมินยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกมา
โจวโจวมองไปที่เขาสักพักและเบนสายตาออกไปอย่างรู้สึกผิด
ดูเหมือนว่าโจวเฉิงมินเองก็จะรู้มูลค่าที่แท้จริงของสินค้าพวกนี้ดี
เขาหยิบเอาแกนหมอกระดับตำนาน 280 ชิ้นออกมาและยื่นพวกมันให้กับอีกฝ่ายโดยไม่พูดอะไรอีก
เงินจำนวนแค่นี้ย่อมไม่นับว่าเป็นอะไรสำหรับเขาที่เพิ่งได้รับแกนหมอกระดับตำนานมามากกว่า 10,000 ชิ้น
จากนั้นโจวโจวก็ไม่รั้งอยู่ต่ออีก หลังจากเดินออกมาแล้ว เขาก็ส่งคนไปเรียกซื่อซวนเถียนเข้ามาหา
ซื่อซวนเถียนเดินเข้ามา
“คาราวะฝ่าบาท!”
ซื่อซวนเถียนสะพายกระบี่เซียนห้าสีไว้บนแผ่นหลังและกล่าวแสดงความเคารพต่อโจวโจว
โจวโจวพยักหน้าและยื่นสินค้าทั้งสามชิ้นที่เขาเพิ่งซื้อมาให้กับอีกฝ่าย
ซื่อซวนเถียนตกใจเมื่อเขาเห็นไอเท็มทั้งสามชิ้นนี้
เนื้อหาที่บันทึกเอาไว้ในแผ่นหยกถ่ายทอดวิชาเหล่านี้เรียกได้ว่าเป็นเคล็ดวิชาที่นิกายต้องปกป้องเอาไว้แม้แต่ในนิกายหมื่นเซียนกระบี่
นี่เป็นเพราะแม้พวกมันจะเป็นแค่เคล็ดวิชาระดับมหากาพย์ แต่มันก็เป็นเคล็ดวิชาที่เกี่ยวพันกับเคล็ดวิชาลับระดับสูงของนิกายหมื่นเซียนกระบี่
นิกายหมื่นเซียนกระบี่ไม่เคยเผยแพร่เคล็ดวิชาระดับนี้ให้กับคนภายนอกไปง่ายๆ
แม้ว่าจะเป็นเขาที่มีพรสวรรค์ไร้ที่เปรียบก็ยังได้เรียนรู้เคล็ดวิชาเหล่านี้หลังจากฝึกฝนอยู่ในนิกายหมื่นเซียนกระบี่อยู่หลายปีและสร้างผลงานไว้มากมาย
ฝ่าบาทไปเอาเคล็ดวิชาพวกนี้มาจากไหน?
“ไม่ต้องสนใจหรอกว่าข้าได้พวกมันมาจากที่ไหน ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้ไปปล้นชิงใครมา”
โจวโจวเหลือบมองซื่อซวนเถียนและสามารถเดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ หลังจากอธิบายออกไปแล้ว เขาจึงถาม
“หลังจากราชาผู้นี้ได้พวกมันมา ข้าก็คิดว่าเจ้าน่าจะเป็นคนที่รู้จักวิธีใช้งานพวกมันดีที่สุด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงเรียกเจ้ามาหา”
“ข้าอยากถามเจ้าว่าเจ้าคิดว่าใครเหมาะสมที่สุดในการบ่มเพาะเคล็ดวิชาเหล่านี้ในอาณาจักรของพวกเรา?”
ซื่อซวนเถียนครุ่นคิด
“ข้าคิดว่านอกจากเซียวซวนแล้วก็คงไม่มีใครเหมาะสมอีกแล้วขอรับ!” เขาพูดออกมาอย่างจริงจัง
โจวโจวพยักหน้า
คำพูดของซื่อซวนเถียนนั้นก็ตรงกับสิ่งที่เขาต้องการ
เซียวซวนคือผู้มีพรสวรรค์ที่มีศักยภาพระดับเทพแท้จริงขั้นสูง!
ต่อมา หลังจากได้รับผลจากกระบี่ตะวันจันทราดาราแล้ว ศักยภาพของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นเป็นระดับเทพอาวุโสขั้นสูงและไปถึงขีดจำกัดของโลกแล้ว!
ถ้านับตามโลกเซียน ศักยภาพของเซียนซวนก็ได้ไปถึงระดับอริยะแล้ว
นอกจากนี้ เขายังมีพรสวรรค์ในเชิงยุทธ์จากร่างเซียนเทพยุทธ์ที่เป็นหนึ่งในห้าสุดยอดพรสวรรค์ของเขา!
ซื่อซวนเถียนย่อมพูดถูก
“มันยังมีเคล็ดวิชาขั้นสูงขึ้นไปจากทั้งสามเคล็ดวิชานี้อยู่ในนิกายหมื่นเซียนกระบี่ใช่ไหม?”
โจวโจวถามออกมาในทันใด
“ขอรับ”
“เจ้ายังติดต่อกับนิกายของเจ้าอยู่ไหม? เจ้าคิดยังไงกับนิยายของเจ้า? โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องการเลี้ยงดูลูกศิษย์?”
ซื่อซวนเถียนย่อมรู้ความหมายของโจวโจว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเขาก็พูดออกมาอย่างจริงจัง
“ข้ามียันต์ส่งเสียงพิเศษที่สามารถติดต่อนิกายได้ นอกจากนี้ นิกายหมื่นเซียนกระบี่ที่ข้าจากมายังเป็นหนึ่งในสุดยอดนิกายเซียนที่เที่ยงธรรมที่สุดในโลกเซียน มันย่อมไม่ด้อยไปกว่านิกายอื่นๆ แน่ๆ ในการเลี้ยงดูลูกศิษย์!”
โจวโจวพยักหน้า
“ข้าน่าจะมีโอกาสได้ไปยังโลกเซียนของเจ้าในอนาคตใช่ไหม?”
“แน่นอนขอรับ”
ซื่อซวนเถียนพูดอย่างจริงจัง “ฝ่าบาท ดินแดนของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ย่อมไม่ถูกจำกัดอยู่แค่ในทวีปจื้อเกาเท่านั้นเป็นแน่ขอรับ”
“ตามคำทำนายของปรมาจารย์ในนิกายของข้า ทวีปจื้อเกาจะเป็นสมรภูมิหลักในอนาคต แต่ดินแดนอื่นๆ ก็ยังเป็นสมรภูมิที่สำคัญด้วยเหมือนกันในอนาคต โลกสรรพเผ่าพันธุ์ มันไม่มีโลกใบไหนที่สามารถหนีไปได้ นี่ยังเป็นหนึ่งในเหตุผลว่าทำไมข้าจึงออกมาเพื่อฝึกฝนและยอมกลายเป็นลูกน้องของฝ่าบาท”
โจวโจวพยักหน้าอย่างใช้ความคิด
ดินแดนแห่งอื่นก็จะกลายเป็นสมรภูมิของลอร์ดด้วยเหรอ?
งั้นเขาก็ต้องเตรียมตัวไว้แต่เนิ่นๆ
“งั้นเจ้าช่วยฝึกสอนเซียวซวนต่อไปในอนาคตด้วย ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังเรื่องรางวัล ถ้ามันมีโอกาสในอนาคตก็มาลองดูกันว่าข้าจะสามารถแนะนำเซียนซวนให้กับนิกายหมื่นเซียนกระบี่ผ่านทางสายสัมพันธ์ของเจ้าได้หรือไม่”
โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและพูดออกมา
“ขอรับฝ่าบาท!”
ซื่อซวนเถียนรับคำสั่งทันที
โจวโจวพยักหน้า
หลังจากคุยกันอีกสักพัก ซื่อซวนเถียนก็ขอตัวจากไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ โจวโจวก็กำลังจะเดินออกไปจากวังของลอร์ดและไปที่ประตูอัญเชิญเพื่ออัญเชิญลูกน้องของวันนี้ออกมา แต่แอทลีย์ก็เดินเข้ามาซะก่อนและบอกว่าเจิ้งหยวนฉีขอเข้าพบ
โจวโจวไม่คิดมากเกี่ยวกับมันและบอกให้เจิ้งหยวนฉีเข้ามา